غیر سطحی گوش کنیم و ببينيم website: owrsi.com instagram: instagram.com/owrsi twitter: twitter.com/owrsi Admin's ID: @owrsiadmin
روبر شمپینی در مقالهای در دهۀ ۱۹۶۰ نوشت:
در نمایشنامۀ بکت (در انتظار گودو) خودِ انتظار است که واقعیت وجودی را به نمایش میگذارد؛ خودِ انتظار و نه انتظاری برای چیزی یا کسی؛ نه زمان بهمثابۀ شکلی از اندیشۀ شناختی بلکه انتظار همچون امر زیستۀ بیرون از زمان؛ نه ترس و امید و میل بلکه انتظار کرخت و بیحس. این انتظار بدویترین راه است برای زیستنِ آن چه باید زیست، یعنی وجهِ صفت فعلی وجود. از این رو نه خوشباوری در آن است و نه بدبینی، چون زندگی باید زیسته شود و گریزی از آن نیست. اگر زندگی معنا ندارد به خاطر این است که زندگی خود معناست.
از کتاب در باب انتظار – هارولد شوایتزر، ترجمۀ مهیار آقایی
پادکست شماره ۳۶ - مقام صبر
قسمت ۳۶ پادکست اورسی – مقام صبر
یک فرد منتظر جهان را کندتر تجربه میکند، به ساعتش نگاه میکند، به در و دیوار، به آدمهایی که در گذر هستند و خودش که در سکون به سر میبرد تا انتظارش به پایان برسد. در هنگام انتظار، زمان وارد بدن ما میشود و ما خود به زمانی تبدیل میشویم که میگذرد. حتی اگر به انتظارمان آگاه نباشیم هم در حال انتظار کشیدن هستیم.
حامی: نشر نیماژ
ویدئو: نیلوفر ذبیحی
شعر و خوانش: هوشنگ ابتهاج
موسیقی: Nick Cave - I'll Keep Waiting
راههای شنیدن
https://zil.ink/owrsipodcast
Scarlet (L'Envol) 2022
میتوان آنچه را که معجزه خطاب میشود، با دستان خود رقم زد.
فیلم با این جملات از بادبانهای سرخفام اثر آلکساندر گرین، آغاز میشود. رمانی که در اصل منبع الهام پیترو مارچلو برای ساخت همین فیلم است. داستانی سیندرلایی، که با حال زمانه پیش نمیرود. مارچلو اما این نگاه را درون فیلم تغییر داده. علاوه بر پیش کشیدن جنگ جهانی اول، که پایهای مهم بر تغییر جوامع امروز بود، با استفاده از تصاویر آرشیوی، همچون فیلم درخشانِ پیشین خود، یعنی مارتین ایدن، روح زمانه را وارد میکند و تعادلی ظریف بین تخیل و واقعیت شکل میدهد.
اما اعجاز، که شاکلۀ اصلی رمان است را با مهمترین تلاش و نیاز بشرِ معاصر همسو میکند. سرکشی در مقابل آنچه که صاحبان قدرت بر ما تحمیل کردهاند. این سرکشی که فیلمساز، پرواز خطابش میکند و دیگران برچسب دیوانگی بر آن میزنند، در آغاز پدر و در ادامه ژولیت، هریک به شیوه خود، در طول فیلم آن را پیش میبرند، تا در پایان، همراه با خوانش شعر پرستوها اثر لویس میشل تجلی دیگری یابد.
و در نهایت باید گفت: بله جناب مارچلو، درست میگویید، برای "پرواز" در نزد دیگران باید دیوانه گماشته شد.
#فرزاد_قباد
نوستالژی رنجی ناشی از طلب برای رجعت به گذشتهست. بازگشت به یک مکان، یک زمان یا شیوهای از زندگی که اکنون تجربهاش نمیکنیم. نوستالژی صرفاً تلف کردن وقت و پرسه زدن در گذشته نیست. مکانیزم مهمیست که باعث بهبودی حالواحوال انسان میشود.
