🎥 The Substance

🎥 ماده


🎬 کارگردان:
Coralie Fargeat


✅محصول 2024 بریتانیا
فرانسه

⬅️ همراه با نسخه زیرنویس چسبیده


🗂تحلیل فیلم The Substance را اینجا بخوانید

#بدن_زن
#زیبایی
#ایجیسم
#معرفی_فیلم
#فیلم_فمینیستی

❤️ @Zane_Ruz_Channel

Читать полностью…

❤️ پتانسیل‌های گرافیتی در مخالفت با ظلم اقتصادی علیه زنان: مورد کوزوو

🖍نویسنده: آرتان کراسنیکی، آگنسا هاکسیهو ✍️مترجم پارسا شامحمدی

هدف این مقاله این است که به‌طور خاص بپردازد به پتانسیلی که گرافیتی در بیان طغیان و مخالفت با ظلم اقتصادی علیه زنان دارد. بالاخره جنبش فمنیستی در کوزوو شروع به استفاده از گرافیتی به مثابه ابزاری برای افزایش نگرانی‌ها درباره موقعیت زنان در جامعه کرده است.

⬅️هدف این مقاله اثبات این است که چگونه جنبش فمینیستی در کوزوو نقش قدرتمندی را که گرافیتی در تحریک واکنش اجتماعی دارد درک کرده‌است، که در این مورد جهت مخالفت با ظلم علیه زنان مورد استفاده قرار می‌گیرد.

نکته قابل‌توجه در این زمینه، که مرکزیت مقاله ماست، این است که گروهی داوطلب، که با عنوان کلکتیو تفکر و عمل فمینیستی در کوزوو شناخته می‌شوند، حداقل با دو روش از گرافیتی‌ها استفاده کرده‌است، اول بدین جهت که پدیده ظلم به زنان را آشکار کند، و دوم اینکه خواستار طغیان اجتماعی علیه آن باشد.

فی‌الواقع، سوال اصلی ما در این پژوهش این است که: جنبش فمنیستی در کوزوو قصد دارد چه چیزی را در رابطه با ظلم اقتصادی علیه زنان از طریق گرافیتی بیان کند؟


به طور میانگین، زنان روزانه هفت ساعت و سی دقیقه را برای کار مزدی صرف می‌کنند و به تقریب سه ساعت اضافی دیگر برای کار بدون مزد خانه‌داری صرف می‌کنند، و زنانی که بچه دارند به طور میانگین ۴۵ دقیقه اضافی دیگر نیز در خانه کار می‌کنند.

🌸"زنان طغیان کنید"(تصویر شماره1) یکی از گرافیتی‌هایی است که در خیابان‌های پریشتینا، پایتخت کوزوو، دیده می‌شود. این گرافیتی یکی از فراخوان‌هایی است که زنان را به بسیج شدن و مخالفت با سیاست‌هایی که از زنان حمایت نمی‌کنند، طرز فکر جامعه پدرسالار و بی‌عملی نهادینه‌شده در راستای محافظت از زنان، دعوت می‌کند. اگرچه این گرافیتی در واقع نوشته‌ای با بافتاری عمومی‌تر درباره تبعیض علیه زنان است، اما در درون خود شامل فراخوانی برای طغیان علیه خشونت اقتصادی و تبعیض جنسیتی در بازار کار نیز می‌شود.

«در این شرایط که زنان دقیقا به دلیل زن بودن خود احساس ناامنی می‌کنند، در شرایطی که به زنان اعتماد نمی‌شود، در شرایطی که پدرسالاری از بدن زنان بهره می‌برد، هر پیشرفت اجتماعی‌ای غیرممکن است، تا زمانی که خشونت و این نظم ستمگر تنبیه نشده است. تا زمانی که ظلم خشونت‌آمیز دولت ادامه می‌یابد، ما باید بسیج شویم و با قدرت بیشتری در برابر اعمال و طزر فکر ستمگرانه ، متجاوزانه و کُشنده مردان و نهادهای پدرسالار مخالفت کنیم. با خشونت ساختاری علیه زنان و موضع‌گیری دولت به جانب متجاوزان و نادیده گرفتن شدید زندگی و امنیت زنان، باید به وسیله ابزارهای سیاسی جنگید. با یکدیگر، در طغیان!»

🌸یکی از کارهای خانه که در خانواده‌های آلبانیایی در کوزوو بیشتر به عنوان باری بر دوش زنان تلقی می‌شود، سرو چای است که حداقل یک بار در روز، بعد از شام، صورت می‌گیرد. نوشیدن چای را می‌توان فعالیتی اجتماعی-فرهنگی و بخشی از روتین بسیاری از خانواده‌ها دانست. در برخی مناطق کشور، این سنت بیشتر رایج است، به عنوان مثال در شهر «ووچیترن»، واقع در شمال کوزوو.

مدتی پیش، مصاحبه‌ای تلویزیونی با یک مرد عادی از این شهر، که توسط شبکه‌ای با پوشش ملی انجام شده بود، به‌سرعت وایرال شد. این فرد در مصاحبه خود اظهار داشته بود که روزانه «تا ۷۰ فنجان چای می‌نوشد». گروه «کلکتیو...» با بهره‌گیری از این اظهار نظر وایرال شده، تصمیم گرفتند تا با این فعالیت از طریق نیش و کنایه برخورد کنند. آن‌ها دقیقا در شهر ووچیترن گرافیتی‌ای نوشتند با این مضمون: «۷۰ تا در روز، آره؟ خودت بریز!»(تصویر شماره3).

اما تنها چند روز بعد، شخص دیگری بر روی این گرافیتی مداخله کرد و این دیوار فضای عمومی را به فرومی برای برخورد نگرش‌های متضاد تبدیل نمود.

در این گرافیتی، عبارت «خودت بریز» پاک شد و این جمله اضافه شد: «همین الان، می‌خواهی کمی لیمو هم اضافه کنم؟»(تصویر شماره4).

🌸در این مورد می‌توان دو فرضیه مطرح کرد: اولی، که محتمل‌تر است، این مداخله از سوی مدافعان نظم پدرسالارانه انجام شده است، کسانی که می‌خواهند زنان همچنان در جایگاه خدمتکار درون خانه باقی بمانند؛ حتی به گونه‌ای که زنان این کار را بدون تردید انجام دهند و همچنین مراقب باشند که آیا چیز بیشتری نیاز است یا خیر.

این واکنش می‌تواند به مثابه واکنشی غریزی ناشی از ترس باشد، ترس از اینکه جامعه شروع به پذیرش این روایت کند که مردان باید خودشان چای خود را سرو کنند.


مردی با ذهنیت پدرسالار نمی‌تواند ایده‌ای را تصور کند که زنی بتواند به او بگوید: «چای را خودت در فنجان بریز». دومی، که احتمال کمتری دارد اتفاق افتاده باشد، صرفاً یک تمسخر ساده درباره عکس‌العمل فمینیستی به این موضوع است.

#زنان_فضای_شهری


✅ادامه مطلب


✈️ @Zane_Ruz_Channel

Читать полностью…

📩#گزیده


✍ باور جامعه این است که پیر شدن امری کاملاً طبیعی برای مرد و سرنوشت اوست و باید اتفاق بیفتد؛ زیرا او بشر است.

در مقابل پیر شدن برای زن نه تنها سرنوشتش نیست، بلکه نشانه آسیب‌پذیری اوست؛ زن نباید پیر شود.



📚On women
📚جستارهایی درباره زن "Essays about women"


👤🖍️Susan Sontag
👤#سوزان_سانتاگ


#بدن_زن
#ایجیسم


🗂 منبع گزیده‌های فمینیستی:


📸 lnstagram.com/excerpt_from_feminism



❤️ @Zane_Ruz_Channel

Читать полностью…

❤️ صداهای در سایه

🖍سیمین سلیمانی

به زنان گواهینامه موتورسیکلت داده نمی‌شود؛ با اینکه به‌ لحاظ قانونی منعی برای صدور گواهینامه زنان وجود ندارد، زنان ما حق دارند پشت موتور بنشینند ولی به لحاظ قانونی حق ندارند موتور برانند؛ چرا؟ چون گواهینامه برای‌شان صادر نمی‌شود! این همه تناقض را چگونه باید جمع کرد؟ پشت موتور نشستن با راندن موتور چه فرقی دارد؟! اما هیچ چاره‌ای برای این مشکل تاکنون اندیشیده نشده و اغلب کسی و نهاد یا سازمانی پاسخگو نیست و بالطبع مسوولیتش را هم نمی‌پذیرند.

حالا شما به جای موتورسواری در پاراگراف بالا بگذارید، خوانندگی! نه به عنوان فقط «هنر» به عنوان یک شغل و در واقع مشغله هنری.

یک فرد فارغ از جنسیت به عرصه موسیقی وارد می‌شود، شاید هم نوجوان است و حتی به هنرستان موسیقی رفته، بعد در دانشگاه موسیقی درس خوانده است، هم هنرستان و هم دانشگاه مجوز از حاکمیت دارند و حالا پس از فارغ‌التحصیلی این افراد دیگر نمی‌توانند «فارغ از جنسیت» کار کنند، چون هر لحظه ممکن است نوازنده زن را از صحنه پایین بکشند، چون به مذاق‌شان خوش نیامده یا به خواننده زن بگویند می‌توانی بخوانی ولی خب باید همخوان داشته باشی...

🌸همان حکایت موتورسواری است، زن می‌تواند سوار موتور شود ولی نمی‌تواند آن را براند! اینجا هم زن می‌تواند بخواند ولی در سایه صدایی دیگر، او باید همخوان باشد!

بسیاری از زنان فعال در این عرصه به خاطر این محدودیت‌ها مهاجرت کرده؛ زنانی که به واسطه «جنسیت» کارشان با محدودیت مواجه است که اگر نبود چه بسا اغلب‌شان مهاجرت نمی‌کردند و همین جا شغل و هنرشان را پی می‌گرفتند. عده‌ای دیگر از زنان فعال در عرصه موسیقی هم در وطن سکوت کردند یا عطای موسیقی را به لقایش بخشیدند که بسیاری از آنها می‌توانستند سال‌ها در این عرصه کار کنند اگر شرایط مساعد بود. عده‌ای همچنان به فعالیت خودشان ادامه می‌دهند آن هم انگیزه‌مند.

به یاد دارم چند ماه پیش که با یکی از خوانندگان زن که بسیار هم در هنر و زیست هنرمندانه منشی ستودنی دارد، صحبت کردم و با هم گپ زدیم، می‌گفت گله‌مند است از اینکه برخی مردان هم‌صنفش این‌گونه بی‌تفاوت کار می‌کنند و حتی وقتی یکی از اعضای تیم‌شان حذف می‌شود، به جای آنکه اجرای گروه را تعطیل کنند، به حذف آن زن دست می‌زنند.

او دیگر به هیچ کنسرتی نمی‌رفت، چراکه دوست نداشت در جایی که نابرابری حاکم است وارد شود و تماشاچی آن باشد؛ حتی گروه‌هایی بوده‌اند که کنسرت خود را حذف یا تعلیق کردند، چون از آنها خواسته شده بوده که برای مثال بدون نوازنده زن بالای صحنه بروند.

