2692
کانال رسمی گروه انتشاراتی ققنوس آدرس اینستاگرام: http://instagram.com/qoqnoospub آدرس فروشگاه: انقلاب-خیابان اردیبهشت-بازارچه کتاب آدرس سایت: www.qoqnoos.ir ارتباط با ما: @qoqnoospublication
🌿🌿🌿🌿🌿
از منظر تاریخی، چندین چرخهٔ معیوب با هم ترکیب شده‌اند تا مشارکت هنرمندان زن را در تاریخ هنر سرکوب کنند.
هیچ فرد یا موسسه‌ای آثار هنرمندان زن را جمع‌‌آوری نکرده، هیچ مورخی راجع به آنها تحقیق نکرده، یا دلالان آثار هنری (که همگی عمدتا مرد بودند) آنها را نگهداری نکرده‌اند. کارگروه‌های خرید آثار در نگارخانه‌ها نیز از پرداخت مبالغ بالا به هنرمندان زن، که فاقد سابقهٔ حضور در حراجی‌اند تا بتوانند قیمت‌ها را اعتبار ببخشند، اکراه دارند.
افزون بر سوگیری‌های اجتماعی و تاریخی، برخی از سوگیری‌های ریشه‌دواندهٔ روان‌شناختی نیز ممکن است برای کم‌کردن مشارکت هنرمندان زن در کار باشند. تا به امروز هیچ‌گونه شواهد علمی‌ای وجود ندارد مبنی بر اینکه هنر تولیدشدهٔ هنرمندان زن نازل‌تر از هنر هنرمندان مرد باشد.
همین‌طور به‌نظر نمی‌رسد بتوان جنسیت نقاش را صرفا با نگاه‌کردن به اثر هنری
حدس زد.
#روانشناسی
#هنر
#هنر_روانشناسی
#روانشناسی_هنر
#جرج_مدر
#سهند_سلطاندوست
@qoqnoospub
.
از مجموعه "روانشناسی همه‌چیز" از انتشارات راتلج منتشر شد
کتاب روانشناسی مشاوره و روان درمانی با نگاهی عمیق و کاربردی به فرآیند درمان، با تمرکز بر جنبه‌های هیجانی، شناختی بین‌فردی به رابطه مشاور و درمانجو می پردازد.
انتشارات ققنوس به‌تازگی «روانشناسی مشاوره و روان‌درمانی» را از مجموعهٔ «روانشناسی همه‌چیز» از انتشارات راتلیج با ترجمهٔ دکتر نازی اکبر منتشر کرده است
این کتاب برای دانشجویان، درمانگران و تمامی علاقه‌مندان به دنیای مشاوره و روان‌درمانی منبع مهمی است
#روانشناسی
#روانشناسی_مشاوره_و_روان‌درمانی
@qoqnoospublication
.
وقتی چیزی زیبا وارد جهانمان می‌شود، وجدی ما را در بر می‌گیرد که مقرون است به این احساس که همه‌چیز بر وفق مراد است و اگرچه هیچ‌چیز نمی‌تواند با این وجد برابری کند، هیچ وجدی هم نمی‌تواند نشان دهد که آن احساس موجه است. وعده‌ی زیبایی هر قدر هم که افسونگر باشد، نه آشکار می‌کند آنچه وعده‌اش را می‌دهد چیست و نه نشان می‌دهد که اگر آن چیز را به دست آورم تبدیل به چه شخصی خواهم شد.
#فلسفه_هنر
#جایگاه_زیبایی_در_عالم_هنر
#الکساندر_نهاماس
#سید_مسعود_حسینی
@qoqnoospub
در هشتمین کنگره‌ی بین‌المللی انجمن مطالعات قبطی در پاریس، در روز اول ماه ژوئیه سال ۲۰۰۴، خبر ناگهانی و مهیجی به طور رسمی اعلام شد: کشف نسخه‌ای (قبطی) از «انجیل مشهور یهودا».
این انجیل که تا آن زمان هرگز رویت نشده بود، تنها به واسطه‌ی گواه تاریخ شناخته می‌شد. در واقع، ایرنائوس قدیس نخستین کسی بود که ۱۸ قرن پیش، یعنی در حوالی سال ۱۸۰ میلادی، در کتابش به نام «علیه بدعت‌ها»، از وجود اثری جعلی به نام
انجیل یهودا
در «موج چهارم» دموکراسی، چنان‌که در حوادث تکان‌دهنده «بهار عربی» دیدیم، زنان در مطالبه آزادی و حقوق سیاسی حضور فعالی داشته‌اند. در خیابان‌های تونس و قاهره و اخیراً صنعا، حضور زنان در قشرهای مختلف را که به صفوف معترضان خیابانی پیوسته‌اند و صدایشان را برای دموکراسی و حقوق مدنی بلند کرده‌اند به‌سختی می‌شود نادیده گرفت.
در نتیجه، ما در آستانه دستیابی به نتایجی برای زنان هستیم.
اصلاح‌طلبان سیاسی تونس به چیزی رسیده‌اند که تا چند ماه پیش از آن حتی تصورش ممکن نبود؛ پیش‌نویس قانونی که خواستار برابری کامل در نمایندگی سیاسی دموکراسی جدید تونس شده بود. طبق این قانون، نام زنان و مردان در فهرست‌های نامزدهای انتخابات مجلس آینده باید به صورت متناوب ذکر شود.