مقالهای پیرامونِ نوستالژی و حسرت گذشته و کارکرد آن
قسمت ۳۵ پادکست اورسی - حسرت زندگی نزیسته
سَوداد واژهای از فرهنگ پرتغال، حالتی نوستالژیک و انتظاری ابدی برای برگشتن چیزیست که دیگر وجود ندارد و همین فقدان و غیاب، مانشائی میشود برای رنج. رنجی به خاطر میل و خواستن، درد وجودی ناشی از یک عدم. دلتنگی و دلگرفتگی از نبودن فرد یا متعلقی که دیگر احتمالاً هیچوقت برنخواهد گشت.
در این قسمت به حسرتهای زندگی پرداختیم.
حامی این قسمت: جوراب قدم
راههای شنیدن:
https://zil.ink/owrsipodcast
Bambir - The Witching Hour
ریشه شکلگیری گروه «بَمبیر» برمیگردد به دهه ۷۰ میلادی و زمان شوروی. از دهه ۹۰، فرزندان اعضای اصلی گروه، راه پدرانشان را ادامه دادند. بمبیر چند سال به عنوان بهترین گروه راک ارمنستان انتخاب و در روسیه، فرانسه و کشورهای دیگر هم شناخته شد. اسم گروه از یک ساز کهن ارمنی گرفته شده و چهار عضو گروه در شهر گیومری، شمال ارمنستان، ساکن هستند. موسیقیشان رنگولعاب متنوعی دارد و تجربهگراست و بر لبهی فرهنگها، ایدهها و ملودیهای مختلف قدم میگذارد.
در فرهنگهای فولکلور، The Witching Hour یا زمان افسونگری، ساعتی از شب در نظر گرفته میشده که رویدادهای ماوراءطبیعی رخ میداده. مواقعی که شیاطین، ارواح و جادوگران حداکثر قدرت خود را داشتهاند.
بخواب پسر عزیزم / بخواب، بی هیچ نگرانی و دردی / چشمان زیبایت را بببند / بخواب، با دلی شاد بخواب
#لالایی | پلیلیست لالایی
Sing the Desert Electric
مجموعهای از ویدئوهای کوتاه که در چهار مکان مختلف و طی سه سال گرفته شده و چهار صحنه متمایز از موسیقی و منطقهای گسترده از اقلیم و فرهنگهای غرب آفریقا را نشان میدهد. در این مجموعه از نوازندگی گیتار الکتریک موریتانی گرفته تا مهمانیهای خیابانی در باماکو به تصویر کشیده شده، این پژوهش کوتاه پنجرهای به صحنه معاصر کشورهایی مثل موریتانی، مالی و نیجر است.
تماشای فیلم
ترانه فولکلور The Exile of Eros که گروه آوازی Amalgamation اجرایش کردهاند، آمیختگی امیال و رویاها، عدم تعادل و رنج زندگی انسانها را بیان میکند که بر جهان پیرامون و انرژیهای حیاتی هم تاثیر میگذارد.
Читать полностью…انگیزۀ شکلگیری گروه Brass Against مثل موسیقیشان جالب و قابل توجه است. در زمانهای که کمتر گروهِ غربیای دغدغههای اجتماعی و سیاسی دارد، این گروه دوباره به موسیقی اعتراضی جان داده. پس از انتخاب ترامپ به عنوان رئیسجمهور آمریکا و همینطور خروج انگلستان از اتحادیه اروپا، اعضای گروه تصمیم گرفتند با موسیقیشان فعالیتی برای ایجاد آگاهی انجام دهند و با جریانهای ناسیونالیسمِ مبتنی بر ترس و نفرت از دیگران، مقابله کنند. خوانندۀ اصلی گروه Sophia Urista با صدای پرقدرتش و بیان حس قوی نقش حائز اهمیتی در شکلگیری و ثبات هویت این گروه داشته و توانسته ارتباطی عمیق با مخاطب برقرار کند. هرچند که این ارتباط بیحاشیه هم نبوده. در حین یکی از اجراها، سوفیا موقع خواندن آهنگ محبوبشان، Wake Up، روی صورت هواداری که زیر پایش بود، چند ثانیه ممتد ادرار کرد. آن طرفدار هم ناراضی نبود ولی بعد از این اتفاق گروه عذرخواهی و اعلام کرد این حرکت با خط مشیشان همسو نیست و قرار نیست همچین اتفاقی دوباره تکرار شود.