تا هنگامی که زنان هنرمند موسیقی حق برابر با مردان نداشته باشند چرا باید به کنسرت رفت یا کنسرتی برگزار کرد.

سال‌هاست که موضوعات زنان و خاصه همین محدودیت‌های زنان در حوزه‌هایی از جمله موسیقی با قیاس‌های مع‌الفارق اینچنینی پشت گوش انداخته می‌شود.

آقای بمانی و کسانی که از چنین زاویه‌ای به موضوع زنان و فعالیت‌شان در حوزه موسیقی نگاه می‌کنند، خودشان سال‌هاست با کنسرت و آلبوم کسب درآمده کرده‌اند.

🌸 مثل این است که به نیمی از طلافروشان، پزشکان یا معلمان یا هر شغل دیگری اجازه فعالیت ندهند و بگویند که از فردا به طلافروشی، مطب یا مدرسه نروید بعد، این افراد معترض شوند بعد افرادی پیدا شوند که خودشان ممنوعیتی در کسب و کارشان ندارند و بگویند اینها که مساله ما نیست و ما مشکلات بسیار بزرگ‌تری داریم! همین‌ قدر که این مثال عجیب است، صحبت‌های آقای بمانی و امثال او نیز عجیب می‌نماید!

#صدای_زن


✅ادامه مطلب


✈️ @Zane_Ruz_Channel

Читать полностью…

❤️ چه بر سر زنان سوریه خواهد آمد؟

🖍مونا‌ طحاوی

سیزده سال پس از پیوستن به موج انقلابی‌ای که سراسر خاورمیانه و شمال آفریقا را فرا گرفت، سرانجام سوری‌ها می‌توانند بگویند که نام بشار اسد را در کتاب‌های تاریخ در کنار حسنی مبارکِ مصری، زین‌العابدین بن‌ علیِ تونسی، معمر قذافیِ لیبیایی و علی عبدالله صالح یمنی ثبت کرده‌اند.

اما رویدادهای ۱۳ سال گذشته در همه‌ی این کشورها نشان داده است که آزادی به چیزی بیش از بیرون راندن یک مرد از کاخ ریاست‌جمهوری نیاز دارد. ما زنان به‌خوبی از این واقعیت آگاه‌ایم.

در کارِ روزنامه‌نگاری‌ام با زنانی از تونس، لیبی، سوریه و مصر درباره‌ی تجربیاتشان از خیزش‌های مردمی مصاحبه کرده‌ام.

🌸زنان همیشه مجبور بوده‌اند که در دو انقلاب مشارکت کنند: یکی دوش‌به‌دوش مردان علیه حکومت‌هایی که به همه ستم می‌کنند، و دیگری علیه نظام‌های حاکم بر خیابان‌و اتاق‌خواب‌، که همراه با رژیم حاکم، به هر کسی غیر از مردانِ دگرجنس‌گرای هم‌سوجنس (cisgender) ستم روا می‌دارند.

ما باید اسد را نه تنها از کاخ ریاست‌جمهوری بلکه از خیابان و اتاق خواب بیرون برانیم.

همه‌ی انقلاب‌ها باید علاوه بر مجسمه‌های دیکتاتورها مثلث مردسالاری ــ دیکتاتور حاکم بر دولت، خیابان و خانه ــ را هم سرنگون کنند.

سخت‌ترین انقلاب، انقلاب در خانه است زیرا همه‌ی دیکتاتورها به خانه برمی‌گردند.

وقتی دیکتاتورها سقوط می‌کنند و کشورها لنگان لنگان به سوی آزادی و عدالت گام برمی‌دارند قلبمان مملو از شادی و سرور می‌شود. در عین حال، از این واقعیتِ غم‌انگیز آگاه‌ام که هرچند زنان در سنگرها دوش‌به‌دوش مردان مبارزه کرده‌اند، ممکن است که پس از انقلاب حقوق خود را از دست بدهند. راه‌پیمایی کردن در کنار یکدیگر و به خطر انداختن جانمان در برابر حکومت کارِ خوبی است

⬅️اما پس از پایان اعتراضات چه اتفاقی رخ می‌دهد؟ وقتی هنوز خانه در سراسر دنیا، از جمله در سوریه، خطرناک‌ترین جا برای زنان و دختران است انقلاب علیه حکومت چه فایده‌ای دارد؟

اگر قرار است که انقلاب همه‌ی ما را آزاد کند باید چیزی بسیار فراتر از تغییر رژیم باشد. من خواهان انقلابی بسیار بلندپروازتر از تغییر رژیم هستم. باید بلندپروازتر و خواهان انقلابی باشیم که مردم را تغییر دهد.

🌸انقلاب‌ها از دیرباز در انحصار مردان ــ خواسته‌های آنان و چگونگیِ دستیابی به این خواسته‌ها ــ بوده‌اند زیرا مردسالاری طرز فکر کردن و سخن گفتنِ ما را تعیین می‌کند.

قوانین و واژگان حقوق بشر، خشونتِ شریک زندگی را نوعی شکنجه نمی‌داند زیرا فقط خشونتِ حکومت علیه مردان جدی گرفته می‌شود ــ و آنچه مردان بر سرِ زنان می‌آورند چیزی بیش از «خشونت خانگی» شمرده نمی‌شود.

اغلب فقط وقتی انقلاب‌ها را موفق می‌شمارند که مردان بتوانند بگویند حکومت را تغییر داده‌اند ــ یعنی زمام امور حکومت را خودشان به دست گرفته‌اند. به ما می‌گویند که انقلاب «واقعی»، انقلاب ثبت‌شده در رسانه‌ها و کتاب‌های تاریخی، انقلابی است که علیه حکومت به دست مردان و برای مردان رخ می‌دهد. بر اساس چنین تعریفی، تا زمانی که حکومت را تغییر ندهیم، هیچ‌چیز تغییر نمی‌کند.

زنانی که امروز در سوریه نابودیِ زندان‌ها و سیاهچال‌هایی را جشن گرفته‌اند که دهه‌ها هزاران مخالف سیاسی را در خود جا داده بود باید از خود بپرسند که زندان‌های مردسالاری چه وقت نابود خواهد شد.

زمانی که کتاب روسری‌ها و پرده‌های بکارت: چرا خاورمیانه به انقلاب جنسی نیاز دارد را می‌نوشتم بعضی از مردان می‌گفتند «الان وقت فمینیسم نیست.» آنها از زیان‌های مردسالاری برای خودشان غافل بودند و با لحنی جدی می‌گفتند، «می‌دانی، مردها هم آزاد نیستند.»

🌸و من همیشه به آنها می‌گفتم: «در واقع، حکومت به همه‌ی ما، زن و مرد، ستم روا می‌دارد. با وجود این، حکومت، خیابان و خانه دست در دستِ هم به زنان ستم می‌کنند.»

آنچه همه‌ی ما را آزاد می‌سازد انقلاب علیه این مثلث مردسالاری است.

⬅️انقلاب واقعی، نبرد واقعی، بین مردسالاری و زنان و دختران است. تا زمانی که خشم از ستمگرانِ کاخ‌های ریاست‌جمهوری به سوی ستمگرانِ خیابان‌ها و خانه‌هایمان معطوف نشود ــ تا زمانی که دیکتاتورِ حاضر در ذهن‌ و اتاق خواب و خیابان‌هایمان را سرنگون نکنیم ــ انقلابمان هنوز حتی آغاز نشده است.

▫️نشر آسو

#جنبش_زنان
#مردسالاری

✅ادامه مطلب


✈️ @Zane_Ruz_Channel

Читать полностью…

❤️ مادرها ولایت ندارند!

🖍فاطمه علمدار

۱. با نوزادم رفته‌ام به یک همایش. مسیر ورودی راهی برای عبور کالسکه ندارد. مرد خوش‌پوشی جلو می‌آید و کمکم می‌کند که کالسکه را از پله‌ها بالا ببرم و با مهربانی می‌گوید که خودش هم نوزاد دارد.

ازش نمی‌پرسم بچه را کجا گذاشتی که توانستی بیایی به همایش. بدیهی است که بچه پیش مادرش است. این ولی اولین سوالی است که هرجا که بدون نوزادم می‌روم از من پرسیده میشود.

من باید قبل از اینکه جایی بروم مشخص کرده باشم که نوزادم کجا می‌ماند در نبود من. چون بدیهی نیست که در نبود مادر، بچه پیش پدر می‌تواند باشد!


۲. جلسه دفاع رساله همسرم است. من در جلسه هستم و از نوزادمان مراقبت میکنم.جلسه به خوبی برگزار می‌شود و می‌رویم. هفته بعد، من سخنرانی دارم. همسرم با من می‌آید و مراقب نوزادمان است. جلسه که تمام می‌شود حضار برای همسرم دست می‌زنند به عنوان پدر نمونه‌ای که مراقب نوزاد بود تا مادرش بتواند سخنرانی کند.

کسی در پایان جلسه دفاع همسرم ولی برای من دست نزد!

۳. هردو جلسه داریم. دوستی از نوزادمان مراقبت می‌کند. جلسه همسرم زودتر تمام می‌شود. همزمان، نوزادمان بی‌تاب شده. او به سرعت خودش را به خانه می‌رساند تا نوزادمان را آرام کند. من که می.رسم، دوستمان می‌گوید همسر خیلی خوبی داری. هر مرد دیگری بود عصبانی می‌شد و می‌گفت یعنی چی؟! بمونه خونه بچه‌اش رو بزرگ کنه!

همسر من قطعا مرد خوبی است. نه چون از فعالیت اجتماعی من عصبانی نمی‌شود و به عنوان پدر، از نوزادش مراقبت می‌کند؛ چون توانسته مقهور این نگاه رایج که مراقبت از فرزند را "وظیفه طبیعی و بدیهی" مادر می‌داند و "لطف و بزرگواری" پدر، نشود. نگاهی که هم پشتوانه قانونی دارد و هم فرهنگی.

۴. مادران، به اندازه موهای سرشان از همه این توصیه ها را می‌شنوند که تا بچه بزرگ شود کارهایت را کم کن و کمتر از خانه بیرون برو و اولویتت باید بچه‌ات باشد.

🌸این صدای بلند در یادآوری وظایف مادرانه و تلطیفش با گذاشتن بهشت زیر پای مادران و مقدس کردنشان، وقتی با سکوت کر کننده در مقابل قانونی که هیچ حقی برای مادر قائل نیست،دمقایسه می‌شود وضعیت حیرت انگیزی را رقم می‌زند.

ما در جایی زندگی می‌کنیم که ماده ۱۱۸۰ قانون مدنی‌اش که مصوب سال ۱۳۰۷ است می‌گوید: "طفل صغیر تحت ولایت قهری پدر و جد پدری خود می‌باشد" و ماده‌های بعدی این ولایت را توضیح میدهند.اینکه پدر و جدپدری همزمان بر بچه‌های زیر ۱۸سال ولایت دارند و حتی می‌توانند برای بعد از فوتشان هم وصی تعیین کنند تا در نگهداری و تربیت مواظبت کرده و اموالش را اداره کند (ماده ۱۱۸۸) و حتی به وصی هم این اختیار را بدهند که برای بعد از وفاتش برای مولی‌علیه، وصی تعیین کند (ماده۱۱۹۰).