این حوادث به ما یادآوری می‌کند که دموکراسی از بدو پیدایش تاکنون چه تغییرات بنیادینی کرده است. دموكراسی زمانی در انحصار نخبگان مرد بود، اما حالا شهروندی سیاسی به طور برابر از آنِ تمام مردم است. البته عالی‌ترین سطوح حکومت باید حامی این مهم باشد تا مشارکت کامل و برابر زنان در فرایندهای دموکراتیک تضمین شود.
#موانع_حضور_زنان_در_حکومت‌ها
@qoqnoospublication
اگر فلسفه را اندیشیدن به بنیادهای اشیا و امور می‌دانید و در پی کشف لایه‌های پنهان آرای بزرگانی چون مرلوپونتی، نیچه، شوپنهاور، اسپینوزا، کانت و ماکیاولی هستید، مجموعهٔ «تفاسیر و شرح‌های فلسفه» از انتشارات ققنوس مسیری روشن در تاریکنای مفاهیم پیچیده پیش رویتان می‌گذارد.
این مجموعه با گردآوری دقیق آثار شارحان برجسته و فیلسوفان معاصر امکان مواجههٔ دوباره با ایده‌های بنیادین فلسفه و بازخوانی آنها در بستر امروز را فراهم کرده است.
از «قدرت اسپینوزا از کجا می‌آید؟» تا «فلسفهٔ سیاسی ماکیاولی» و «نقد عقل محض کانت»، هر کتاب گامی است به سوی درکی ژرف‌تر از اموری چون هستی، معرفت، اخلاق و سیاست.
این مجموعه برای آنانی است که می‌خواهند، فراتر از متون فلسفی، روح فلسفه را لمس کنند.
#فلسفه #انتشارات_ققنوس #مرلوپونتی #نیچه #شوپنهاور #اسپینوزا #کانت #ماکیاولی #کتاب_فلسفی #تفاسیر_فلسفه #مطالعه_فلسفی
@qoqnoospub
بخش اول
شب تئودور آدورنو
سخنرانی استاد سیاوش جمادی
دوشنبه بیست و نهم اردیبهشت‌ماه ۱۴۰۴
تالار گفتگوی ساختمان مرکزی انتشارات ققنوس
فایل صوتی جلسه‌ی سیزدهم جمع‌خوانیِ «پرتاب‌های فلسفه»
گفتگو با نیما اورازانی
۶ اردیبهشت ۱۴۰۴
> @partabhaa
«در باب جباریت» نوشته لئو اشتراوس، با ترجمه یاشار جیرانی و شروین مقیمی در ۳۷۶ صفحه با قیمت ۳۹۰ هزار تومان توسط نشر ققنوس منتشر شده است. اشتراوس در این اثر مطالعه خود در باب جباریت را از طریق شرحی بسیار دقیق بر دیالوگ پیشامدرن و فراموش‌شده کسنوفون تحت عنوان هیرون (گفت‌وگویی میان یک حکیم و یک جبار) ارائه می‌کند.Читать полностью…
اشتراوس در این کتاب نشان می‌دهد که چگونه نقد یا فهم جباریت مدرن فقط از طریق فهم بنیادهای فلسفه سیاسی مدرن ممکن است و اینکه چنین امکانی فقط از رهگذر نظرگاه غیرمدرنی گشوده می‌شود که در عین حال فلسفی هم باشد؛ از طریق احیای فلسفه سیاسی کلاسیک، زمانی که مستقیماً در باب پدیدار جباریت می‌اندیشد. در این مجلد، همچنین مکاتبه مشهور اشتراوس با الکساندر کوژو نیز گنجانده شده است؛ مکاتبه‌ای که به‌واسطه دفاع رادیکال و تمام‌قد کوژو نه‌فقط از فلسفه سیاسی مدرن بلکه از جباریت مدرن، به فهم بهتر موضع اشتراوس یاری می‌رساند.
#اشتراوس
#کوژو
#کسنوفون
#هیرون
#جباریت
www.philosophycity.ir
سی‌وپنجمین جلسه از سلسله‌جلساتِ
«سه‌شنبه‌های حکمت زندگی»
◽️ پنل اول:
لذتِ تفکر: شادمانیِ متفکرانه زیستن
نوید موسوی
(دانش‌آموخته‌یِ علوم سیاسی، پژوهشگر تاریخ و فلسفه)
◽️پنل دوم:
ضمیرِ آگاه: معمای بنیادینِ ذهن
احسان کریمی
(دکترای فلسفه، پژوهشگر پدیدارشناسی و انسان‌شناسیِ فلسفی)
زمان:
سه‌شنبه، ۲۳ اردیبهشت ۱۴۰۴
ساعت ۱۷
مکان:
مشهد، بلوار سجاد، بین حامد و بزرگمهر شمالی، سجاد ۱۳، نبش شقایق ۱،
شهر کتاب شاهنامه، طبقه منهای ۲
🔵 حضور برای همه آزاد و رایگان است
کاری مشترک از حکمت زندگی و شهرکتاب شاهنامه
این واقعیت که میان جباریت کلاسیک و جباریت امروزی تفاوتی اساسی وجود دارد، یا این که متفکران کلاسیک حتی رؤیای جباریت امروزین را در سر نمی‌پروراندند، دلیلی قوی یا کافی برای کنار گذاشتن چارچوب داوری کلاسیک نیست. زیرا آن واقعیت کاملاً با این امکان سازگار است که جباریت امروزی جایگاه خود را در چارچوب کلاسیک بیابد، یعنی این که بدون چارچوب کلاسیک نمی‌توان آن را به طور بسنده‌ای فهمید. خاستگاه تفاوت میان جباریت امروزی و جباریت کلاسیک در تفاوت میان انگارۀ مدرن از فلسفه یا علم و انگارۀ کلاسیک از فلسفه یا علم است. جباریت امروزی، برخلاف جباریت کلاسیک، نه تنها بر عامیانه‌سازی یا انتشار دانش فلسفی یا علمی مبتنی است، بلکه بر پیشرفت نامحدود در «فتح طبیعت» هم که به واسطۀ علم مدرن ممکن شده متکی است.
