1741
این کانال متعلق به مجله علمی - تخصصی باستان شناسی کندوکاو است... و برای آشنایی هر چه بهتر مردم ایران با باستان شناسی، تاریخ و فرهنگ و زبان های باستان است. مدیر مسئول: @Mvandaee سردبیر: سینا عباسلو
Glatz, C. (2020). The Making of Empire in Bronze Age Anatolia: Hittite Sovereign Practice, Resistance, and Negotiation. Cambridge: Cambridge University Press.
#کندوکاو
⚜️@kandokav
Düring, B. S. (2020). The Imperialisation of Assyria: An Archaeological Approach. Cambridge: Cambridge University Press.
#کندوکاو
⚜️@kandokav
Anastasio, S., & Gilento, P. (2020). Building between the Two Rivers: An Introduction to the Building Archaeology of Ancient Mesopotamia. Oxford: Archaeopress.
#کندوکاو
⚜️@kandokav
Curtis, J. (Ed.). (2020). Studies in Ancient Persia and the Achaemenid Period. Cambridge: James Clarke & Co.
#کندوکاو
⚜️@kandokav
🔘 مهمترین محوطه باستانی غرب کشور هم زمین بازی شد/محوطه ساسانی قصرشیرین زمین فوتبال و محل تمرین حرکات ورزشی شد/میلاد وندایی، باستان شناس دوره ساسانی: مقصر وزارت میراث فرهنگی است
⬅️ پس از ماجرای ورود پارکورکار نوجوان به تخت‌جمشید و انجام حرکات نمایشی بر آثار این محوطه ثبت جهانی شده، براساس تصاویری که در اختیار صدای میراث قرار گرفت یکی از مهمترین محوطه‌های باستانی و ساسانی غرب کشور در شهرستان قصرشیرین کرمانشاه تبدیل به زمین بازی شده است.
⬅️ این محوطه ساسانی یک مجموعه کامل از شهر باستانی است که شامل یک قصر، کاخ، آتشکده و چهارطاقی است.
⬅️ میلاد وندایی باستان‌شناس دوره ساسانی: مقصر این وضعیت وزارت میراث فرهنگی است.
▶️ www.sedayemiras.ir ◀️
📰 https://www.sedayemiras.ir/?p=13569 📰
⏩ https://www.instagram.com/sedayemiras/ ⏪
📲 @sedayemiras 📲
📩 sedayemiras@gmail.com 📩
📗 بخارا (شماره ۱۴۲) منتشر شد:
📖 همراه با جشن‌نامه سیروس پرهام؛
@alishahidi_iranianstudies
شماره ۸۵ فصلنامه علمی اثر منتشر شد
هشتاد و پنجمین شماره نشریه علمی ، فنی و هنری اثر فصلنامه ای با درجه علمی –ترویجی به همت دبیرخانه نشریات پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری چاپ و منتشر شد.
به گزارش روابط عمومی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری، این شماره از فصلنامه اثر شامل ۶ مقاله در زمینه مطالعات شهرسازی، معماری، مرمت و حوزه‌های وابسته به آن در حوزه هنر و تمدن ایرانی است.
مقالات « عناصر غالب در تزئینات محراب‌های دوره ایلخانی»، «کاربست انگاره‌های فرهنگی در بازطراحی بافت‌های تاریخی، نمونۀ موردی: بافت تاریخی بجنورد»، «تحلیل ویژگی‌های حسابی و هندسی عناصرکاربندی‌ها در زمینه‌های گوناگون»، «بررسی ترکیبات فضایی تالار و سرپوشیده در معماری جبهه‌های اصلی خانه‌های کاشان»،«بررسی و بازنمایی هویت تاریخی شهر بوکان» و « معماری استقرارهای جوامع هزاره پنجم (سوم ق.م) در شرق زاگرس مرکزی» در شماره ۸۵ نشریه اثر به چاپ رسیده است.
برای مطالعه مقالات این شماره به پایگاه نشریات پژوهشگاه به آدرس زیر مراجعه کنید:
Journal.richt.ir
✅فهرست مطالب مندرج در شماره ۱۳ فصلنامه علمی_تخصصی کارنامه تاریخ:
🔸️تاریخ از پایین
🔹️دکتر سهیلا ترابی فارسانی
🔸️ماهیت سیاست‌های ایالات متحده در ساخت و سرمایه‌گذاری کانال پاناما
🔹️دکتر مریم شیپری
🔸️تاثیر عملکرد کارگزاران حکومتی بر نابسامانی‌های اقتصادی ایران در دوره مغول و ایلخانی
🔹️شقایق بصیری
🔸️رویکرد علما نسبت به زنان دوره میانه مغولی و تاثیرات اجتماعی آن
🔹️میلاد پرنیانی
🔸️کبوترخانه قلعه گردکوه: عنصر نو شناخته‌ای از نظام پیام‌رسان هوایی قلاع کوهستانی
🔹️محمد صابر
🔸️هدف و عواقب خصوصی‌سازی اراضی و املاک خالصه دولت در دوره ناصرالدین شاه
🔹️علیرضا احمدی
@KarnamehTarikh
🔘 اعلام آمادگی ۱۱ باستان‌شناس و معمار ایرانی برای مشارکت مالی و فنی در پروژه مرمت طاق کسری
⬅️ باستان شناسان و معماران که در داخل و خارج کشور فعالیت دارند با ارسال نامه‌ای به وزیر میراث‌فرهنگی از علی‌اصغر مونسان خواسته‌اند در هماهنگی فوری با دولت عراق، تیم کارشناسی متشکل از مرمتگران و باستان‌شناسان به عراق اعزام شود. کمیته مشترک ایران و عراق برای حفاظت و نگهداری طاق کسری با حضور كارشناسان دو كشور تشکیل و ثبت منظر محور فرهنگی – تاریخی تیسفون به نام ایران و عراق در یونسکو امکان‌سنجی شود.
⬅️ اين نامه به امضاي سيدمحمد بهشتي؛ رييس سابق سازمان میراث‌فرهنگی - عباس علیزاده؛ استاد خاورشناسی دانشگاه شیکاگو - مهدی رهبر؛ باستان‌شناس - تورج دریایی؛ استاد دانشگاه UCLA آمریکا - علیرضا عسگری‌چاوردی؛ باستان‌شناس - میلاد وندائی؛ باستان‌شناس - مصطفی ده‌پهلوان؛ باستان‌شناس - ترانه یلدا؛ معمار - کیکاووس امینی؛ معمار - محمدکریم متقی؛ مرمتگر آثار موزه هنر ویرجینیا و شکراله علیزاده مرمتگر بنا و بافت‌های تاریخی رسیده است.