مادر در این دنیای اختیارات ولایی پدر و پدرشوهرش کجاست؟

مادر در کنار پدر، حضانت دارد و باید حقوق فرزند را رعایت کند (ماده۱۱۶۸) و سرپرستی فرزند تا ۷ سالگی با اوست (ماده۱۱۶۹). حضانت که می‌گویند یعنی نگهداری. یعنی مراقبت.

🌸یعنی همین وظیفه بدیهی که مادران باید انجام دهند و اگر انجام ندهند جامعه شماتت‌شان می‌کند.

ولایت ولی به پدر و اجداد پدری اجازه می‌دهد که فرزند را به قتل برسانند و قصاص نشوند (ماده ۳۰۱ قانون مجازات اسلامی) چون خودشان ولی دم هستند. اختیار خون فرزند را دارند، و اموالش را و...

۵. قانونی که از ولایت قهری پدر و اجداد پدری می‌گوید و حضانتی که می‌شود به مادر داد یا نداد، سال ۱۳۰۷ تصویب شده و هنوز دارد در زندگی روزمره ما؛ وقت پاسپورت گرفتن برای بچه هامان، وقت جراحی کردنشان، وقت ثبت نام کردنشان در مدرسه و حساب بانکی باز کردن برایشان و ازدواج دخترانمان و ...کار می‌کند و در دادگاه های خانواده، زنانی را که می‌فهمند هرچه قدر که ادله بیاورند برای دادگاه در توانمندتر بودن خودشان از شوهر و پدرشوهرشان! چیزی به جز حق حضانت و نگهداری و مراقبت کردن از فرزند بهشان داده نمی‌شود، تحقیر میکند.

۶.تاریخ گذشت. قبیله‌ها به خاندان تبدیل شدند و خاندان‌ها به خانواده‌های گسترده و خانواده‌های گسترده به خانواده هسته‌ای. عصر کشاورزی گذشت و تقسیم کار اجتماعی عوض شد و مشاغل موروثی که باید از پدر به پسر منتقل می‌شد به خاطره دور تبدیل شد. زنان توانستند درس بخوانند، کار کنند، درآمد داشته باشند. خیلی چیزها در زندگی بشر روی کره زمین تغییر کرد و همین الان که من اینها را می‌نویسم احتمالا پژوهشگرانی نشسته‌اند در کتابخانه‌های شهرهای مختلف این کره خاکی و دارند از متونی که می‌گویند در تمدن بین‌النهرین، فرزندان به عنوان نیروی انسانی جزو اموال خاندان پدری محسوب می‌شدند و کم کم این منطق، کارکرد خودش را از دست داد، فیش‌برداری می‌کنند...

🌸مادران ایران ولی، زندگی‌اش می‌کنند...


▫️روانشناسی اجتماعی ایرانیان

#مادری


✈️ @Zane_Ruz_Channel

Читать полностью…

✍ در زندان زنان قرچک، تعدادی زن به دلیل روابط خارج از ازدواج به مجازات رجم( سنگسار)محکوم شده‌اند، قاضی این حکم را به اعدام تبدیل کرده است. این زنان اکنون در انتظار اجرای حکم هستند، در حالی که بیشتر آن‌ها از داشتن وکیل محروم‌اند.
‎
🖍ژیلا بنی یعقوب

✍ بی‌پناهی زن ایرانی از تصور خارج است. جایی که قانون تمام قد کمر به قتل‌شان بسته
و انتخاب‌شان بین متلاشی جمجه با سنگ و سیمان، یا خفگی و خرد شدن استخوان‌های گردن محدود شده است.

چه زنجی را زیسته‌اند این زنان زندان قرچک به عقوبت خصوصی‌ترین و شخصی‌ترین رفتارهای انسانی.

🖍Mehran

#زنان_زندانی

✈️ @Zane_Ruz_Channel

Читать полностью…

❤️ کنش‌گریِ زنان و درس‌هایی از جنبش ژینا

🖍 نوشین احمدی خراسانی

✍️ مروری بر جنبش زنان در ایران از اوایل دهه ۱۳۷۰ تا کنون

تحرک زنان ابتدا در قالب «محافل زنانه» در چهارچوب‌های غیررسمی که نوعی پرسش‌گری از وضعیت‌شان محسوب می‌شد آغاز شد و آرام آرام به حوزه‌های دیگری از کنش‌گری مثلاً در حوزه حقوق کودک و محیط زیست ـ که ارتباط غیرمستقیمی با مسئله زنان داشت ـ تداوم یافت. چرا که در آن زمان «مسئله زن» از زاویه نگاه رسمی هنوز تابو و غیرمجاز محسوب می‌شد، آن هم با تظاهرات گسترده زنان علیه اجباری شدنِ حجاب در ۸ مارس در همان سال اول انقلاب که نشان‌دهنده پتانسیلِ مخالفت و ایستادگی بخشی از زنان در مقابل نظم سیاسیِ تازه استقراریافته بود.

به این ترتیب این بخش از زنان تلاش کردند «مسئله زن» را آرام آرام به مسئله‌ای اجتماعی تبدیل کنند.

از سوی دیگر بخشی از زنان با گرایش‌های دینی هم که در دوران جنگ و در چهارچوب‌های رسمی فعال شده بودند، دیدن و کاویدن تبعیض‌ها علیه خود را آغاز کردند و از آن جایی که راه به نهادهای دولتی داشتند تلاش کردند درون همان چهارچوب به کنش‌گری بپردازند. به این ترتیب زنان در این دو سوی طیف بدون ارتباط با یکدیگر، مسئله زنان و تغییر وضعیت آنان را به‌تدریج در جامعه می‌گستراندند.

این فضای زیرپوستیِ کنش‌گری و تغییرخواهیِ زنان در دو فضا و دو گفتمان متفاوت، به رشد و بالندگی خود ادامه می‌داد تا به انتخابات سال ۱۳۷۶ می‌رسیم که «اصلاحات» به افقی برای تغییر در جامعه تبدیل و اسم رمز این تغییرخواهی هم «جامعه مدنی» می‌شود.
با شکل‌گیری جامعه مدنی به عنوان فضای مشترک کنش‌گری و به منظور هم‌افزایی بیش‌تر، کنش‌گرانِ دو سوی طیف به تدریج به‌نوعی به یکدیگر پیوند خوردند. در نتیجه ما با رشد انفجاری نهادها و تشکل‌های مدنی زنان با نام و موضوع زنان روبه‌رو شدیم که از دل این نهادسازی‌ها به‌تدریج حرکت‌های سازماندهی‌شده در جنبش زنان توانست شکل بگیرد.

🌸نقطه اوج این حرکت‌های «سازماندهی‌شده»ی جمعی، کمپین یک میلیون امضاء برای تغییر قوانین تبعیض‌آمیز بود.

این کمپین در واقع بلوغ تشکیلاتی جنبش زنان و عصاره تلاش کل جامعه مدنی زنان تلقی می‌شد. اما متأسفانه این «افق تغییر» به تدریج از نیمه دهه ۸۰ مسدود شد. در این میان جامعه مدنی و جنبش‌های مختلف اجتماعی از جمله جنبش زنان، دانشجویان، معلمان، روزنامه‌نگاران و… از پای ننشستند و در همبستگی با یکدیگر در سال ۱۳۸۸ جنبش سبز را شکل دادند تا در برابر این انسداد سیاسی مقاومت کنند. ولی در نهایت جنبش سبز که حاصل حدود دو دهه تلاش جامعه مدنی بود سرکوب شد و نتوانست به هدف‌اش برسد.

در نتیجه، آن روزنه‌ی گشوده‌شده برای تغییر نیز از افق سیاسی جامعه پَرکشید و به‌تدریج اکثر نهادهای جامعه مدنی هم به تعطیلی سوق داده شدند؛ کنش‌گران‌اش یا به زندان افتادند یا اکثراً مهاجرت کردند و بخش باقی‌مانده‌ نیز چند سالی افتان‌وخیزان تا اواسط دهه ۹۰ با همان گفتمان و استراتژی‌هایی که دیگر کارایی نداشت ادامه دادند. ولی چون در نهایت، افقِ تغییر بسته شده بود، دیگر آن گفتمان و استراتژی‌ها در عمل، کارآمدی نداشت و ناتوان از بسیج نیرو شده بود.

⬅️اگر بخواهیم تفاوت میان کنش‌گری در گذشته و امروز را بررسی کنیم می‌توان گفت کنش‌گری در دهه ۷۰ و ۸۰ در جامعه مدنی، عمدتاً کنش‌گریِ جمعی، نهادمند و باواسطه بود، و زمان کافی برای آموزش و انتقال تجربه در میان کنشگران‌اش وجود داشت؛ از جمله می‌آموختند که چه‌طور برای دست‌یابی به خواسته‌های خود، استراتژی تعیین کنند، اعتمادسازی و همکاری کنند، مخاطرات را کاهش دهند و… به همین دلیل این کنش‌گری پایدارتر بود، اما طبعاً زمان‌بر و ورود به آن دشوارتر، و امکان خلاقیت‌های فردی نیز دایره‌ی محدودی داشت.
 

ولی امروز ما شاهد کنش‌گری فردمحور، بی‌واسطه و غیرنهادمند هستیم که نه مبتنی بر اشتراک و اجماع‌سازی بلکه مبتنی بر «تفاوت و تکثر» است. چراکه امروز در بستر تحولات داخلی و جهانی «تکثر» و «تفاوت» یکی از ارکان مهم جامعه بشری تلقی می‌شود. 


ضمن این‌که در جهانِ جهانی‌شده‌ی امروز، تکثر و تفاوت، از ارکان مهم ساختار متحول جهان کنونی محسوب می‌شود. به‌ویژه که تکنولوژی‌های نوین ارتباطی (شبکه‌های اجتماعی) هم به این روند کمک می‌کنند و همه این‌ها نحوه‌ی زیست نسل جدید و البته مجموعه‌ی زیست اجتماعی‌مان را تحت تأثیر قرار داده است.

به همین سبب این گونه‌ی تازه از کنش‌گری برخلاف گذشته، نه تنها مبتنی بر تفاوت و تکثر است بلکه در آن، استراتژیِ مطالبه‌محوری، جای‌اش را به استراتژی «نافرمانی مدنی» داده است.

#جنبش_زنان
#تاریخ_زنان


✅ادامه مطلب


✈️ @Zane_Ruz_Channel

Читать полностью…

🎧 #فایل_صوتی



🔴گفت‌وگویی دربارۀ فرهنگ تجاوز


🎙با حضور: نجمه واحدی، امیر صائمی، مرضیه لطفی


📻 برگزارشده توسط «جمهوری فلسفه و ادبیات» و «باشگاه اندیشه»



#تجاوز
#آزار_جنسی
#فرهنگ_تجاوز


✈️ @Zane_Ruz_Channel

Читать полностью…

❤️ لغو مسابقات انتخاب دختر شایسته در هلند؛ ناسازگار با روح زمان

مسابقات انتخاب دختر شایسته در هلند به‌طور کامل لغو شد. برگزار کنندگان با صدور بیانیه‌ای در روزجمعه ۲۰ دسامبر (۳۰ آذر) اعلام کردند: "جهان در حال تغییر است و ما نیز باید تغییر کنیم."