#در_باب_جباریت
@qoqnoospublication
تاکنون درباره تاریخ ایران باستان، و مشخصا درباره هخامنشیان کتاب های بسیاری نوشته اند. این کتاب ها را با قدری تسامح می توان به دو دسته تخصصی و عمومی تقسیم کرد. در هر حال اما از حیث منابع و مراجع، در هر دو دسته، دست بالا با منابع یونانی و رومی است. این کتاب از هر دو حیث با عمده آثاری که تاکنون منتشر شده است تفاوت دارد. نخست، کتابی است خوشخوان، روان، و در برگیرنده دوران طولانی آغاز تا پایان شاهنشاهی پارسیان، با ارجاعاتی فراوان که کتاب را در مرز بین اثری تخصصی و اثری عمومی نگه داشته است. و دوم، نقطه عطف کتاب، به زعم نویسنده آن، تلاش برای روایتی منصفانه تر از این دوران عظیم باستانی، این بار اما نه با اتکا به منابع یونانی بلکه با ارجاع مداوم به منابع نویافته تمدن ایرانی است. بر نویسنده روشن است که برای توضیح چند و چون یک تمدن نمی شود، یا شاید نباید، تنها به منابع مهم ترین رقیب یا حتی خصمش اعتماد و اکتفا کرد.
نویسنده در«سخن آخر» مختصرا به چند و چون امیال اصحاب قدرت در ایران معاصر در بازخوانی این دوره باستانی ایران اشاره می کند و از تلاش ها برای ازآن خودسازی آن میراث پرده بردارد.
#عصر_شاهان_بزرگ
@qoqnoospub
کمتر کسی را در تاریخ تمدن ایرانی و اسلامی می‌توان یافت که در حد و اندازهٔ امام محمد غزالی به فلسفه و تفکر عقلانی تاخته باشد.
او را خصم فلسفه، عامل انحطاط و دشمن قسم‌خوردهٔ فکر فلسفی در جهان اسلام دانسته‌اند. از او رساله‌های متعدد و متنوعی در دست است که مشهورترینِ آنها، همان رساله‌ای است که بزرگترین تصویر از او را در تاریخ ساخته است: تهافت‌الفلاسفه.
کتاب «غزالی فیلسوف» در ادامهٔ جریان نوظهوری در غزالی‌پژوهی نوشته شده که دقیقاً علیه این تصویر کمابیش نهادینه، و به نفع تصویر دیگری، استدلال می‌کند: غزالیِ فیلسوف. این تصویر جدید غزالی را در کسوت متفکری در ادامهٔ سنت فلسفی ابن‌سینا معرفی می‌کند که آثارش مشحون از تعالیم فلسفی است. نویسنده به صورت مشخص بر این باور است که غزالی نه‌تنها خصم فلسفه نیست، بلکه از بزرگترین و خلاق‌ترین مروجان فلسفه در قرون میانی اسلامی است. غزالی در نظر او متفکری است که رندانه در قالبی عرفانی کار فلسفی کرده و میراث او تحولی عمیق در تمامی نواحی اندیشهٔ اسلامی پدید آورده
#غزالی_فیلسوف
@qoqnoospublication
در تاریخ هر ملت رویدادهای سرنوشت‌سازی وجود دارد که برای آن ملت در حکم نقطهٔ عطف است و تأثیری فراتر از مرزهای آن دارد.
در ۲۶ آوریل ۱۹۸۶، ساعت ۱:۲۳:۴۴ بامداد، انفجار عظیم بخارْ رآکتور شمارهٔ ۴ نیروگاه هسته‌ای و. ای. لنین را در نزدیکی چرنوبیل — که در آن زمان انبار غلهٔ اتحاد شوروی بود — تکه‌تکه کرد. چهل ثانیه قبل از آن، مهندسان نیروگاه برای انجام دادن یک آزمایش ایمنی، که طراحی بدی داشت، رآکتور را غیرفعال کرده بودند….
بخشی از سریال جرنوبیل که دربارهٔ فاجعهٔ چرنوبیل ساخته شده است
#چرنوبیل
@qoqnoospublication
علیرضا بهشتی در نقد و بررسی «دموکراسی سنجیده»؛
دموکراسی و صداهایی که شنیده نمی‌شود
پس از فروپاشی جبهه سوسیالیستی، تصور کلی بر این بود که تعداد دموکراسی‌ها افزایش یافته است، اما گزارش‌هایی منتشر شد که نشان می‌داد دموکراسی‌های یادشده، رسما دموکراسی به حساب نمی‌آیند.
