👈 بوم اندیشی: تمرکز اندیشه بر نیازها و داشته های محلی 👈 بوم گرایی: تمرکز عمل بر نیازها و داشته های محلی ارتباط با من: @e_khodaee instagram.com/ebrahimkhodaee ایمیل: ebrahimkhodaee@gmail.com
امروز دوشنبه، ساعت ۱۴
در انجمن دانشجویی توسعه اجتماعی دانشگاه تهران
رویکرد بومگرایی به توسعه
لینک جلسه: http://meet.google.com/yvk-jcjh-vpp
@EbrahimKhodaee
جایگاه ادبیات بومی در آموزش و پرورش ایران
🗣 ابراهیم خدائی
سخنرانی در انجمن ادبی فرهنگیان دورود، ۲۵ مرداد ۱۴۰۳
@EbrahimKhodaee
🌎 در حکمرانی مطلوب، افکار جدید مهم هستند یا افراد جدید؟
✍ محمود سریع القلم
t.me/sariolghalam
🌎 در اواخر دهۀ 1960، وقتی چین تصمیم گرفت اقدامات لازم و تجربۀ شده بشری برای صنعتی شدن و رشد اقتصادی را به تدریج به مرحله اجرا درآورد، مائو و افراد کلیدی در اطراف او بودند که این تحول فکری را ایجاد کردند. آنها با مشاهدۀ تحولات جدید، این اعتماد به نفس را داشتند که افکار خود را با شرایط جدید جهانی منطبق کنند. همین نوع تغییر عیناً در دهۀ 1990 در شش کشور دیگر اتفاق افتاد: اندونزی، هند، ویتنام، ترکیه، مکزیک و برزیل. در عموم این کشورها طی سالهای پس از جنگ جهانی دوم، نقش سنگین دولت بر صنعت، بانکداری، کشاورزی، سرمایه گذاری، آموزش و دیگر ارکان حکمرانی سایه افکنده بود. سیاسیون این کشورها برای مدت ها، خود را به اندیشه هایی مانند دولت سالاری، تمرکزگرایی، مدیریت عمودی، نهضت غیر متعهد ها و مبارزه با امپریالیسم مشغول کرده بودند. خروجی این افکار عمدتاً به تداوم فقر، فاصلۀ طبقاتی، ناکارآمدی، اتلاف منابع ملی و مهاجرت تحصیل کرده ها منجر شد. در این کشورها و بسیاری دیگر به خصوص در آسیای شرقی، سیاست مداران به تدریج متوجه شدند، به میزانی که دولت، مجری اقتصادی می شود، ناکارآمدی افزایش مییابد. مجریان آسیایی و آمریکای لاتین به این پایۀ فکری رسیدند که بدون تولید ثروت، حکمرانی مطلوب تحقق نمیپذیرد و پایه تئوریک تولید ثروت، محول کردن تولید و خدمات به بخش خصوصی، و پذیرفتن منطق بازار و تبادلات بین المللی است: اندیشه ای که ابتدا به انقلاب صنعتی منجر شد و در عین حال به تاسیس آمریکا در سال 1776 انجامید. به عنوان مثال، هرچند تورگوت اوزل (Turgut Ozel) و رجب طیب اردوغان از دو پایگاه متفاوت اجتماعی به قدرت رسیدند ولی اندیشه های اقتصادی آنها مشترک بود. اگر چین تولید و خدمات را به بخش خصوصی انتقال نمیداد و اصل رقابت و همکاری را در یک دایرۀ بزرگ جهانی نمی پذیرفت چگونه طی بیست سال، از درآمد سرانه 200 دلار به بالای 10000 دلار می رسید؟ چون اقتصاد اصل است و کشور ثروتمند شده است، امروز چینیها از استقلال سیاسی، هویت ملی و انسجامِ داخلی به مراتب بالاتری نسبت به زمان مائو برخوردارند. امروز چینی ها آنقدر ثروتمند شده اند که کسی نمی تواند مانع افزایش حتی روزانۀ قدرت نظامی آنها شود. هم اکنون چین در حال ساختن 800 موشک بالیستیک هسته ای است. با قدرت اقتصادی، دیگران را به خود وابسته کرده و امتیاز سیاسی و امنیتی می گیرد. این اندیشۀ قدرت بر مبنای ثروت در سال 1970 در زمان مائو متولد شد و امروز جواب داده است.