▶️ www.sedayemiras.ir ◀️
📰 https://www.sedayemiras.ir/?p=13487 📰
📲 @sedayemiras 📲
📩 sedayemiras@gmail.com 📩
بخواست هلن کنتور و پینهاس دلوگاز، استاد عباس و استاد عرون و چند خشت مال از دزفول راهی قلعه خلیل شدند، تابه زیبایی تمام خانه ای بسازند، حالا پس ازگذشت چندماه خانه ای شامل چند اتاق یک حیاط بزرگ و باغچه ای زیبا درمیان آن ساخته شده بود که گاهی هلن در گوشه آن می نشست و بسیار آن را دوست می داشت، دیوارهای خانه همگی با کاه گل اندود شده بودند و برای اتاق ها در و پنجره های به رنگ آبی نصب کرده بودند و قاب دور آن ها را نیز باگچ به رنگ سفید تزیین کرده بودند. جدا ازچاهی که درخانه کنده شده بود، بر روی چشمه لوره در نزدیکی روستا نیز حوضی به دستور بانو هلن کنتور ساخته شد و درآن چند لوله کارگذاشتند تا بوسیله ی آنها ظرفهای آب را پراز آب کنند، حالا بعد از ساخت خانه و برطرف کردن مشکل آب، نیاز به داشتن آشپز، راننده و مسئول خرید احساس می شد؛ بنابرین، اقدام به استخدام غلامحسین امیرونکی و برادرانش حسن و غلام کردند، آن ها آشپزهای خان بودند که نظرسرپرست های هیئت باستان شناسی که درحدود یک سال درعمارت خان مستقر بودند را به خود جلب کرده بودند؛ بدین ترتیب، از امیربهمن خان درخواست بکارگیری آن ها را داشتند، خان نیز که همواره محبت خود به هیئت باستان شناسی را نشان داده بود با درخواست آن ها موافقت کرد.
هیئت باستان شناسی ازاوایل مهرماه تا اواخر اردیبهشت درقلعه خلیل اقامت داشت و سپس باگرم شدن هوا آنجا را ترک می نمود و تا فرارسیدن مهرماه نگهبانان از خانه هلن کنتور نگهداری می کردند. مردم قلعه خلیل احترام زیادی برای خانم کنتور قائل بودند. این احترام بازتاب رفتار خانم کنتور بود، به صورتی که بعد از گذشته چهار دهۀ از حضور ایشان در قلعه خلیل ابراهیم سیاه پوش یکی ازآخرین بازمانده های اهالی روستا در هنگام فعالیت هلن کنتور درچغامیش و دیگر محوطه های شهرستان دزفول از او به عنوان یک انسان خوش قلب و مهربان یاد می کند. با اینکه خانم کنتور با فرهنگ این مردمان آشنا نبود اما بسیار به فرهنگ و سنت های مردم احترام می گذاشت. او و برخی از اعضای هیئتش در عروسی ها شرکت می کردند، به تقلید از مردم هدیه هایی برای عروس و داماد تهیه می نمودند، درمراسم عزاداری محرم در کنار مردم حاضر می شدند یا به هنگام فوت شخصی از روستا هلن کنتور درمراسم شرکت نموده و حتی گفته شده برای شخص متوفی گریه نیز می کرد، این بخش کوچکی از محبت و علاقه کنتور به اهالی روستا بود که در طول اقامتش درآن روستا نسبت به اهالی قلعه خلیل در دلش جوانه زده بود و حتا تا واپسین روزهای عمر خویش همیشه به یاد اهالی روستا بود و همواره در نامه های که بین خانم کنتور با شاگردان و دوستان ایرانیش رد و بدل می شد حال و احوال اهالی را جویا می شد. البته باید گفت این رابطه نزدیک یک طرفه نبود، برای مثال وقتی پینهاس دلوگاز براثرسکته قلبی فوت می کند، خانوم کنتور می گوید جسد او را مقابل درب خانه بگذارید وسپس به اهالی بگویید بیایند و به شیوه و سنت خودشان برای پینهاس دلوگاز عزاداری کنند آن ها نیز به سوگواری پرداختند. رفتارهای خوب وشایسته هیئت شرق شناسی با مردم قلعه خلیل تنها به خانوم کنتور محدود نمی شد، برای نمونه جیمی یکی از اعضای این هیئت رفتاری صمیمانه با مردم روستا داشت او یک تیم فوتبال از اعضای هیئت و اهالی روستا درست کرده بود و به هنگام فراغت مشغول بازی با یکدیگر می شدند؛ یا به دختری قد بلند به نام سانتیا باید اشاره نمود که عاشق یاد گرفتن برخی از فعالیت های زنان روستا بود، گاهی به همراه خانم کنتور به زن های روستا می گفتند که به آن ها نان پختن را یاد دهند، سپس درکنارآن ها قرار می گرفتند و به نان پختن مشغول می شدند. هرازچندگاهی هلن کنتور صرفا برای دیدار با مردم به خانه های آن ها می رفت و گاهی نیز اهالی روستا برای دیدار با او به خانه هلن کنتور می رفتند اینگونه اتفاقات و رفتار ها از کمتر باستان شناسانی سرمی زند. کنتور نه تنها همیشه مراقب سلامتی کارکنانش بود بلکه وقتی باخبر می شد که یکی از اهالی نیزمریض شده افرادی را برای رسیدگی می فرستاد، یک روز فردی از روستا زخمی شد، هلن کنتور پس از اطلاع یافت، افرادی را برای رسیدگی و پانسمان مریض فرستاد. حال می توان فهمید چرا بین مردم و بانو هلن کنتور و هیئت همراهشان یک رابطه صمیمانه وجود داشته است. ازنگاه مردم روستا این چنین برداشت می شود که کنتور نه تنها زنی خوش قلب تصورمی شده است، بلکه او را زنی بسیار سخت کوش وعلاقمند به کارش نیز می دانستند، زیرا خانوم کنتور از یک بیماری ضعف عضلات رنج می برد و همین مسئله باعث شده بود که لنگ لنگان راه می رفت؛ اما، دست ازکار برنداشته و با همان شرایط به فعالیت های باستان شناختی خود می پرداخت.