گروه Brass Against غالباً کارهایی از گروههای مختلف مثل Black Sabath و ATM را بازخوانی میکند. در سازبندیشان سازهای برنجی پررنگ است و صدای ترومپتها و ترومبونها همراه با آواز پرقدرت خوانندههای گروه، فضایی گیرا در سبک هارد راک ایجاد میکند. آنها در اثری که اخیراً منتشر کردهاند، سراغ قطعۀ Sober از گروه Tool رفتهاند.
مستند «نواهای بافتن» | نگاهی به موسیقی کار بافندههای ایران
مهدی امینیان در این پروژه سراغ جنبهای از صنعت بافندگی رفته که کمتر بررسی شده و برای بسیاری حتی در ایران ناآشنا باقی مانده. جنسی از موسیقی کار که ریشههای تاریخی و کهن دارد. بافندهها در فرایند قالیبافی آوازها و نغمههایی را سر میدهند و از این طریق فرهنگی غنی را سینهبهسینه با خود به زمان ما آوردهاند.
«نقشهخوانی» سنتی منحصربهفرد است که در آن نقشهای قالی توسط بافندگان به صورت آواز خوانده میشود. این میراث فرهنگی که در خطر از بین رفتن قرار دارد، سنتی گسترده در ایران است و فرهنگ واژگانی پیچیده و ساختار موسیقی متنوعی در دل خود دارد که بسته به جغرافیا، متفاوت و متمایز است.
فیلم مستند «نواهای بافتن» (Woven Sounds) موضوع پروژه پژوهشی دانشگاهی مهدی امینیان و تیمش است که بر فرهنگهای آوازی و موسیقایی مرتبط با فرآیند بافندگی در ایران تمرکز دارد.
این مستند و همینطور اجرای پروژه هنری Woven Sounds در فستیوال مورگنلند و متنی مرتبط نوشتۀ #اشکان_شریعت را در وبسایت ببینید و بخوانید.
پلیلیست «فولک فابریک» | همکاری نینجاهای بدشانس با اورسی
آهنگهای انتخابشده در این لیست شامل قطعاتی ساختۀ گروههایی از فرهنگهای مختلف است که از ملودیها و نغمههای فولکلور قدیمی الهام میگیرند و کارهای نو و تازهای را میسازند که حسوحال و ریتم و صدایی معاصر و امروزی دارد، اما در آن واحد انگار ما را با چیزی که برایمان آشناست، مواجه میکنند. نوع نغمهپردازیشان یادآور نواهای عاشیقهاییست که قرنها پیش زیستهاند، یا کولیهای کوچنشین و بادیهنشین یا خاطراتی از شهرهایی در گذشته. نوعی زیباییشناسی نوستالژیک که فرمی مدرن میگیرد و گذشته و آینده را همزمان تداعی میکند و همین ویژگی آنها را در سبک «فولک فابریک» قرار میدهد.
شنیدن پلیلیست در ساندکلاد | اسپاتیفای
Gurdjieff / De Hartmann - Armenian Song 1926
جورج گورجیف سال 1866 در الکساندروپلیس ارمنستان (گیومری کنونی) از پدری یونانی و مادری ارمنی به دنیا آمد. آموزۀ اصلی گورجیف به عنوان معلمی معنوی، این است که انسان در طول حیات خود مکانیکی زندگی میکند، بدون اینکه به هیچ یک از واقعیات بیرونی و درونی خود، آگاهی حقیقی داشته باشد. انسان میتواند با تلاش آگاهانه از این حالت که مانع رشد و رسیدن به وضعیت معنوی بالاتر اوست، رهایی یابد.
