2086
احادیث و روایات معارف تشیع معرفی و ارائه کتب معتبر سخنرانیهای اعتقادی ارتباط: @saghaleyn1214
✅ یکی از سُنّی‌ها این شعر را دیده بود و گفته بود: أعظم سبّ لعائشة!
❗️حافظِ چهل هزار حدیث، آیه مهم قرآن را فراموش کرده بود!
🔸من مادر توأم نه عایشه!
📚 جرعه‌ای از دریا، آیت الله شبیری زنجانی حفظه الله، ج۲ ص۴۴۲
@fazaelvamaaref
👆🏻 روایات اهل سنّت دلالت صریحه دارد بر آنکه در زمان سَرور انس و جان (صلی الله علیه و آله و سلم) و در زمان خلافت ابی‌بکر و شروع خلافت عمر، ابتداع و اختراع عمر (تراویح) وجود نداشته است. (صحیح #بخاری، ج۲، ص۲۵۲، _ باب فضل من قام رمضان من کتاب الصوم؛ صحیح مسلم، ج۲ ص۱۷۷، باب الترغیب فی قیام رمضان من کتاب الصلاة.)
💠 و از عبارت "نَوَوی" و "ملّا علی قاری" در شرح موطأ و دیگران، ظاهر است که در عهد جناب رسالت مآب (صلی الله علیه وآله وسلم) و عهد ابی‌بکر و صدر خلافت عمر، در ماه‌صیام این نماز به جماعت واقع نمی‌شد، بلکه هر کس قیام در بیت خود بالانفراد می‌کرد تا آنکه عمر جماعت در آن مقرّر نمود. (شرح مسلم، ج ۶ ص۴۰ _ شرح موطأ: وانظر: تنویر الحوالک للسیوطی، ص ۱۳۶، فتح الباري، ج۴ ص۱۲۸، عمدة القاری، ج۱۱ ص۱۲۵)
و روایت #بخاری (باب فضل من قام رمضان من کتاب الصوم، صحیح بخاری، ج۴ ص۶۸، و ج۲ ص۴۷) دلالت صریحه دارد بر آنکه: عائشه تصریح نموده به آنکه: جناب رسالت‌مآب (صلی الله علیه و آله و سلم) در ماه رمضان و غیر آن زیاده بر یازده رکعت نمی‌فرمود.
پس بنابر این، نسبت خواندن نماز تراویح - که بیست رکعت است - به آن جناب باطل محض می‌باشد، چه رسد به خواندن آن با جماعت!
📚 تشييد المطاعن، ج۷ ص۲۸۸
برای مشاهده تفصیل مطلب، آدرس مذکور را مشاهده فرمائید.
@fazaelvamaaref
#آداب_مداحی
🎙 استاد کاشانی
❗️منبری و مدّاح اگر معارف و عقاید نیاموخته باشند، چه اتّفاقی رخ می‌دهد؟!
⚠️ چرا برخی جلسات مذهبی به اینجا رسیده است؟!
@ashkvareh
#صوم
💫 برخی آثار روزهٔ ماه مبارک #رمضان
✍🏻 مجلسی اوّل رحمه الله:
در روایتی امام حسن مجتبی صلوات اللّه علیه از رسول اکرم صلی الله علیه و آله روایت می‌کنند که فرمودند:
🔹 هر مؤمنى كه ماه رمضان را روزه دارد از جهت رضاى الهى، حق سبحانه و تعالى از جهت او چند چيز مقرّر سازد:
➖ حرام در بدنش گداخته مى‌شود اگر خورده باشد
➖ نزديك مى‌شود به رحمت حق سبحانه و تعالى
➖ حق سبحانه و تعالى بر او آسان مى‌کند مشقّت جان‌كَندن را
➖ ايمنى است از گرسنگى و تشنگى روز قيامت
➖ حق سبحانه و تعالى عطا مى‌فرمايد او را بيزارى از آتش جهنّم يا براتى مى‌دهند او را كه در آنجا نوشته باشد كه او را از آتش بيزار است
➖ از ميوه‌ها یا خوراک نفيس بهشت او را طعام دهند.
📚 لوامع صاحبقرانی، ج ۶ ص ١۵١
@fazaelvamaaref
#صوم ماه مبارک #رمضان
🌷 اگر روزه‌دار این حالت را مشاهده کند ...
🔹 مجلسی اوّل رحمه الله:
در حدیث كالصحيح از مسعده منقولست كه حضرت امام جعفر صادق صلوات اللَّه عليه فرمودند: «چون روزه‌دار بيند كه جمعى آب و غذا می‌خورند و او نمى‌تواند بخورد، تمام موهاى او به تسبيح درآيند برای او.»
و امثال اين اخبار را اعتقاد بايد داشت و كيفيّتش را كار نبايد داشت، چنانكه آيات قرآنى نيز بر اين معنى وارد است كه همه اشياء به تسبيح او مشغولند، و در اينجا تسبيح اعضا از جهت او مى‌شود، چون بخاطر حق تعالی اعضاء را از مألوف ايشان كه خوردن و آشاميدنست بازداشته است. و اين معنى نيز نوعى از تسبيح می‌باشد.
📚 لوامع صاحبقرانی، ج ۶ ص ٢٠٥
@fazaelvamaaref
#آداب_مداحی
🎙 استاد کاشانی
- می‌گوئیم این چه وضع هیئت‌داری است⁉️ می‌گویند داریم "جذب" میکنیم !!!!!
👈🏻 ملاکِ جذب، باید به شیوهٔ خودِ اهل بیت علیهم السّلام باشد
@ashkvareh
🕋 هزار رکعت نماز می‌خواند
🔸 ضمن روایتی، امام صادق عليه السّلام به ابابصير فرمودند: براى ماه #رمضان حرمت و حقّى است كه به ماه‌هاى ديگر شبيه نيست، هرچه توانستى در شب و روز ماه رمضان نماز مستحبّى بخوان. اگر توانستى كه در هر روز و شب هزار ركعت نماز بخوانى، بخوان؛ امیرالمؤمنین عليه السّلام در پايان عمرش در هر روز و شب هزار ركعت نماز به جای مى‌آورد. (الکافی، ج۴ ص۱۵۴)
ظاهرا این هزار رکعت، در ماه مبارک رمضان بوده است.
