-
یک بغل شعر سرودم نبرد از یادم... لیکن از بخت بدم شعر و غزل دوست نداشت... 📕 کتب صوتی نایاب به همراه pdf / زندگینامه مشاهیر ، موسیقی و ... ارتباط با ادمین👇 @Vidamahdavi
🛎🛎
لیست برترین کانال های تلگرام
🔺 آیا با اجرای قانون حجاب موافقید؟
۱- بلی ........
۲- خیر .........
🔺 لطفا همه شرکت کنید 🔺
⭐️⭐️
📙 شیوه گرگ (گرگ وال استریت)
✍ جردن بلفورت
🔁 گروه مترجمان
🎙حجت یوسفی
🎛 رادیو مثبت
کتاب شیوه گرگ اثر جردن راس بلفورت یک کتاب خوب و شنیدنی است که برای کسانی نوشته شده است که می‌خواهند پول در بیاورند. شخصیتی که او را با نام گرگ وال استریت می‌شناسیم این کتاب را با عنوان شیوه‌ی گرگ در سال ۲۰۱۷ منتشر کرد و در آن به‌صورت گام‌به‌گام به آموزش سیستم فروش پرداخت. نویسنده در این کتاب که ۱۲ فصل دارد درباره‌ی چیزهای مختلفی از زبان بدن و لحن گرفته تا مدیریت حالت‌ها و یافتن مشتری و… صحبت میکند و رازهایش را پیش‌روی خواننده می‌گذارد. او از سال‌ها تجربه‌ی خود استفاده کرده است تا به دیگران یاد دهد از روش‌هایی مانند مشتری یابی خط مستقیم استفاده کنند تا به ثروت بسیار زیادی دست یابند و مرزهای موفقیت را پشت سر بگذارند.
@feqdanedel
▪️نیاز و محرومیت، رنج را از بیرون ایجاد میکند، در مقابل امنیت و رفاه، بی‌حوصلگی را. بنابراین می‌بینیم که طبقات پایین جامعه به مبارزه‌ای مستمر علیه نیاز، یعنی رنج و طبقهٔ ثروتمند به مبارزه‌ای دائم و نومیدانه علیه بی‌حوصلگی مشغول‌اند.
▪️بايد از داشتن نظر مساعد بيش از اندازه نسبت به كسی كه تازه با او آشنا شده ايم بپرهيزيم،
زيرا در غير اينصورت دراثر خطای خود شرمگين يا حتی متضرر خواهيم شد!
▪️زندگی ما در درجه اول و به طور واقعی در درون پوست خودمان جریان دارد، نه در انظار دیگران و در نتیجه وضع واقعی زندگی شخصی مان که تحت تأثیر سلامت، مزاج، توانایی ها و… قرار دارد، صدها بار برای سعادت ما مهم تر از آن است که دیگران به دلخواه خود در مورد ما چه می اندیشند.
▪️زندگی مانند بازی شطرنج است: ما نقشه‌ای میریزیم اما اجرای آن مشروط به حرکت‌هایی است که رقیب به دلخواه میکند.
این رقیب در زندگی، سرنوشت است.
📘 در باب حکمت زندگی
✍ آرتور شوپنهاور
@feqdanedel
📘 در باب حکمت زندگی
✍ آرتور شوپنهاور
🔁 محمد مبشری
🎙سیده لیلا کشفی
کتاب در باب حکمت زندگی، اثری نوشته ی آرتور شوپنهاور است که اولین بار در سال 1851 انتشار یافت. شوپنهاور، یکی از برترین فیلسوفان قرن نوزدهم، عقیده داشت که کارهای انسان نه از منطق بلکه از اراده، یا میل کور و غیرمنطقی آدمی به بقا، ناشی می شوند. این مجموعه ی جذاب از جملات ژرف شوپنهاور درباره ی مذهب، اخلاقیات، سیاست، زنان و بسیاری از موضوعات دیگر، به طور کلی به حکمت زندگی می پردازد و درس های آموزنده ای به مخاطبین می دهد. این فیلسوف بزرگ، انسانیت را محصور در کشاکشی میان خوبی و بدی به تصویر می کشد و بر آزادی کامل انسان در جهانی تأکید می کند که در آن، هنر، اخلاق و خودآگاهی تنها راه نجات به حساب می آیند. این نگرش مبتکرانه، تأثیر چشمگیری بر فلسفه و هنر گذاشت و الهام بخش پاره ای از اندیشه های نیچه و ویتگنشتاین شد.