دوئت: یانیس پانایوتوپولوس (ساز لیرا، چنگ رومی) و ایوانیس دیمیتروپولوس (گیتار کلاسیک)
قسمت ۳۲ پادکست اورسی – مهمانخانۀ روشن (هشتاد سالگی فرهاد مهراد)
Читать полностью…کارگاه ۵ هفتهای فیلمسازی مستند (آنلاین) | کامران حیدری
این دوره برای کسانی هیجانآور است که علاقهمند هستند ایدههای شخصی خود را برای پیشتولید یک فیلم مستند پرورش دهند و نیاز به آموزش مهارتهای فنی و خلاقانۀ فیلمسازی دارند. این کارگاه هنرجویان را در موقعیتی خاص قرار میدهد تا از طریق رویکردی عملی به سرعت یاد بگیرند که چگونه فیلمهای مستند کوتاه خود را با مهارتهای لازم تولید کنند. این دوره برای افراد مبتدی نیز مناسب است و نیازی به تجربه قبلی ندارد.
کامران حیدری مستندساز، عکاس و انسانشناس با فیلمهای مستندی مثل «من نگهدار جمالی وسترن میسازم»، «دینگومارو»، «علی آقا» و «واکس چه» شناخته شده.
اطلاعات دوره
راه ارتباط:
تلگرامِ کارگاه برای هماهنگی و ثبتنام: @docworkshop | ایمیل: info@owrsi.com
برای خودم لیوانی ویسکی میریزم
تا از افکار غوطهور در مالیخولیا خلاص شوم.
تا سفری به گذشتهام کنم.
گذشتهای که به عشقهای ممنوعه و دیوانهوار گره خورده
و خلوت و رویاهای شبانهام را آشفته میکند
و از همه بدتر، با حسرتها و پشیمانیهایم دست به گریبان میشود
صفحۀ جلوی چشمانم پر میشود
از تصاویری متحرک
با ردی از نوستالژی و #دلتنگی
#جمعه
قسمت ۳۵ پادکست اورسی - حسرت زندگی نزیسته
قطعه «عاشق بودُم لیلی» از ناریا نور و فاروق رحمانی با همکاری نشر موسیقی ساخت ایران منتشر شد.
این قطعه که از قطعات قدیمی هرات افغانستان است توسط خوانندگان سرشناس زیادی خوانده شده است. ورونیکا دابلدی خواننده انگلیسی که به همراه همسرش پرفسور جان بیلی به هرات سفر کرده بود و آواز هراتی را از زنان آواز خوان هرات آموخت، این قطعه را در گذشته اجرا کرده و همچنین لیلا شریف اوا خواننده تاجیک. ناریا نور و فاروق رحمانی پس از قطعه لیلی جان، حالا سراغ این قطعه رفتند.
لینک شنیدن قطعه و تماشای ویدئو:
https://zil.ink/ashiqbudem
پلیلیست موسیقی لالایی | نغمههایی از فرهنگهای مختلف
شب که آنها را فرا گرفت، حوالیِ غربت و خواب، مادر سرمای روزگار را دم میگیرد و بازدمش آوای گرمی میشود از جنس پناه. لالایی جایی فرای زمان و مکان سروده میشود. صدای آشنایی که جای امنی میشود هم برای فرزند هم خود مادر. برای او که گوش شنوای عزیزی پیدا کرده که میتواند از هرچه که بخواهد درد و دل کند. از داغ دوری همسرش و رنج ایام بگیر تا شور و آرزوهایی که برای کودش دارد. چه در آغوشش باشد و چه خفته در زیر خاک، لالایی کارش را بلد است: پریشانی را رام میکند و در انتها آرامش است.