در هر حوزهای از حکمرانی، چه مستقیم و چه غیر مستقیم، اندیشهها هستند که جامعه را هدایت می کنند. در نهایت، وضعیت هر جامعه را باید در حال و هوای اندیشه های آن جستحو کرد. چگونه میتوان عمل، رهیافت و برخورد های جدید را بدون تحول فکری، تحقق بخشید؟ یکی از عباراتی که بسیار شنیده میشود، «رعایت کرامت انسانی» است. چگونه باید این اصل اجرا شود؟ کدام فرآیند به آن منتهی میشود؟ کرامت انسانی مستقل از دیگر ارکان حکمرانی است یا خروجی مجموعهای از سیاستگذاریها؟ چه ارتباطی میان اقتصاد و فرهنگ یک نظام اجتماعی و سیاسی وجود دارد؟ آیا جامعهای که نیم قرن نرخ تورم دو رقمی را تجربه کرده، میتواند کرامت انسانی را تجربه کند؟ آیا تورم علت است یا معلول؟ نرخ تورم دو رقمی نتیجه کدام اندیشه است؟ مفاهیمی مانند عدالت، انصاف، پاسخگویی، رشد، کرامت انسانی، شایسته سالاری و کارآمدی در امتداد هم هستند و وزن مساوی دارند یا میان آنها روابط علت و معلولی وجود دارد؟ چگونه باید درخت آنها را از ریشه به شاخه ها کشید؟ کدام ریشۀ درخت است و کدام شاخۀ درخت؟ کدام اصل است و کدام نتیجه؟ در «شناخت هرمی و درختی ساختار حکمرانی»، نرخ تورم را در کجای هرم باید قرار داد؟ آیا می توان در فقدانِ رشد اقتصادی و تولید ثروت، در انتظار عدالت، آزادی و کرامت انسانی نشست؟ آیا آگاهی و شناخت جامعه در سرنوشت آن اثر دارد؟ آیا جامعه ای که میانگین مطالعه آن 35 دقیقه در سال است می تواند در انتظار دموکراسی بنشیند؟ اگر نرخ تورم زیر پنج درصد باشد، کشور ثروت تولید کند و مردم اهل مطالعه باشند بعد برخی از شرایط و مقدمات دموکراسی فراهم می شود. آیا می شود بدون Input در انتظار Output نشست؟ به عبارت دیگر، روابط علت و معلولی متغیرهای حکمرانی، علم و Science است. آنچه به موفقیت بسیاری از کشورها مساعدت بخشید این بود که متوجه شدند از کجا باید تحول را شروع کنند. یک دو سه تجربه شدۀ جهانی را تشخیص دادند. اولین و فوری ترین کاری که این کشورها انجام دادند، تغییر افکار و اندیشه هایشان بود. اگر افکار تغییر نیابند، افراد با سن کمتر، مرام متفاوت و برخاسته از مناطق متنوع، بعد از مدتی سرانجام باید مجری...👇
متن کامل مقاله
@EbrahimKhodaee
اندر تفاوت بومگرایی و بومیگرایی
«بومیگرایی» دیدگاهیست که بر «ترجیح» بومی نسبت به غیربومی تأکید دارد؛ «خودی» بهتر از «بیگانه» است، و وقتی ما روشها، چیزها و داشتههای خود را داریم بهتر است به سوی بیگانگان دست دراز نکنیم و از سبک زندگی، اندیشه و منش آنها تقلید نکنیم. در «بومیگرایی» سخن از «اولویت داشتن و بهتر بودن» بومی نسبت به غیر بومی است.
درحالیکه در «بومگرایی» سخن از «اهمیت» بوم و ویژگیهای آن و پرهیز از نادیده گرفتن این ویژگیها و دنبالهروی محض از الگوها و نسخههای جهانشمول است.
از این گذشته چالش بومگرایی بیش از آنکه متمرکز بر روی مساله هویت، و مسالهی «خودی–بیگانه»باشد، متوجّه قرائتهای دولتسالارانه و تمرکزگرایانه از توسعه است که مشارکت اجتماعی را به هیچ میگیرند و بدون در نظر گرفتن مشارکت مردم (اهالی بوم) برای آنها نسخه میپیچد. بومگرایی بیش از آنکه با «بومیگرایی» نسبت داشته باشد با «درونزایی»، «مردممداری»، «مردمسالاری»، «بومیسازی»و «بومیشدن» دارای نسبت است.
@EbrahimKhodaee
ایران؛ بوم و توسعه
چاپ دوم
به قلم ابراهیم خدائی
راههای تهیه کتاب؛
۱- سفارش تلگرامی از طریق آی دی @Iranboom1403
پشت جلد ۹۵ هزار تومان، مبلغ قابل پرداخت با احتساب هزینه پست: ۱۳۵ هزار تومان
شماره شتاب:
6037-7015-2629-2229
۲- خرید حضوری: تهران، خ انقلاب، خ ۱۲ فروردین، پ ۲۸۶ تلفن ۶۶۴۰۵۸۸۰ و ۶۶۹۵۷۰۲۱ (انتشارات نور علم)
فروشگاه: خ ۱۲ فرودین، پ ۲۹۰، کتاب چرتکه تلفن: ۰۹۱۲۲۰۷۹۸۴۹ و ۶۶۱۷۴۹۱۰
کانال بوماندیشی در تلگرام؛
@EbrahimKhodaee
هفته نامه سیمره، شماره ۷۳۰ (یکشنبه ۳۱ تیر ۴۰۳)
ابراهیم خدائی: نهائی شدن امتحانات دهم و یازدهم چگونه استرس دانشآموزان را افزایش و مافیا را گسترش میدهد.