برگزارکنندگان این رویداد اعلام کردند که مسابقه دختر شایسته اکنون دیگر با روح زمانه و ارزش‌های امروزی همخوانی ندارد. در این بیانیه آمده است که پس از تاریخی سرشار از زرق و برق، استعداد و الهام، مسابقات دختر شایسته هلند به پایان رسید.

به‌جای این مسابقات، یک پلتفرم آنلاین با نام "نه دیگر برای این زمان" راه‌اندازی شده است. این پلتفرم به موضوعاتی مانند سلامت روان، رسانه‌های اجتماعی، تنوع و خودبیان‌گری اختصاص دارد.

در این پلتفرم، به‌جای تاج و لباس‌های فاخر، داستان‌هایی از زندگی واقعی به اشتراک گذاشته می‌شود که الهام‌بخش جوانان باشد.

برگزارکنندگان اعلام کردند: "اینجا ما جوانان را تشویق می‌کنیم تا خودشان باشند، در دنیایی که در حال دگرگونی است."

🌸خداحافظی با ایده‌آل‌های زیبایی

آنگونه که برگزارکنندگان توضیح دادند، مسابقه دختر شایسته هلند پس از بحث و بررسی درباره این موضوع انجام شد که چرا برخی ایده‌‌ها، مانند پایبندی به ایده‌آل‌های زیبایی خاص و انتظارات اجتماعی، هنوز تا این اندازه رایج هستند.

در این راستا دریافته‌اند که اگرچه تعداد بیشتری از جوانان این معیارها را به چالش می‌کشند، اما پلتفرم‌های بسیار کمی وجود دارند که واقعاً جوانان را تشویق کنند فراتر از این چارچوب‌ها فکر کنند و مسیر شخصی خود را پیدا کنند.

#زیبایی
#بدن_زن

✅ادامه مطلب


❤️ @Zane_Ruz_Channel

Читать полностью…

‍ ❤️ manspreading

گشادنشینی مردانه

حال‌که برای توصیف تجربه‌‌ی آزاردهنده‌ی «نشستن در کنار یکدیگر» واژه‌ای داریم، شاید گفت‌وگو و چاره‌جویی درباره‌ی مشکل «فضاخواری» مردانه آسان‌تر گردد.

جنسیت می‌تواند تجربه‌ی ما را از کوچک‌ترین جزئیات فضای عمومی به شدت تحت‌تاثیر قرار دهد. صرفِ «مرد‌نبودن» کافی است تا فعل ساده‌ای همچون «نشستن» با عذاب همراه شود و لحظه‌ای که قرار است توام با استراحت و آرامش باشد، با خشم و استیصال و انقباض بدنی گره بخورد.

💬تعریف manspreading در آکسفورد:

پدیده‌ای در وسایل حمل و نقل عمومی، وقتی مردان طوری باز بنشینند که صندلی‌های اطراف هم اشغال شود.

تجربه‌های زنان از نشستن در تاکسی، اتوبوس و مترو تلخ و مشترک است. نزدیک به ۱۰ سال است که گشادنشینی مردانه [manspreading] در شبکه‌های اجتماعی مورد بحث قرار گرفته و تجربه‌ی زنان را از اِشغال مردانه‌ی صندلی‌ها توصیف می‌کند.

این واژه، به تجربه‌ی گیج‌کننده‌ی زنان از زمانی اشاره می‌کند که یک مرد با پاهای باز و گشوده می‌نشیند و به فضای دیگران تجاوز می‌کند.

هرچند که ممکن است در برخی مواقع این «فضاخواری مردانه» بدون قصد آزار و به اجبار شرایط فیزیکی متفاوت صورت گیرد، با این‌حال در بسیاری موارد «گشادنشینی» بازتابی از حق‌به‌جانبی مردانه و بی‌توجهی به فضای جمعی است و یادآوری می‌کند که زنان نمی‌توانند حتی ثانیه‌ای زن‌بودن خود را از یاد ببرند.

💭روایت آزار، ۱۱مهرماه ۱۳۹۰، منتشرشده در وبسایت دیدبان‌آزار:

[...] چیزی که بیشتر از همه تا این لحظه از خاطر آن اتفاق من را آزار می‌دهد این است که من تا آخر مسیر سکوت کردم و فریاد نزدم و حتی از راننده نخواستم که آن آقا را از تاکسی پیاده کند. می‌دانید وحشتناک‌تر از این موضوع چیست؟ این که من الان ۲۷ ساله‌ام و به اندازه موهای سرم سوار تاکسی شده‌ام و در شهرهای مختلفی زندگی کرده‌ام ولی کمتر از انگشت‌های یک دستم تجربه این را دارم که آقایی در تاکسی کنار من نشسته باشد و نخواسته باشد به نحوی من را آزار بدهد ولی هر دفعه هر راهی را امتحان کردم نتوانستم سکوتم را بشکنم، یاد گرفتم که به نحوی مانع آن‌ها بشوم ولی سکوتم را نتوانستم بشکنم و بیشتر از آزارهای جنسی این سکوت لعنتی که روح من را آزار می‌دهد. ولی من امید دارم که یک روزی این سکوت می‌شکند شاید هم همین الان با نوشتن این اتفاق دارد شکسته می‌شود و با همه این چیزهایی که گفتم باز هم با تمام وجودم اعتقاد دارم که با حبس کردن هیچ زن و بچه‌ای در محیط خانه به آنها امنیت که نمی‌دهیم هیچ بلکه فقط آن‌ها را ضعیف‌تر و آسیب‌پذیر‌تر می‌کنیم.

🌸گشادنشینی در تاکسی‌ها چنان شایع است که «آزارندیدن» تجربه‌ای نادر به نظر می‌آید.

حالا سال‌ها می‌شود که این تجربه‌ی تلخ، واژه‌ای یافته تا بحث بر سر آن ممکن شود و دقیقا همان‌طور که راوی گفته است، سکوت در مقابل آن پایان یابد. بل‌ هوکس می‌گوید که با نامیدن چیزی، آن را وارد عرصه گفت‌وگو می‌کنیم و با معنادار کردنش می‌توانیم علیه‌اش بایستیم، یا به عبارتی «نامیدنِ سرکوب، مقاومت در برابر آن است.»

گشادنشینی تاکنون به برخی کمپین‌های رسمی حمل و نقل عمومی هم راه یافته است. در سیاتل پوستر بامزه‌ای از یک هشت‌پا به مسافران یادآوری می‌کرد که فقط به اندازه یک صندلی فضا اشغال کنند و در نیویورک تلاش شد تا با شعار «رفیق، پاهات رو جمع کن» به شکل دوستانه‌ای از افراد خواسته شود که درباره حقوق یکدیگر حساسیت به خرج دهند.

در ترکیه زنان تصاویری از نشستن در مترو را با هشتگ «جای من را اشغال نکن» منتشر کردند و به گشادنشینی و آزار جنسی در فضای عمومی اعتراض کردند. در پی کارزار اینترنتی یک گروه فمینیستی در اسپانیا با بیش از ۱۳هزار امضا، شرکت اتوبوس‌‌رانی مادرید در ۲۰۱۷ پوسترهایی در منع گشادنشینی نصب کرد که از افراد می‌خواست به فضای دیگر مسافران احترام بگذارند. مترو توکیو نیز با تصاویر و پوسترهای طنزآمیز مردان را تشویق می‌کند که نسبت به حقوق دیگران توجه نشان دهند. روی یکی از پوسترها شعار «از انحصار صندلی دست بردار» نوشته شده است.

#گشادنشینی


✅ادامه مطلب


✈️ @Zane_Ruz_Channel

Читать полностью…

❤️ چرا روز زن" مادر" ایرانی، از نظر فمینیستی پذیرفته شده نیست؟

🔴 آیا این مخالفت بدلیل مخالفت فمینیسم با نقش مادری زنان است؟

🖍 پرستو فرخی


شاید در نگاه عده زیادی پذیرش "۸ مارس" بعنوان روز جهانی زنان، از طرف فمینیست‌ها به نوعی تقلید از غرب و المان های خارجی باشد، اما بیایید بررسی کنیم آنچه که به عنوانِ روز زن یا روز مادر در کشور ما نام‌گذاری شده، چه تفاوتی با ۸ مارس دارد؟

روز زن در تقویم ایرانی روزی‌ مختص زنان "متاهل" است.

هر زن ایرانی که تن به ازدواج داده باشد، در این روز شایسته بزرگداشت است؛ زنان فداکاری که هویت‌شان در زيرمجموعه اعضای خانواده گم شده و بار اصلی مشکلات خانواده بر دوش آنان است بدون اینکه دم برآوردند و شکایتی داشته باشند می‌سوزند و می‌سازند و خانه‌داری و همسرداری و مادری و فرزندپروری تنها مدال افتخار این زنان است، مدالی که وابسته به حضور دیگری است و زن، صرفاً با پیوند با مردی به این مرتبه خواهد رسید و تا حد زیادی قبح کودک‌همسری و کودک‌مادری را نیز با قداست بخشیدن به همسری و مادری از بین می‌برد.

⬅️مردان برای همسران و مادرانشان در این روز هدایایی تهیه می‌کنند، بدون اینکه هیچ برنامه مدون یا سیاستگذاری در این روز برای بهبود زندگی و حل مشکلات این قشر از زنان تدبیر شده باشد، مردانی که گمان می‌کنند صرفاً با خرید یک دسته گل و نهایتاً خرید طلا و جواهرات می‌توانند از عهده این تبریک و تکریم برآیند! همانان که بلافاصله، فردای روز زن، فحش خواهر و مادر نثار هم می‌کنند یا جوک‌های جنسیتی تعریف می‌کنند، به رانندگی زنان می‌خندند و یا زن بودن را بزرگترین دون شأنی می‌دانند و حتی از تشییه همدیگر به زنان بعنوان توهین استفاده می‌کنند!

در این روز منتسب به زنان، زنان مجرد، طلاق گرفته، بدون فرزند، هیچ جایگاهی ندارند، و صرفاً زنان ناقصی هستند که پازل زندگی‌شان تکمیل نشده؛ گویی چنین سیستمی اصلاً آنها را زن نمی‌بیند و زن صرفاً خلاصه شده در مونث مزدوج که بالاترین مرتبه‌ی آن زنی است که کارکرد باروری داشته و در خدمت سیاست‌های افزایش جمعیت بوده است.

🌸از خلال همین دیدگاه‌ها به زن، زنان نازا، زنانی هستند پراز حسرت و معیوب و ناقص که زنانگی‌شان با مادرانگی پیوند نخورده و زن مجرد، طلاق گرفته و یا زنانی که همسرشان را از دست داده‌اند، هرکدام به نوعی بی‌هویت و بی‌ارزش می‌شوند و به درجات پایین مقام شامخ زن بودگی (که همان زن متأهل مادر است) سقوط می‌کند چراکه در حال حاضر یا در خدمت یک مرد نیست یا خاصیت زایایی برای وی نداشته‌اند و بطور خلاصه "در خدمت ایدئولوژی مردسالاری نیست".

