56120
غیر سطحی گوش کنیم و ببينيم website: owrsi.com instagram: instagram.com/owrsi twitter: twitter.com/owrsi Admin's ID: @owrsiadmin
علاقه و شوق «پیرز فاچینی» به زبان و سنت‌های مختلف در کارهایش مشهود است. در آلبوم آخرش به اسم «شکل‌های سقوط»، فاچینی از ریتم‌های آفریقای شمالی، موسیقی محلی آپالاچی و ملودی‌هایی از مدیترانه استفاده کرده و ترانه‌ها به زبان انگلیسی، فرانسوی، ایتالیایی و عربی نوشته شده‌اند. اشعار این آلبوم عمیقاً شاعرانه و شامل مضامینی مثل عشق، فقدان و مقاومت هستند. این آلبوم مجموعه‌ای‌ست متنوع از فرهنگ‌ها و مخاطب را تشویق می‌کند تا غنای سنت‌های مختلف را در آغوش بگیرد. قطعۀ «دنیا» از همین آلبوم، ماهیت زودگذر و غیرقابل پیش‌بینی بودن زندگی را بازتاب می‌کند. فراز و نشیب‌ها، شادی‌ها و غم‌هایی که تجربه می‌کنیم.
شنیدن آلبوم
قسمت بیست‌وچهارم پادکست اورسی | زنده بودن، مبارزه است.
آدری لُرد در کتاب «یک انفجار نور» اینطور نوشته که مراقبت از خود به معنای لذت‌جویی و خودخواهی نیست، بلکه به معنای حفظ جان خودمان و نوعی مبارزۀ سیاسی‌ست. در این قسمت پادکست سراغ موضوع خود-مراقبتی و مفاهیمی مرتبط رفتیم.
موسیقی تیزر: حسین کرمی – بی‌نشاط بهار | تصاویر از فیلم کوتاه «درخت من» ساختۀ سارا سیادت‌نژاد
راه‌های شنیدن پادکست
http://zil.ink/owrsipodcast
آهنگِ Stabat Mater (مادر غمگین) سرودی مسیحی مربوط به قرن سیزدهم است که آهنگ‌سازان متفاوتی آن را تنظیم کرده‌اند. عنوان آهنگ از خط اول متن قطعه می‌آید: "مادر غمگین، ایستاده بود". سرود، رنج مریم را هنگام تماشای مصلوب شدن پسرش به تصویر می‌کشد. نسخه‌ای که می‌شنویم را جووانی باتیستا پرگولزی در آخرین روزهای زندگی‌اش (سال 1736) وقتی از بیماری رنج می‌برده، نوشته. این اثر بعد از مرگش محبوبیت زیادی به دست آورد و روی بسیاری از هنرمندان تاثیر گذاشت و افراد زیادی از این تنظیم اقتباس کردند. ژان-ژاک روسو در تحسین اثر پرگولزی گفته: "کامل ترین و تاثیرگذارترین دوئت برآمده از قلم هر آهنگساز".
Читать полностью…
دختر کردستان
دختر دامنه‌ها و کوه‌ها
رستگاری یعنی عطر گیسویت
تو زیباترین تصویری برای امید
بهاری و طنین هزار بلبل
و عطر تمام گل‌ها در نگاهت جاری‌ست
برقص سرچوپی آخرین ویران‌شهر ژینا!
نامت رمزی است برای هر بودن
تا ویرانی ها به آبادستان وصل شوند
تا بازتاب آزادی در نگاهمان شعله بکشد
تا جان‌های خسته نفس تازه کنند
تا خونی که جاری است رودی شود
رودی که به زیباترین طوفان خود را گره خواهد زد
کنار روید دژخیمان
چشم انداز رستگاری بوی زاگرس می‌دهد و بلوط‌های وحشی
آتش دامنه‌ها
کاخ‌های ظلمتان را خاکستر خواهد کرد
زبانه‌ی شعله‌ها در مردمک چشمان
آتشی از جنس زن زندگی آزادی
قطعۀ «اینک زن»
هیچم آهنگی نیاید به یاد
صدایم دور از کبکان دلشاد
داغ غم این بار نام ژینا گرفت
زندگی از جانش جان و معنا گرفت
تنها صدا و تنها ترانه
تنها فریادی بر سر زمانه
صدای زنی که تا توانش بود
«زندگی آزادی زن» ندایش بود
تا به کی تلخی تا کی حقارت
تا کی زن اسیر بومی در غربت
هلا ای ظالم نمانی به جا
چه کافر چه عابد زاهد و پارسا
قسمت دهم پادکست اورسی | ساکورا
(شکوفه‌های گیلاس) منتشر شد.