@EbrahimKhodaee
فایل پیدیاف:
سرمایه اجتماعی در جامعه ایرانی؛ بنیانها و راهکارهای تقویت و مدیریت
✍ دکتر علی ایار
کانال بوماندیشی 👇
@EbrahimKhodaee
ایران؛ بوم و توسعه
چاپ دوم
به قلم ابراهیم خدائی
راههای تهیه کتاب؛
۱- سفارش تلگرامی از طریق آی دی @Iranboom1403
پشت جلد ۹۵ هزار تومان، مبلغ قابل پرداخت با احتساب هزینه پست: ۱۳۵ هزار تومان
شماره شتاب:
6037-7015-2629-2229
۲- خرید حضوری: تهران، خ انقلاب، خ ۱۲ فروردین، پ ۲۸۶ تلفن ۶۶۴۰۵۸۸۰ و ۶۶۹۵۷۰۲۱ (انتشارات نور علم)
فروشگاه: خ ۱۲ فرودین، پ ۲۹۰، کتاب چرتکه تلفن: ۰۹۱۲۲۰۷۹۸۴۹ و ۶۶۱۷۴۹۱۰
کانال بوماندیشی در تلگرام؛
@EbrahimKhodaee
🔊 تاریخ ایران و استبدادزدگی
▪️همایون کاتوزیان و عباس امانت
🔺بخش اول
🔰سرفصلها:
▪️امانت:
🏷 نهاد استبدادی در ایران نیاز به بازبینی دارد. اگر استبداد را با مطلقهبودن دولت یکی بگیریم، آنگاه دلایل زیادی وجود دارد که دولت توانایی مطلق برای اعمال اراده بر مردم و حتی خود دولت را نداشته است:
1. دولت قاجار یک ارتش متحد و بانفوذ نداشت.
2. دولت قاجار نظام تشکیلاتی و دیوانی منظمی نداشته که بتواند منابع مالی مشخص و مداومی برای دولت فراهم آورد.
3. دستگاه قضاییِ مجزایی نداشته که بتواند بر آن نظارت کند.
4. دستگاه تعلیم و تربیتی نداشته که بتواند از آن طریق بر مردم نفوذ داشته باشد.
5. فاقد دستگاه اطلاعاتی دقیق بوده است.
🏷زمانی صفت «استبدادی» به دولتهای ایران نسبت داده شد که دولت در ضعیفترین حالت خود بود.
🏷دولت قوی و مطلق مختص دورۀ جدید است.
▪️کاتوزیان:
🏷اعتقاد ندارم که مستبد توانایی انجام هر کاری را داشت؛ بلکه میتوانسته «همان مقدار قدرت را خودسرانه اعمال کند».
🏷 صفت استبدادی جدید است، بدین دلیل که روشنفکران ما تا آن زمان با اندیشۀ فرنگی آشنایی نداشتند.
@sokhanranihaa
کانال بوماندیشی 👇
@EbrahimKhodaee
محمد قوچانی: عبور از جمهوریت نظام ما را به دوران سلطنت و خلافت بر میگرداند!
پ.ن: در بومگرایی حضور مردم و تعامل مثبت میان حاکمیت و مردم (تا جایی که اساسا اینها دو پدیدار مجزا نباشند) اساس توسعه است، بازگشت به قالب خلافت یا سلطنت خطری در مسیر ایران است. مقصر مشارکت زیر ۵۰ درصدی کیست؟ چه شد که به اینجا رسیدیم؟
@EbrahimKhodaee
سطح مناظرههای این دوره ریاستجمهوری حتا از معمولیترین گفتگوهای یک مهمانی خانوادگی ایرانی هم پایینتر است.
ما معلمها گهگاه در لابلای زنگهای تفریح از میاحث مملکتی هم گفتگویی میکنیم، چه از نظر محتوای علمی و کارشناسی، چه از نظر شیوه بیان و روند گفتگوی ما به مراتب باکلاستر از این مناظرات است. در جمع همکاران خودم کسانی را (از همه دیدگاههای مختلف سیاسی) میشناسم که به نظرم اگر به جای کاندیدای مورد حمایتشان در مناظرات شرکت میکردند سطح مناظرات بالاتر، جذابیتش بیشتر بود.
در فضای مجازی به طنز میگویند کاندیداها ناراحت به نظر میرسند گویا ما مردم بد عمل کرده ایم 😂 نمیدانم شاید بخشی از تقصیر این کیفیت پایین گفتگوهای مدعیان ریاستجمهوری هم گردن ماست. در انتخاباتهای چند سال اخیر میدان را خالی کردیم و وجود این کاندیداهای الکن، کم سواد، بیبرنامه و نچسب هم تا حدّی تقصیر خودمان است. 🤷♂
@EbrahimKhodaee
اصول و مراحل سهگانه "عدم تمرکز" برگرفته از صفحه ۶۰ کتاب "ایران، بوم و توسعه"
تهیه کتاب، از طریق آی دی @Iranboom1403
پشت جلد ۹۵ هزار تومان، مبلغ قابل پرداخت با احتساب هزینه پست: ۱۳۵ هزار تومان
شماره شتاب:
6037-7015-2629-2229
اطلاعات بیشتر درباره این کتاب؛
/channel/ebrahimkhodaee/851
اصول سهگانه بومگرایی
تهیه کتابچه "ایران، بوم و توسعه"، نوشته دکتر ابراهیم خدائی، از طریق آی دی @Iranboom1403
پشت جلد ۹۵ هزار تومان، مبلغ قابل پرداخت با احتساب هزینه پست: ۱۳۵ هزار تومان
شماره شتاب:
6037-7015-2629-2229
اطلاعات بیشتر درباره این کتاب؛
/channel/ebrahimkhodaee/851
فاعل، مفعول و مقصود توسعه در سه رویکرد دولتگرا، فردگرا و بومگرا
تصویر برگفته از صفحه ۴۸ کتاب "ایران، بوم و توسعه"، نوشته دکتر ابراهیم خدائی
تهیه کتابچه از طریق آی دی @Iranboom1403
پشت جلد ۹۵ هزار تومان، مبلغ قابل پرداخت با احتساب هزینه پست: ۱۳۵ هزار تومان
شماره شتاب:
6037-7015-2629-2229
اطلاعات بیشتر درباره این کتاب؛
/channel/ebrahimkhodaee/851
🎥 صدا و سیما از جامعهشناسان انتقاد کرده که چرا درباره فلان موضوع سکوت کردهاند و فلان بخش از جامعه را نمیبینند!