در کتاب، شیوه‌های مختلف برای دستیابی به بالاترین میزان لذت و موفقیت بررسی می‌شود. وجه تمایز کتاب در باب حکمت زندگی نسبت به سایر آثار فلسفی، نثر روان آن است. شوپنهاور در این کتاب از مثال‌های عینی و ساده استفاده میکند.
@feqdanedel
شوپنهاور در هنر خودشناسی، ضمن اشاره دقیق به تجربه های شخصی خود در زمینه های گوناگون، کتاب را با ضمیر اول شخص مفرد می نویسد و می کوشد در روند شکل گیری آن، به گونه ای خودشناسی ویژه برسد. فیلسوف شهیر آلمانی با رک گویی همیشگی و به دور از پرده پوشی بیشتر جاها از تجربه های خود و تحلیلش از وقایع و افکار می نویسد و هرجا درمی یابد همان معنا در آثار دیگران پیشتر به باریک بینی و ایجاز بیان شده، دقیقا خود آن نقل قول را به زبان اصلی می آورد.
گزین گویه ها و گفتاوردهای "هنر خودشناسی" از زبان های لاتین، یونانی، فرانسوی، ایتالیایی، اسپانیایی، انگلیسی و ... بیشتر به زبان اصلی آمده و بعدها شوپنهاورشناسان و مصححان برخی از آن ها را ترجمه کرده اند و داخل گیومه آورده اند. برخی اصطلاحات لاتینی هم ترجمه نشده که عبدالهی آن ها را هم به فارسی برگردانده و در موارد لزوم عین اصطلاح را نیز در پانوشت آورده یا توضیح داده است.
خود شوپنهاور نیز می دانسته که هنر خودشناسی به احتمال بسیار، پس از مرگش منتشر خواهد شد یا حتی می خواسته چنین شود و از این رو در تدوین آن شتاب به خرج نداده و در طول زندگی مدام سطرها و برگ هایی بر آن می افزوده اما پیوسته و در تمام مراحل تدوین آن را به جز از چند دوست بسیار صمیمی و آن هم فقط با ذکر نیت خود از نگارش آن نه خواندنش از دید دیگران پنهان می داشته است. از این رو کتاب در میان شوپنهاورشناسان به کتاب پنهان یا دفتر رازآلود معروف است.
▪️انسان با صمیمیت بی‌اندازه با دیگران از قدر و احترام خود می‌کاهد. زیرا فرومایگان از همه چیز سوءاستفاده می‌کنند، بالاخص زمانی که دریابند دسترسی به شما نیز آسان است.
📗 هنر خودشناسی
✍ آرتور شوپنهاور
@feqdanedel
📘 #هنر_خوشبختی
✍ #آرتور_شوپنهاور
🔁 علی عبدالهی
🎙حسن آزادی
🎼 فایل صوتی کامل
⏳4 : 12 : 49
@feqdanedel
✅ آثار
۱. در باب حکمت زندگی، ترجمه محمد مبشری، نشر نیلوفر، ۲۷۷صفحه
۲. جهان و تأملات فیلسوف، ترجمه رضا ولی‌یاری، نشر مرکز، ۲۶۶ص
۳. متعلقات و ملحقات، سال ۱۸۵۱، ترجمه رضا ولی‌یاری (ترجمه متن کامل به استثنای قسمت‌های منتشر شده در قالب دو کتاب پیشین شماره ۱ و ۲)، نشر مرکز، ۵۸۵ص
مقاله‌ای بیست صفحه‌ای از این اثر پیشتر نیز به دست خشایار دیهیمی در کتاب زیر ترجمه شده بود:
مرگ (مجموعه مقالات از متفکران معروف)، نشر وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی
۴. جهان همچون اراده و تصور، جلد نخست: ۱۸۱۹، جلد دوم: ۱۸۴۴، ویراست سوم: ۱۸۵۹، ترجمه رضا ولی‌یاری (متن کامل)، نشر مرکز، ۱۰۹۳ص
بخش‌هایی از این اثر پیشتر نیز ترجمه شده بود:
جهان به مثابه اراده و برابرنهاد: دفتر اول از جلد اول (ترجمه از متن آلمانی)، ترجمه محسن اکبری، نشر نگاه معاصر
هنر و زیبایی‌شناسی؛ شاهکار فلسفی (دفتر سوم از جلد اول)، ترجمه فؤاد روحانی، نشر زریاب
۵. دو مسئله بنیادین اخلاق، ۱۸۴۱، ویراست دوم: ۱۸۶۰، ترجمه رضا ولی‌یاری، نشر مرکز، ۳۲۸ص
۶. در باب اراده در طبیعت، ۱۸۳۶، ویراست دوم: ۱۸۵۴
۷. هنر همیشه بر حق بودن؛ ۳۸ راه برای پیروزی در هنگامی که شکست خورده‌اید، ۱۸۳۱، ترجمه عرفان ثابتی، نشر ققنوس، ۱۳۶ص
۸. در باب بینایی و رنگ‌ها، ۱۸۱۶
۹. ریشه چهارگان اصل دلیل کافی (رسالهٔ دکتری شوپنهاور در دانشگاه ینا)، ۱۸۱۳، ترجمه رضا ولی‌یاری، نشر مرکز، ۲۰۸ص
۱۰. در باب طبیعت انسان، ترجمه رضا ولی‌یاری، نشر مرکز، ۹۳ص
۱۱. اخلاق، قانون، سیاست (قسمت‌هایی از این کتاب در کتب شماره ۲ و ۱۰ نیز نقل شده)، ترجمه عظیم جابری، نشر افراز، ۱۸۳ص
۱۲. زندگی این‌جوری است، ترجمه محمد رنجبر، نشر پرسش، ۱۲۹ص
۱۳. هنر زنده ماندن، ترجمه علی عبداللهی، نشر مرکز، ۱۰۳ص
۱۴. هنر حفظ آبرو، ترجمه علی عبداللهی، نشر مرکز، ۷۹ص
۱۵. هنر رفتار با زنان، ترجمه علی عبداللهی، نشر مرکز، ۷۰ص
۱۶. هنر خودشناسی، ترجمه علی عبداللهی، نشر مرکز، ۹۶ص
۱۷. هنر خوشبختی، ترجمه علی عبداللهی، نشر مرکز، ۸۳ص
۱۸. هنر رنجاندن، ترجمه علی عبداللهی، نشر مرکز، ۱۱۱ص
۱۹. هنر همدردی، ترجمه علی عبداللهی، نشر مرکز، ۱۵۲ص
۲۰. هنر پیر شدن، ترجمه علی عبداللهی، نشر مرکز، ۱۶۰ص
هفت کتاب اصلی شوپنهاور (شماره ۳ تا ۹) در زمان حیات وی با همین عنوان‌ها چاپ شده‌اند و سایر موارد، گردآوری‌های پس از مرگ اوست.
@feqdanedel
📸 شوپنهاور در سال ۱۸۵۲
✅ اندیشه
او به روح و به ماده معتقد نیست؛ بلکه به جهان موجود علاقه دارد، او بیشتر فلاسفه را مورد تمسخر قرار می‌دهد و می‌گوید فلسفه نباید با جملات پیچیده آمیخته گردد، زیرا که همه مردم باید به فلسفه آگاهی کامل داشته باشند.
«کار انسان نباید تفکر دربارهٔ آن پدیده‌هایی باشد که تاکنون کسی به آن‌ها پی نبرده‌است، بلکه باید اندیشیدن به آن واقعیاتی باشد که در برابر دیدگان همه قرار دارد، ولی کسی به آن‌ها نپرداخته‌است.»
@feqdanedel
📸 آرتور شوپنهاور در سال ۱۸۱۵
▪️وقتی جنگی آغاز می‌گردد هر کسی باید سهمی پرداخت کند.
سیاستمداران باید سلاح، ثروتمندان باید مخارج و فقرا هم باید فرزندانشان را گسیل دارند.