به مناسبت سالروز درگذشت پروفسور هلن جی. کنتور
✅روایتی از سرگذشت خانه گِلی دکتر هلن کنتور در روستای قلعه خلیل
📝به قلم: منوچهر پورمیرزا
🏷یک شب صاف و پرازستاره دراواسط آبان ماه بود، درحیاط خانه نشسته بودم، و مثل یک قایق شکسته غرق نگریستن به ستاره های درخشان بودم. ساعت حول وحوش 10:30 شب بود که صدای دینگ دینگ تلفن، باعث شد، فضای پر استرس مجازی را به آسمان پر ستاره ترجیح دهم. متوجه شدم ازطرف دوستم دکترعباس مقدم پیامی دریافت کرده ام؛ او پس از یک احوال پرسی گرم و صمیمانه درمتن پیام، سوالاتی پرسیده بود ازاین قرارکه آیا ازخانه هلن کنتور، باستان شناس امریکایی واقع دردهکده قلعه خلیل اطلاع داری؟ آیا این خانه هنوز پا برجا است یا تخریب شده؟ و پرسش هایی ازاین دست. منِ بی خبرازسرگذشت هلن کنتورکه تنها می دانستم یک باستان شناس امریکایی بوده که به ایران آمده و در چغامیش، بنه فضل علی و چغابنوت به فعالیت باستان شناختی پرداخته است و دقیقاً درهمین حد، نه تنها جوابی برای گفتن نداشتم بلکه، حالا من بودم و یک ذهن کنجکاو شده با کلّی سوال برای پرسش، علی ای حال میلی وافرداشتم که بدانم چرا او این سوالات را می پرسد؟ پیش ازآنکه کاسه کنجکاوی ام لبریز شود و بلاانقطاع فک بجنبانم، خودشان با یک مکث کوتاه سررشته کلام را دردست گرفتند تا موضوع را بازکنند؛ منوچهر، پایگاه هیئت کاوش چغامیش به سرپرستی مشترک هلن کنتور و پینهاس دلوگاز در روستای قلعه خلیل قرار داشت، آن ها کاوش های خود را از سال 1340 خورشیدی درمحوطه چغامیش آغاز کردند و تا سال 1354 ادامه دادند، در این سال دلوگاز براثر سکته قلبی درحالی که عرض محوطه ی چغامیش را طی می‌کرد درگذشت و کنتور از آن پس تا سال 1356 به تنهایی سرپرستی کاوش درمحوطه چغامیش را برعهده داشت. شرایط و اوضاع کشور در آن سال ها به گونه ای بود که خانم کنتور علی رغم میل باطنی می بایست ایران را ترک کند، این درحالی بود که رویای زندگی تا آخرعمردرخانه ای را داشت که پس ازساختنش، شیفته زندگی درآن شده بود به نحوی که به هنگام حضور درآن خانه نه اغراق است و نه دور از واقعیت اگر گفته شود قلبش ضربانی دیگرداشت. انقدر روال زندگی بکامش بود که به چیزی جز زندگی درآن خانه گلی در پیرامون روستای قلعه خلیل و در کنار اهالی روستا که از قضا آن ها را خیلی دوست می داشت و نیز ادامه کار درچغامیش فکر نمی کرد، با تمام این اوصاف کاوش در محوطه چغامیش در سال 56 متوقف شد. در مجموع 11 فصل کاوش در چغامیش حاصل کارآن ها بود؛ اگرچه خانم کنتور با وجود شرایط نامطلوب جسمی تا واپسین لحظات زندگی خویش دست از تهیه یک گزارش کامل از پنج فصل اول کاوش در چغامیش برنداشت اما عمرش کفاف دیدن گزارش منتشر شده را به او نداد، تا اینکه مدتی پس از مرگش، دکتر عباس علیزاده به عنوان آخرین شاگرد ایرانی او حق استادی هلن کنتور بر گردنش را با ویراستاری گزارش او ادا نمود و در نهایت توسط موسسۀ شرق شناسی دانشگاه شیکاگو گزارش چاپ و منتشر شد. متاسفانه متروک شدن ساختمان پایگاه هیئت کاوش چغامیش از یک سو و ویران شدن آن از طرفی دیگر باعث شده که از سرانجام مدارک مطالعه نشده (اشیاء) ، نقشه ها و دست نوشته های مربوط به 6 فصل نهایی کاوش در چغامیش تا به امروز بی اطلاع باشیم. در هرصورت باز به کوشش دکترعلیزاده جلد دوم ((چغامیش)) چاپ و منتشر شده است این درشرایطی است که اگر آن دسته از مدارک و اشیائی که اشاره شد بخصوص سفال های شوشان عتیق که همواره خانم کنتور اهمیت مطالعه شدن آن ها را به شاگردش (عباس علیزاده) یادآوری و گوشزد می کرده دردست رس می بودند بی شک جلد دوم چغامیش بهتر و کامل تر نوشته می شد.
پس ازگوش فرادادن به سخنان دکتر مقدم، لازم دیدم تا برای پرده برداشتن ازسرگذشت خانه هلن کنتور به سمت دهکده قلعه خلیل راه کج کنم، چراکه درنهایت توسط من یا هرشخصی می بایست سرگذشت خانه و احیانا محتویات بجای مانده درآن روشن شود و ازطرفی دیگرسخت علاقمند و کنجکاو بودم بدانم چرا هلن کنتور تصمیم به زندگی تا واپسین لحظات عمردردهکده قلعه خلیل را داشت و در سال‌های پایانی عمرش، زمانی که در شیکاگو و محلی زندگی‌اش می زیست، همیشه با نگرانی به شاگردش می‌گفت « می بینی عباس، من آخر دارم در غربت می‌میرم».
چنان اشتیاق به پی بردن به سرانجام بانو هلن کنتور مرا دچارهیجان کرده بود که صبح روزبعد صحرخیز تراز همیشه ازخواب بیدارشدم و پس از آماده شدن به سمت قلعه خلیل راه افتادم، حوالی 7:30 صبح بود که به روستای قلعه خلیل رسیدم، چنان زود از خانه بیرون زده بودم که به سختی می شد کسی را در خیابان های روستا پیدا کرد. پس بجاست اگر گفته شود در آن وقت حتا پرنده در خیابان‌های روستا پر نمی‌زد. درحال جستجو بودم تا اینکه ازسرخوش اقبالی چشمم به مردی افتاد که درحال بازکردن در خانه ی خود بود.
🔹شماره دوم « مجله باستان‌شناسی » منتشر شد
🔹شماره دوم از سومین دوره «مجله باستان‌شناسی» مشتمل بر 8 مقاله در حوزه باستان‌شناسی به همت دبیرخانه نشریات پژوهشگاه میراث‌فرهنگی و گردشگری چاپ و منتشر شد .
▪️ به گزارش روابط عمومی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری، «مجله باستان‌شناسی» پژوهشکده باستان‌شناسی ایران، با رویکردی علمی –پژوهشی به صورت فصلنامه دو زبانه (فارسی و انگلیسی) در زمینه‌های باستان‌شناسی و علومی که رویکرد باستان‌شناسانه دارند، منتشر می‌شود.