خود صدا و سیما چند درصد از جامعه را میبیند؟
یک جامعهشناس شاید بر حسب سلیقه یا منافع شخصی یا رویکرد و مواضع علمی و سیاسیاش ماجرایی را ببیند یا نبیند! اما صدا و سیما که قرار است ملّی باشد و سلیقه و منفعت شخصی و جناحی نداشته باشد، چطور به یک مجری ماموریت میدهد بزرگترین تئوریپردازان و صاحبنظران علوم انسانی کشور را "بیشرف و بیادب" بخواند؟
در شرایطی که نان و آب گروهی از این سوی و آن سوی در دوقطبی شدن و غیر عقلانیشدن جامعه است، ارگان رسانهای ملّی کشور نیز گویا انتخاب خودش را کرده و او نیز به این فضای دوقطبی با شرف و بی شرف دامن میزند.
@EbrahimKhodaee
#معرفی_پادکست
#معرفی_کتاب
🔷 شکست انحصار دولت در توسعه؛ چرا به رویکردی بومگرا نیاز داریم؟
نگارنده: احسان یوسفیان
دانشجوی دکتری جامعهشناسی توسعه اجتماعی-روستایی
وقتی مشروطهخواه جاویدنام، میرزا یوسفخان مستشارالدوله با شجاعت و نیک اندیشی، "رسالهٔ یک کلمه" را مینوشت و وقتی در طول یک قرن بعد بسیاری از ایرانیان از جمله دانشجوی کارشناسیای در کتابخانهٔ دانشکده علوم اجتماعی، با اشک شوق این رساله را میخواند، باورپذیر نبود که همین یک کلمه "قانون" همانطور که میتواند دست بیقرار پادشاه و خان را از گلوی رعایا بردارد و انسانها را فارغ از دارایی هاشان به تساوی قضاوت کند، میتواند دهان واحدی شود که همه شهروندان را به خاموشی و اطاعت از خیر ملی فرابخواند.
این "کلمه" سترگ، این "قانون" مقدس، نه تنها در کشور ما که در بسیاری از کشورهایی که مدرنیزاسیون و تجربه ملت-دولت شدن را از سر میگذراندند، مربی بزرگی شد به نام دولت که از پایتخت فرمان میداد و همه را به طرفداری از تیم ملی فرا میخواند. بازی و طرفداری از باشگاه های بزرگ، تیم های شهرستانی و حتی تیم های بچهمحلها در زمین خاکی به معنای مخالفت با تیم ملی بود، رقابت، ممنوع و طرفداری و اطاعت از تیم ملی، خیرالامور و اسباب ترقی شد.
میگویید مگر میشود تیم ملی بدون آن دویدن و رقابتها از محله تا باشگاه ها.. این طور که فوتبال حرفه ای به وجود نمیآید و تیم ملی مان به جایی نمی رسد ... اما گویا تجربه تمرکزگرایی دولت سالار در ایران از آن زمان که رضاخان توانست دولتی مدرن را در ایران گسترش دهد تا کنون، که محتوای دولت و قانون، هزار رنگ و بوی دیگر به خود چشیده، بیشتر بر همین نمط بوده.. مگر نه این است که هنوز از زمان روشن کردن بخاری مدارس تا امتحانات نهایی دانشآموزان از اتاقی در قصر هزارتوی آقای دولت، به مدارس کویر و کوهستان ایران، به یکسان بخشنامه میشود.
پادکست چهار اپیزودی و کوتاهی که به اشتراک گذاشته ایم، برگرفته از متن کتاب "ایران؛ بوم و توسعه" نگاشته دکتر ابراهیم خدایی، دانش آموخته جامعه شناسی توسعه اجتماعی-روستایی است و به سادگی و عمق بسیار، ایده ای بدیل برای این تمرکزگرایی مطرح میکند. آن "یک کلمه" در رویکرد بومگرا حاصل پاسداشت و رقابت تیم های محلی و بوم های کوچک و بزرگ است و در عین حال، اهمیت و تاثیر سطح ملی و فراملی را فراموش نمی کند.
رویکرد بوم گرا، به هویت مداری چندلایه قائل است و بین فرد و دولت مدرن، بوم ها و اجتماعات بسیاری را شناسایی و فراخوانی میکند. همانطور که همه ما علاوه بر فردیت و ملیتمان، عضو اجتماعات و بوم های کوچک و بزرگ بسیاری هستیم.
رویکرد بومگرا به استقبال تغییر و توسعه میرود و با رویکرد بومیگرا که از تغییر بیزار است، به حفظ گذشته می اندیشد و هرآنچه غیر خودی است را بیگانه و مطرود میداند، از زمین تا آسمان تفاوت دارد. رویکرد بومگرا، رویکردی توسعهگراست، تغییر را بر اساس داشته ها و نیازهای محلی فهم میکند و در عین حال حضور و تعامل با عناصری از بومهای دیگر را برای توسعه پایدار لازم میبیند.