این رویکرد‌ها کاملاً در جهت تفکیک وچندگانه‌سازی نوع زن است که کلیشه‌های تفرقه‌برانداز را بین زنان رقم می‌زند و به نسبت کارایی آنها برای مردان و سیستم مردسالاری ارزش‌گذاری کرده و ارج می‌نهد و پاداش می‌دهد و یا حتی با نادیده انگاری‌اش مجازات می‌کند.

روز زن در تقویم ایرانی یادآوری لزوم ازدواج و مادر شدن و وقف کردن خود برای دیگران است و به میزانی که زن از خودگذشتگی و خودفراموشی‌اش نسبت به هویت مستقلش بیشتر باشد و در خدمت دیگران بیشتر غرق شده باشد عزیزتر است.

روز ۸ مارس روزی است برای تمامی زنان، روزی که در آن خط‌کشی‌های کلیشه‌ای بین زنان اعم از بررسی وضعیت تأهل و تجرد و زایمان و نقش‌های همسری و مادری ندارد و این موارد در حیطه اختیارات شخصی زنان است؛ آنچه که مهم است هویت خود زنان است که ارزشمند است نه میزان خدمتشان به ایدئولوژی مردسالاری.

📌در این روز از مشکلات جنسیتی زنان گفته می‌شود، از کلیشه‌های‌جنسیتی، خشونت علیه زنان، نابرابری جنسیتی، و از رفع و حل معضلات قوانین ضدزن و ناقض حقوق زنان و تمهیدات اجتماعی و آموزشی و بهداشتی لازم برای زندگی بهتر زنان گفته می‌شود؛ درست برعکس آنچه که در جامعه ما رواج دارد‌؛

دستان پینه بسته زنی در هاله‌ای از نور که قداست مادرانه را یادآور می‌شود، نماد و الگوی زن بودن است که به این زن نمی‌توان هیچ انتقادی داشت چراکه تقدس مادری چنان چشم‌ها را کور می‌کند که کلیشه" مادر اشتباه نمی‌کند" را به گونه‌ای دیگر به شکل آسیبی دیگر بر سر جامعه خراب می‌کند.

🌸بنابراین مخالفت و اعتراض فمینیست‌ها به روز زن ( مادر) ایرانی در مخالفت با نقش مادری نیست، بلکه در مخالفت با تقویت و تشدید کلیشه‌هایی است که نه تنها در جهت بهبود وضعیت زندگی زنان نیست، بلکه حتی مشکلات آنها را با اعطای مرتبه آسمانی و فرازمینی و اسطوره‌ای به مادران، پنهان می‌کند.

#روز_زن
#روز_مادر
#مادری


✈️ @Zane_Ruz_Channel

Читать полностью…

✍ حکم دومینیک پلیکو اعلام شد. همسر ژیزل که سالها همسرش رو با خوروندن داروی بی‌هوشی در اختیار مردان قرار میداد تا بهش تجاوز کنن به ۲۰ سال زندان محکوم شد.
متهمان دیگر که از فیلم‌های دومینیک شناسایی شدند در انتظار حکم هستند.

یه تعدادی ازین مردان معتقد بودن وقتی شوهرش راضیه تجاوز نیست

🖍marzie

✍ ‏شروع ماجرا از هر فیلم جنایی دیگری هولناکتره: زن و شوهری که از نوجوانی تا ۷۰ سالگی با هم بودن : زندگی آروم، باغبونی، دیدن نوه‌ها! تا اینکه یک روز شوهره تو سوپر مارکت در حال عکس گرفتن از زیر دامن یه خانم گیر میفته و پلیس موبایل و لپ‌تاپش رو ضبط میکنه!

اونجا پلیس تو لپ‌تاپش بالای ۲۰ هزارتا عکس و فیلم پیدا میکنه که بیشترشون به نظر میومده تو خونه خود مرده‌ست و با یک سری آدم‌های غریبه دارن به زن خودش که به نظر بیهوش بوده تجاوز می کنن!

شوهره داستان رو در حد دامن و سوپرمارکت به زنه گفته بوده، اینه که وقتی پلیس به زنه زنگ میزنه

از ژیزل می‌پرسه که آیا می‌دونه چرا شوهرش پرونده داره، میگه آره. کار بدی کرده، ولی ببخشینش. پلیس حس میکنه این هنوز ملتفت نیست؛ دعوتش میکنه اداره پلیس و اونجا عکس‌ها و فیلم‌ها رو نشون میده. و یک دفعه دنیای خانم ژیزل واژگون میشه! بقیه‌ ماجرا هم که زیاد گزارش شده.

بعضی اتفاقات یه دفعه یه لایه از روی سطح جامعه برمی‌داره و آنچنان گند و کثافتی از اون زیر می‌زنه بالا که مجبور میشی کلی باورهات رو به روز کنی. این ماجرای ژیزل پلیکو تو فرانسه هم از اونهاست.

🖍استونر

✍ حتی یک نفر از این ۵۲ مرد در طول این ۲۰ سال احساس نکرد لازمه بره بگه چه خبره. همه جزو اقایون محترم شهر بودند: نگهبان، اتش نشان، حسابدار ... دعوت شوهر را برای تجاوز به همسرش پذیرفتند. این چی درباره اخلاق و وجدان در اون جامعه، در مرد جماعت، در بشریت ... میگه؟

🖍سیاوش اردلان

✍ اين خانم يك قهرمان واقعيه. با سر بالا، چهارچوب بسته "شرم و بى‌آبرویی و ..» را با وجود داشتن فرزند و نوه کنار گذاشت و برای احقاق حق خودش و میلیونها زن قربانی تعرض و تجاوز، اینطور ایستاد.

یک قدم همه‌مان را برد جلو. دم‌اش گرم. سخنرانی‌اش را بعد از اعلام حکم دادگاه بشنوید.

🖍sanam haghighi

✍ زیبایی بیینیم از نگاه پر از تحسین زن‌ها به ‎#giselepelicot برای شجاعتش در روزی که همسر سابق متجاوزش به ۲۰ سال زندان محکوم شد.

🖍hanieh35

#تجاوز
#آزار_جنسی


✅گزارشی از داستان ژیزل و مقاومتش را اینجا بخوانید


✈️ @Zane_Ruz_Channel

Читать полностью…

❤️ متجاوز معروف؛ کیوان امام آزاد شد، دومینک پولیکو در فرانسه زندانی شد!

🖍فاطمه کریمخان

در حالی که هفته پیش اعلام شد که کیوان الف. متهم یک پرونده سریالی تجاوز به دختران در حالت بیهوشی با وثیقه از زندان آزاد شده است، این هفته مردی در فرانسه بعد از آنکه ثابت شد به همراه بیش از پنجاه مرد دیگر به همسرش در حال بیهوشی تجاوز کرده است، محکوم به مجازات شد.

از آزادی کیوان الف. تا زندانی شدن دومنیک پولیکو، تنها فاصله‌ای چند ساعته از تهران تا پاریس نیست. آنچه بین این دو فاصله می‌اندازد، بازشناسی مفهومی به نام « فرهنگ تجاوز» و تلاش برای مقابله با آن است.


تلاشی که مدتی است در ایران هم به همت گروهی از فعالان حقوق زنان آغاز شده است. ازجمله آنها می‌توان به جلسه عصر چهارشنبه سرای اندیشه با حضور تعدادی از فعالان حقوق زنان، و مترجم کتاب «پسا فاجعه» اشاره کرد.

⬅️فرهنگ تجاوز، سازه‌ای جامعه‌شناسانه است که برای توصیف محیط‌هایی استفاده می‌شود که «تجاوز جنسی» در آنها به نسبت جاهای دیگر، شیوع بیشتری دارد. با طرح این سوال که چرا در برخی از کشورها، شهرها یا محله‌ها، تجاوز به دیگران با شدت بیشتری در نسبت با جاهای دیگر اتفاق می‌افتد، جامعه‌شناسان این فرض را مطرح می‌کنند که در جاهایی که تجاوز بیشتر اتفاق می‌افتد، یک انگاره فرهنگی در مورد تجاوز وجود دارد که بروز آن را قابل قبول‌تر از جاهای دیگر می‌کند.

عبارت «فرهنگ تجاوز» تلاش می‌کند این انگاره‌های فرهنگی را شناسایی و معرفی کند.

فرض فعالانی که برای معرفی فرهنگ تجاور تلاش می‌کنند این است که اگر آنچه تجاوز را از نظر فرهنگی مورد قبول یا قابل یا لازم چشم‌پوشی معرفی می‌کند تغییر کند، میزان وقوع تجاوز هم در نتیجه این تغییرات فرهنگی کاهش پیدا خواهد کرد.

🌸رفتارهایی که معمولا با فرهنگ تجاوز مرتبط است شامل سرزنش قربانی، شرمسار‌سازی افرادی که از تجاوز آسیب دیده‌اند، شیء‌انگاری جنسی، بی‌اهمیت جلوه دادن تجاوز جنسی، انکار گستردگی وقوع تجاوز و انواع آن، امتناع از اذعان به آسیب ناشی از خشونت جنسی، یا ترکیبی از اینها است.

به نظر می‌رسد اولین نمونه استفاده از عبارت فرهنگ تجاوز به سال 1974 در کتاب تجاوز جنسی: اولین کتاب منبع برای زنان بر می‌گردد، فمنیست‌های نویسنده این کتاب می‌گفتند که تلاش آنها این است که تجاوز به کلی از جامعه حذف شود. یک سال بعد کتابی به عنوان «تغییر شکل جامعه ما» با هدف مقابله با فرهنگ تجاوز نوشته شد که در آن برای اولین ‌بار برخی از افرادی که تجاوز جنسی را از سر گذرانده بودند روایت‌های اول شخص از آنچه بر آنها گذشته بود را منتشر کردند.

این کتاب‌ها و جنبش‌های روایت‌گری که بعدا ادامه پیدا کرد و نمونه اخیر آن جنبش «me too» یا «من هم» است، تلاش می‌کنند توضیح بدهند که تجاوز ابدا آن طور که تصور می‌شد جرمی به ‌شدت خشونت‌آمیز که توسط افرادی به‌ شدت متفاوت از آدم‌های معمولی و در حق افرادی به ‌شدت متفاوت از آدم‌های معمولی رخ می‌دهد نیست،

بلکه بخشی از تجربه روزمره زندگی بسیاری از آدم‌های معمولی است.

#تجاوز
#آزار_جنسی
#فرهنگ_تجاوز


✅ادامه مطلب


✈️ @Zane_Ruz_Channel

Читать полностью…

❤️ مردها، زیر فشار رخت‌خواب

🖍نوشته: کارولین هائنتیس
✍️ ترجمه: امید رضایی


بله، دنیای ما عمیقا «مردانه» است و همه‌چیز در آن – از جمله رخت‌خواب‌های ما – به نفع مردان قالب‌گیری شده است. اما ساده‌انگارانه است که فکر کنیم فقط زنان از کلیشه‌های جنسیتی و جنسی آسیب می‌بینند.