عنوان این قسمت رو از کلمۀ ساکورا به معنیِ شکوفه‌های گیلاس برداشتیم. در ژاپن، بهار با مراسمی به اسم هانامی جشن گرفته می‌شود و مردم به دیدار شکوفه‌های گیلاس می‌روند.
حامی این اپیزود:
خنیاگر، پلتفرم آموزش آنلاین موسیقی
لینک شنیدن پادکست: ساندکلاد، کست باکس، اپل پادکست، اسپاتیفای و سایر پلتفرم ها
در اوایل دهۀ ۱۹۲۰، «آدا بلک‌جک» ۲۳ ساله برای سفری اکتشافی همراه چهار مرد و یک گربه عازم جزیره‌ای یخ‌زده در شمالگان شد. داستان این انیمیشن از زندگی آدا گرفته شده. زنی که قرار بود در پروژه‌ای یک ساله در شمالِ سیبری همراهِ بقیۀ اعضای گروه زندگی کند اما تقریباً دو سال طول کشید تا کشتی نجات به آنجا برسد و بلک‌جک، تنها عضو گروه بود که نجات پیدا کرد.
انیمیشن ۱۱ دقیقه‌ای، به تجاربی درونی که آدا از سر می‌گذراند، پرداخته و نشان می‌دهد که این سفر سخت، موقعیتی می‌شود برای مواجهه با ترس‌هایش. طبیعت وحشی به استحالۀ شخصی او و رسیدنش به آرامش کمک می‌کند.
#چهارشنبه #فیلم_کوتاه
امیرحسین اله‌دادی | دیدار
هر دیدار، روایتی‌ست از یک تنهایی،
و تنهایی، یگانه روایت انسان است از بودنش.
دیدار، آواز تنهایی ماست.
یگانه آواز راستین هر انسان
در شهرِ کابُل کوچه‌ای قدیمی وجود دارد به اسم «خرابات» که با موسیقی گره خورده و بسیاری از موزیسین‌های مهمِ افغانستان در دلِ این مکان تعلیم دیده‌اند. زمانِ حکم‌رانیِ طالبان، خیلی از موزیسین‌ها از این منطقه مهاجرت کردند و بعد از سال ۲۰۰۱ تعدادی از آن‌ها بازگشتند تا جامعۀ موسیقی «خرابات» را دوباره احیا کنند.
محمدحسین سرآهنگ یکی از مشاهیری‌ست که در کوچۀ خرابات متولد شده و از سال ۱۳۳۰ تا ۱۳۶۰ در زمینۀ موسیقی کلاسیک افغانستان فعال بوده و در سبک‌هایی مثل خیال، تومری، ترانه و غزل کلاسیک به اجرا می‌پرداخته و در آثارش شعرهایی از شُعرایی مثل امیرخسرو دهلوی و بیدل دهلوی را اجرا می‌کرده.
استاد سرآهنگ سال ۶۱ بر اثر عارضۀ قلبی از دنیا رفت. اما هنوز نام او برای اهالی گذر خرابات و مردم افغانستان زده است.
دیگر چه کسی جای سرآهنگ بگیرد / در خاک خرابات همین گل شد و خشکید (دیوارنوشته‌ای در کوچۀ خرابات)
ویدیویی از اجرای استاد سرآهنگ رو می‌بینیم که یکی از ترکیب‌بندهای قاآنی را اجرا می‌کند.