💠 در حالات امام سجّاد عليه السّلام نیز گزارش شده که: آن حضرت در هر شبانه روز هزار ركعت نماز می‌گزارد، چون صبح مى‌شد مانند شخص بيهوش می‌افتاد، و هنگام عبادت (یا از فرط عبادت لاغر شده بود) گویی باد او را مانند خوشه گندم تکان میداد. ( ارشاد، ج۲ ص۱۴۳_ کشف الغمه، ج۲ ص۸۱)
🔻امام رضا عليه السّلام نیز وقتی پیراهن مبارک خود را به دعبل دادند، فرمودند: این پیراهن را خوب محافظت نما که من هزار شب، در هر شب هزار رکعت نماز در این پیراهن خوانده‌ام، و هزار ختم قرآن در این جامه کرده‌ام. (أمالی، طوسی، ص ٣۵٩)
و در "فصول المهمه" آورده که علی بن الحسین علیهما السّلام فرمودند: پدرم در روز و شب هزار رکعت نماز می‌گذارد. (عبقات الانوار فی امامة الأئمة الاطهار، ج۱۶ ص۴۰۱)
🔥 #ابن_تیمیه با لحنی توهین‌آمیز، گزارش هزار رکعت نماز خواندن امیرالمؤمنین علیه السّلام را انکار کرده است. مرحوم علّامه امینی نیز به تفصیل، شبهه او را پاسخ داده است. (الغدیر، ج۵ ص۴۰)
@fazaelvamaaref
#حزن #اشک
🔘 أيها الصائم اذکر السبط حسینا...
بِأَبِي الْعَطْشَانُ حَتَّى مَضَى
@ashkvareh
✴️ در ماه مبارک #رمضان متفاوت باش
➖ وَ قَالَ اَلصَّادِقُ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ:
«إِذَا صُمْتَ فَلْيَصُمْ سَمْعُكَ وَ بَصَرُكَ مِنَ اَلْحَرَامِ وَ اَلْقَبِيحِ وَ دَعِ اَلْمِرَاءَ وَ أَذَى اَلْخَادِمِ وَ لْيَكُنْ عَلَيْكَ وَقَارُ اَلصَّائِمِ وَ لاَ تَجْعَلْ يَوْمَ صَوْمِكَ كَيَوْمِ فِطْرِكَ.»
✍🏻 امام صادق عليه السّلام فرمودند:
هرگاه روزه گرفتى، گوش و چشم تو نيز بايد از ارتكاب حرام و زشت روزه بدارد، و در اين حال از كشمكش و ناسزاگوئى و آزار خدمتکارت بپرهيزى، و بر تو است كه سنگينى و وقار روزه دار را داشته باشى، و آن روزت با روزى كه روزه ندارى يكسان نباشد.
📚 کتاب من لا یحضره الفقیه، ط_الاسلامیه، ج ٢ ص ١٠٩
@fazaelvamaaref
🌙 حلول ماه مبارک رمضان مبارک باد
👈🏻 با عناوینِ: ماه مبارک #رمضان و #صوم، آداب و مطالب مربوطه را مشاهده فرمائید
@fazaelvamaaref
ادامه از مطلب قبل
طبق ادّعای بعض سُنّیان، لعن و طعنِ صحابه کفر است و مجوّز قتل و غارت می‌باشد. حال باید دید که آیا این ادّعا مستند شرعی دارد ⁉️
↪️ پیشتر بیان شد که طبق مبنای سُنّیان، همه صحابه از کوچک و بزرگ تا مسلمانانِ باسابقه یا تازه‌مسلمانان، همگی به صِرف دیدن پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و ایمان آوردن به ایشان عادلند و نباید دراین‌باره تردیدی به خود راه داد. پس اگر خلاف و گناهی از آنان سر زده است، باید به نیکوترین وجه توجیه شود و از یادآوری خطاها و گناهان آنان دوری جست. (اینجا را ببینید)
"طحاوی" بغض و لعن صحابه را سبب کفر و نفاق می‌داند. (شرح العقيدة الطحاوية، ص ۶۳۰) برخی دیگر مانند "سُبْکی" و "ابن‌حزم" می‌گویند: «اگر کسی صحابه را از جهت اینکه ملازم رسول اکرم (صلی الله علیه و آله) بوده، طعن و لعن کند، کفر است. زیرا در نهایت این طعن به رسول اکرم صلی الله علیه و آله برمی‌گردد و استخفاف ایشان است.» (الإعلام بقواطع الإسلام، ص۹۳ _ الفصل، ج۳ ص۲۷۶)
#ابن_تیمیه گوید: «اگر کسی قائل شود که صحابه بعد از رسول اکرم (صلی الله علیه و آله) مرتد شدند یا مسلمین را دچار خطا و فساد کردند، کافر شده است. زیرا با این ادّعا قرآن را تکذیب می‌کند.» (الصارم المسلول، ص۵۸۶)
✅ پاسخ به ادّعای فوق (با رعایت اختصار و إجمال):
۱ _ اگر طعن و انتقاد، مستند به دليل و برهان باشد مذموم هم نیست، تا چه رسد به آنكه كفرآور باشد. و اگر بدون دليل و برهان و محض اتّهام باشد، باز هم سبب كفر نمى‌گردد. اگر کسی بر فرض به مؤمنى و لو صحابى باشد بى‌جهت طعن و نقد و يا لعنى هم بنمايد كافر نخواهند شد، بلكه فاسق مى‌شود. چنانچه "ابن حزم" در جزء سوّم كتاب "الفصل فى المِلل و النِحل، ص۲۲۷" می‌گويد: «كسى كه به أصحاب رسول اللّه (صلّى اللّه عليه (و آله) و سلّم دشنام دهد، اگر از روى جهل و نادانى باشد معذور است، و اگر از روى بصيرت باشد، فاسق خواهد بود.»
۲_ کثیری از علمای مخالفین، معتقدند که لعن و سبّ صحابه کفر نیست و گویندهٔ آن، کافر نمی‌باشد! زیرا هیچ پشتوانه شرعی برای این تکفیر وجود ندارد. بعنوان نمونه:
"قاضى عبد الرحمن إيجى" وجوهی را که علمای شافعی برای کفر شیعه آورده‌اند، ضعیف و متعصّبانه دانسته، بعنوان نمونه، درباره تکفیر کسی که صحابه را لعن و طعن نماید، می‌گوید: «تمام صحابه مدح نشده‌اند، و شرط ثناء و مدح آنان، عاقبت بخیری آنان است، و نزد شیعیان عاقبت بخیری بعض آنان ثابت نیست.» (برای طعن آنان دلیل دارند.) _ (المواقف، ص۳۹۳) 👇🏻
🔸 جایزه کتاب سال جمهوری اسلامی ایران برای «کتاب نکاح»
مراسم پایانی چهل و دومین دوره کتاب سال جمهوری اسلامی ایران، سه‌شنبه هفتم اسفند ماه برگزار شد. در این همایش در حوزه دین، «کتاب نکاح» آیت‌الله‌العظمی شبیری زنجانی (مدّ ظله) به‌عنوان اثر برگزیده در موضوع فقه و اصول معرفی شد. همچنین کتاب «استناد در روش شناخت رجال اسناد»، اثر شایستۀ تقدیر چهل‌ودومین جایزه کتاب سال جمهوری اسلامی ایران در موضوع حدیث شناخته شد.