برای خیلی از مردان – یا دست کم آن دسته که این متن درموردشان حرف می‌زند: مردان دگرجنس و دوجنس‌گرا یا هر مردی که می‌خواهد با یک «زن» رابطه جنسی برقرار کند – اصلا آسان نیست که نقشی را که جامعه برایشان تعریف کرده بازی کنند. این مقاله توضیح می‌دهد که چطور و چرا خیلی از مردان از این که مجبورند قهرمان افسانه‌ای باشند که در آن مردها همیشه سکس می‌خواهند و همیشه می‌توانند سکس داشته باشند، از این که باید نقش مرد ماچو را بازی کنند، خودآگاه و ناخودآگاه رنج می‌برند.

دوستی اخیرا به من گفت که سکس به او استرس زیادی وارد می‌کند. در جریان جست‌وجوهایم فهمیدم که وضعیت خیلی از مردها همین است. از مردان در دایره دوستان و آشنایانم می‌پرسم: آیا با چنین اضطرابی آشنایی دارید؟ پاسخ‌ها به چهره‌های شوکه‌شده و رقت‌انگیز، شانه تکان دادن و «نمی‌دانم» محدود می‌شوند و یا «خب، بله، احمقانه است که همیشه باید قدم اول را برداری، این که همیشه موقع لاس زدن مسئولیت به عهده توست، همین‌طور وقتی سر اصل مطلب می‌روی». یأس را می‌شود در چهره‌‌شان خواند. این مردها جواب می‌دهند «اما سکس یک مسئله شخصی‌ است، نه؟» و ترجیح می‌دهند در مورد جزئیات آن دهن‌لقی نکنند، مثلاً می‌گویند «این که در رخت‌خواب آدم آن‌طور نیست که به آن باور دارد (و دارد نقش بازی می‌کند)، روشن است. اما این را که نباید لو داد.»

🌸 مردان اجازه ندارند کم بیاورند

از طرف دیگر اما هنوز دوران مردان «به اصطلاح سوسول» هم نشده است. به گفته زوفکه، روانکاو، مشکل در واقع این است که درک سنتی از مردانگی در ذات خود همچنان باقی مانده است. آن هم به‌شکلی نسبتا برابر در ذهن و فانتزی مردان و زنان. این نتیجه را پژوهش‌ وزارت خانواده آلمان هم نشان می‌دهد. در جریان این پژوهش در پاسخ به این سوال که کدام ویژگی مردان دل‌نشین و دوست‌داشتنی است، هم زنان و هم مردان قبل از هرچیزی به خصوصیات سنتی مردانه اشاره کرده‌اند: اهمیت به خانواده، موفقیت شغلی، توانایی مدیریت.

این، آن فهمی از مردانگی است که از قدرت و اقتدار تشکیل شده است. به عبارت دیگر: از توان جسمی و جنسی.

زوفکه می‌گوید: «می‌دانید، اولین قانون مردانگی این است: تو حق نداری کم بیاوری. و نکته دردناک در سکسوالیته مردان این است که ‘گند زدن و ناکامی’ کاملا مشهود و قابل لمس است.» چنین ناکامی‌ای می‌تواند به یک بحران جدی در فهم فرد از مردانگی خودش ختم شود.

🌸 پورن تصور ما را از سکس تغییر می‌دهد

از منظر روان‌شناختی «توانایی» کلمه‌ای کلیدی در مورد موضوع مردانگی است و البته کاری که از مردان در رخت‌خواب برمی‌آید. در آلمان مردان از این طریق زنان را تحت تاثیر قرار می‌دهند.

هیچ مرد جوانی وجود ندارد که ‘هرگز’ محتوای پورن ندیده باشد. اما گذشته از پورنوگرافی، در فیلم‌های سینمایی و سریال‌های تلویزیونی هم، مردان به شکل ستایش‌آمیزی در صحنه‌های سکس بر همه‌چیز تسلط دارند. «گزارش بهداشت مردان» بنیاد «سلامت مردان» هشدار می‌دهد: «قهرمانان مرد در رسانه‌ها از لحاظ جسمی قوی، جذاب و پرتوان هستند. بدون هیچ تلاشی ‘پیروزی‌های’ جنسی به دست می‌آورند و می‌توانند به زنان زیادی دسترسی جنسی داشته باشند. سکس‌شان همیشه کاملا بدون فکر است و مسائلی مثل رضایت و توافق، پیشگیری و رابطه جنسی امن هیچ جایی در رسانه‌ها ندارند.»

📕جک اوروین در کتاب Boys don’t Cry نوشته است: «به‌واسطه فمینیسم زنان به سکسیست‌ها ثابت کرده‌اند که آن‌ها هم از پس هرکاری که مردان بتوانند بکنند، برمی‌آیند و به لطف فمینیسم در کشورهای سکولار غربی، امروز زندگی از هر زمان دیگری در تاریخ بهتر شده است. حالا وقت آن رسیده که مردان ثابت کنند که هر کاری زنان بتوانند بکنند، مردان هم می‌توانند انجام دهند. نه آلت‌هامان را از دست خواهیم داد و نه فوتبال به پایان خواهد رسید، و هیچ‌کس ما را مجبور نخواهد کرد که با پیراهن بلند چین‌دار و کفش پاشنه‌بلند برقصیم – اما زنان هم ما را قضاوت نخواهند کرد، اگر دل‌مان بخواهد این‌طور باشیم… «مردانگی» به پایان نرسیده است، بلکه تازه آغاز شده است.»

#مردانگی

✅ادامه مطلب


✈️ @Zane_Ruz_Channel

Читать полностью…

🎥 The Substance
🎥 ماده


🎭#تحلیل_فیلم
🔗نزهت بادی

❌هشدار: فیلم دارای صحنه‌های خشن و چندش‌آور است

⚠️«تابه‌حال رویای یک نسخه بهتر از خودت را داشتی؟ یک نسخه جوان‌تر، زیباتر، اروتیک‌تر؟» 

فیلم درباره همین فانتزی وسوسه‌برانگیز است. الیزابت، ستاره تلویزیون که به خاطر میانسالی‌اش کنار گذاشته می‌شود، تصمیم می‌گیرد نسخه جوان خودش را خلق کند اما تازه وقتی با نسخه ایده‌آل خود مواجه می‌شود، بیشتر احساس پیری و زشتی می‌کند و دختر زیبا و جوان به رقیب و دشمن او بدل می‌شود.

جدالی خونین‌بار و خشن در راه است، میان الیزابت و خودش!

الیزابت تصویر جوانی‌اش را روی دیوار خانه‌اش زده است. بدن او رو به پیری می‌رود اما ذهنش در برابر پذیرش آن مقاومت می‌کند.

الیزابت آنقدر دلبسته خویش در جایگاه ابژه والاست که نمی‌خواهد خود واقعی‌اش را ببیند. البته که مشکل فقط از الیزابت نیست، از میل دیوانه‌وار جامعه و رسانه به حفظ جوانی نیز برمی‌آید. ارزش و ماندگاری الیزابت به هنرش نیست، به زیبایی و جوانی اوست و حالا که رو به سالخوردگی می‌رود، باید دور انداخته شود. تلویزیون و سینما می‌تواند هر بار ستاره‌اش را عوض کند و زن جوان‌تر و زیباتری را جایگزین کند اما زنان در واقعیت نمی‌توانند.

🌸تصویر ما جوان می‌ماند اما خودمان پیر می‌شویم. رسانه اجازه نمی‌دهد زنان پیری‌شان را نیز دوست بدارند و همچنان خود را ارزشمند احساس کنند. اگر مبارزه‌ای باشد، نه با سن خود که باید برای بازپس گرفتن بدن‌مان از کلیشه‌های جنسیتی باشد، بدنی که با سالخوردگی همچنان به ما تعلق دارد.

پروسه خودویرانگری که الیزابت به آن دست می‌زند و حاضر می شود بدنش را به زنی جوان‌تر واگذار کند، ناشی از همین از دست دادن حس تعلق به بدن خود است که رو به پیری می‌رود.

🎞 فیلم از طریق مولفه‌های بادی هارور، نشان می‌دهد که فشارهای ناشی از ایده‌آل‌سازی بدن زنان چطور می‌تواند آنها را در مسیر زوال زودهنگام قرار دهد و زنان برای گریز از پیری و تغییرات گذر عمر، خود را نابود کنند.

الیزابت تازه شصت ساله شده است و هنوز بدن سالم و فعالی دارد و سال‌های طولانی می‌تواند با این بدن زندگی کند و لذت ببرد اما با دست خود، آن را زودتر از موعد فرسوده می‌کند و از بین می‌برد. صحنه تکان‌دهنده پایانی نشان می‌دهد که زیبایی می‌تواند چه سویه‌های ترسناک و ویرانگری داشته باشد.

📹 از سانست بلوار تا ماده، حدود هفتاد سال می‌گذرد اما هنوز قاعده در سینما همان است: زنان میانسال و سالخورده نمی‌توانند ستاره باشند. اما کاش هر زنی بداند که می‌تواند پس از عبور از جوانی همچنان ستاره زندگی خودش باشد.


#بدن_زن
#زیبایی
#ایجیسم
#معرفی_فیلم
#فیلم_فمینیستی

➡️فیلم The Substance را اینجا تماشا کنید


❤️ @Zane_Ruz_Channel

Читать полностью…

❤️ پتانسیل‌های گرافیتی در مخالفت با ظلم اقتصادی علیه زنان


📸 تصاویر گرافیتی



#زنان_فضای_شهری


✈️ @Zane_Ruz_Channel

Читать полностью…

🎧 #فایل_صوتی


🔴روایت جنسیت: از عصب تا ناخودآگاه



🎙سخنرانان:

🎙شیوا کامروز
🎙مینا اسفندیاری
🎙علی آذین




▫️rahmaninstitute
✈️ @Zane_Ruz_Channel

Читать полностью…

❤️ برای اولین بار در ۲۰ سال گذشته، پیشرفت زنان در سیاست متوقف شده است

🖋️ویبِکه ونِما، استفانی هگرتی و لئونی رابرتسون


امسال تقریبا نیمی از جمعیت جهان در کشورهای مختلف در انتخابات شرکت کردند، اما روند پیشرفت حضور زنان در عرصه سیاست متوقف شده است. در ۶۰ درصد از کشورهایی که نتایج انتخابات آنها مشخص شده، تعداد زنان در پارلمان کاهش یافته است.
در هند، آمریکا، فرانسه، پرتغال، اندونزی، آفریقای جنوبی و ۲۱ کشور دیگر، تعداد زنان در پارلمان‌های جدید کمتر از پارلمان‌های قبلی است. برای اولین بار در تاریخ، تعداد زنان منتخب در پارلمان اروپا کاهش یافت.
در یک کشور هم زنان به طور کامل از پارلمان حذف شدند.

یکی از موانع اصلی پیشرفت زنان در سیاست، باورهای اجتماعی و سیاسی است. تحقیقات نشان داده زنان کمتر از مردان برای نقش‌های رهبری اقدام می‌کنند و اغلب نیاز به تشویق دارند.