در این شماره مقالات «جستاری در گاهنگاری عصر آهن 3 فارس برپایۀ تاریخگذاری هایی مطلق از تپۀ قصردشت»، «سیری بر هنر صخره‌ای»، «بررسی و گمانه زنی باستان‌شناختی در استحکامات دفاعی مزدوران و کلات نادری»، «نقش عوامل جغرافیایی در الگوی پراکندگی محوطه‌های اشکانی در حوضۀ رودخانۀ چهل چای مینودشت»، « تحلیل استقرارهای بخش چاه دادخدا شهرستان قلعه گنج»، «حوزۀ فرهنگی جازموریان، پژوهشی در زمینۀ ساختار ارگ و تپه منار در شهر بلقیس (اسفراین کهن) با تأکید بر یافته‌های هفتمین فصل کاوش‌های باستان‌شناختی»، «محوطۀ پارینه سنگی میرک (سمنان)؛ نتایج مقدماتی از کاوش های فصول» ، «غیبتِ «حقّ مؤلف» و نکته هایی چند دربارۀ «هیئت باستان شناسی ایرانی-فرانسوی در بم» به چاپ رسیده‌اند.
🔗برای مشاهده و مطالعه مقالات به لینک زیر مراجعه نماید.
http://archj.richt.ir/
#مجله_باستان‌شناسی
#پژوهشکده_باستان‌شناسی
#بهروز_عمرانی
#رضا_مهرآفرین
#دبیرخانه_نشریات_پژوهشگاه_میراث_فرهنگی_و_گردشگری
♨️خبر فوری
⭕️ بیانیه جمعی از هنرمندان ، شهرسازان، معماران ، ، جامعه‌شناسان، کارشناسان مرمت و باستان شناسان برجسته کشور ،
پویش نجات طاق کسری
⭕️ ما امضا کنندگان حاضر، از سازمان یونسکو و از دو دولت ایران و عراق درخواست می کنیم با بازاندیشی در مورد ارزش های این میراث مشترک جهانی ، کلیه اقدامات لازم و فوری را برای ا ستحکام بخشی،مرمت و بازسازی طاق کسری و نگهداری دائمی آن؛ایجاد پایگاه حفاظت و پژوهش طاق کسری؛ ثبت منظر فرهنگی طاق کسری در فهرست میراث جهانی یونسکوبوتمهید اقدامات اجرایی مناسب برای گسترش گردشگری پایدار با هدف معرفی این اثر ارزشمند به جهانیان؛ به کار بندند..
❇️ همکاران نویسنده متن به ترتیب حروف الفبا : ( فاطمه معتمد آریا، هنرمند سینمای ایران؛ کیکاووس امینی ـ معمار؛ محمد سعید ایزدی معماروشهرساز، معاون سابق وزارت راه و شهرسازی؛ سید محمد بهشتی، رئیس سابق سازمان میراث فرهنگی و رئیس سابق پژوهشگاه میراث فرهنگی؛ مهرداد بهمنی، معمار و مدیر سایت معمارنت؛ سهراب پورناظری، آهنگساز واستاد تنبور و کمانچه؛ تهمورث پورناظری، موسیقیدان ایرانی؛ هدیه تهرانی، هنرمند سینمای ایران؛ فرهاد توحیدی، رئیس سابق خانه سینما؛ امير جديدى، عکاس رسانه؛ محمد جواد حق شناس، عضو و رئیس کمیسیون اجتماعی شورای شهر تهران؛ محمد رضا حائری مازندرانی، معمار و شهرساز ـ سردبیر مجله اندیشه ایرانشهر؛ سحر دولتشاهی،هنرمند سینما و تاتر ایران؛ زهرا رفیعی دانشجوی معماری، مدیرگروه پویش نجات طاق کسری؛ رضا کیانیان، هنرمند سینما و تاتر،وعکاس هنری؛ ریحانه طراوتی، عکاس؛ اسکندر مختاری، کارشناس مرمت بناها و شهرهای تاریخی؛ محمد کریم متقی ، مرمتگر آثار موزه هنر ویرجینیا؛ سید حسام محتشم ، باستان شناس و مرمتگر؛ سعيد ملكان، هنرمند سینمای ایران؛ میلاد وندائی، باستان شناس، مرمتگر؛ ترانه یلدا، معمار و شهرساز)
🔸( و با تشکر از همراهانی که به لحاظ ملاحظات مخصوص به خود موافقت و حمایت شفاهی خود را ابراز کردند .)
⭕️ یاران و همراهان .،این گروه 👇برای امضا و حمایت از نامه شخصیت های اجتماعی ، علمی ، فرهنگی و حرفه ای به یونسکو و دولت های ایران و عراق است .
✅ کافیست بالمس لینک زیر ،وارد گروه بشوید و نام ،نام خانوادگی و عنوان حرفه خود را بنویسید .
/channel/Rescuetaqkasra
📕نشریه تازه: نشریۀ بین‌المللی معماری اسلامی
the International Journal of Islamic Architecture (IJIA)|Volume 10|Issue 1|2021
🔸اطلاعات بیشتر و ملاحظۀ چکیدۀ مقالات:
https://www.ingentaconnect.com/content/intellect/ijia/2021/00000010/00000001
#نشریۀ_تازه
@asmaaneh
Glatz, C. (2020). The Making of Empire in Bronze Age Anatolia: Hittite Sovereign Practice, Resistance, and Negotiation. Cambridge: Cambridge University Press.
#کندوکاو
⚜️@kandokav
Düring, B. S. (2020). The Imperialisation of Assyria: An Archaeological Approach. Cambridge: Cambridge University Press.
#کندوکاو
⚜️@kandokav
Anastasio, S., & Gilento, P. (2020). Building between the Two Rivers: An Introduction to the Building Archaeology of Ancient Mesopotamia. Oxford: Archaeopress.
#کندوکاو
⚜️@kandokav
Curtis, J. (Ed.). (2020). Studies in Ancient Persia and the Achaemenid Period. Cambridge: James Clarke & Co.