وقتی جنگ تمام می‌گردد، سیاستمدران دست یکدیگر را می‌فشارند،ثروتمندان قیمت‌ها را افزایش می‌دهند و فقرا نیز به دنبال گور فرزندانشان می‌گردند.
آرتور شوپنهاور
@feqdanedel
🟣 آرتور شوپنهاور
فیلسوف آلمانی
آرتور شوپنهاور (به آلمانی: Arthur Schopenhauer) De-Arthur Schopenhauer.ogg 'ʔatʰu:ɐ 'ʃo:pnhaʊɐ (راهنما·اطلاعات) (۱۷۸۸–۱۸۶۰) فیلسوف آلمانی که یکی از بزرگ‌ترین فلاسفهٔ اروپا و فیلسوف پرنفوذ تاریخ در حوزه اخلاق، هنر، ادبیات معاصر و روان‌شناسی جدید است.
▪️حماقت بزرگی است که آدمی،
به منظور برنده شدن در بیرون،
در درون ببازد...
آرتور شوپنهاور
@feqdanedel
📘 ظلمت آشکار
▪️خاطرات افسردگی
✍ ویلیام استایرن
🔁 افشین رضاپور
🎙ملیحه عجم
©نشر ماهی
〰 ۷۲ صفحه
ویلیام استایرن، نویسنده‌ی امریکایی که در دهه‌های شصت و هفتاد میلادی با رمان‌هایی چون انتخاب سوفی به شهرت رسیده بود، در شصت‌وچندسالگی به افسردگی حاد مبتلا شد. این افسردگی به‌قدری شدید بود که او را ماه‌ها کاملاً از کار باز داشت و حتی به فکر خودکشی هم انداخت. استایرن، بعد از بهبود، خاطراتش از این دوران را در قالب کتاب کوچک ظلمت آشکار نوشت، کتابی که آوازه‌ی او را در دهه‌ی پایانی عمرش دوچندان کرد. این کتاب با شرح سفر استایرن به پاریس در سال ۱۹۸۵ شروع می شود؛ سفری که به خاطر تشدید بیماری‌اش برای او اهمیت بسزایی داشت و کمک زیادی به درمانش کرد.
بیماری افسردگی یکی از مهم‌ترین نگرانی‌های سازمان جهانی بهداشت است به‌طوری‌که شعار سال 2017 این سازمان «افسردگی: بیا حرف بزنیم.» بود. بیماری افسردگی اکنون دومین علت مرگ رده‌ی سنی 15-29 سال است و در طی بیست سال گذشته درصد مبتلایان به افسردگی تا هجده درصد افزایش‌یافته است.
@feqdanedel
📙 #شیوه_گرگ (گرگ وال استریت)
✍ #جردن_بلفورت
🔁 گروه مترجمان
🎙حجت یوسفی
⏳8 : 00 : 03
@feqdanedel
🟣 جردن بلفورت
کارگزار سهام و سخنران انگیزشی
جردن راس بلفورت (به انگلیسی: Jordan Ross Belfort) (زاده ۱۹۶۲ در برانکس نیویورک) معامله گر سهام اسبق آمریکایی است. وی به جرم حیله و فریبکاری در بازار سهام مدت ۲۲ ماه زندانی شد. جردن در موقعیت خود به عنوان بنیانگذار استراتن اکمان بود که مرتکب فعالیت‌های غیرقانونی هم شده‌است. استراتن اکمان در تعدادی کلاهبرداری از جمله طرح‌های بالا بردن کاذب قیمت سهم‌های پنی شرکت داشت که این موضوع بزرگ‌ترین جرم وی به حساب می‌آید.