اگر میخواهید در کمتر از دوساعت اندیشه هایی ارزشمند و قابل تامل را بشنوید و با نگاه متفاوتی مواجهه داشته باشید، که فراتر از دو سر طیف تغییر جهان یا خودسازی فردی میرود، شنیدن این کتاب صوتی را پیشنهاد میکنم. کتابی که نمونه ای کمیاب از رویکرد بوم گرایی به توسعه به زبان فارسی است و زبان روان و نگاه عمیق آن، حلاوت و شیرینی شنیدن متن را تا مدتها در خاطرتان زنده نگاه خواهد داشت.
🔸برای دیدن و شنیدن مطالب بیشتر در مورد توسعه از منظر جامعه شناختی به کانال انجمن علمی-دانشجویی توسعه اجتماعی دانشگاه تهران مراجعه کنید:
@socialdevelopment_ut
یک وزیر پیشنهادی را به احترام رایدهندگانت پس بگیر!
بخشی از نامه صمیمانه دکتر رنانی به رئیسجمهور؛
ما تو را فریب دادیم، ما به تو رای دادیم چون نیاز به قهرمان داشتیم؛ و چون رفتار و گفتار تو جوری بود که ما احساس کردیم این همان قهرمانی است که میتواند برود و حق ضایع شده تاریخی ما را «ظرف یک ماه» بستاند؛ پس به صندوقها هجوم بردیم.
مسعود گرامی! میدانم که بین دو تیغه قیچی مردمی رنجیده و حکومتی ناسنجیده گرفتار شدهای و این آغاز مصیبت است. چهار سال آینده را (اگر دو طرف بگذارند بمانی) مصیبت خواهی داشت. اما بمان و این مصیبت را بر دوش بکش که ایران نیازمند است. تو تنها رئیسجمهور ایرانی که باید چوبهدار خود را بر دوش بکشی، چون دیری نخواهد گذشت که هر دو طرف به خون تو تشنه خواهند بود. از یک طرف توقعات آرمانی یک نسل ناصبور، و از سوی دیگر تعصبات ایدئولوژیک یک نظام حکمرانی ناتوان اما مغرور. اما تو بمان، که آیندهای پرابهام و گذرگاههایی سخت در پیش داریم و وجود یک رئیسجمهور متعادل در آن شرایط سخت، از نان شب برای ما واجبتر است.
می دانم که حکمتی داشته است که هنوز بعد از یک ماه که از انتخابات گذشته با مردم خودت صحبت نکرده ای! می دانم که حکمتی داشته است که...
متن کامل نامه دکتر رنانی را اینجا بخوانید، بهتر است فیلترشکن را خاموش کنید.
@EbrahimKhodaee
اولین انتخاب پزشکیان سه سال از خودش بزرگتر بود! آیا فردی ۷۳ ساله چابکی و شادابی مورد نیاز برای یک دولت فعال و موثر را خواهد داشت؟
امیدواریم در جمع وزرای پیشنهادی #اولویت_جوانی مد نظر رئیسجمهور باشد.
@EbrahimKhodaee
چرخش بومگرایانه در فرانسه و درسهای آن برای اصلاحات ایرانی
کادر صفحه ۶۲ و ۶۳ از چاپ دوم کتاب "ایران، بوم و توسعه"
(برای اطلاعات بیشتر درباره این کتاب اینجا کلیک کنید)
جمهوری فرانسه بیش از هر یک از جوامع غربی دیگر (مانند آلمان فدرال، ایالات متحده آمریکا، جمهوری فدراتیو روسیه و پادشاهی متحد بریتانیا) بر نظام حقوقی و ساختار کشورداری ایران تاثیر داشته است و به نوعی میتوان حقوق عمومی ایران را دنبالهرو الگوی فرانسوی دانست، فرانسه سیستم متمرکزی دارد که افراط آن در مرکزگرایی زبانزد است، گاه از تعابیری مانند «پاریس و بیابان فرانسه» برای طعنه زدن به آن استفاده میشود، تمرکزگرایی ایران را نیز عینا میتوان با تعبیر «تهران و بیابان ایران» مورد طعن قرارداد.
اما این قیاس مع الفارق است زیرا؛ اولا فرانسه با وجود تمرکزگرایی آن از آنجا که به دموکراسی و حقوق بشر پایبند است هیچگاه ره به ابعاد دولتسالارانه سیستم رضاشاهی نبرده است، ثانیا از دهههای پایانی قرن بیستم کشورداری فرانسه آشکارا «آزادی واحدهای اداری محلی» و تمرکززدایی را در دستور کار قرار داده است و اینک در دهه سوم قرن بیست و یکم نمیتوان آن را یک سیستم تمرکزگرا دانست. در فرانسه از دهه 1980 «شوراهای سرزمینی» و «مجلس سنا» به عنوان ارکان تمرکززدایی نقش پررنگی یافتهاند.
اگر نظام کشورداری ایرانی روزگاری به تقلید یا تاثّر از الگوئی فرانسوی راه تمرکزگرایی را پیمود، اینک نیز احتمالا خواهد توانست از چرخش بومگرایانه این کشور درسی بیاموزد.