✅ خیریه حضرت ام المؤمنین خدیجه سلام الله علیها
کمک به مادر و دختر آواره که از سادات هستند (سهم سادات به این خانواده تعلق می گیره)
شماره کارت خیریه:
به نام امید مفید بجنوردی
روی شماره کارت بزنید کپی میشه
۶۰۳۷۹۹۷۳۹۵۳۳۴۱۹۷
🔺 @abasmofid69
#رجال
💠 يك فردى با اين همه مشاغل، وقتی كتابهاى او قابل خواندن باشد، اين خودش معجزه است
✍🏻 آیت الله شبیری زنجانی حفظه الله:
«در فتاوا و نظرات علّامه حلّی رحمه الله، بايد شرايط علّامه را نيز در نظر گرفت، او شخصيّتى با مسؤوليت‌هاى گوناگون بوده است. آن زمان تشيّع و اسلام به خيلى از چيزها احتياج داشته است كه همه روى دوش علّامه بوده، فقيه و فيلسوف بسيار بالا، منطقىِ مهم، متكلّم درجه اوّل، رجالى. در هر علمى ايشان دست داشته است، حتّى يك مطلبى را از مرحوم اديب نيشابورىِ مشهد شنيديم، البتّه من صحّت و سقم آن را نمى‌دانم، ايشان مى‌گفت يكى از آشنايان ما لندن رفته بود مى‌گفت يك كتابى از علّامه ديدم در علم #موسيقى! البتّه او از نظر شرعى و فقهى و فلسفى از موسيقى بحث كرده است. از طرفى او يك شخصيّت مبارزى هم بوده و با فِرَق مختلف بحث داشته، تشيّع و شيعه ايران يك بخش آن مربوط به علّامه مى‌باشد، يك وقت پيش سلطان محمد خدابنده بوده او را شيعه كرده است، و در مسافرتها همراه او بوده است و از همه اينها در راه خدمت به شرع و علم استفاده مى‌كرده است، مدرسه‌هاى سيّاره داشته، نوشته‌اند چادربانى از كرباس داشته در مسافرتها به همراه شاگردانش هرجا مى‌رفتند اين چادرها برپا بوده و شاگردان علّامه مشغول درس و بحث مى‌شدند، يك جاى "إيضاح الفوائد" ديدم كه مى‌فرمايد: "من اين مطلب را از پدرم موقعى كه در صحبت سلطان محمد خدابنده بود در كنار برقلزم شنيدم." معلوم مى‌شود همانجاها نيز ايشان مشغول درس بوده است. خوب يك فردى كه اينقدر كار دارد، كتابهاى او قابل خواندن باشد اين خودش معجزه است.»
📗کتاب النکاح، ج۳ ص۴۹۸
@fazaelvamaaref
↪️ پیرو مطلب قبل
✍🏻 سیّد محمد قلي کنتوری لکهنوی رحمه الله:
«علّامه جلال الدین سیوطی - که از مشاهیر علمای اهل سنّت است و ثقات محدّثین ایشان، بلکه مجدّد دین ایشان در قرن نُهم بوده، و حسب تصریح دهلوی در "رساله اصول حدیث" مستند و حافظ وقت خود بوده، و تصانیف او دائر و سائر، و اسانید او در آفاق مشهور و معروف - به دلائل و براهین اثبات نموده که جناب رسول اکرم (صلی الله علیه و آله) نماز تراویح هرگز یک روز هم نخوانده، و حدیثی که در این باب وارد گشته آن را توهین و تضعیف نموده، و رساله علی‌حده مسمّی به "مصابیح فی الصلاة التراویح " در این باب تصنیف کرده، نظر به عموم فائده و کثرت نفع آن رساله در اینجا ذکر میکنیم... (سپس ایشان کلام سیوطی را کامل نقل می‌کند، و بعد چهارده نکته از آن در ردّ تراویح بیان کرده و می‌نویسد:) از این بیان طویل و عریض سیوطی ثابت شد که: رسول اکرم صلی الله علیه وآله نماز تراویح را هرگز نخوانده، و حدیثش ضعیف و سخیف است، و صنادید محدّثین آن را تضعیف نموده‌اند، و گفته که: خواندن نماز توسّط رسول اکرم ثابت نشده، بلکه این بدعت را عمر ابتداع کرده.»
📚 تشیید المطاعن، ج ۷ ص ۳۲۱
@fazaelvamaaref
#سانسور_تحریف ماه مبارک #رمضان
❌ بدعتِ نماز تراویح
سُنّیان در شبهای ماه مبارک #رمضان این نماز را به دستور عمر بن الخطّاب به جماعت می‌خوانند. امّا از نظر ما شیعیان، این عمل بدعت است.
🔸 "دهلوی" در کتاب تحفه اثناعشریة، در پاسخ به طعن شیعیان به عمر درباره این نماز، می‌نویسد:
«و به این طعن الزام اهل سنت نمیتواند شد، زیرا که در جمیع کتب حدیث ایشان به شهرت و تواتر ثابت شده است که پیغمبر صلی الله علیه [ و آله ] وسلم در سه شب از رمضان به جماعت تراویح ادا فرموده و مثل دیگر نوافل آن را تنها نخوانده (❗️) و عذر ترک مواظبت بر آن بیان نموده که:
«إنی خشیت أن یفرض علیکم.» چون بعد وفات پیغمبر صلی الله علیه [ وآله ] وسلم این عذر زائل شد، عمر احیای سنّت نبوی صلی الله علیه [ وآله ] و سلم نمود.
قاعده اصول نزد شیعه و سُنّی مقرّر است که چون حکم به موجب نصّ شارع معلّل باشد به علتی، نزد ارتفاع، آن علت مرتفع می‌شود.