به گزارش سرویس دین و اندیشه خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) - نیما بهاروندی: دوشنبه (اول اردیبهشت‌ماه)، نشست بررسی کتاب «دموکراسی سنجیده: صندوق رای؛ شرط لازم ولی ناکافی» نوشته رابرت گودین با ترجمه لی‌لا سازگار، برگزار شد.
مرکز پژوهشی آفرینش به همراه انتشارات ققنوس، برگزاری این نشست را بر عهده داشتند.
در این نشست سیدعلیرضا حسینی بهشتی، پژوهشگر و استاد علوم سیاسی و مسعود پدرام، پژوهشگر و نویسنده علوم سیاسی، به گفت‌وگو درباره موضوعات کتاب پرداختند.
شهروندی مسئولانه
علی سهرابی، دبیر نشست، در ابتدا به معرفی و طرح کلیتی از کتاب پرداخت و گفت: گودین نظریات دموکراسی در قرن بیستم را در سه جریان صورت‌بندی می‌کند:
۱- نخبه‌گرایی دمکراتیک که معتقد بر مبارزه رقابتی برای کسب آرای مردم در انتخابات است؛ ۲- دموکراسی مشارکتی که تاکید بر کیفیت و سطح مشارکت مردم در سیاست دارد؛ و ۳- دموکراسی مشورتی یا رایزنانه. این نظریه تاکید می‌کند که تمام کسانی که متاثر از تصمیمات جمعی هستند باید بتوانند بر این تصمیمات تاثیر بگذارند.
وی افزود: گودین در سراسر کتاب دغدغه دارد چگونه می‌توانیم شهروندانی داشته باشیم که در تصمیم‌گیری‌های خود دغدغه‌های دیگر شهروندان را نیز لحاظ کنند. به نظر او، در یک نظام دمکراتیک نه فقط بروندادها بلکه دروندادها، نه فقط نتایج بلکه مقدمات نیز اهمیت دارند. وی همچنین معتقد است که صرفاً نظر کسانی که در دموکراسی‌های نمایندگی رای می‌دهند و توان اظهارنظر دارند مهم نیست بلکه در این میان، کسانی که صدای آنها شنیده نمی‌شود و توان چانه‌زنی ندارند نیز مهم‌اند.
سهرابی در پایان گفت: به نظر گودین در سایر نظریات دمکراتیک، برخی افراد توان اظهارنظر را از دست می‌دهند و از صحنه سیاست حذف می‌شوند. او این افراد را خاموشان بالاجبار می‌نامد و در سه گروه دسته‌بندی می‌کند: ۱- کسانی که از حقوق اجتماعی محرومند و توان اظهارنظر ندارند؛ ۲- نسل‌های آینده؛ و ۳- غیرانسان‌ها و..
دموکراسی و بحران‌هایش
مسعود پدرام دیگر سخنران این نشست بود. این استاد و مدرس علوم سیاسی ابتدای صحبتش را با بحث راجع به دموکراسی و بحران‌های آن آغاز کرد و گفت: از اولین نقدهای درونی به دموکراسی و بحران‌هایش را «آلکسی دو توکویل» مطرح کرد. پس از او «جان استوارت میل» این نقدها را ادامه داد. به نظر توکویل و میل، دموکراسی گنجایش آن را دارد که تبدیل به دیکتاتوری اکثریت بر اقلیت شود.
پدرام در ادامه خلاصه‌ای از نظریات دموکراسی در قرن بیستم ارائه داد و گفت: اولین نظریه در این باب، ژوزف شومپیتر است که با طرح نظریه دموکراسی مشارکتی، ادعا می‌کند دموکراسی تبدیل به دموکراسی غیرمستقیم و نخبگانی شده است. نظریه بعدی در سال ۱۹۷۰ مطرح می‌شود. «کارول پیتمن» با نگارش کتاب «مشارکت و نظریه دمکراتیک»، دموکراسی‌های نمایندگی را به سبب اینکه منجربه حذف مردم از صحنه سیاست می‌شود را به باد انتقاد می‌گیرد.
وی افزود: پس از پیتمن، «کرافورد مک‌فرسن» با نگاشتن کتاب «زندگی و زمانه دموکراسی لیبرال»، در سال ۱۹۷۷، دموکراسی مشارکتی را به عنوان یک مدل معرفی می‌کند، مک‌فرسن ادعا می‌کند جهت اینکه دموکراسی مشارکتی به‌وجود بیاید، مردم بایبد از فردی تملک‌جو و مصرف‌گرا به فردی توسعه‌خواه که به امر عمومی اهمیت می‌دهد، تبدیل بشوند.
پدرام در ادامه گفت: کوشش نظری پیتمن و مک‌فرسن، توسط «جان رالز» و «یورگن هابرماس» پی گرفته می‌شود. مفهوم پرده بی‌خبری (جهل) رالز، در واقع مفهومی است که نوعی گفت‌وگوی درونی را منجر می‌شود که فرد در طی آن، می‌تواند به تصمیمی همسو با منافع جمعی برسد. هابرماس نیز در کتاب کنش تفاهمی (ارتباطی) نقدها بر دموکراسی نمایندگی را ادامه می‌دهد. به نظر پدرام، رالز و هابرماس مبنای مهمی برای دموکراسی گفت‌وگویی، که ادامه‌ای بر مباحث دموکراسی مشارکتی است، فراهم می‌کنند.