#کندوکاو
⚜️@kandokav
بخارای نوروزی منتشر شد
بخارای شماره ۱۴۲ (فروردین - اردیبهشت ۱۴۰۰) با تصویر دکتر سیروس پرهام بر روی جلد در ۸۳۲ صفحه از صبح دوشنبه بیست و هفتم بهمن‌ماه در کتابفروشی‌ها و دکه‌های روزنامه‌فروشی در دسترس است. با هم مروری می‌کنیم بر مطالب این شماره:
از بُنِ جان
شعری منتشرنشده از هوشنگ ابتهاج (ه . ا. سایه)
نقد ادبی
«تا»یِ عَوَض از محذوف/ محمدرضا شفیعی کدکنی
تاریخ اسلام
سرنوشت خفّت‌بار و عبرت‌انگیز افول خلافت اسلامی/ محمدعلی موحد
ما در حق دهخدا کوتاهی کرده‌ایم
پیام دکتر محمدرضا شفیعی کدکنی خطاب به مجمع عمومی بنیاد حامیان دهخدا
اساطیر ایران
گاو، مرزنمای دوران کیکاووس/ ژاله آموزگار
نقد و نظر
سبکِ کار من در ترجمه/ داریوش آشوری
شاهنامه‌پژوهی
جعل هفده بیت دیگر به نام به فردوسی در فضای/شبکه‌های مجازی/ سجاد آیدنلو
فلسفه
«دوستی» در فلسفه ایرانشهری/ نصرالله پورجوادی
کوته‌گویه (7)/ بهاءالدین خرمشاهی
داستان داستان‌نویسی (11)/ حسن میرعابدینی
هنر معاصر
آیا هنر مدرن عملیات روانی سازمان سیا بود؟/ لوسی لوین/ مسعود جعفری جزی
مسائل امروز
نه لعل لب، نه غنچه دهان، نه خال هندو، فقط دو چشم افسونگر/ جهانبخش نورائی
فرهنگ
در متن و حاشیة فرهنگ (8)/ عبدالحسین آذرنگ
افسانه‌های یونانی
موش شهری و موش روستایی/ جلال خالقی مطلق
آویزه‌ها (59)/ میلاد عظیمی
سفرنامه
از ازمخشیر تا اورگنج/ رسول جعفریان
تاریخ معاصر
افسانه تبعید عارف قزوینی/ سعید پورعظیمی
در حاشیه ایرانشناسی (9)/ محمد افشین‌وفایی
سایه‌سار (16)/ سایه اقتصادی‌نیا
جشن‌نامه دکتر سیروس پرهام
سالشمار زندگی دکتر سیروس پرهام
کتابشناسی دکتر سیروس پرهام
دکتر سیروس پرهام و آرشیو اسناد/ سیدعبدلله انوار
یک عمر تلاش منظم و روشمند/ علی حصوری
صداقت و کرامت سیروس پرهام/ منوچهر انور
پیشگام زمانه/ ایرج پارسی‌نژاد
آرشیو ملی ایران (گفت‌وگو با دکتر سیروس پرهام)/ ابوالفضل نجاری
گزارش شب سیروس پرهام/ پریسا احدیان
سیروس پرهام، از بنیان‌گذاران انتشارات علمی و فرهنگی/ نادره رضایی
یکی از پیشگامانِ نقدِ درستِ کتاب/ هرمز همایون‌پور
از ستون‌های فرهنگ و هنر ایران/ کیانوش معتقدی
چگونگی گردآوری «همگام با زمانه»/ سیروس پرهام
یک قرن و نیم پس از روئیدن برگ‌های علف/ سیروس پرهام
دژنبشت سارویه/ سیروس پرهام
کاریز (17)/ مجید سلیمانی
حکایت‌های باستانی (4)/ رسول رئیس‌جعفری
دل‌نوشته
گذشت سال‌های سبز/ فرشته کوثر
سرو کاشمر
نگاهی دوباره به بالای سرو کاشمر/ محمدرضا خسروی
پژوهش ادبی
گَنده یا گُنده؟/ بهرام گرامی
پراکنده‌های ایرانشناسی (9)/ پژمان فیروزبخش
کرونا و عصر پساکرونا
بازی کشتار/ سرگه بارسقیان
در حواشی کتاب در ایران (29)/ محمود آموزگار
اندیشه
پارادایم‌های اجتماعی/ بهمن بازرگانی
دیدگاه
درباره تکرار خود/ حسین به‌روش
از چشمة خورشید (60)/ هاشم رجب‌زاده
اوراق سنگین (10)/ عمادالدین شیخ‌الحکمایی
ادبیات فارسی در دیگر کشورها
امرسون و حافظ/ پُل کِین/ مسعود فرهمندفر
یاد یار مهربان (13)/ مسعود میرشاهی
تاریخ مطبوعات در ایران
درآمد کسب می‌کنم، پس هستم!/ حسن محرابی
تاریخ هنر
روسیه و هنر/ نیکلاس کالینان و زلفیرا ترگولوا/ سارا بهبهانی
تاجیکستان
کتاب‌ها و نشریاتی از تاجیکستان (27)/ مسعود عرفانیان
ادبیات جهان
هر لحظه به شکلی بت عیار درآمد/ لیندا هاچن/ مصطفی حسینی
گذرگاه سکوت/ داوید لوبایی/ گلنار گلناریان
معرفی کتاب
به بهانه انتشار کتاب تأملات در باب حقوق و شریعت، تاریخ و سیاست/
اسماعیل سماوی
معرفی سه کتاب دکتر تورج دریایی در حوزه مطالعات ایران باستان/
سجاد امیری باوندپور
چشم‌اندازهای معنوی و فلسفی اسلام ایرانی/ ترانه مسکوب
خدا زیباست!/ پریسا فرد
تفسیر پویای معاهدات بین‌المللی/ سروش بخارایی
بهاءولد، زندگی و عرفان او/ ترانه نایینی
آسیای میانه در گستره‌ای از تاریخ/ حمیده اسدی
درآمدی بر دوفصلنامه «جهان باستان»/ نینا ماژجو
چرا شد محو از یاد تو نامم؟/ شیما مفید
ویلیام شکسپیر، مهمان قدیم ایران/ احسان تاجیک
نامه‌هایی از پاریس/ شیما بیگدلی
تاریخ تئاتر ایران/ سهیلا ایمان‌خواه
یاد و یادبود
یادی از استاد بیانکاماریا اسکارچا اَمورِتّی/ لیلا کرمی
پرسید چه کرده‌ای در این عمر دراز...؟ (زندگی‌نامه خودنوشت محمد مجلسی)
حسن محجوب؛ یک عمر فعالیت فرهنگی/ محمود فاضلی
تصویرهای بریده‌بریده (بودن یا نبودن با اصغر عبداللهی)/ فرامرز طالبی
✅ شماره نخست نشریه کهن‌دیار منتشر شد.
فصلنامه علمی باستان‌شناسی و مطالعات میان‌رشته‌ای کهن‌دیار
سال اوّل، شماره اوّل، زمستان ۱۳۹۹
صاحب امتیاز:
انجمن علمی دانشجویی باستان‌شناسی دانشگاه بوعلی‌سینا همدان
مدیر مسئول و سردبیر:
حامد حاجیلوئی
هیأت تحریریّه:
دکتر علی بیننده، دکتر اسماعیل همتی ازندریانی، دکتر امیر ساعدموچشی، دکتر مهناز شریفی، دکتر یدالله حیدری باباکمال، دکتر خلیل الله بیک‌محمّدی، دکتر شراره السّادات میرصفدری، دکتر مهدی حیدری، دکتر سامان توفیق، علی خاکسار، محمّد شعبانی، احمدعلی عرب، زاهد کریمی، سیروان محمّدقصریان.