و آنچه گویند که: به اعتراف عمر بدعت است زیرا که خود گفته است: «نعمت البدعة هذه» پس به این معنا است که مواظبت بر آن جماعت، چیزی نوپیدا است که در زمان آن سَرور نبوده، و چیزها است که در وقت خلفای راشدین و ائمه طاهرین و اجماع امّت ثابت شده، و در زمان آن سَرور نبوده، و این چیزها را بدعت نمی‌نامند، و اگر بدعت نامند، بدعت حَسَنه خواهد بود نه بدعت سَیِئه، پس حدیث منقول: «مَن أحدث فی أمرنا هذا ما لیس منه فهو ردّ» - «و کلّ بدعة ضلالة» مخصوص است به آنچه در شرع هیچ اصل نداشته باشد و نه از خُلفاء و ائمّه و اجماع‌امّت ثابت شده باشد. و چه می‌تواند گفت شیعه در حق عید غدیر خم، و تعظیم روز نوروز، و ادای نماز شکر روز قتل عمر - یعنی نهم ربیع الاول - و در تحلیل فروج جواری، و محروم کردن بعضی اولاد از بعضی تَرَکه که هرگز این چیزها در زمان آن سَرور نبود، و ائمّه این را احداث کردند به زعم شیعه، و چون نزد اهل سنّت خلفای راشدین نیز حکم ائمّه دارند به حدیث مشهور: "مَن یعش منکم بعدی فسیری اختلافاً کثیراً فعلیکم بسنّتی و سنّة الخلفاء الراشدین من بعدی. عضّوا علیها بالنواجذ."
یعنی: "بر شما باد به سنّت من و سنّت خلفاى راشدين پس از من، و با چنگ و دندان آن را حفظ کنید." احداث عمر را به دستور احداث ائمّه دیگر بدعت نمی‌دانند، و اگر بدعت می‌دانند، بدعت حسنه می‌دانند. (تحفه‌اثناعشریة، ص ۳۰۱ - ۳۰۲)
✍🏻 سیّد محمد قلي کنتوری لکهنوی رحمه الله:
امّا آنچه دهلوی گفته:
«و به این طعن الزام اهل سنّت نمیتواند شد، زیرا که در جمیع کتب حدیث ایشان به شهرت و تواتر ثابت شده است که: پیغمبر صلی الله علیه [ وآله ] وسلم در سه شب از رمضان به جماعت تراویح ادا فرموده... الی آخر.» مخدوش است به چند وجه:
➖ اوّل: آنکه ادّعای ثبوت نماز تراویح برای جناب رسالت مآب (صلی الله علیه وآله وسلم) در سه شب به جماعت، کذب محض است و بهتان صِرف.
➖ دوّم: آنکه ادّعای ثبوت این معنا به شهرت، کذب صریح است.
➖ سوّم: آنکه ادّعای تواتر این معنا، از ادّعای ثبوت و شهرت هم قبیح‌تر و شنیع‌تر است که امری که به اسناد صحیح بلکه ضعیف هم مروی نشده و کسی آن را نشناخته، ادّعای ثبوت و شهرت آن، چه شناعت کم داشت که نوبت به ادّعای تواتر آن رسانیده!
👈🏻 واعجباه که متعصّبین این جماعت، مثل حدیث غدیر و حدیث منزلت را متواتر نمی‌دانند، ولی دهلوی در چنین امر بی اصلی، ادّعای شهرت و تواتر نماید❗️
چهارم: آنکه ادّعای ثبوت این معنا به شهرت و تواتر در جمیع کتب حدیث اهل سنّت، کذبی است از اعجبِ اکاذیب، و بهتانی است از اغربِ افترائات، که کمتر کسی مثل آن - خصوصاً از صاحب علم و فضل - و آن هم در تصنیف و تألیف، و آن هم به مقابلهٔ خصم شنیده باشد!
ظاهراً مخاطب در عالم بی‌حواسی و اختلال‌عقل و سُکر و بی‌هوشی و مزید تعصّب و مدهوشی، چنین خرافات می‌نگارد! و معانی الفاظ جاریه را بر زبان خود به عقل نمی‌آرد! چنین امر بی‌اصل را وصف ثبوت نمودن، و شهرت آن ثابت کردن، و تواتر آن را هم ادّعا کردن، و حواله به جمیع کتب
حدیث کردن، چقد بی‌مبالاتی و دوری از دأب علم و دین و دیانت است که اگر در واقع هم این معنا ثابت می‌بود، ادّعای شهرتش سمتی از جواز نداشت. و اگر مشهور هم می‌بود، ادّعای تواترش وجهی از جواز نداشت. و اگر متواتر هم می‌بود، ادّعای ثبوت آن در جمیع کتب حدیث به شهرت و تواتر، کذب محض بود. و اگر در جمیع کتب حدیث به شهرت هم ثابت می‌بود، ادّعای ثبوت آن در جمیع کتب حدیث به تواتر کذب صریح بود، پس ادّعای مخاطب، بعد فرض ثبوت چندین تقادیر غیر ثابته نیز کذب محض است، چه جا که هیچ تقدیری از این تقادیر متحقّق نیست، پس این ادّعا حاوی اکاذیب عدیدهٔ فاحشه است، و احادیث عدیدهٔ صحیحه دلالت صریحه دارد بر بطلان ادّعای دهلوی.
🌹ولادت امام حسن مجتبی علیه السّلام تهنیت باد
🌸 از حضرت اميرالمؤمنين عليه السّلام روايت است كه فرمودند: امام حسن عليه السّلام از سر تا سينه، به پیامبر صلّى اللّه عليه و آله شبيه‌تر بود از همه مردم.
📗 جلاء العیون، ص ۳۸٤
👈🏻 با عنوان: #ولادت‌امام‌حسن‌علیه‌السلام مطالب مرتبط، قابل مشاهده است.