اقتدارگرایی انتخاباتی
در پایان سیدعلیرضا حسینی بهشتی به طرح نظرات خود راجع به کتاب «دموکراسی سنجیده» پرداخت. وی بحث خود حول محور کتاب را با پرسش مهم گودین آغاز کرد و گفت: آیا رای دادن شرط کافی برای دموکراسی است؟ این سوالی است که به خصوص پس از فروپاشی بلوک شرق جدی‌تر شد. پس از فروپاشی جبهه سوسیالیستی، تصور کلی بر این بود که تعداد دموکراسی‌ها افزایش یافته است، اما گزارش‌هایی منتشر شد که نشان می‌داد دموکراسی‌های یادشده، رسماً دموکراسی به حساب نمی‌آیند…
ادامه در لینک زیر
https://B2n.ir/kz8468
@qoqnoospublication
.
#روانشناسی
#روانشناسی_همه‌چیز
@qoqnoospublication
🌿🌿🌿🌿🌿
تارکوفسکی: نمی‌دانم چه اتفاقی افتاد. چرا هنر راز خود را در قرن بیستم از دست داد. چرا هنرمند ناگهان خواست همه‌چیز را به دست بیاورد. هنرمند قرن بیستمی هنوز اولین رباعی‌اش را ننوشته، می‌خواهد آن را چاپ شده ببیند. پیش از این، هنرمندی مثل کافکا رمان‌های خود را می‌نوشت و می‌مرد و برای دوست و وصی خود وصیتنامه‌ای می‌گذاشت، مبنی بر اینکه همه‌ی کارهای او را از بین ببرد. خوشبختانه این دوست وصیتنامه را از بین برد. ممکن است بگویید کافکا هم به قرن بیستم تعلق دارد. بله، این اتقاق در قرن بیستم افتاد، ولی کافکا به قرن بیستم تعلق ندارد. از نظر اخلاقی، او به قرن قبل تعلق دارد. به همین دلیل این‌قدر رنج کشید. او انسانی بود که برای زمانش آمادگی نداشت. بنابراین نکته‌ی اصلی این است که هنرمند حقیقی آزمایش یا کاوش نمی‌کند - او می‌یابد. زیرا اگر نیابد، کارش کاملا بیهوده است.
#سینما
#گفتگو_با_آندری_تارکوفسکی
#جان_جانویتو
#آرش_محمداولی
@qoqnoospub
🌿🌿🌿🌿🌿
در فصلی از کتاب #ایران_و_عصر_روشنگری با عنوان «ایران مداراجو در نامه‌های ایرانی مونتسکیو» در باب «سفر» می‌خوانیم:
مونتسکیو از ابتدای نامه‌های ایرانی تناظری بین سفر و حکمت برقرار می‌کند. او نظر خود را صریحا نمی‌گوید، اما چنین القا می‌کند که ارتباط با مردم، بحث با دیگران، سفر کردن به سرزمین‌های ناشناخته، و آموزش دیدن لازم است. تعلیم دیدن از طریق سفر انسان‌ها را حکیم‌تر و متین‌تر می‌کند؛ بدون گفتگو یا گفت‌وشنود یادگیری یا حکمتی در کار نیست. او در کتاب دیگرش به‌ویژه مشرب رواقی را به یاد انتقاد می‌گیرد که می‌گوید با هنر خودکاوی می‌توان خود را شناخت. مونتسکیو که مخالف این سخن است می‌گوید تأیید دیگران لازم است، زیرا انسان‌ها به طور طبیعی با حقیقت فاصله دارند: «انسان‌ها چنان از نزدیک به خود نگاه می‌کنند که قادر نیستند خود را ببینند. چراکه آنها فضایل و زشتی های خود را صرفاً از دریچهٔ عشق به خود درک می‌کنند. آنها در قبال خود همیشه شاهدانی بی‌وفا و قضاتی فاسدند.»
به نظر او حکمت ثمرهٔ ارتباط با دیگران است، و سفر وسیلهٔ تحقق این امر است.
#ایران_و_عصر_روشنگری
#سیروس_مسروری_ویتنی_مَنیز_و_دیگران
#ترجمهٔ_شهربانو_صارمی
@qoqnoospub
از مجموعهٔ «روانشناسی همه‌چیز» راتلیج منتشر شد؛
روانشناسی دموکراسی به بررسی نیروهای
روان‌شناختی‌ای می‌پردازد که نهادهای دموکراتیک، مشارکت شهروندان و رفتار سیاسی را شکل می‌دهند. کتابی به هنگام و تأمل‌برانگیز برای دنیای پیچیده امروز ما.
با ترجمه‌ای روان و دقیق از دکتر نازی اکبری، این اثر تأثیرگذار اکنون توسط نشر ققنوس در دسترس فارسی‌زبانان قرار دارد.