@feqdanedel
📗 #در_باب_حکمت_زندگی
✍ #آرتور_شوپنهاور
🔁 محمد مبشری
🎙سیده لیلا کشفی
🎛 حسینیه ارشاد
⏳8 : 35 : 13
@feqdanedel
📒 #هنر_خودشناسی
✍ #آرتور_شوپنهاور
🔁 علی عبدالهی
🎙حسن آزادی
🎛 نوین کتاب
⏳2 : 24 : 05
@feqdanedel
📒 هنر خودشناسی
✍ آرتور شوپنهاور
🔁 علی عبدالهی
🎙حسن آزادی
🎛 نوین کتاب
کتاب هنر خودشناسی چهارمین مجلد هنرهای معروف شوپنهاور است در باب هنر شناخت خویشتن یا معرفت نفس. این کتاب در میان آثار شوپنهاور جایگاه ویژه ای دارد و هم از دیدگاه موضوع و درونمایه و سبک نگارش، دفتری یگانه و منحصر به فرد است، هم به خاطر ماجراهای شگفتی که در پس زمینه تدوین آن قرار دارد. تدوین این اثر به اهتمام شوپنهاورشناسان آن هم سال ها پس از مرگ فیلسوف خود ماجرایی است.
به کوتاه سخن آنکه فیلسوف آلمانی قصد داشت کتابی خاص و خودمانی درباره ی خودش بنویسد و در آن هم به سبک زندگی خودش بپردازد هم به سیر تحولش در اشاره به تجربه های شخصی خود از مراوده با آدمیان، با جامعه زمانه خود و با آثار بزرگانی که پیش تر از وی در باب معرفت نفس آثاری نگاسته بودند و از هوراس و سنکا و جوردانو بروتو گرفته تا لاروشفوکو بالتاسار گراسیان، گوته و دیگران.
@feqdanedel
📘 هنر خوشبختی
✍ آرتور شوپنهاور
🔁 علی عبدالهی
🎙حسن آزادی
🎛 نوین کتاب
«هنر خوشبختی»۵۰ قاعده درباره زندگی و اصولی را شامل می شود که به روش فرانسوی ها تدوین شده اند. شوپنهاور بیش از همه در دوران زندگی در برلین، پس از تلاش ناکام در رقابت با هگل برای استادی و ارائه درس گفتارهایش، تا زمان فرار ناگزیرش از بیماری وبا، تمایل زیادی به نگارش و تدوین رساله های کوچک و کم حجم داشت که در آن ها بر کاربرد عملی اندیشه هایش و همچنین بدبختی خود تمرکز داشت. مشهورترین اثرش در این دوره، رساله «دیالکتیک جدلی» یا همان کتاب «هنر همیشه برحق بودن» است که پژوهشگران آن را از خلال نوشته های بازمنده در مرده ریگ او استخراج کردند که بعدها ویرایش و چاپ شد.
وجه تمایز مهم رساله «هنر خوشبختی» با «هنر بر حق جلوه دادن خود» این است که دست نوشته های آن رساله کوچک، بعدها با مختصر تغییر و تصحیحی چاپ شد ولی «هنر خوشبخت بودن» در مراحل تدوین اولیه بوده و به خاطر پراکندگی مطالب آن در بخش های مختلف و قطعه قطعه بودنش به حال خود رها شده بود.
@feqdanedel
📸 در سال ۱۸۵۹
✅ جهان همچون اراده و تصور
کتاب معروف شوپنهاور چنین آغاز می‌شود: «جهان تصور من است». این کتاب را به سمفونی‌ای در چهار موومان تشبیه می‌کنند. هرکدام از آن‌ها دارای فضای خاص خود است. این کتاب با بحثی انتزاعی و انضمامی در باب نسبت ما با جهانی که تجربه‌اش می‌کنیم «آن گونه که آن را به خود باز می‌نماییم» آغاز می‌شود. در بخش دوم به این که واقعیتی ژرف‌تر از جهانی که علم توصیفش میکند اشاره میکند: زمانی می‌توانیم به این جهان (جهان همچون اراده) نظری اجمالی بیندازیم که حرکات جسمانی ناشی از ارادهٔ خود را در نظر آوریم. بخش سوم بحثی است خوش‌بینانه در باب هنر. در این‌جا شوپنهاور ادعا میکند که هنر می‌تواند گریز گاهی باشد از شر ارادهٔ بی‌امان و در عین حال از ابعاد واقعیت ژرف‌تر (جهان همچون اراده) پرده بردارد. بدبینی تیره ناکی بخش چهارم را فرا گرفته. در این بخش شوپنهاور شرح می‌دهد که چرا ما به موجب سرشت خویش محکوم به رنج کشیدنیم. با این همه اگر حاضر شویم زاهدانه روزگار بگذرانیم و از امیال خویش دست بشوییم باری کور سوی امیدی هست.