@fazaelvamaaref
🎥 حال و هوای تکرارنشدنی ماه مبارک #رمضان، در سال‌های نه چندان دور
🗓 در دورانی که اینترنت و فضای مجازی و تکنولوژی فعلی نبود، سحرهای ماه مبارک، همسایگان یکدیگر را بیدار می‌کردند، کمتر خانه‌ای چراغش خاموش بود. صدای مناجات به گوش می‌رسید، کنار سفره همه جمع بودند، نزدیک اذان که می‌شد، همه راهی مسجد می‌شدیم و از کثرت جمعیّت در آن ساعت از صبح متعجّب بودیم. بعد از نماز و تعقیبات و بیان احکام، برنامه #قرائت_قرآن آغاز می‌شد. گاهی قرآن‌ها به تعداد جمعیّت نبود
➖منازل و کوچه و خیابان‌ها تجمّلاتی نبود. سفره‌های سحر و افطار، ساده ولی با صفا بود. ندای قرآن و مناجات در منازل، روح و جان را جلا میداد
❗️ولی حالا بجای قرآن و کتب اعمال، موبایل هوشمند در دست ما جای گرفته، بجای صدای قرآن و مناجات، صدای فیلم و سریال و محتویات فضای مجازی منازل را آلوده کرده، مساجد غریب شده‌‌اند، فرزندانِ این نسل، با فضای معنوی مساجد بیگانه‌اند، حال و هوای معنویِ اجتماعاتِ ماه مبارک را تجربه نمی‌کنند، عالِمان دین مهجورند و أغیار میدان‌داری می‌کنند، بجای احکام و معارف ماه مبارک، خزعبلات تحویل مردم می‌دهند.
اللهم إنا نشکو اليک...
@fazaelvamaaref
ماه مبارک #رمضان
✅ جابر: چه خوب حدیثی است این حدیث
⭕️ امام علیه السلام: چه سخت است شروط آن
✍🏻 مجلسی اوّل رحمه الله:
در حدیث كالصحيح منقول است كه حضرت امام محمد باقر صلوات اللَّه عليه به جابر جعفى فرمودند: اى جابر هرکس ماه رمضان داخل شود بر او و روزش را روزه دارد و بعضى از شبش را به عبادت الهى برخيزد، و حفظ كند فَرْجش را از معاصى در كلّ ماه حتّى در شبها، و زبانش را از هرچه بد باشد، و چشم خود را بپوشاند از آن چه نظر به آن نبايد كرد، و چنان كند كه آزار او به كسى نرسد، بيرون رود از گناهان مانند روزى كه از مادر متولّد شده است. جابر گفت فداى تو گردم چه خوب حديثى است، حضرت فرمودند: چه مشكل است اين شرطها.
📚 لوامع صاحبقرانى، ج ۶، ص ٣٠٧
@fazaelvamaaref
#سیره_امیرالمؤمنین عليه السّلام
📢 نتیجه روزه‌خواری بدون عذر | برخورد امیرالمؤمنین علیه السّلام با روزه‌خواری
🔹امام صادق علیه‌السلام فرمودند:
«مَنْ أَفْطَرَ يَوْماً مِنْ شَهْرِ رَمَضَانَ خَرَجَ رُوحُ الْإِيمَانِ مِنْه.»
✍🏻 هرکس يک روز از ماه #رمضان را (بدون عذر) روزه نگیرد، روح ايمان از او جدا می‌شود! (کتاب من لا يحضره الفقيه، ج۲ ص۱۱۸)
🔻ابو مريم گويد: نجاشى شاعر، در ماه رمضان شراب نوشيده بود. او را محضر اميرمؤمنان عليه السّلام آوردند. حضرت هشتاد ضربه شلّاق به او زد، سپس يك شب او را زندانى نمود. آنگاه فردا او را فرا خواند و بيست شلّاق دیگر به او زد. نجاشى به آن حضرت عرض كرد: اى اميرمؤمنان! مرا براى شراب‌خوارى تازيانه زدى، و اين بيست ضربه براى چيست؟ فرمودند: اين بيست ضربه براى جرأت نمودن تو بر شراب‌خوارى در ماه رمضان است.(الکافی، ج۷ ص۲۱۶)
مطلب مرتبط: جمعى را ديده بودند كه در ماه رمضان روزه مى‌خورده‌اند
@fazaelvamaaref
✔️ ماه رمضان در دوره قاجار
🔸به جز مقدسینی که قبل از افطار راهی مسجد می‌شدند و آنها که دم صبح هم همین کار را می‌کردند، دسته سومی هم بودند که شب را به قمار صبح می‌کردند و می‌گفتند اگر به این سرگرمی مشغول نشوند، ناچارند بخوابند و روز دیگر خواب نمی‌روند و روزه برای آنها مشکل خواهد شد.
این دسته بیشتر اعیان زادگان بودند ولی در هر حال روزه را می گرفتند، چون اگر نمی‌گرفتند،درخانه خودشان هم، جا نداشتند.
🔸 مرحوم «احمد منشور» می‌گفت با برادرم «موقر»در مجلس قمار تا صبح مشغول شدیم چون به سحری نرسیدیم روزه را خورده بعد به منزل آمدیم خبر روزه خوری ما زودتر از خودمان به منزل رسیده بود همینکه وارد شدیم مادرم از ما رو گرفت. چند روز با ما مثل جذامی‌ها رفتار می‌کردند قدغن شده بود نوکرها به ما نزدیک شوند. غذایی اگر می‌آوردند، در اتاق می‌گذاشتد و فرار می‌کردند. ظرف‌های غذای مارا علی حده در حضور ما کنار حوض، خاک‌مال می‌کردند تا بالاخره با وساطت برادر بزرگتر مارا توبه دادند و دوباره به عضویت خانه پذیرفتند.
🔸برای خوردن روزه نیاز بود که طبیبی تصدیق مرض بدهد، اطبای آن دوره حتا اطبای یهودی ولو برای روزه خوری هم احترام تصدیق خود را داشتند و تصدیق دروغ نمی‌دادند.
🔸..محال بود وقت افطار صدای فقیری از کوچه بلند شود و چندین نفر داوطلب به سمتش نروند. ...دراین ماه کار تعطیل می‌شد و مردم به عبادت مشغول می‌شدند . طلبکار، سر وقت بدهکار نمی‌رفت . ادارات دولتی باز بود اما کسی مراجعه نمی‌کرد. مرافعه شرعی در دفتر علما متوقف می‌شد . محصلین دیوانی به سراغ مطالبه بدهکاری نمی‌رفتند.
🔸 در خانه‌ها کسی به نوکرها امر و نهی نمی‌کرد. اگر بنایی نیمه‌تمام بود صاحب کار، بیش از نصفِ روز کار نمی‌کشید اما اجرت روز کامل را میداد . خلاصه اینکه مردم در همه چیز رعایت یکدیگر را می‌کردند.