میتوان در ایران، تشکیل شوراهای اسلامی شهر و روستا را معادل شوراهای سرزمینی نیز شورای عالی استانها را معادل مجلس سنای فرانسه تصور کرد، اما با توجه به محدود بودن اختیارات این نهادهای ایرانی به امور دهیاری و شهرداری، نمیتوان تشکیل این نهادهای ایرانی را گامهای موفقی در بومگرایی و تمرکززدایی دانست.
کانال تلگرامی بوماندیشی
@EbrahimKhodaee
تهیه چاپ دوم کتاب 👇
/channel/ebrahimkhodaee/877
فایلهای صوتی چاپ نخست کتاب 👇
/channel/ebrahimkhodaee/813
نهایی شدن امتحانات مافیا را گسترش و استرس دانشآموزان را افزایش میدهد/ معلم تبدیل به رباتی برای اجرای دقیق کتاب درسی میشود /
کابینه پزشکیان و امیدهای ایرانبوم (بخش دوم: پزشکیان نظام آموزشی را به مسیر سند تحوّل بازخواهد گرداند؟)
هفته نامه سیمره، شماره ۷۳۰ (یکشنبه ۳۱ تیر ۴۰۳)
✍ دکتر ابراهیم خدائی
@EbrahimKhodaee
در سند تحول بنیادین آموزش و پرورش بعد از دغدغههای مذهبی و سیاسی بر هیچ رویکردی به اندازه تمرکززدایی تاکید نشده است، این تاکید ناشی از باورمندی بجای طراحان این سند به این واقعیت است که تمرکزگرایی و دولتسالاری افراطی از بزرگترین آسیبهای نظام آموزشی ایران است، آسیبهایی که با اقدامات دولت شهید رئیسی، به خصوص نهایی شدن امتحانات پایههای دهم و یازدهم ابعاد ترسناکی به خود گرفته است.
در سند تحول بارها و بارها با کلیدواژههایی چون «مدرسهمحوری»، «افزایش مشارکت»، «تمرکززدایی» و «توجه به تفاوتهای اقلیمی و فرهنگی» و .. سفارش شده است از تمرکزگرایی و دولتسالاری پرهیز شود، در صرحترین اشاره، در راهکار 5 – 5 این سند به «اختصاص حداقل 10 درصد و حداکثر 20 درصد از برنامه های آموزشی به معرفی حرفه ها، هنرها، جغرافیا و آیین و رسوم و شرایط اقلیمی و جغرافیایی استان ها به ویژه مناطق روستایی و عشایری با رعایت استانداردهای ارتقای کیفیت و تقویت هویت اسلامی – ایرانی دانش آموزان در چارچوب ایجاد کارآمدی و تقویت هویت ملّی» تصریح شده است.
به منظور عملیاتی شدن این اصول و راهکارهای سند تحول، در دههی اخیر، اقداماتی مانند افزوده شدن درس آزاد یا فرهنگ بومی به کتابهای فارسی، جامعه شناسی پایه دهم، تغییر کتاب جغرافیای استان به استان شناسی و برنامه ویژه مدرسه (بوم)، و ... در دستور کار نظام آموزشی بوده است.
به عنوان مثال در درسهای آزاد کتابهای فارسی معلم و دانشآموزان این اختیار را داشتند که حداقل ده درصد محتوای آموزشی را با توجه به ویژگیهای اقلیمی و فرهنگ بومی خود تعیین کنند، یا در برنامه بوم (برنامه ویژه مدرسه) شورای مدرسه میتوانست یک زنگ از برنامه درسی هفتگی را خود تعیین کند و بدین ترتیب تمام اختیارات و تصمیمات آموزشی دیکته شده از پایتخت کشور و از سوی دولت نباشند.
اما در یکی-دو سال اخیر، مخصوصا با نهایی شدن امتحانات پایههای دهم و یازدهم دوره دوم متوسطه نظری به نظر میرسد نه فقط رویکرد مدرسهمحوری به کنار نهاده شده است، بلکه مدارس حتا مانند گذشته اختیار تصمیمگیری درباره امتحانات را نیز ندارند.
فراتر از این، با تقریبا به صفر رسیدن اختیارات معلم و مدرسه، شاهد پدیده «انقراض کلاس درس» هستیم، مفیدترین و به یادماندنیترین بخش کلاس درس آنجایی است که معلم از خودش میگوید و با توجه به خاطرات یا تخصص خود مطلبی را برای دانشآموزان مطرح میکند، مثلا من خودم مباحث کلاس جامعهشناسی را بلافاصله به فوتبال ربط میدهم زیرا پایان نامه دوره ارشدم در زمینه فوتبال و هویت بوده است و هرچه از آن میگویم برای دانشآموز جذاب است، اما اینک تا بخواهم خاطرات و آموختههای خودم را مطرح کنم، دانشآموزان درسخوان مخالفت میکنند و حق هم دارند از من بخواهند بچسبم به متن کتاب، زیرا در امتحانات نهایی از خاطرات معلم سوال و مثالی طرح نمیشود! آری؛ معلم تبدیل به رباتی برای اجرای دقیق کتاب درسی میشود!