راه‌های ارتباطی:
https://basu.academia.edu/kohandiar_journal
https://mail.yahoo.com/kohan_diar
https://instagram.com/kohandiar_journal
/channel/BASU_Archeology
#کهن‌دیار
#انجمن_علمی_دانشجویی_باستان‌شناسی
#دانشگاه_بوعلی‌سینا_همدان
📚 شماره جدید دو فصلنامه تاریخ‌نگاری و تاریخ‌نگری (شماره ۲۵، بهار و تابستان ۱۳۹۹) منتشر شد. فهرست مقالات این شماره بدین شرح است:
1⃣ فتوحات گیتی‌ستان نقد و تحلیل منظومه‌ای نویافته از تاریخ شاه عباس اول
✍ نزهت احمدی؛ محسن محمدی فشارکی
2⃣ بررسی استنادی کتاب عاشورانگاری تسلیةالمُجالس و زینة‌المَجالس
✍ محمدرضا بارانی؛ سحر نعمتی
3⃣ تبیین مؤلفه‌های تاریخ‌نگاری عباس زریاب خویی
✍ یعقوب پناهی و دیگران
4⃣ کنشگری مورخ در گزارش وقایع تاریخی؛ بررسی مقایسه‌‌ای روایت سقیفه در تاریخ طبری و تاریخ بلعمی
✍ مهدی رفعتی
5⃣ بررسی زمان‌‌مندی روایت در اکسیرالتواریخ بر پایۀ نظریه ژرار ژنت
✍ محبوبه طاهری و دیگران
6⃣ اهمیت «انجامه‌ها» در شناخت ارزش‌‌‌‌‌‌های تاریخی نسخۀ خطی «جُنگ احمد غلام»
✍ وحید عابدین‌پور و دیگران
7⃣ مقایسۀ تحلیلی جغرافی‌نگاری ابن‌خردادبه و اصطخری
✍ مهدی علیجانی/ محبوبه شرفی
8⃣ گونه‌شناسی مطالعات شعوبیه در دورۀ معاصر (غرب، جهانِ عرب و ایران)
✍ قاسم قریب؛ جواد عباسی؛ سید جلال رجایی
9⃣ تحلیل رویکرد تاریخ‌نگری و تاریخ‌نگاری شرفخان بدلیسی در شرفنامه
✍ ذکرالله محمدی؛ کیومرث فیضی
🔟 بررسی یک زمان‌پریشی تاریخی؛ راهی به نقد روایات ام‌سلمه دربارۀ خبر شهادت و جانشینی امام حسین (ع)
✍ عباس میرزایی
۱۱. بازتاب باورها و نگرش‌‌های شیعی در تاریخ موصل ابوزکریا اَزْدی (334ﻫ)
✍ حسین نظری؛ معصومعلی پنجه؛ یونس فرهمند
🆔 @naqshine
🔹شانزدهمین شماره فصلنامه خبری پایگاه میراث جهانی تخت جمشید و پاسارگاد منتشر شد. 👇👇
🔹سخن سردبیر: یادداشت دکتر حمید فدایی، مدیر پایگاه میراث جهانی تخت جمشید
🔹اختصاصی: عوامل موثر در فرسایش میراث صخره ای در محدوده تاریخی نقش رستم
🔹بازتاب: ارزیابی کیفی منظر صوتی در محوطه های باستانی، مطالعه میدانی: مجموعه میراث جهانی تخت جمشید
🔹رویداد: گزارشی مختصر از فعالیت فصل پاییز کارگروههای مختلف در تخت جمشید، نقش رستم و پاسارگاد
🔹از دریچه دوربین: تصویری از تخت جمشید به بهانه ۴ آبان ماه، سالروز ثبت جهانی تخت جمشید
🔹گزارش یک دیدار: گفت و گو با منصور راهساز از پیشکسوتان فعال در تخت جمشید
🔹روایت یک بازدید: کاوش سد بستان خانی دیدگان در پاسارگاد
🔹یادمان: به بهانه سالروز درگذشت زنده یاد دکتر مسعود آذرنوش
🔹بیشتر بخوانیم: پاسارگاد و تخت جمشید به روایت سفر نامه لوییجی پشه
🔸فایل پی دی اف این شماره از فصلنامه خبری، علاوه بر کانال تلگرام پایگاه میراث جهانی تخت جمشید به آدرس:
@persepolis_world_heritage_site
و کانال تلگرام پایگاه میراث جهانی پاسارگاد به آدرس:
@pasargadae_world_heritage_site
بر روی وب سایت پایگاههای میراث جهانی تخت جمشید و پاسارگاد به آدرسهای
persepolis.info
pasargadae.info
نیز قابل دسترس خواهد بود.
/channel/pasargadae_world_heritage_site
سال 56 آخرین سالی بود که هیئت شرق شناسی به سرپرستی هلن کنتور به فعالیت باستان شناختی درخوزستان پرداخت، این مغایر باهدف خانوم کنتور بود که پیش ازاین بیان شد، اما گویا نه برنامه ریزی ها و رویا پردازی های ایشان بلکه وقایع سال 57 بود که آینده فعالیت هیئت هلن کنتوردرایران را مشخص می کرد.
درسال 57 چند شخص ناشناس به خانه هلن کنتور هجوم آوردند، دیوار خانه را تخریب کرده، در و پنجره ها را از جا کنده و به سقف نیز آسیب رساندند، خانوم کنتور که شوکه و غافلگیر شده بود، فرصتی برای جمع کردند وسایل، کتاب ها و اشیاء به دست آمده ازآخرین فعالیت هایش در محوطه چغامیش نداشت، او و هیئت همراه تنها فرصت یافتند تا محل اقامت خود را ترک کنند، هرچند درآن سال خانه هلن کنتور که بسیار به آن عشق می ورزید تخریب نشد، اما چیزی نگذشت تا خانه او به یک متروکه تبدیل گردد، برخی از وسایل هلن کنتور مثل، ماشین او دزدیده شد و دیگر لوازم و اشیاء باستانی که مورد توجه نبودند (ظروف سفالی) به حال خود در آن اتاق های متروکه رها شدند. در دهۀ شصت برای یک مدت کوتاه دو اتاق از خانه هلن کنتور بازسازی شد، یکی از اتاق ها تبدیل به مدرسه و اتاق دیگر به مکانی برای اقامت آوارگان جنگ ایران و عراق تبدیل شد. احداث مدرسه در محیط خانه هلن کنتور سبب شده بود تا دانش آموزان به اشیاء موجود دراتاق های متروکه آسیب رسانند و مثلا ظرف های سفالی را بشکنند.