📚شرح زندگانی من؛
تاریخ اجتماعی و اداری دوره قاجاریه، جلد اول، نشر هرمس، عبدالله مستوفی
🌺آدرس کانال در ایتا و تلگرام🌺
@alikhademi110
🔸 آیت الله شبیری زنجانی حفظه الله:
«مبلّغین بهتر است به مطالب عمومی که مورد پذیرش همه گروه‌ها و افراد است بپردازند. درباره اهتمام به حلال و حرام و پرهیز از غیبت، دروغ، تهمت و آزار و اذیت دیگران صحبت کنند. زشتی گناه و پلیدی این امور مورد اتفاق همه است و موعظه درباره آن مورد نیاز جامعه است.»
/channel/madras_emb/3204
ماه مبارک #رمضان #صوم
💢 گزارش جالب توجّه از دزدی که مراقب روزه‌ی واجبش بود
✅ از دزد کمتر مباش ...
📜 رساله امجدیه، آیت الله شیخ محمد رضا نجفی مسجدشاهی (صاحب وقایة الاذهان)
@fazaelvamaaref
👆🏻 "مُلّا علی قاری" به مسئله تکفیر شیعیان به علّت سبّ صحابه، اعتراض شدید می‌کند و می‌گوید: «هیچ دلیلی از کتاب و سنّت و اجماع امّت بر کفر بودن سبّ صحابه وجود ندارد؛ مگر برخی اخبار آحاد که دلالتشان قطعی نیست. بنابراین فُقهاء، مسئلهٔ سبّ صحابه را در باب الفاظ کفر و همچنین در باب ارتداد ذکر نکرده‌اند. در بین عوام، مشهور است که سبّ شیخین، کفر است؛ اما این سخن هیچ مبنایی ندارد. کفر بودن سبّ صحابه از احدی از ائمّه متقدّم مثل ابوحنیفه و اصحاب وی (ابویوسف و شیبانی) نقل نشده است؛ امّا از غیر اینها سخنشان مهم نیست؛ و قولشان مخالف با ادّله قطعی و ظنّی مأخوذ از کتاب و سنّت است. حال چرا برخی با استناد به این مسئله، فتوا به جواز قتل شیعه داده‌اند؟ پاسخ اینکه مسئله قتل شیعه به علتِ سبّ صحابه، دلالتی بر کفر آنان ندارد؛ بلکه از باب دفع شر و فساد کسانی بوده که سبّ صحابه می‌کردند. قتل سابّ، از باب سیاست شرعی است، نه از باب حکم شرع.» (شم العوارض في ذم الروافض، ص ۲۸، ۳۳، ۳۵، ۶۸)
🔻همچنين ابن‌عابدین، آلوسی، باقلانی، تفتازانی، غزالی و ... لعن و سبّ صحابه را کفر نمی‌دانند.
۳ _ اینکه تمام صحابه عادلند و دارای مدح و ثناء می‌باشند، ادّعای عجیبی است.
آیاتی در قرآن شریف وجود دارد که بر نفاق و عدم ایمان بعض صحابه حتّی در حیات رسول اکرم صلی الله علیه و آله دلالت دارد. بعنوان نمونه: سوره احزاب آیه ۱۲ _ حجرات آیه ۱۴ _ توبه آیه ۱۰۱ _ منافقین آیه ۱
☑️ همچنین #بخاری در کتابش بابی را گشوده با عنوان: "بَابٌ فِي الحَوْضِ" که در این باب چندین روایت با مضمون واحد آورده که رسول اکرم صلی الله علیه و آله فرمودند: «روز قیامت برخی اصحابم را از حوض کوثر می‌رانند و من علّتش را می‌پرسم. خداوند متعال می‌فرماید: آنان بعد از تو مرتکب خلاف و بدعت شدند و به جاهلیّت خود بازگشتند.»
يَرِدُ عَلَيَّ يَوْمَ القِيَامَةِ رَهْطٌ مِنْ أَصْحَابِي، فَيُحَلَّئُونَ عَنِ الحَوْضِ، فَأَقُولُ: يَا رَبِّ أَصْحَابِي، فَيَقُولُ: إِنَّكَ لاَ عِلْمَ لَكَ بِمَا أَحْدَثُوا بَعْدَكَ، إِنَّهُمُ ارْتَدُّوا عَلَى أَدْبَارِهِمْ القَهْقَرَى. (صحیح البخاري، ج۸ ص۱۱۹)
#ابن_تیمیه که در ابتدا کلامش درباره کفر لعن و سبّ صحابه آمد، خودش در جای دیگر می‌گوید: «در صحابه و تابعین، نوعی از اجتهاد بوده که مقرون به ظنّ و گمان و هواهای نفسانی بوده است.» (منهاج السنّة، ج۴ ص۵۴۳)
💠 حال با این نصوصِ قرآنی و روائی و اعترافاتی که ذکر شد، چگونه می‌توان تمام صحابه را عادل و دارای جایگاه دانست ⁉️ نه شرعی است نه عقلانی! لذا قتل و کشتار شیعیان فقط از روی بغض و کینه و وجوه سیاسی می‌باشد، همان‌گونه که ملّا علی قاری (بالاتر) بدین مسئله تصریح نمود.
تفصیل این بحث، لازم است، ولی این بسترِ محدود، ظرفیّت آن را ندارد.
@fazaelvamaaref
❌ تکفیر و قتل شيعيان آفریقا، در قرن پنجم
پیشتر بیان شد که گروه‌های تکفیری و دیدگاه‌های افراطی سُنّیان، حاصل مبنا و فتاوا و مطالب علمای بزرگ سُنّی مانند #ابن_تیمیه و امثاله می‌باشد. بعنوان نمونه: (داعش و امثاله، خروجی روایات منابعِ سُنّیان است) و (روایتی جعلی برای تکفیر و قتل شيعيان)
➖مخالفین شیعه، به بهانه‌های مختلف، شیعیان را مشرک و کافر می‌نامند تا قتل آنان نیز آسان و بدون مانع باشد.