#روانشناسی_دموکراسی
@qoqnoospub
رقصِ خشونت
نگاهی به «نکته جزیی» اثر برجسته عدنیه شبلی، نویسنده فلسطینی
ایده برقی/ ایسنا
رمانِ کم‌حجمِ «نکته جزیی» اثر عدنیه شبلی، اثری فشرده و نافذ درباره تاثیرِ عمیقِ زیستن با خشونت است، فارغ از آنکه این خشونت در گذشته رخ داده باشد یا در زمان حال. این رمان در دو بخش نوشته شده است: بخش اول تابستان ۱۹۴۹، یک سال پس از «روز نکبت» (تبعیدِ بیش از هفتصدهزار فلسطینی و سالگرد تاسیس کشور مستقل اسراییل) را به تصویر می‌کشد؛ زمانی که یک افسر اسراییلی همراه سربازانش حین گشت‌زنی و نظارت بر پاکسازی صحرای نقب و ایجاد مرز با مصر، با گروهی از اعراب مواجه می‌شوند. آنها بلافاصله مردان گروه را به قتل می‌رسانند، اما زن جوان همراهشان را به بهانه حفظ امنیت او با خود به اردوگاه می‌برند. در آنجا زن جوان بارها مورد تجاوز گروهی قرار می‌گیرد و درنهایت به قتل می‌رسد.
در بخش دوم داستان که زمان حال را روایت می‌کند، زنی ناشناس درمورد این جنایت مطلبی در روزنامه می‌خواند و به دلایلی احساس می‌کند که باید تلاش کند حقیقت این جنایت و آنچه را که به‌واقع رخ داده کشف کند. به همین خاطر از چند نقشه برای شناسایی منطقه موردنظر که در بخش اول روایت شده، کمک می‌گیرد. به‌این‌ترتیب بخش دوم داستان بر زن ناشناس متمرکز می‌شود. اتفاق وحشتناکی که شرح داده شد، به دلیل تاریخش که با روز تولد او، ۱۳ آگوست، هم‌زمان است، نظر او را به خود جلب می‌کند. هرچند که شرح این گونه گزارش‌ها و جنایات جنگی به مرور زمان برایش عادی و پیش‌افتاده تلقی می‌شود، با خود می‌گوید: «این‌جور اتفاقات عجیب نیستند، یا بهتر است بگویم در چنین موقعیت‌هایی غیرمعمول نیستند. حتی آن‌قدر زیاد شده که دیگر ککم هم نمی‌گزد.»
عدنیه شبلی در گفت‌وگویی می‌گوید: «شاید درکِ بی‌عدالتیِ مکرری که بر فلسطین می‌رود و بر هیچ کس پوشیده نیست، نخستین نیرویی بود که مرا به سمت ادبیات سوق داد.» در این رمان، بی‌عدالتی درباره رویدادی است که تنها سال‌ها پس از وقوع آن توسط یک نفر به رسمیت شناخته می‌شود. با این‌حال ترس و وحشت این جنایت همچنان وجود دارد و شبلی با نگاشتنِ این واقعه هولناک در زمان حال، شرارت را به‌سادگی نشان می‌دهد. بی‌تردید ترجمه دقیق و درخشان این اثر به فارسی توسط سارا مصطفی‌پور در نشر ققنوس، بر تاثیرگذاری و کششِ آن افزوده است....
https://www.isna.ir/news/1404021711940/
شب تئودور آدورنو
تئودور آدورنو (1903-1969) با آثاری چون دیالکتیک روشنگری، دیالکتیک منفی، نظریۀ زیبایی‌شناسی و زبان اصالت در ایدئولوژی آلمانی تأثیری درازدامن بر نقادی جامعه و فرهنگ در قرن بیستم نهاد. آدورنو با وام‌گیری از هگل، مارکس، فروید، لوکاچ و …به بررسی جریان‌های فلسفی مختلف اروپا مثل اگزیستانسیالیسم کی‌یرکگور و هایدگر، پدیدارشناسی هوسرلی و پوزیتیویسم پرداخت. آثار او، در کنار آثار بنیامین و هورکهایمر و مارکوزه، مارکسیسم غربی را پربارتر کرد.
بعضی از آثار آدورنو به قلم مترجمانی توانا در انتشارات ققنوس منتشر شده‌اند: زبان اصالت در ایدئولوژی آلمانی، سویه‌ها: مطالعه‌ای در فلسفۀ هگل و مقدمه‌ای بر جامعه‌شناسی موسیقی.
در مراسم شب تئودور آدورنو، که با همکاری موسسه بخارا در ساختمان مرکزی انتشارات ققنوس برگزار می‌شود، جمعی از آدورنوپژوهان گرد هم می‌آیند تا تأملات خود دربارۀ اندیشۀ او را با مخاطبان در میان بگذارند.