@feqdanedel
شوپنهاور تا آخر عمر ازدواج نکرد و ازدواج را مسئولیتی احمقانه می‌دانست. مردی که شجاعانه پیشتازی فکری را بر عهده داشت، در ۲۷ سال آخر عمرش یک برنامه کاری خودساخته و سخت مثل برنامه زندانیان برای خودش طراحی کرد. او هر روز ساعت هفت بیدار می‌شد، حمام می‌کرد و بدون اینکه صبحانه بخورد بی‌وقفه تا ظهر می‌نوشت. سپس فلوت می‌زد — او این کار را خیلی خوب انجام می‌داد اما تنها برای لذت بردن خودش می‌نواخت — و خود را به یک نهار گران‌قیمت در بهترین هتل فرانکفورت که انگلیشر هوف نام داشت مهمان می‌کرد. نهار خوردن او خیلی طول می‌کشید و اغلب تنها نهار می‌خورد اما گاهی هم با مهمانان خارجی فرهیخته هتل یا افسران ارتش گپ و گفتی می‌کرد. او سپس به کتابخانه می‌رفت تا روزنامه‌ها را — ترجیحاً تایمز لندن — بخواند. سپس یکی از پودل‌هایش — معمولاً آن یکی که نام سانسکریت آتمن داشت — را برمی‌داشت و قدم می‌زد. بعد از قدم زنی و پیش از برگشت به خانه امکان داشت تنهایی به یک سالن اجرای موسیقی یا کنسرت برود. اگر در طول روز حرف زدن با دیگران او را خسته کرده بود در را روی هیچ‌کس باز نمی‌کرد و ساعت ده شب هم می‌خوابید. شوپنهاور با شیوع بیماری وبا؛ برلین را به مقصد فرانکفورت ترک کرد و تا آخر عمر در همان‌جا ماند.
نیچه در مورد او می‌گوید: «مطلقاً تنها بود و کمترین دوستی نداشت و فاصلهٔ میان یک و هیچ لایتناهی است.» و یا: «هیچ چیز متفکران آلمان را به اندازه عدم شباهتی که میان شوپنهاور و آنان بود رنج نداد.» در جایی دیگر در کتاب نیچه در برابر واگنر می‌گوید: «من و شوپنهاور در میان آلمانی‌ها یک اتفاق به حساب می‌آییم.» نیچه این تنهایی شوپنهاور را در آثار او هم به خوبی می‌بیند. او در زایش تراژدی این نقل قول را از جهان به مثابه اراده و تصور می‌آورد: «فرض کنیم همچون ملوانی در قایقی کوچک در دریای خروشانی بی مرز نشسته‌ام که از هر طرف موج‌هایی پر فراز و نشیب و غول آسا، احاطه ام کرده‌اند و من همچنان به کشتی و نحیف و شکننده خود اعتماد دارم؛ همین کار را مردی میکند که با آرامش در میان جهانی مملو از شکنجه‌ها نشسته‌است. او به اصل فردیت اعتماد کرده‌است.»
بدیهی‌است که نیچه در زمان مرگ شوپنهاور شانزده ساله بوده و معاشرتی با وی نداشته‌است.
شوپنهاور با وکیلی مشورت کرده بود تا ببیند در توهین به دیگران تا کجا می‌تواند پیش رود و چه توهین‌هایی از مرزهایی که قانون تعیین کرده فراتر و قابل مجازات است. ولی از سوی دیگر، شوپنهاور برای کانت احترام ویژه‌ای قائل بود و خود را وارث حقیقی او می‌شمرد.
شوپنهاور در ۲۱ سپتامبر ۱۸۶۰ در ۷۲ سالگی و در حالیکه به خوردن صبحانه مشغول بود و سالم به نظر می‌رسید، درگذشت.