گفته میشد با نهایی شدن امتحانات و افزایش تاثیر آن در سرنوشت تحصیلی دانشآموزان با مافیای کنکور مبارزه و از استرس دانشآموز کم میشود، در همین سال نخست مشخص است که اتفاقا این طرح باعث گسترش مافیا شده است، اگر قبلا کنکور بیشتر دغدغه پایه دوازدهم بود امروز خانوادهها باید از همان پایه دهم دنبال خریدن کتابهای کمکدرسی تشریحی و نکته و خلاصه، و نیز ثبتنام دانشآموزان در کلاسهای آنلاین باشند. اگر قبلا دانشآموز استرس شب کنکور داشت، اینک از همان پایه دهم باید ده دوازده شب استرس امتحاناتی را داشته باشد که کافیست یکی از آنها را خراب کند، ادامه تحصیلش با چالشی تقریبا جبران نشدنی روبهروست.
از نتایج مثبت این طرح یکی محدود نشدن کنکور به مهارت تستزنی است و دیگری افزایش تمایل دانشآموزان برای ادامه تحصیل در رشتههای فنی و کاردانش و کم شدن هجمه به رشتههای علوم تجربی و علوم انسانی، به نظر میرسد اگر به جای این طرح، امتحانات پایه نهم به صورت نهایی برگزار شود (بدون اثرگذاری روی کنکور، صرفا برای هدایت تحصیلی بهتر) و تاثیر معدل فقط منحصر به پایه دوازدهم باشد (پایه دهم و یازدهم مثل سابق داخلی برگزار شود) هم دستاوردهای مثبت طرح حفظ شدهاند و هم پیامدهای منفی آن، مخصوصا افزایش تمرکزگرایی و دولتسالاری کمتر شده است.
لینک بخش قبلی (اول):
/channel/ebrahimkhodaee/872
این ویدئو را با دقت ببینید!
البته که جناب ظریف جملاتش کاملا مبهمست و مشخص نکردند منظور از نگرش ملی و قومی چیست؟ اگر منظور ایشان از نگرش ملی نگاه برابر و به رسمیت شناختن حقوق تمام هویت ها و زبان ها در ایران و عدم محدود نمودن ایران به یک منطقه خاص چیزی که در این صد سال شاهد آن بوده ایم و ایران طبق منافع و هویت مرکز تعریف شده و نگرش ملی که این عالیست! و از قضا حرف ما نیز دقیقا همین است!
اما اگر منظور ایشان از نگرش ملی یعنی همین وضع موجود که نگرش ملی یعنی خدمت به مرکز و منافع آن و اگر کسی مثلا از توسعه متوازن و عدم مرکز گرایی بگوید قومگرا خوانده شود که این جای بسی تأسف دارد.
پس جناب ظریف وقتی اینگونه سخن میگوید باید واضحا منظور خویش را بیان بدارد و البته این نکته را یاد آور شود که وقتی میگویند نگرش ملی یعنی نگرش به تمام ایران و یا وقتی میگویند قومگرایی مرکز نشینان نیز شامل این موضوع میشوند که اگر بخواهند همه چیز را محدود به مرکز ببینند خود از همه قومگراتر هستند و اگر چنین موضوعی را باور نداشته باشند جناب ظریف خود نماد تناقض است و یک قومگرا که حق ندارد از نگرش ملی بگوید
@BoomGarayi
کابینه پزشکیان و امیدهای ایرانبوم (بخش اول: سه توصیهی کلّی و عمومی)
✍ ابراهیم خدائی
@EbrahimKhodaee
در چهاردهمین انتخابات ریاستجمهوری تجربهای متفاوت از سر گذراندیم، دیدیم چگونه تلاش شبانه روزی گروهی از کنشگران دغدغهمند، میهندوست و آگاه، روزنهای کوچک را تبدیل به دروازهای فراخ کرد تا مردمی که چندین سال بن بست سردرگمی و نومیدی را تجربه میکردند در مسیر امیدی تازه گام پیش نهند!
اینک اما تازه در شروع یک حماسه هستیم، در شروع یک تلاش پایدار و پیوسته برای تشکیل دولتی که بتواند این سرمایه گردآمده را قدر بداند و این راه آغاز شده را بپیماید!
آری! دکتر پزشکیان و تیم همراهش باید بداند در شهرهای بزرگ و کوچک، روستاها و در میان عشایر، از کهنسالان و بازنشستگان تا فرهنگیان و کارمندان و بازاریان، از کشاورزان تا صنعتگران، از جوانان تا زنان، از شیعه و سنّی و اقلیتهای مذهبی، از قومیتها و گروههای فرهنگی و اجتماعی و سیاسی و خلاصه از هر گروه و دسته امیدی به دولت وی گره زده شده است! این امیدواری، همکاری و همراهی ملّی ارزشمندترین سرمایه ایرانبوم است.
دکتر پزشکیان باید بر اساس وعده خود دولت آشتی ملی تشکیل دهد، او باید نهایت تلاشش را بکند که دولتش عصاره ملت رنگارنگ ایران باشد نه همچون دولت اقلیت منحصر به گروهی خاص و انحصار طلب!
توقع میرود دکتر پزشکیان جوانگرایی را از وزیرانش شروع کند و جوانان کارآمد، فعال و کارشناس را به میدان بکشد.