ردیوهد، دست کرده در گنجه و اجرایی مربوط به سال ۲۰۰۵ را منتشر کرده. در این اجرا که مربوط به برنامۀ From the Basement است، تام یورک به صورت انفرادی با پیانو به اجرا می‌پردازد. برنامۀ اینترنتی «از زیرزمین» توسط نایجل گادرک، تهیه‌کنندۀ گروه ردیوهد ساخته می‌شود.
در طول مجموعه، تام یورک نسخه‌های ابتدایی آهنگ‌هایی از آلبوم In Rainbows مانند Videotape ،Last Flowers و Down Is the New Up و به عنوان قطعۀ پایانی آهنگِ Analyse از اولین آلبوم انفرادی خودش (Eraser-۲۰۰۶) را اجرا می‌کند.
لینک تماشای اجرای کامل
در اولين مواجهه با آثار گروه حجاز، ممكن است از ابتدا انتظار شنیدن آهنگی عربی را بکشيد که سازهای سنتی در آن هنرنمایی و شما را مسافر سرزمین‌های دور کنند اما برخلاف این تصور، قرار است دو ساز عود و پیانو شروع به مکالمه كنند. گویی موسیقی عربی دست جز را گرفته باشد و با هم بر صحنه برقصند. این همان بخش جادویی و اعجاب‌انگیز حجاز است. گروهی چند ملیتی که با نوازش کلاویه‌های پیانو و سیم‌های عود، موسیقی و مقام‌های عربی را با ریشه‌هایی از موسیقی جز پیوند می‌دهد و چیزی شبیه به یک رباعی می‌سازد. موسیقی جهان عرب نقطۀ شروعی می‌شود و موسیقی جَز راه را به فرهنگ‌های دیگر باز می‌کند و شباهت و تفاوت‌هایشان را زیر و رو می‌کند. حجاز فرهنگ‌ها را می‌شکند و بعد همه را در هم می‌آمیزد و انگار یک فرهنگ واحد تولید می‌کند. همین ویژگی منحصربه‌فرد این کوارتت است. توانایی آن در شکستن تمامی مرزها و محدودیت‌ها.
این گروه بیش از ده سال است که هنرش را صرف پیوند دادن ریتم و نت‌های موسیقی با گرمای مدیترانه کرده است. عود و پیانو را در هم آمیخته و صدای کوبش‌ها و کنترباس را به آن اضافه کرده و سری به موسیقی جز زده و نوای دل‌انگیز مدیترانه را با شکستن تمام محدودیت‌های فرهنگ‌ها تولید کرده است و این اتفاق طی چند آلبومی که منتشر کرده‌اند به اوج پختگی خود رسیده.
«حجاز» در موسیقی خاورمیانه نام یکی از چند مقام اصلی موسیقی‌ست که در موسیقی ایرانی، ترکی و عربی نمود پیدا می‌کند و در موسیقی سرزمين‌های عربی، یکی از نُه مقام اصلی به حساب می‌آید.
#ساغر_اسماعیلی
قسمت ۲۴ پادکست اورسی – زنده بودن، مبارزه است
راه‌های شنیدن پادکست
سرود حاضر بازخوانی و ترجمه‌ای‌ست از Debout Les Femmes (برپاخیزید ای زنان) که در سال هفتاد و یک میلادی توسط فعالان جنبش زنان پاریس روی موزیکی با نام Chant Des Marais - که در آن دوره سرود زندانی‌های چپ‌گرای آلمان بود - ساخته شد و از آن پس به نماد جنبش آزادی و مبارزات زنان تبدیل شد.
Читать полностью…
آهنگ Al Vent (رو به باد) از ریمُن خواننده و ترانه‌سرای والنسیایی‌ست که به نماد مبارزه با رژیم فرانکو تبدیل شد. این آهنگ تلاش می‌کند اشتیاق جوانان اسپانیایی به آزادی را منتقل کند.
آهنگ سال 1959 نوشته شد و ریمُن آن را چند سال بعد اجرا و ضبط کرد و توانست به محبوبیت زیادی دست پیدا کند و بارها اقتباس و اجرا شد.