@qoqnoospub
فایل کامل تصویری گفتگو با نیما اورازانی در سیزدهمین جلسه‌ی جمع‌خوانی کتاب پرتاب‌های فلسفه
۶ اردیبهشت ماه ۱۴۰۴
> @partabhaa
بی‌تردید هیچ کتاب تاریخی‌ای در فرهنگ ما اعتبار ادبی «تاریخ بیهقی» را ندارد، تاریخی که آگاهی، امانتداری و احساس نویسنده و به تعبیری شعور قلم بیهفی در آن آشکار است
و اما «شعور قلم»
رشید کاکاوند در پیشگفتار کتاب می‌گوید:
«در دورهٔ دانشجویی وقتی مهمان دانشگاه گیلان شدم تا موشک‌های عراقی نتوانند رد پایم را دنبال کنند، وحشت و ناامنی را در متن بیهقی بهتر درمی‌یافتم و هنگامی که تاریخ بیهقی را نزد دکتر ضابطی می‌خواندم باز می‌دیدم که بیهقی خودش را بیش از کلاس به چشم می‌آورد... و ابوالفضل بیهقی از ظرفِ چهار سالهٔ دانشکدهٔ ادبیات، سرریز کرد. هرچه در آن چهار سال استادانِ دانشکدهٔ ادبیات علامه: دکتر شمیسا، دکتر سعید حمیدیان، دکتر جلال‌الدین کزّازی، دکتر احمدی گیوی و دیگران، زیبایی‌های ادبیات را به من تذکر می‌دادند، تصویر بیهقی دل‌انگیزتر می‌شد. پس از آن دکتر احمد محمدی بود که به من یادآوری کرد: متن بیهقی را می‌خوانیم، چون بیهقی مواجهه با زیبایی است؛ و دریافتم کمه حتی بیش از این است: احساس اختیار است، یادآوریِ توان جستجو در متن است، تذکرِ ناگفته‌های پنهان متن‌هاست.»
#شعور_قلم
@qoqnoospublication
⭕️بررسی کتاب پنجم پویش #به‌دانی
همراهان گرامی
با سلام و احترام
👌🏻روز دوشنبه ۲۲ اردیبهشت ماه ساعت ۱۷:۳۰ جلسه بررسی و نقد کتاب «با تردید و تغییر زیبا زندگی کنید» توسط استاد ملکیان به صورت مجازی و رایگان برگزار می‌شود.
👌🏻برای شرکت در این جلسه نیاز به ثبت نام نیست. لینک ورود به جلسه:
https://www.skyroom.online/ch/maktabkhoone/niekman
با مهر و سپاس
نیک مان
@behdaniReads
@qoqnoospub
منتشر شد
در سرزمینی که خاک هر روز تشنه‌تر از دیروز است و آسمان در تمنای قطره‌ای باران چشم به افق دوخته، روایت از الهه‌ای برخاسته از زلال‌ترین چشمه‌های اساطیر ایران شنیدن دارد. کتاب «آناهیتا، روایت پیدایش و پذیرش ایزدبانوی آب» نه‌فقط مروری بر تاریخ یک ایزدبانو، که سفر در پیچ‌وخم اسطوره، سیاست و حافظهٔ فرهنگیِ مردمی است که قرنها در کنار آب زیسته و آن را پرستیده‌اند.
از همان نخستین صفحهٔ کتاب، نویسنده خواننده را با خود به اعماق تاریخ می‌برد، به سپیده‌دم تمدن‌های ایرانی، که آناهیتا نه‌فقط الههٔ آب، که نگهبان باروری، پاکی و جنگ بوده است. او از دل سنگ‌نبشته‌های هخامنشی و متون اوستایی برمی‌خیزد و در آتشکده‌ها حضور می‌یابد.
این کتاب پلی‌ست میان گذشته و امروز؛ روایتی از زنی اسطوره‌ای که قرنها در قلب آیین‌ها، نیایش‌ها و داستان‌های مردم این سرزمین زیسته است. خواندن این کتاب همچون نوشیدن جرعه‌ای از زلال‌ترین آب‌های تاریخ است؛ گوارا، حیات‌بخش و رازآلود.
@qoqnoospublication
ای داغ از قلب پریشانم چه می‌خواهی
ای جای زخم کهنه از جانم چه می‌خواهی
دریاچه‌ای خشکیده در آغوش خود دارم
باران سرخ از ابر چشمانم چه می‌خواهی
ای وای از این ای وای از این از دست دادن‌ها
ای مرگ از جان رفیقانم چه می‌خواهی
@qoqnoospub
متاسفانه باخبر شدیم روزبه کیاییان مدیر پخش چشمه و فرزند برومند آقای حسن کیاییان،مدیر خانواده فرهنگی چشمه،فوت کردند.گروه انتشاراتی ققنوس این مصیبت بزرگ را خدمت خانواده محترم کیاییان و همکارانمان در نشر و پخش چشمه تسلیت عرض می کند.
#نشرآفرینگان
#پخش_آفرینگان
#پخش_ققنوس
#نشرققنوس
#نشرهیلا
#پخش_هیلا
خیلی‌ها نمی‌دانستند رمان‌های ژول ورن معمولا بین سیصد تا هزار صفحه حجم دارد. خود فرانسوی‌ها هم درک نکرده بودند ژانری وجود دارد با عنوان "علمی‌تخیلی" که ژول ورن به بهترین نحو از پس آن برآمده. نور ببارد به قبر مارسل موره، که اولین بار با نوشتن مقالات متعدد دربارهٔ ژانر نویسندگی ژول ورن، او را وارد فضای ادبیات بزرگسال کرد.
حالا مدتی است گروه انتشاراتی ققنوس شروع کرده به ترجمه و نشر آثار شاخص این نویسنده‌ی جدیِ ادبیات علمی‌تخیلی، که هم بزرگسالان می‌خوانندش، هم نوجوانان را با خود همراه می‌کند. مجموعه‌ی ژول ورنِ ققنوس از زبان اصلی ترجمه شده، حاوی متن کامل است، و گراورهای نسخه‌ی اصل کتاب‌ها نیز در نسخهٔ فارسی کار شده.