✍🏻 #ابن_اثیر در وقایع سال ۴٠٧ می‌نویسد:
در محرّم اين سال در سراسر بلاد آفريقا شيعيان را کُشتند. سبب آن قتل‌عام اين بود كه روزى "المعز بن باديس" در قيروان (از بلاد تونس) سوار بر مَركب می‌گذشت و مردم به او سلام و احترام می‌کردند. به گروهى رسيد و درباره آنها پرسيد، به او گفتند: اينان رافضى هستند و ابا بكر و عمر را لعن و نفرین می‌کنند. وی گفت: خدا از ابى بكر و عمر راضى باد. مردم بی‌درنگ به «درب‌المقلى» قيروان رفتند و آنجا مكانى بود كه شيعيان در آنجا اجتماع می‌كردند و جمعى از آنان را كشتند. و اين كار منشأ از شهوت سپاهيان و اتباع آنها در غارت داشت. و در اثر آن دست مردم در كشتار شيعيان باز شد. و حاکم قيروان مردم را تحريض و تشويق بدان كشتار می‌‌نمود. انگيزه حاکم قيروان هم در اين امر اين بود كه وى امور شهر را اصلاح كرده بود كه آگاهى يافت به اين كه "المعز بن باديس" می‌خواهد او را بر كنار سازد، پس او خواست فتنه و فسادى بر پا دارد و گروه بسيارى از شيعیان كشته و به آتش سوزانده شدند و ديار آنها هدف غارت قرار گرفت، و در سراسر آفریقا به كشتار شيعيان پرداختند، گروهى از آنان گِرد هم جمع آمده و در قصرالمنصور نزديك قيروان متحصّن شدند. آنها را محاصره كرده در فشار گذاشتند، گرسنگى بر محصورين چيره گرديد و پذيرفتند كه از آنجا بيرون بيايند. وقتی بيرون آمدند تا نفر آخر آنان را كشتند، جمعى از آنان به مسجدی پناهنده شدند، تمام آنها را نیز كشتند.
«....فانصرفت العامّة من فورها إلى درب المقلى من القيروان، و هو تجتمع به الشيعة، فقتلوا منهم، و كان ذلك شهوة العسكر و أتباعهم، طمعا في النهب، و انبسطت أيدي العامّة في الشيعة، و أغراهم عامل القيروان و حرّضهم...» (الکامل فی التاريخ، ط دارالصادر، ج۹ ص۲۹۴)
🔍 دو نکته:
الف) همیشه لعن شیخین، بهانه قتل و غارت و تکفیر شیعیان بوده است، و بعضاً سند و مدرک قوی در کار نبوده و با ظنّ و اتّهامِ چنین مسئله‌ای متعرّض آنان می‌شده‌اند
ب) اینکه لعن و طعنِ صحابه مجوّز قتل و غارت باشد، بر اساس کدام مستند شرعی است ⁉️
در ادامه این مسئله را بررسی خواهیم نمود ان شاء الله.
(#عدالت_صحابه)
@fazaelvamaaref
🔥 چنین شخصی ملعون است
✍🏻 على بن غراب گويد: امام صادق عليه السّلام فرمودند که رسول اکرم صلی الله علیه و آله فرمودند: هركس بار زندگى خود را بر دوش ديگران تحميل كند، ملعون است، ملعون است. و هرکس مسئولیت خانوادۀ خود را رها کند، ملعون است.
عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَبِي اَلْخَزْرَجِ اَلْأَنْصَارِيِّ عَنْ عَلِيِّ بْنِ غُرَابٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ مَلْعُونٌ مَلْعُونٌ مَنْ أَلْقَى كَلَّهُ عَلَى اَلنَّاسِ مَلْعُونٌ مَلْعُونٌ مَنْ ضَيَّعَهُ مَنْ يَعُولُ.
📚 الکافی، ج۴ ص۱۲ _ الفقیه، ج۲ ص۶۸ _ تهذيب الأحكام، ج۶ ص۳۲۷
🔸 مجلسی اوّل رحمه الله:
«مثلا بار سنگين خود را بر دوش مردم اندازد، به آنكه مثلا زن خود را كه واجب‌النفقه اوست، به خانه پدر و مادرش فرستد كه ايشان نفقه‌اش دهند، و يا آن كه قدرت داشته باشد کار كند ولی گدائى كند و آزار مردم باشد. مُجملا بار خود و بار عيال واجب‌النفقه را با قدرت بر تحصیل آن، بر دوش ديگران گذاشتن بد است.» (لوامع صاحبقرانی، ج۶ ص۱۱۶)
یکی از مصادیق بارز این روایت، صوفیان و دراویش هستند که کسب و کار و مسئولیت خانواده خود را رها کرده و در خانقاه‌ها و کوچه و بازار به گدائی و اظهارطلب از دیگران می‌پردازند.
💠 دکتر زرین‌کوب محقّق برجسته ادبیّات و عرفان، که خود دلداده بزرگان صوفیه می‌باشد، در این باره می‌نویسد:
«صوفیهٔ متأخّر، از شیوه سران و اقطاب خود (در فقر و زهد) عدول کرده‌اند و برای تن‌آسانی‌گزیدن و شهوت‌پرستیدن، به دنیا روی آورده‌اند. اینها غالبا در جمع مال از هر وجه که حاصل آید می‌کوشند. برخی از آنها با آنکه قدرت بر کسب و کار دارند، ترک کار و عمل می‌کنند، در راه‌ها برای گدایی می‌نشینند و بر صدقات مردم دلخوش می‌کنند، و نمی‌دانند که صدقه ستاندن بر کسی که غَنی است و بر آنکس که توانایی بدنی دارد حلال نیست. بلکه حتی اهمیّت نمی‌دهند که آن صدقه را چه کسی برای آنها می‌فرستد! و بسا که ظالمی یا راهداری نزد ایشان می‌فرستد و آنها اینگونه صدقات را «فتوح» می‌گویند؛ و گویند از خدا رسیده است! و کسی جز حقّ را بدان سبب شکر نمی‌گوییم. تمام اینها خلاف شریعت و ناشی از جهل به شریعت است...» (دنباله جستجو در تصوّف ایران، ص ١۴)
@fazaelvamaaref
✅ نه حريص باش، نه تنبل و محتاج دیگران
🔸 راوى گويد: امام صادق عليه السّلام فرمودند: بيش از كسى كه با تنبلی زندگی‌اش را ضايع می‌کند، و كمتر از كسى كه حريص به دنیاست، به طلب رزق و روزى بپرداز؛ بلكه ميانه‌رو و منصف و آبرومند باش، و از سستى و تنبلى دورى كن و به قدر نیاز و ضرورت برای مال تلاش بنما؛ همانا كسانى كه ثروت بدان‌ها داده شد و شکر نكردند، انگار که مالى ندارند. (يعنى مالشان گرفته مى‌شود، يا از آن سودى نمى‌يابند.)