علاوه بر این، در شرایطی که انتخابات از دید احزاب بسیار حساس تلقی شود، معمولاً تعداد کمتری زن به عنوان نامزد معرفی می‌شود.

زنان در سیاست با موانع دیگری نیز روبه رو هستند، از جمله مسئولیت‌های خانوادگی بیشتر، دسترسی محدود به منابع مالی برای کارزارهای انتخاباتی و نبود حمایت‌هایی مانند مرخصی زایمان در پارلمان‌ها علاوه بر این حملات و آزارهای آنلاین و حضوری علیه زنان سیاستمدار افزایش یافته است، که باعث کناره‌گیری بسیاری از رهبران زن از عرصه سیاست شده است.

🌸با وجود این چالش‌ها زنانی هستند که قصد دارند دوباره به سیاست بازگردند. آنها به افزایش حضور زنان در سیاست امیدوار هستند و باور دارند که صدای زنان باید در عرصه‌های تصمیم‌گیری شنیده شود. در همین حال تحقیقات نشان می‌دهد که حضور زنان در سیاست می‌تواند به تصمیم‌گیری بهتر و حتی رشد اقتصادی کمک کند.

#زنان_سیاست


✈️ @Zane_Ruz_Channel

Читать полностью…

💾 آواز افشاری



🎤باصدای: #قمرالملوک_وزیری


🎼 ویولن: یحیی نیک‌نواز



📼 آهنگ فیلم مادر، ساخته‌ی اسماعیل کوشان، محصول ۱۳۳۰


#آهنگ_شب
#موسیقی_زنان
#صدای_زن


✈️@Zane_Ruz_Channel

Читать полностью…

❤️ Shame must change sides


✍ #ژیزل_پلیکو این روزها به نمادی برای شکستن سکوت دربرابر خشونتگران جنسی بدل شده.

(ژیزل ۷۲ ساله ۲۰۲۰ متوجه شد شوهرش در ۱۰ سال گذشته بی‌هوشش می‌کرده و بهش تجاوز میکرده و این سالها از ۷۲ مرد خواسته که بیان و به ژیزل تجاوز کنند و از تک‌تک اونها فیلم گرفته.

🌸چرا ژیزل نماد شده؟

ژیزل با اینکه می‌تونست از حق ناشناس بودن استفاده کنه و دادگاهش رو پشت درهای بسته برگزار کنه تصمیم گرفت درهای دادگاه رو باز کنه و موضوع رو پابلیک کنه.

گفت اصلاً پشیمون نیستم. درهای دادگاه رو باز کردم برای فرزندانم و تمام قربانیان جنسی‌ای که در سایه موندن.

💭جمله‌ی معروف ژیزل اینه که:

شرم نباید برای ما (قربانیان) باشد. این شرم متعلق به آنهاست. شرم باید از قربانیان به سمت متجاوزان برگردد.

🌸این جمله به اسلوگانی برای این مبارزه تبدیل شده:

"La honte Change De Camp"

به انگلیسی:

"Shame must change sides"


تلاش‌های ژیزل برای تغییر نگاه جامعه به خشونت جنسی و قربانیانش، الهام‌بخش قربانیان زیادی بود و باعث شد سکوت رو بشکنن.

در اروپا و آمریکا کمتر از ۱۰ درصد قربانیان جنسی‌ای که شکایت می‌کنند، این کار رو علنی انجام میدن و بقیه ناشناس می‌مونند. به خاطر «شرم»

🖍شقایق

✍ چند روز پیش یه متجاوز بالقوه اینجا توییت زده بود که پرونده ژیزل پلیکو ساختگیه که فمینیستا تبلیغات کنن.

خواستم بگم به لطف امثال تو، اینقدر مورد تجاوز به زن‌ها هست که نیاز نیست هزینه کنن و پرونده به این بزرگی بسازن.

🖍فرانی همیشگی

✍ تازه این وسط یک عده مرد هم بودن که میگفتن مگه میشه نفهمیده باشه.

🖍marzie

✍ جملگی از مجازات متجاوزین خوشحالن ولی من به فکر اون ۲۱ نفری هستم که دستگیر نشدن؛

همونهایی که به دومینیک گفته بودن از اینکه خود یا دیگری به همسرشون تجاوز کنه لذت می‌برن. سیاه‌پوست و سفیدپوست، آتش‌نشان، راننده کامیون، نگهبان و روزنامه‌نگار.

«رومن» ۶۳ ساله با علم به اینکه HIV مثبته، ‏۶ مرتبه بدون کاندوم به ژیزل پلیکو تجاوز کرده.

چه تعداد افرادی_ خواه غریبه و خواه خویشاوند با متجاوزینی که به ژیزل بارها و بارها تجاوز کردن_ همچنان از دست چنین هیولاهایی در حال عذاب کشیدن‌ان؟!

🖍پری


#metoo
#تجاوز
#من_هم
#آزار_جنسی


✈️ @Zane_Ruz_Channel

Читать полностью…

❤️ آتش‌زدن برقع اجباری توسط زنانی ایزدی رهاشده از اسارت داعش

🔴از هزاران زن ایزدی ربوده‌شده توسط داعش همچنان خبری نیست

در ویدئو، آتش‌زدن برقع اجباری توسط زنانی ایزدی رهاشده از اسارت داعش را مشاهده می‌کنید. در ماه آگوست سال ۲۰۱۴، داعش به سنجار-سرزمین اجدادی کورد‌های ایزدی‌ در شمال عراق- هجوم برد و هزاران نفر را قتل عام کرد. یکی از جنایات گسترده داعش، ربودن هزاران زن ایزدی بود که به اجبار مسلمان و برقع‌پوش شدند و به عنوان برده‌های جنسی میان جهادی‌های داعش تقسیم شدند.

زنانی که هویتشان توسط داعشی‌ها جایگزین شد و صبیه نام گرفتند

زنانی که به روایت خودشان میان داعشی‌ها دست‌به‌دست می‌شدند و با تجاوز روزمره، بارداری ناخواسته، خشونت فیزیکی شدید و مواجه بودند.

بهار، یکی از اسرای سابق می‌گوید با سه فرزندنش در اتاق ردیف شده بودند و گمان می‌کردند قرار است گردن زده شوند و از در عوض فروخته شدند تا به داعشی‌ها خدمت کنند: «هر موقع می‌خواستند باید مانند همسرشان رفتار می‌کردم. اگر می‌خواستند کتکم می‌زدند.» کودکان بهار هم که زیر ۱۰ سال داشتند، مورد ضرب‌وشتم قرار می‌گرفتند.

بهار ۴ بار فروخته شد. نفر چهارم او را به عنوان خدمتکار به دو پایگاه دیگر داعشی‌ها اجاره می‌داد. بهار برای نظافت به این پایگاه‌ها می‌رفت و مورد خشونت و تجاوز قرار می‌گرفت.

در ماه ژوئیه سال ۲۰۲۱، با پیدا شدن دو زن در سوریه که سال‌ها قبل توسط داعش ربوده شده بودند، ایزدی‌ها برای یافتن هزاران زنی که هنوز پیدا نشده‌اند خواستار کمک بین‌المللی شدند. خانواده‌های این دو دختر، هفت سال منتظر شنیدن یک خبر از حال آن‌ها بودند و بالاخره در ماه ژوئیه، این بی‌خبری به پایان رسید

⬅️علی‌رغم تصور عمومی مبنی بر این که بسیاری از ایزدی‌ها در جنگ یا در طول دوره اسارت کشته شدند، اما خبر آزادی این دو زن، به گزارش‌هایی که ادعا می‌کردند ۲۷۶۸ ایزدی مفقود شده و هنوز زنده‌اند، اعتبار بخشید.

بنابراین خود مردمان ایزدی گروه‌هایی تشکیل دادند و برای نجات زنان اسیر دست‌به‌کار شدند. اما پس از گذشت یک دهه، همچنان خبری از باقی مفقودشدگان نیست.

بسیاری از زنان، از داعشی‌ها باردار شدند و گفته می‌شود از ترس پذیرفته نشدن فرزندانشان توسط خانواده و جامعه، به ماندن تن داده‌اند.

زنان رها‌شده نیز همچنان با انواع چالش‌هایی روانی دست‌به‌گریبانند و بسیاری توسط خانواده و اجتماع استیگماتیزه و منزوی شدند.


▫️harasswatch
✈️@Zane_Ruz_Channel

Читать полностью…

❤️‍ ژاله علو؛ هنرپیشه تئاتر، رادیو، سینما و تلویزیون، گوینده رادیو و دوبلور درگذشت


#معرفی_زنان_تاثیر_گذار

〰️〰️〰️〰️〰️〰️

شوکت علو مشهور به #ژاله_علو یا ژاله (۱۴ مرداد ۱۳۰۶– ۳ دی ۱۴۰۳) شاعر، گوینده رادیو، صداپیشه و هنرپیشه تئاتر، سینما و تلویزیون اهل ایران بود. ماندگارترین اثر او ایفای نقش «خاله لیلا» در سریال ماندگار روزی روزگاری بود وی از پیشکسوتان عرصه بازیگری و گویندگی و از برگزیدگان هشتمین همایش چهره‌های ماندگار در سال ۱۳۸۹ بود.

او در کودکی آثار ادبی ادیبان ایرانی همچون حافظ و سعدی و مولانا را فراگرفت. در نوجوانی عضو چند انجمن ادبی و گروه شعرخوانی بود و همین فعالیت‌ها موجبات راهیابی وی به رادیو برای دکلمه شعر و گویندگی را در سال ۱۳۲۷، مهیا کرد.

ژاله علو فارغ‌التحصیل دانشسرای مقدماتی تهران در سال ۱۳۲۶ و هنرستان هنرپیشگی تهران در سال ۱۳۲۹ بود.

⏪نخستین فعالیت‌های هنری ژاله علو از سال ۱۳۲۷ با گویندگی زنده در رادیو و اعلام برنامه‌ها، شامل می‌شد. سپس وی به اجرای نمایش‌های رادیویی پرداخت و از پایه‌گذاران برنامه «داستان شب» بود. اولین نمایشنامه‌ای که به‌طور زنده برای «داستان شب» کار کرد، «دختر خورشید» نام داشت که نصرت‌الله محتشم آن را کارگردانی کرد. اجراهای موزیکال وی در رادیو، وی را بر آن داشت که نام هنری «ژاله» را برای خود برگزیند.

ژاله علو فعالیت در دوبله را از سال ۱۳۳۱ در استودیو «پارس فیلم» و با گویندگی به‌جای دلکش در فیلم «مادر» کاری از اسماعیل کوشان آغاز کرد و پس از آن در فیلم‌های زیادی به‌جای ستارگان معروف سینمای جهان حرف زده است.

او آغازگر دوبلهٔ کارتون در ایران بود.

دوبلهٔ بسیاری از کارتون‌های والت دیسنی، مانند «زیبای خفته» و «گربه‌های اشرافی» به سرپرستی وی انجام شده است.

شاخص‌ترین آثار ژاله علو در سالهای بعد از انقلاب، یکی مدیریت دوبلاژ سریال محبوب «سالهای دور از خانه» و دیگری، هنرنمایی در مجموعهٔ تلویزیونی «روزی روزگاری» در نقش زن ایلیاتی مقتدری به‌نام خاله لیلا بود که مورد استقبال قرار گرفت.