در اینجا ساعتها صدای مادران و پدرانی از سراسر جهان را برای شما دستچین کردیم تا به کشف و شهود در سرزمین لالایی بپردازید. هم با جادوی موسیقیدانان اغلب بیسواد آشنا شوید هم افسار احساس را آزاد کنید و رامشگر حالتان شود. ببینید که چطور مادر کردی میتواند بر سر مزار جوان شیلیایی لالایی بخواند و داغ دل خودش و همه را تسلی ببخشد.
نوشته و گردآوری مجموعه: #امیر_مجیدی
شنیدن این لیست در اسپاتیفای / ساندکلاد
قطعۀ «تبعید اِروس» (The Exile of Eros) گفتگویی بین یک عقاب و درخت کاجی خشک و تنهاست که در کوه کیکوس در قبرس میروید. عقاب تشنۀ آب، درخت تنها را میبیند که او هم تشنه و پژمرده است. روی شاخهای مینشیند و میپرسد: اربابِ این چشمه کیست که نمیگذارد حتی تو بنوشی؟ کاج پاسخ میدهد که این مکان، چشمۀ اروس، خدای عشق است که خود در سوگ جدایی دو جوان عاشق به سر میبرد. جوانِ اهل کوهستان در انتظار بازگشت معشوقش از دیار بیگانه، دلش پژمردهتر از آن است که زندگی کند. اگر زن برگردد، او و معشوقش به کوه باز خواهند گشت و وقتی یک بار دیگر از چشمۀ اروس بنوشند، تنها در این صورت است که کوه به گل و فراوانی شکوفا خواهد شد.
@owrsi
نقشهخوانی، بخشی از اجرای زنده آلبوم «نواهای بافتن»
سنت نقشهخوانی یکی از مهمترین اقسام آوازهای کار است. سنتی که در سراسر ایران دیده میشود و لحن و ریتم آن با توجه به جغرافیا، تفاوتهایی دارد که بر غنای آن افزوده. نقشهخوانی نه تنها بازگویی نقشۀ راه بافتن است، بلکه باید به مثابۀ راهی برای تابآوری مشقت کار و البته شیوهای برای نگه داشتن ریتم نیز آن را مورد توجه قرار داد.
ویدئوی رسمی «I'm Only Sleeping» گروه بیتلز به کارگردانی Em Cooper جایزۀ گِرَمی بهترین موزیک ویدئوی امسال رو گرفت.
اِم کوپر فضایی بین رویا و بیداری رو به تصویر کشیده و واسه ساخت ویدئو، ۱۳۰۰ قاب رو با رنگ روغن روی صفحههای سلولوئید نقاشی کرده و تموم شدنش ماهها زمان برده.
آهنگ «من فقط میخوابم» از گروه بیتلز، سال 1966 توی آلبوم Revolver منتشر شد. «جان لنون» که ترانۀ اثر رو نوشته، علاقۀ زیادی داشت مواقعی که درگیر کنسرت نبود، در رختخواب بمونه و زمان زیادی رو صرف تماشای تلویزیون و نوشتن کنه. یکی از دوستان نزدیک جان لنون در موردش گفته بود: او تقریباً میتواند تا اَبَد بخوابد و احتمالاً تنبلترین انسان در انگلستان است.
جان لنون، پل مککارتنی، جُرج هریسون و رینگو استار با «ریوالور» دورهای جدید برای موسیقی عامهپسند رو آغاز کردند و آلبومشان تغییر و تحولی فرهنگی در جهان ایجاد کرد.
قسمت ۳۲ پادکست اورسی | مهمانخانۀ روشن (۸٠ سالگی فرهاد)
فرهاد اگر زنده بود، امسال هشتاد ساله میشد. هنرمندی که تو دل نسلهای مختلف جایگاه ویژهای داره و هرچقدر از نبودنش میگذره، تاثیرش پررنگتر میشه. در این قسمت سعی کردیم یاد و خاطرهاش رو زنده کنیم و کمی با اندیشهها و مرام و شخصیتش آشنا بشیم.
https://zil.ink/owrsipodcast