پس از جنگ و درپی فعالیت های بنیاد مسکن با هدف ایجاد بافت جدید، به مرور زمان بافت گلی و قدیمی روستا تخریب شد و خانه های آجری جایگزین شدند، این تغییرات، محل قرار گرفتن خانه کنتور را نیز شامل می شد. چنانچه در محدوده خانه او تصمیم به احداث یک مدرسه گرفتند؛ بنابراین، با بلدزر به جان خانه افتادند و با تمام لوازم، کتاب ها، اشیاء باقی مانده در اتاق ها خانه تخریب شد و سپس زیرخاک مدفون گردید. ابراهیم سیاه پوش شورای وقت روستای قلعه خلیل با این امیدکه روزی خانم کنتور بازخواهند گشت به هنگام اختصاص زمین مدرسه سعی کرد مجوز اختصاص زمینی به وسعت پنج هزارمتر را برای مدرسه روستا درنظر بگیرد تا اینکه اگر روزی آن زن خوش قلب و مهربان برای ادامه فعالیت هایش به قلعه خلیل بازگشت در همان مکانی که روزگاری خانه او قرار داشته زمینی برای احداث خانه جدید وجود داشته باشد، تااینکه ایشان بتواند دوباره خانه ای بنا کنند. ابراهیم سیاه پوش دلیل تلاش هایش را رفتار انسانی و محبت آمیز هلن کنتور وهیئت همراهشان نسبت به اهالی روستا و ازجمله خودایشان می داند که در حافظه طولانی مدتشان به یادگار مانده است.
درحال حاضر بقایای خانه هلن کنتور درحیاط مدرسه ابتدایی ابن یمین روستای قلعه خلیل قرارگرفته است. از آنجایی که سطح حیاط مدرسه پایین بوده سعی شد پس از تخریب خانه با ریختن گل و شن سطح حیاط مدرسه را بالا بیاورند، هرچند به دلیل بسته بودن مدرسه امکان بازدید از آن فراهم نشد اما تصاویرهوایی (Google Earth) و صحبت های ابراهیم سیاه پوش این مطلب را بازگو می کنند که تنها بخش محدودی از حیاط مدرسه آسفالت شده است؛ بنابراین، جای امید باقی می ماند درصورت کاوش حیاط مدرسه بتوان لوازم واشیاء بجای مانده از هیئت باستان شناسی را بازیافت.
📒منابع:
- تحقیق وپرس وجو از اهالی روستای قلعه خلیل (ابراهیم سیاه پوش).
- جوینی، ابوالمظفر-حافظ، چغامیش، ((دائرة المعارف بزرگ اسلامی - مرکز پژوهشهای بزرگ اسلامی)) زیر نظر: کاظم موسوی بجنوردی، تهران: 1390
- مجله باستان شناسی و تاریخ، سال هفتم، شماره اول و دوم (یادنامۀ هلن جی کنتور)
فرصت را غنیمت شمردم و در یک چشم به هم زدن با ماشین در کنار او ایستادم، ابتدا خود را معرفی کردم و سپس جویای حال ساختمان پایگاه خانم کنتور شدم، وقتی شروع به حرف زدن کرد، دریافتم که او چیزی برای گفتن ندارد که بکار من آید، اما درعوض آدرس خانه شخصی به نام ابراهیم سیاه پوش را داد، گفت او یکی ازآخرین بازماندگان نسلی از روستا است که نه تنها ازنزدیک هلن کنتور را دیده، بلکه به دلیل سن و سال و اطلاعات زیادی که از آن ها دارد شاید بتوان گفت اگریک نفرباشد درتمام روستا که بتواند کمکتان کند فقط و فقط او خواهد بود. پس از تشکر و خداحافظی از آن مرد که از کمک و راهنمایی به من دریغ نکرده بود، سوار ماشین شدم و به سمت خانه آقای سیاه پوش که فاصله زیادی با خانه آن مرد نداشت راه افتادم . وقتی به خانه ی او رسیدم دیدم مردی با بیش از شصت سال سن درکنار درخانه ایستاده، با آن سن و سالش تا حدودی حدس می زدم او همان شخصی باشد که درپی او هستم اما بقول معروف کار ازمحکم کاری عیب نمی کند. به او گفتم اینجا خانه آقای ابراهیم سیاه پوش است و با خوش رویی در جواب من گفت بله، و من خود سیاه پوش هستم بفرمایید چه کاری از دستم بر می آید؟ من که یاد این جمله افتاده بودم که می گوید هرکه صحرخیز تر رزق و روزیش بیشتر، چون دقیقاً مصداق آن روزمن بود وگرنه چرا آن صبح زود باید او درکنار درخانه ایستاده باشد؟ گویی از قبل منتظر من است. حال پیش ازآنکه سرمطلب اصلی را باز کنم اندکی زمینه سازی کردم تا ازدردوستی با او درآیم تا هرچه می داند را به من بگوید، چون می دانستم این مرد احتمالاً با توجه به سنش باید پدربزرگم که با برخی ازمردم قلعه خلیل تا وقتی درقید حیات بود رابطه ای دوستانه داشت را بشناسد، تصمیم گرفتم خود را با نام او معرفی کنم و از قضا حدسم درست درآمد. وقتی شنید نوه فلانی هستم حسابی تحویل گرفت حالا که تیرم به هدف خورده بود، از نظرم همه چیزآماده و مهیا برای پرداختن به مطلب اصلی بود. آقای سیاه پوش راستش غرض از مزاحمت جویا شدن از اوضاع واحوال هلن کنتور باستان شناس خارجی است که تا پیش از سال 57 در روستای شما زندگی می کرد و قبل از اینکه نزد شما بیایم یکی از اهالی روستایتان را دیدم و گفتند شما می توانید مرا در این موضوع کمک کنید؛ بنابریان، اگراین چنین است هرچه از او و خانه گلی‌اش می دانید برایم بازگو کنید، او پس از شنیدن سخنانم دهان به سخن گشود و دیگر من تنها دوست داشتم شنونده باشم.