بخوانید و لذت ببرید.
#ژول_ورن
#سمیه_نوروزی
@qoqnoospub
تأثیر شگرف و منحصربه‌فرد ماکس وبر (۱۸۶۴-۱۹۲۰) بر علوم انسانی و حوزهٔ مطالعات جامعه را شاید تنها بتوان با مارکس و فروید مقایسه کرد.
این جامعه‌شناس آلمانی نه فقط تئوری‌پرداز برخی از کلیدی‌ترین مفاهیم علوم اجتماعی همچون «رهبری کاریزماتیک»، «بوروکراسی»، «عقلانی‌سازی»، و «مشروعیت» بود بلکه با تأکید برمضمون «فهم» (verstehen) در روش‌شناسی علوم‌انسانی، فصلی نو در تحلیل جامعهٔ انسانی را پیش روی پژوهشگران باز کرد. این‌ها در کنار مطالعهٔ پرآوازه وجریان‌ساز او در باب «اخلاق پروتستانی» و نقشش در ظهور و تثبیت جامعهٔ سرمایه‌داری چهره‌ای افسانه‌ای از او ساخته است.
درست است که اغلب نام وبر در کنار نام کارل مارکس و امیل دورکیم به عنوان بنیانگذاران علم جامعه‌شناسی آورده می‌شود اما حقیقت این است که مرزهای تأثیرگذاری فکری او فرسنگ‌ها از ساحت جامعه‌شناسی فراتر رفته، او را به چهره‌ای کلیدی در بسیاری از شاخه‌های علوم انسانی، از فلسفه گرفته تا علوم‌سیاسی و تاری خجهان بدل ساخته است.
جهت‌گیری‌های سیاسی وبر که یکی از سرچشمه‌های بنیادین نظرگاه جامعه‌شناختی او بود، ترکیبی است از لیبرالیسم و ملی‌گرایی آلمانی که او را در مقابل دو جبههٔ قدرتمند در سیاست آلمان در اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم قرار می‌داد؛ از یکسو اشراف و محافظه‌کاران سنتی و از سوی دیگر سوسیال‌دموکرات‌ها و چپ‌گرایان.
ملی‌گرایی و «مسئلهٔ آلمان» از دوران جوانی یکی از اصلی‌ترین دغدغه‌های فکری وبر به شمار می‌آمد و البته سرمنشاء دلشوره‌‌ها و افسردگی فزآیندی او. او آلمان را درکانون جریانی ویرانساز از عقلانیت مدرن می‌دید که در نظر او در تدارک«قفس‌آهنینی» برای آینده‌ی بشر بود.
وبر که در خانواده‌ای متموّل و سیاست‌‌مدار چشم به جهان گشوده بود، از کودکی بامسائل سیاسی آشنا شده بود. پدرش حقودانی برجسته و از سیاستمداران شناخته‌شدهٔ برلین به حساب می‌آمد و درگیری روزافرون پدر با مسائل سیاسی روز آلمان خواه ناخواه بر پسر تأثیرگذار بود. او که در ابتدا با تحصیل در رشتهٔ حقوق به دنبال آن بود تا در مسیر پدر قدم بگذارد به تدریج با افزایش بدبینی‌اش نسبت به جهان سیاست و علاقهٔ وافرش به کار فکری، به فضای دانشگاهی علاقه‌مند شد.
وبر که متفکری جامع‌‌الاطراف بود هم فلاسفه‌ای چون کارل یاسپرس و هم‌جامعه‌شناسانی چون گئورگ زیمل را در مقام دوست در کنار خود داشت. او که هم با نظریات تطورگرایان انگلیسی و هم پوزیتیویست‌های فرانسوی به سیاقی کامل آشنایی داشت خود را در کانون تعارضات فکری قرن نوزدهم قرار داده بود که همه و همه به غنا و پیچیدگی نظریهٔ جامعه‌شناسی کلان او انجامیدند.
چکیدهٔ نظرگاه وبر در علوم اجتماعی آن بود که یک جامعه‌شناس باید همدلانه ومشفقانه مردمان جامعهٔ خود را «بفهمد». حتی آن مردمانی که قرنها پیش از اوزیسته‌اند و سربرخاک نهاده‌اند. او استاد مسلّم جامعه‌شناسی تاریخی بود ودانش‌اش در تاریج جهان در میان هم‌عصرانش بی‌مثال بود.
وبر که معتقد بود جامعه‌شناس وظیفه دارد تا آنچه در زیرپوست جامعه می‌بیند را باروشن‌بینی درک کرده و فرمول‌بندی کند، در زیر پوست خانودهٔ خود شکافی عمیق را شاهد بود؛ از یک سو پدری مقتدر، خشک و مغرور و از دیگر سو مادری دلسوز و نوع‌دوست و به غایت مهربان. هستهٔ جامعه‌شناسی وبر و دیدگاهش در باب مذهب واخلاق پروتستان و رشد سرمایه‌داری خود خلاصهٔ همین تعارضی بود که او ازکودکی در خانواده شاهد آن بود.
@qoqnoospub