@feqdanedel
✅ زندگی
او در شهر دانتسیش در پادشاهی پروس از پدری هلندی و مادری آلمانی زاده شد. پدرش بازرگان و با بضاعت بود، اما او رغبتی به تجارت نداشت و به تحصیل علم بیشتر علاقه می‌ورزید. شوپنهاور ۱۷ سال بیشتر نداشت که پدرش خودکشی کرد و بعد از آن مادرش به وایمار رفت. مادر آرتور نویسنده بود، اما به پسر مهری نداشت و به زودی مادر و پسر از هم جدا شدند. وی در حقیقت مهر مادری را نچشیده بود و البته این امر در عقاید او مؤثر افتاد. شوپنهاور با ازدواج مجدد مادرش مخالف بود و همین امر باعث شد که به عقیده بسیاری فلسفهٔ او حاوی عقایدی نیمه حقیقی در مورد زنان باشد. رابطهٔ مادر و فرزند مدتی رسمی و به‌دور از نزاع بود، اما مادرش که از گوته شنیده بود او مرد بزرگی خواهد شد، با انداختن او از پله‌ها به رابطۀ مادر و فرزندی پایان داد.
در دانشگاه نخست به آموختن طب پرداخت و سپس به علوم طبیعی مشغول گشت و آنگاه به فلسفه روی آورد. در سال ۱۸۱۳ با نوشتن رساله‌ای در فلسفه از دانشگاه «ینا» درجهٔ دکتری گرفت.
وی به تحصیل معاش احتیاج چندانی نداشت، اما طالب نام و شهرت بود. خواست معلمی کند، اما حوزهٔ درسش رونق چندانی نیافت و آن را بر مخالفت باطنی هگل حمل کرد. در سی سالگی (۱۸۱۸) کتاب مهم خود را به نام «جهان اراده و نمایش است» (جهان همچون اراده و تصور) منتشر کرد. اما این کتاب هم مورد توجه قرار نگرفت و شوپنهاور از فاضلان معاصر خود سخت رنجید. شانزده سال پس از انتشار کتاب به شوپنهاور اطلاع دادند قسمت اعظم نسخ چاپی کتاب را به جای کاغذ باطله فروخته‌اند.
شوپنهاور طبیعتی ناآرام و متزلزل داشت و پر از سوءظن بود. متأهل نشد و زندگانی را به تنهایی به سر برد. چند کتاب دیگر هم تألیف نمود که چندان چیزی بر مطالب اصلی‌ترین کتابش نیفزود. در سال‌های آخر عمر کم‌کم شهرت یافته بود و پس از مرگ، شهرتش قوت گرفت.
شوپنهاور با گوته، نویسنده آلمانی و هگل، فیلسوف مشهور، معاصر و با اولی دوست بود و چندی بعد به وسیله یک هندو از عقاید بودائیان آگاهی یافت و پس از تجسس و تفکر زیاد به آئین بودایی اعتقاد کامل یافت.
او را در سال ۱۸۲۲ به عنوان استادیار به دانشگاه برلین دعوت کردند. او همان ساعات هگل را برای تدریس انتخاب کرد و این کار باعث شرکت نکردن دانشجویان در کلاس او شد؛ به همین دلیل استعفاء داد و هجونامه‌ای ضد هگل نوشت:
«... هیچ زمانی برای فلسفه ناسازگارتر از آن نیست که آن را برای اغراض سیاسی به کار برند و وسیلهٔ امرار معیشت سازند. دیگر کسی با این قول معروف مخالفت نمی‌کند که اول زندگی بعد فلسفه. این آقایان می‌خواهند زندگی کنند آن هم از راه فلسفه، و حتی می‌خواهند زن و فرزندانشان از این راه نان بخورند. نغمهٔ «من برای کسی آواز می‌خوانم که نان مرا بدهد» همه جا حکومت میکند. قدما می‌گفتند که تحصیل پول از راه فلسفه کار سوفسطاییان است… آنچه با پول به دست می‌آید چیز مبتذلی بیش نیست. ممکن نیست در عصری که بیست سال تمام هگل (این کالیبان صحنهٔ معنویات) را مانند بزرگ‌ترین فلاسفه تقدیر و ستایش می‌کنند، برای او ارزشی واقعی که محسود دیگرانش سازد قائل شوند… بلکه بر عکس، حقیقت همواره در میان عدهٔ قلیل پیدا می‌شود و باید با آرامی و فروتنی منتظر بود تا این عدهٔ معدود که از حقیقت لذت می‌برند، پیدا شوند. زندگی کوتاه است، ولی حقیقت دورتر می‌رود و بیشتر عمر میکند؛ بگذار تا حقیقت را بگوییم…»
@feqdanedel
📔 ظلمت آشکار
خاطرات افسردگی
✍ ویلیام استایرن
@feqdanedel
📘 #ظلمت_آشکار
▪️خاطرات افسردگی
✍ #ولیام_استایرن
🔁 افشین رضاپور
🎙ملیحه عجم
@feqdanedel
🟣 ویلیام استیرن
افسر و نویسنده آمریکایی
ویلیام کلارک استیرن (به انگلیسی: William Clark Styron) رمان‌نویس آمریکایی و برندهٔ جایزه پولیتزر ادبی بود.