ترجمه و زیرنویس: #فرزاد_قباد
@owrsi
گروه موسیقی «مالوک» که حدود ده سال است در بندرعباس فعالیتش را ادامه داده، اثر جدیدی را در همکاری با «مرتضی اولی بندری» منتشر کرده. آهنگ «لوک» (نوعی شتر بارکش) روایت موسیقایی از ترس‌ها و نگرانی‌هایی‌ست که در دل جامعه وجود دارد و از طرفی برای آینده، چشم‌اندازی امیدبخش را ترسیم می‌کند. تصویر روشنی که با وجود خستگی شترسوار، با صبر به دست خواهد آمد.
Читать полностью…
بازگشت / دونوش
شب از دام سپید مه گذر کرد
خزان تلخ و دژم بر مَه نظر کرد
هلا ایام! منم بی‌تاب آن یار
بیاریدش که صبر از من سفر کرد
آهنگ: آندره‌ی بابایِف / تنبور و آواز: امیرحسین تفرشی‌پور / پیانو: پیام سوری / شعر: ایسلام صفرلی
زن زندگی آزادی | اجرای محیا حامدی
محیا حامدی همراه با تعدادی موزیسین دیگر اجرایی را انجام داده تا به شنیده شدن صدای مردم ایران کمک کند. بخش اول اجرا، مشتمل بر بازخوانی دو قطعه است که وجه اشتراکی دارند، هر دو علیه قوانین ضد زن ساخته شده‌اند. اولی، تصنیف «دختران سیروس» مربوط به یک قرن پیش و دومی «از ما» که طی همین روزها از هنرمندانی ناشناس منتشر شده.
تماشای اجرای کامل در یوتیوب
دوم اردیبهشت، با عنوانِ روز زمین شناخته می‌شود. هر سال در این روز افراد زیادی در سراسر دنیا، تظاهرات یا فعالیت‌هایی مرتبط رو انجام می‌دهند تا در این زمینه ایجاد آگاهی کنند و به دولت‌ها گوشزد کنند که با منابع محدود کرۀ زمین، نمی‌شود صنایع را مدام بزرگ‌تر کرد.
شبکه نشنال جئوگرافیک با توجه به شرایط موجود و محدودیت‌ها، امسال در برنامه‌ای با اجراهای موسیقی و داستان‌های الهام‌بخش روزِ زمین رو جشن گرفته.
در اجرایی که می‌بینیم، آورورا هنرمند نروژی در جنگلی که محل بازی دوران کودکی‌اش هم بوده، به اجرای آهنگی که با الهام از طبیعت ساخته، می‌پردازد.
تماشای برنامه در یوتیوب
انیمیشن «سیم ششم» به کارگردانی بهرام عظیمی، نگاهی به زندگی «غلامحسین درویش» ملقب به درویش خان دارد. درویش خان نوازندۀ چیره‌دست سه‌تار و تار، شخصی بود که سیم ششم را به تار اضافه کرد.
قطعاً سابقه و فعالیت‌های درویش‌خان در چند خط جا نمی‌شود اما از او آثار مشهوری مانند تصنیف «بهار دلکش»، تصنیف «ز من نگارم» و «چند رنگ» و «پیش‌درآمد» به‌جا مانده است. درویش‌خان سال ۱۳۰۵ در یک سانحۀ رانندگی از دنیا رفت.
دیروز برنامه‌ای در mbcpersia پخش شد که روی آثار و کارهای محسن نامجو تمرکز داشت. در بخشی از این برنامه، نامجو صحبت‌هایی رو مطرح کرد که در نهایت به جریحه‌دار شدن احساساتش منجر شد.
نظر شما در مورد حرف‌های نامجو و نوع تفکرش به جهان چیه؟ آیا این نگاه، نگاهی‌ست که از افسردگی و استیصال نشأت می‌گیرد یا نوعی پذیرش است نسبت به جهان که با واقعیت تطابق دارد.