در سال‌های اخیر کهن‌سالی و پیامدهایش به او توان و اجازهٔ فعالیت نمی‌داد، اما شاید آخرین پیامی که از او در یاد مردم بماند، همانی باشد که دوران اعتراضات «زن زندگی آزادی» با خط خودش نوشت:

«من خواستار حذف تصویرم از پلاکارد تبلیغی در میدان هستم، به‌خصوص در زمانی که بغض در گلو داریم و سوگوار فرزندان این آب‌وخاک هستیم.»

پیامش واکنش به دیوارنگاره‌ای بود تحت عنوان «زنان سرزمین من، ایران» در میدان ولیعصر تهران که تصویر ژاله علو هم یکی از آن‌ها بود.

▫️ژاله علو در ۳ دی ۱۴۰۳ در ۹۷ سالگی در تهران درگذشت.


📹 گزیدهٔ تصاویر ژاله علو به کوشش طهران نگاتیو


✅#زنان_تاثیر_گذار


✈️ @Zane_Ruz_Channel

Читать полностью…

❤️ در فرهنگ کار ایران، کار زنان بی‌ارزش است

🔴 رتبه مشارکت اقتصادی زنان ایرانی ۱۴۴ از ۱۴۶ کشور

✍️دکتر سیمین کاظمی

تبعیض جنسیتی در حوزه اشتغال چند وجه دارد. یک وجه آن در میزان اشتغال است که به طور کلی میزان اشتغال و کار دستمزدی زنان بسیار کمتر از مردان است. دوم اشتغال متزلزل و ناپایدار زنان و رانده شدن آنها به بخش غیررسمی بازار کار است. سومین وجه هم تبعیض جنسیتی در پرداخت حقوق و دستمزد و مزایای شغلی است، که زنان حقوق کمتری می‌گیرند و از مزایا هم محرومند.

ساختار سیاسی اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی همچنان بر تداوم تقسیم کار مبتنی بر جنسیت اصرار دارد. تاکید بر تقسیم کار جنسیتی و تجویز خانه نشینی برای زنان، دو علت اصلی دارد: اولا تقسیم کار مبتنی بر جنسیت با آموزه‌های سنتی مطابقت دارد که نقش اصلی و اساسی زن را در خانه و مادری و مراقبت و خانه‌داری تعریف و تعیین می‌کند. ثانیا چنین تقسیم کاری به لحاظ اقتصادی برای ساختار سیاسی اقتصادی منفعت دارد، چون از نیروی کار رایگان و بدون مزد و مواجب زنان در خانه بهره‌مند می‌شود.

در ایران تبعیض بین مرد و زن در اشتغال یک تبعیض ساختاری است، در تبلیغات رسمی، اشتغال زنان غیرضروری معرفی می‌شود، چون گفته می‌شود هر زن به‌طور پیش فرض وابسته به یک مرد (پدر، شوهر) است و نان‌آوری وظیفه او نیست، بنابراین زنان نیازی به کار ندارند.

چنین تبلیغاتی بر نگرش جامعه هم تاثیر گذاشته است، به‌طوری که اشتغال زنان به‌عنوان تهدیدی برای اشتغال مردان تلقی می‌شود، آن هم در شرایطی که بیکاری یکی از بزرگترین مسائل اجتماعی ماست.

در تصدی جایگاه‌های شغلی همیشه مردان محق شناخته می‌شوند، چون نقش نان آوری با نگاهی جنسیت زده به مردان اختصاص دارد.

این نگرش منفی به اشتغال زنان موجب شده با وجود آنکه زنان دارای تحصیلات دانشگاهی بیشتر از مردان هستند، اما بیکاری در آنها بسیار بیشتر است و فقدان فرصت اشتغال موجب بی‌انگیزگی و سرخوردگی زنان از بازار کار رسمی شده است.

🟡به طوری که هشتاد و پنج درصد زنان هیچ مشارکت اقتصادی ندارند، یعنی نه شاغلند و نه حتی جویای کار هستند.

بخشی از زنان که با وجود چنین وضعیتی همچنان در جستجوی کار هستند، مجبورند به بازار کار غیررسمی روی بیاورند و با مزد ناچیز و شرایط غیرمنصفانه کار کنند که در واقع بهره کشی از نیروی کار زنان است.

نکته جالب این است که اشتغال زنان بیشتر در بخش خدمات است، تا بخش‌های مثل صنعت. این امر موجب شده که ما زنان را در برخی مشاغل پشت پیشخوان‌ها ببینیم. همین رویت پذیر بودن کار زنان در بخش خدمات باعث شده است که بسیاری با ناباوری با مساله بیکاری زنان و تبعیض جنسیتی در اشتغال مواجه شوند و حتی آن را نپذیرند.

⬅️یعنی بدون اطلاع از تبعیض جنسیتی عمیق در اشتغال و این واقعیت که نرخ مشارکت اقتصادی زنان در ایران کمتر از پانزده درصد است، و بدون اینکه به آمار نگاهی بیندازند: می‌گویند ما هر جا می رویم زنان را می‌بینیم. با چنین سوگیری‌هایی رسانه‌ها و فعالان حقوق زنان لازم است در روشن کردن وضعیت بیکاری زنان و تبعیض جنسیتی در اشتغال بیشتر تلاش کنند.

مطالعاتی که در رشته‌های علوم اقتصادی انجام شده، همگی شکاف جنسیتی در پرداخت دستمزد را تایید می‌کنند.

❗️ گفته شده دستمزد زنان ۴۱ درصد کمتر از مردان است. البته شکاف دستمزدی در بخش خصوصی بیشتر از بخش دولتی است و در بخش خصوصی تا ۷۰ درصد هم می‌رسد.


#اشتغال_زنان
#دستمزد_برابر
#تبعیض_جنسیتی


✅ادامه مطلب


✈️ @Zane_Ruz_Channel

Читать полностью…

❤️ در زندگی دیگری، مادرم خودش را در اولویت قرار داد...


#مادری


✈️ @Zane_Ruz_Channel

Читать полностью…

❤️ مدرسه فمینیستی زن روز برگزار می‌کند:


❌عنوان دوره: درس‌گفتار «بررسی مقدماتی روش‌ تحقیق فمینیستی»


😀مدرس دکتر سارا قزلباش


🕔آغاز از ۳ دی‌ماه
چهار جلسه؛ دوشنبه‌ها از ساعت ۱۹ تا ۲۰:۳۰


✅ محورهای بحث:

📌 رابطه بین جنسیت و شیوه‎های تحقیقاتی

📌 انواع روش‌های تحقیق فمینیستی برای جمع‌آوری و تجزیه و تحلیل داده‌ها

📌 روش‌شناسی «کمّی»، «کیفی» و ترکیبی برای انعکاس تجربه انسانی

📌 ترویج ایدئولوژی جنیست‌گرا در تحقیقات سنتی

📌 مبارزه با نابرابری‌ها و تعهد به عدالت اجتماعی در تولید دانش

📌 معرفت‌شناسی فمینستی: تجربه‌گرایی فمینیستی، دیدگاه فمینیستی، پست‌مدرنیسم فمینیستی

📌 نظرات مختلف درباره حقیقت

📌 رویکردهای مشارکتی، غیر سلسله مراتبی و انعکاسی در تحقیق

📌 پیگیری اهداف فمینیستی در تحقق اصول فمینیستی

📌 انعطاف‌پذیری و بازاندیشی (شخصی، عملکردی، انضباطی)


🔔 جهت ثبت‌نام لطفاً به آی‌دی زیر در تلگرام پیام دهید:


👍 @Zaneruz_admin

❤️ @Zane_Ruz_Channel

Читать полностью…

🎧پرستو

اجرای زنده-تیرگان


🎤باصدای #دریا_دادور



#آهنگ_شب
#موسیقی_زنان
#صدای_زن


✈️ @Zane_Ruz_Channel

Читать полностью…

❤️ دیوارنگاره میدان انقلاب به مناسبت روز مادر


- باز هم پسرک در حال رویاپردازی و هواپیما بازی...

ـ دخترک در حال آماده‌سازی برای مادر شدن و بچه‌داری...

✍ ‏یکی از دلایل مهمی که تا پایان نوجوونی از دختر بودن خودم متنفر بودم، همین بازنمایی‌های رسانه‌ای بود. هیچ وقت نمی‌تونستم خودم رو در نقش دختری که توی تلویزیون یا کتاب های مدارس و... بازنمایی می‌کنند پیدا کنم. سرشار از انرژی و ماجراجویی و شیطنت بودم و فکر می‌کردم من کجای این تصاویرم؟

توی برنامه‌هایی که اون سال‌ها برای نوجوون‌ها ساخته می‌شد خیلی دقت می‌کردم. مثلا تیتراژ برنامه پسرها رو در حال ورزش، بازی، دویدن، کارهای فنی،‌ دوچرخه سواری و ... نشون می‌داد و اون لا به لا دو سه تا دختر هم در حال لبخند ملیح، سد سجاده و در حال دعا کردن می‌چپوندن.

توی سریال‌های نوجوانان همیشه شخصیت اصلی پسری بود که به خاطر ماجراجویی یا شیطنت یا گاهی نیت خوب توی دردسر میفتاد، و اگر هم شخصیت دختری بود، در حال سرزنش کردن پسر، رسیدگی به درس و مشق خودش یا تهدید چقلی به مامان و بابا بود! واقعا حق داشتم از دختر بودن خودم متنفر باشم!‌

🖍Abr

#کلیشه_های_جنسیتی


✈️ @Zane_Ruz_Channel

Читать полностью…

✍ روزبه بمانی خیلی حقیری

روی استیج ایستادی، صحنه مال توست، پول و اعتبار و اسپانسر و همه چی مال توست ملت برات سوت و کف می‌زنن اون وقت کار بزرگ پرستو احمدی و پرستو احمدی‌ها رو زیر سوال می‌بری؟ این قدر حقیری؟

آقای روزبه بمانی خجالت بکش مشخصا از یکی مثل تو انتظار نداشتیم بیایی و از یکی مثل پرستو احمدی حمایت کنی، فقط از تو انتظار داشتیم همین دو کلمه‌ی ساده خجالت کشیدن رو بلد باشی و در زندگی‌ات به کار ببندی!

🖍 پژمان موسوی

▫️پی‌نوشت: ای داد از اونهایی که کف می‌زنند


✍ شرم بر ‎روزبه بمانی چقدر مهوع بود، کاش خجالت هم می‌کشید

برای زنان مقاوم ایران برای ‎#پرستو_احمدی

🖍 نیکی محجوب


#صدای_زن


✈️ @Zane_Ruz_Channel

Читать полностью…

🎞 Hive

🎞 فیلم کندو


🎬 کارگردان:

🔴 Blerta Basholli


📹 محصول کشور آلبانی
🎞 2021


⬅️همراه با زیرنویس چسبیده فارسی


#معرفی_فیلم
#فیلم_فمینیستی


🗂تحلیل فیلم Hive را اینجا بخوانید


✈️ @Zane_Ruz_Channel

Читать полностью…