لِيَكُنْ طَلَبُكَ لِلْمَعِيشَةِ فَوْقَ كَسْبِ اَلْمُضَيِّعِ وَ دُونَ طَلَبِ اَلْحَرِيصِ اَلرَّاضِي بِدُنْيَاهُ اَلْمُطْمَئِنِّ إِلَيْهَا وَ لَكِنْ أَنْزِلْ نَفْسَكَ مِنْ ذَلِكَ بِمَنْزِلَةِ اَلْمُنْصِفِ اَلْمُتَعَفِّفِ تَرْفَعُ نَفْسَكَ عَنْ مَنْزِلَةِ اَلْوَاهِنِ اَلضَّعِيفِ وَ تَكْتَسِبُ مَا لاَ بُدَّ مِنْهُ إِنَّ اَلَّذِينَ أُعْطُوا اَلْمَالَ ثُمَّ لَمْ يَشْكُرُوا لاَ مَالَ لَهُمْ.
📚 الکافی، ج۵ ص۸۱
➖ مجلسی اوّل رحمه الله:
اینکه امام فرمودند در کسب رزق منصف باش، یعنی درباره خودت انصاف بده، به اینکه تمام تلاشت برای دنیا نباشد، بلکه نیمی از تلاشت برای رزق و دنیا باشد، و نیمی از تلاشت برای آخرت؛ اگر تمام تلاشت برای کسب مال باشد، از شکر نعمات الهی محروم، و خسر الدنیا و الآخره می‌شوی. و از چنین مالی توشه‌ای برای آخرت نخواهی داشت، لذا انگار چنین مالی اصلا نبوده است.
«بِمَنْزِلَةِ اَلْمُنْصِفِ، أي العادل في أمر الدُّنيا و الآخرة بأن تجعل نصف سعيك للدنيا و النصف للآخرة و نصف الدُّنيا ما لابدَّ منه و النصف الآخر تصرفه في شُكر نِعَم الله تعالى عليك، فلو صرفت أوقاتك جميعاً في طلب المال لم تشكُر الله و مَن لم يشكُر لا مالَ له فإنّه يذهب ما بيده و يكون خسر الدُّنيا والآخرة و «لَئِنْ شَكَرْتُمْ لَأَزِيدَنَّكُمْ» و يكون له الدُّنيا و الآخرة.» (إحياء الأحاديث في شرح تهذيب الحديث، مخطوط)
@fazaelvamaaref
با اینکه زمینه ترس برای موسی آماده‌تر بود، زیرا در شب تاریک در بیابان خلوت ندایی از درختی شنیده و رسالت او بدین طریق اعلام شد. همان طور که آیات قرآن این حقیقت را شرح می‌دهد، موسی آرامش خود را در این هنگام حفظ کرده و موقعی که خداوند به او خطاب کرد که عصا را بیافکن، او نیز فورا افکند. ترس او فقط از جانب عصا بود که به حیوان خطرناکی مبدّل گردید. آیا می‌توان گفت که موسی هنگام آغاز (وحی) آرام و مطمئن بود، اما رسول اکرم صلی الله علیه و آله کسی که بر تمام پیامبران برتری دارد، با شنیدن گفتار فرشته به حدّی مضطرب شد که می‌خواست خود را از بالای کوه پرتاب کند⁉️ آیا این سخن عاقلانه است؟ مسلّما تا روح پیامبر اکرم از هر نظر آماده برای اخذ سرّ الهی (نبوّت) نباشد، خدای حکیم او را به منصب نبوّت مفتخر نمی‌سازد، زیرا منظور از برانگیختن پیامبران، راهنمایی مردم است. کسی که قدرت روحی او به این حدّ باشد که با شنیدن وحی حاضر شود، خودکشی کند، چگونه می‌تواند در مردم نفوذ کند؟
ثانیا: چطور شد که موسی با شنیدن ندای الهی، اطمینان یافت که از طرف خدا است و فورا از خدا خواست هارون را به منظور اینکه از او فصیح تر سخن می‌گوید، یار و کمک کار او سازد، اما سَرور پیامبران مدّت‌ها در شکّ و تردید ماند، تا (ورقة بن نوفل) غبار شکّ و تردید را از آئینه دلش برد؟
ثالثا: ورقة بن نوفل به طور مسلّم مسیحی بود. هنگامی که می‌خواهد اضطراب و تردید رسول اکرم را از بین ببرد، فقط نامی از نبوّت (موسی بن عمران) برده و می‌گوید: این همان مقامی است که به موسی بن عمران داده شده است. آیا این خود گواه بر آن نیست که دست داستان‌سرایان اسرائیلی در کار بوده و با غفلت از (مذهب) قهرمان داستان (ورقه)، به جعل آن پرداخته‌اند؟ گذشته از اینها، این قبیل کارها با آن عظمت و بزرگی که از پیامبر اکرم سراغ داریم، ناسازگار است و "دکتر هیکل" نویسنده کتاب "حیاة محمّد" تا حدّی به ساختگی این افسانه آگاه بوده؛ از این لحاظ گاهی مطالب پیش را با جمله (بطوری که می‌گویند) نقل کرده است.
در برابر این افسانه ها، پیشوایان شیعه با قدرت تمام مقاومت کرده و بر همه قلم سرخ کشیده‌اند؛ مثلا آن گاه که زراره از امام صادق می‌پرسد: چرا پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله آنگاه که جبرئیل بر او نازل شد، نترسید و آن را از وسوسه‌های شیطان ندانست؟ امام صادق علیه السّلام فرمودند: خداوند بر پیامبر خود (سکینه) و آرامش فرو فرستاد و آنچه که از جانب خداوند می‌رسید به گونه‌ای بود که مثل اینکه آن را می‌دید. (بحارالأنوار، ج۱۸ ص۲۸۲)
دانشمند بزرگ شیعه مرحوم طبرسی در تفسیر خود در این قسمت، چنین می‌گوید: خداوند به رسول خود وحی نمی‌کند، مگر اینکه آن را با دلایل روشنی همراه می‌سازد که مطمئن باشد که آنچه به او وحی می‌شود از جانب خداست. (مجمع البیان، ج ۱۰ ص ۳۸۴)
📔 فروغ ابدیّت، ص۲۲۱
باید از سُنّیان پرسید:
این چه پیامبری است که شما معرّفی می‌کنید؟! پیامبری که شیطان را از ملَک‌وحی تشخیص نمی‌دهد، چه برتری بر دیگران دارد⁉️ آیا اشرف مخلوقات برای اعتبارسنجی حالات خود محتاج یک نصرانی می‌شود⁉️ آیا چنین شخص مضطرب و متحیّری که در کار خود وامانده، لیاقت هدایت و رهبری امّت را دارد ⁉️
@fazaelvamaaref