همه چیز ازاینجا شروع می شود که هلن کنتور و پینهاس دلوگاز تصمیم داشتند درمحلی مناسب خانه ای جهت اسکان هیئت باستان شناسی بسازند، اما آن ها که می دانستند ساخت خانه حداقل چند ماهی به طول خواهد انجامید، می بایست منزلگاهی پیدا می کردند تا زمان ساخت خانه درآن اقامت کنند. درچند کیلومتری غرب محوطه چغامیش عمارتی از دورخود نمایی می کرد منسوب به عمارت امیربهمن خان صمصام، رفتند تا از نزدیک این عمارت را ببینند، عمارت ساختمانی دو اشکوبه با پلانی قرینه بود، که از دور آجرچینی های استادانه و زیبایش چشمان هر بیننده ای را به خود می دوخت، به نحوی که هنوزکه هنوز است خرابه های این عمارت بازگوکننده ی توانمندی‌های معماران قدیمی دزفول است. آقای سیاه پوش درست می گفت زیرا آجرچینی آن ها چنان شهره بود که دمرگان فرانسوی نیز به هنگام ساخت قلعه آجری شوش، رو به استخدام یک معمار دزفولی آورد. آن دو باستان شناس از امیربهمن خانه که پس از پدر صاحب عمارت شده بود درخواست اقامت درعمارت را داشتند، قابل پیش بینی بود خان با آن خصلت مهمان نوازی و روی خوشش که زبان زد خاص و عام بود با درخواستشان موافقت می کند. حالا فرصت داشتند تا درپی یافتن محلی مناسب برای ساخت خانه باشند، درنزدیکی محوطه چغامیش دردشت سرسبز جنوب دزفول، روستایی بود و درنزدیکی آن یک چشمه گوارا که با صدای چُرچُر و دل فریبش همواره درجریان بود و تنها سیصدمتر با روستا فاصله داشت. درپیرامون روستا چادرهای عشایر از اوایل مهر ماه تا اواسط بهار به چشم می خورد، زنان عشایر با آن لباس های رنگارنگشان در پیرامون چادرها به فعالیت می پرداختند، صدای زنگوله های گوسفندان به هنگام چرا درآن طبیعت زیبا و منظره پختن نان با تنور های گلی با بوی خوششان که تا فاصله های دور احساس می شد و دهان آب می انداخت و نیزدرکنار برخورد منصفانه اهالی روستای کوچک قلعه خلیل با هیئت باستان شناسی، باید گفت روستا هلن و پینهاس را چنان مجذوب خود کرده بود که اگر می خواستند هم دیگر نمی شد ازآنجا دل بکنند. اینگونه بود که آن ها ساخت خانه در پیرامون روستا را مناسب دیدند.
جاودان یاد پروفسور هلن جی. کنتور (۱۹۱۹-۱۹۹۳)
Читать полностью…
🔘 درخواست هنرمندان، معماران، باستان‌شناسان و دوستداران میراث فرهنگی از یونسکو و دولت‌های ایران و عراق برای نجات طاق کسری/برپا کنندگان پویش نجات طاق کسری: یادگار تمدن ساسانی در عراق به دلیل عوامل طبیعی و جنگ در خطر نابودی است
⬅️ مرمت طاق کسری، این اثر شکوهمند معماری دوره ساسانی در جنوب بغداد تبدیل به یک مطالبه جمعی در دو کشور ایران و عراق شده است.
⬅️ چهار روز قبل کارزار مردمی درخواست مرمت فوری طاق کسری از وزیر میراث‌فرهنگی راه‌اندازی شد و تاکنون بیش از ۴ هزار ایرانی این کارزار را امضاء کرده‌اند.
⬅️ فاطمه معتمدآریا، سهراب پورناظری، تهمورث پورناظری، هدیه تهرانی، سحر دولتشاهی و جمعی از مدیران سابق وزارت میراث‌فرهنگی، وزارت راه و شهرسازی و اعضای شورای شهر تهران به کمپین نجات طاق کسری پیوستند.
▶️ www.sedayemiras.ir ◀️
📰 https://www.sedayemiras.ir/?p=13462 📰
📲 @sedayemiras 📲
📩 sedayemiras@gmail.com 📩
📕نشریه تازه: نشریۀ بین‌المللی معماری اسلامی
the International Journal of Islamic Architecture (IJIA)|Volume 10|Issue 1|2021
شمارۀ جدید نشریۀ بین‌المللی معماری اسلامی به مناسبت دهمین سال انتشار مجله مقالاتی دربارۀ جنبه‌های متنوع نظری و روشی در حوزۀ «معماری اسلامی» دارد. در این مقالات نویسندگان، جمعی از اعضای تحریریۀ اولیۀ مجله، تلاش کرده‌اند که تأملاتشان دربارۀ این حوزه و نیز نقش این مجله در مطالعات معماری اسلامی را بیان کنند. برآیند نظر این نویسندگان حاکی از ضرورت فراگیر شدن بیشتر و نیز تنوع بیشتر در حوزۀ مطالعات معماری اسلامی است.
فهرست مطالب این شماره:
▫️Facing Challenges Through Innovation: Redefining the Field of Islamic Architecture at IJIA
▫️Islamic Architecture in Print: Reflections on Ten Years of IJIA| Patricia Blessing, Heather L. Ferguson, Kivanç Kilinç
▫️Views of Islamic Architecture and on the Field: Photographs from IJIA’s First Decade| Daniel E. Coslett
▫️Transitions: A Postscript| Hasan-uddin Khan
▪️Continuity and Rupture in Islamic Architecture| Nasser Rabbat
▪️The Study of Islamic Architecture: Reflections on an Expanding Field| Sheila S. Blair, Jonathan M. Bloom
▪️Widening the Horizons for the Study of Islamic Architecture| Bernard O’Kane
▫️From Garden to Landscape: Lessons from the Taj and the Alhambra| D. Fairchild Ruggles
▫️A Field Without Fieldwork: Sustaining the Study of Islamic Architecture in the Twenty-first Century| Nancy Um
▪️Reorienting Perspectives: Why I Do Not Teach a Course Titled ‘Islamic Architecture’| Jelena Bogdanović
▫️Curating the ‘Islamic’: The Personal and the Political| Leslee Katrina Michelsen
▫️Displaying Islamic Arts in Global Cities| Jorge Correia
▪️Islamic Architecture on the Move: Publishing Architectural History in the Digital Age| Nancy Micklewright
▪️Documenting Islamic Architecture: Objectives and Outcomes in a Time of War| Sharon C. Smith
▫️Illustrating Islamic Architecture: On Visual Presentation and Scholarship| Lorenz Korn
▪️Modern Architecture and Colonialism in the Islamic World| Brian L. Mclaren
▪️Neo-Eurocentrism and Science: Implications for the Historiography of Islamic Art and Architecture| Samer Akkach
▫️Carving an Epistemological Space for Southeast Asia: Historiographical and Critical Engagements| Imran Bin Tajudeen
▪️Silencing Palestinian Architectural History in Israel: Reflections on Scholarship and Activism| Alona Nitzan-Shiftan
▫️A Trinity of Values in Architecture for Muslim Societies| Rasem Badran
▫️Relevance, Tradition, and Practice in Islamic Architecture: A Personal Journey| Kamil Khan Mumtaz
▫️The ‘Islamic-Modern’ Project in this Age of Uncertainty| Vikramaditya Prakash
🔸اطلاعات بیشتر و ملاحظۀ چکیدۀ مقالات:
https://www.ingentaconnect.com/content/intellect/ijia/2021/00000010/00000001
#نشریۀ_تازه
@asmaaneh
✅از پژوهشگران ارجمندی که تمایل دارند آثار پژوهشی آنها (مقاله، نقد مقاله، ترجمه) در شماره یازدهم مجله کندوکاو درج گردد، درخواست می‌شود کارهای پژوهشی خود را جهت داوری به آدرس ایمیل یا آدرس تلگرام سردبیر مجله ارسال نمایند:
📧sina_abaslou39@yahoo.com
@sinaabaslou