✅ زندگینامه
ویلیام کلارک استیرن در ۱۱ ژوئن ۱۹۲۵ در ایالت ویرجینیای آمریکا متولد شد. پدرش مهندس کشتیرانی بود و در حالیکه تنها ۱۳ سال داشت، مادرش را از دست داد. او پس از دریافت مدرک لیسانس هنر از دانشگاه دوک، اولین رمان خود را در سال ۱۹۵۱ با نام «در تاریکی بخوابید» نوشت. استایرن پیش از آن در سال ۱۹۴۵ به‌عنوان ستوان در نیروی دریایی آمریکا خدمت کرده بود.
این داستان‌نویس هنگام دریافت جایزهٔ پولیتزر به‌خاطر رمان «اعترافات نات تورنر» در سخنانی گفته بود:
«نوشتن برای من سخت‌ترین کار دنیاست؛ اما بعد از به پایان رساندن کارم، لذت‌بخش‌ترین چیز برای من است.»
او در سال ۱۹۹۰ با نوشتن کتاب «شرح حال دیوانگی» که به سؤالاتی دربارهٔ افسردگی، خودکشی و اعتیاد به مشروبات الکلی پاسخ داده بود، بیش از پیش برای خود شهرت کسب کرد. از دیگر رمانهای استیرن که بیشتر زوایای تاریک ذهن آدمی را دربرمی‌گیرد، به «انتخاب سوفی» و یکی از پرفروش‌ترین کتابهای زمانش یعنی «تاریکی مریی» می‌توان اشاره کرد. وی در سن ۸۱ سالگی بر اثر ابتلا به ذات‌الریه درگذشت.
✅ شناخت آثار
وی اولین رمانش «بخواب در تاریکی» را در سال ۱۹۵۱ منتشر کرد و فوراً در مرکز توجه روشنفکران غرب قرار گرفت. کامو از این کتاب تقدیر کرد و جایزه ای بیست و پنج هزار دلاری نصیب استیرن شد. رمان دومش، «راه دور و دراز» همراه با نمایشنامهٔ «آتیشک خانه» سال ۱۹۵۷ منتشر شد که نظامی گری به شیوهٔ آمریکایی را سنگ روی یخ کرده بود. «این خانه را به آتش بکش» را در سال ۱۹۶۰ منتشر کرد و با استقال عجیبی مواجه شد. سال (۱۹۶۷) رمان «اعترافات نات ترنر» ش راهی بازار شد و جایزهٔ پولیتزر را نصیب او کرد. در سال (۱۹۷۹) «انتخاب سوفی» را چاپ کرد و به شهرتی بین‌المللی دست یافت. این رمان یکی از رمانهای برجستهٔ تاریخ ادبیات آمریکا است. در «این غبار ساکن» (۱۹۸۲) مقالاتی پیرامون نقد و ادبیات نوشت؛ و در ظلمت آشکار (۱۹۹۰) به افسردگی روشنفکران و موضوع خودکشی پرداخت و هنوز هم از پرفروش‌ترین کتابهای آمریکا است. استیرن در سال (۱۹۹۳) آخرین اثرش «صبح تایدواتر» را که خاطراتی است از دوران کودکی‌اش در جنوب آمریکا منتشر کرد.
@feqdanedel