یادمان نمیرود که در دولتهای یازدهم و دوازدهم متوسط سنّی کابینهای که در هر صورت کارنامهاش را به نام و اعتبار اصلاحات پیوند میزدند بسیار بالا بود، در آن مجموعه معدود وزرائی حضور داشتند که مانند دکتر ظریف و دکتر آذری جهرمی این انرژی و توان را داشتند که در انتخابات اخیر کُت از تن در بیاورند و میدانداری کنند. اینک توقع میرود در تشکیل کابینه جدید نیز ضمن احترام و بهرهبرداری از مشاوره استخوانخورد کردههای کشورداری و تکیه بر درختان کهنسال سیاست، محوریت و اولویت با جوانان و کارشناسانی باشد که ضمن داشتن دانش، تجربه، پاکدستی و دغدغهمندی، از نیرو و امید جوانی بیبهره نباشند.
آویزه گوشمان باشد که در انتخابات اخیر، مانند همیشه، سرمایه ما مردم بوده و هستند، نکند میان ما و مردم فاصله افتد که اصلاحات جز مردم، نه سنگری دارد و نه سرمایهای! امید میرود دولت جدید همه جا مردم را ولی نعمت بداند، از کسب و کارهای مردمی و خصوصی گرفته تا تشکلهای مردمی اجتماعی و فرهنگی، تا احزاب و تشکلهای سیاسی، همه جا مردم باید استخوان و اساس جامعه باشند! نکند مسیر کسانی در پیش برود که حتا چشم دیدن موسسات خیریه مردمی را نداشتند! نکند مردم را تودهوار و سیاهی لشکر و دنباله رو خود قلمداد کنید. اگر میگوئید مردم و مردمسالاری، این به معنای تقویت جامعه مدنی و حمایت از تشکلهای مردمی است. بعد از 45 سال از انقلاب درخشانمان نباید امروز هنوز هم فرهنگ تحزب و تشکل در جامعه چنین ضعیف باشد. اجتماع محوری، مردمداری و مردمسالاری را با پوپولیسم یکی نگیریم!
من در این نوشتار تا کنون دو توصیه مشخص به دولت محبوبم داشتهام، نخست جوانگرایی بود و دوم مردمسالاری به معنی اجتماع محوری و تقویت جامعه مدنی و تشکلهای مردمی، سومین نکتهای که شایسته میدانم تاکید کنم توجه به پیرامون و تمرکززدایی است، اگر با شعار «برای ایران» و «ایران برای همه ایرانیان» مردم به آشتی ملّی دعوت شدند، در ادامه دولت باید با جدّیت تمام از دولت انحصاری در تهران و چند استان و شهر بزرگ کشور خارج شود و در پی درانداختن طرحی باشد که تمام ایران در حاکمیت و تصمیمگیریهای سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی دخیل و سهیم باشند.
آری! تمرکززدایی و عدالت جغرافیایی از جمله حلقههای مفقوده حاکمیت ایران بوده است و اینک فرصت آن است که دکتر پزشکیان گام بلندی برای تحقق شعار ایران برای همه ایرانیان بردارد.
این سه توصیه، نکتههایی کلّی و عمومی است که به عنوان یک شهروند کنشگر وظیفه خود دانستم بر آن تاکید کنم. به زودی در نوشتاری مستقل به عنوان یک معلم و کسی که تحقیقات جامعهشناختی و تجربیات شغلی ام در موضوع آموزش و پرورش بوده است، یادداشتی مستقل درباره سیاستهای آموزش و پرورشی دولت جدید خواهم نگاشت.
کانال بوماندیشی 👇
T.me/EbrahimKhodaee
.
.👈 پیروزی و توسعهخواهی
✍️ محسن رنانی
دکتر پزشکیان پیروز شد.
اما نمی دانم تبریک باید گفت یا نه؟
ما کاری را که عقلمان می گفت درست است، انجام دادیم؛
اما نمی دانیم حتما خیرمان در آن بوده است یا نه؟!
پس باید تکتک گامها را خیلی عقلانی و اخلاقی برداریم که از انتخاب ما شرّ تازهای خلق نشود.
یکی از آن گامها رعایت اخلاق پیروزی است.
امید که آقای دکتر پزشکیان در همین روز اول، تراز متفاوتی از اخلاق سیاستورزی را به نمایش بگذارد.
پیشنهاد من به خودمان هم این است که تکتک افرادی که به دکتر پزشکیان رای دادند:
نخست: مراقب شیوه بروز شادمانی خود باشند. شادمانی یک گروه نباید مولد ناشادی یا بیحرمتی برای دیگران یا بینظمی برای جامعه باشد؛
دوم: مراقبت کنند که خود و اطرافیانشان هیچگونه گفتار و رفتاری که حاوی طنز و طعنه باشد بروز ندهند؛
سوم: هر یک از رای دهندگان به دکتر پزشکیان بر خود واجب بداند که امروز به یکی از اطرافیانش که به دکتر جلیلی رأی داده است پیام همدلی و دوستی بدهد و از لغزشها یا خطاهای رفتاری و اخلاقی یاران پزشکیان در ایام انتخابات پوزشخواهی کند.
من امشب با همسرم و یک شاخه گل به دیدار یکی از آن هموطنان رأی دهنده به دکتر جلیلی خواهیم رفت. شما نیز چنین کنید. توسعهخواهی راهی جز همدلی، مدارا، تفاهم و همکاری ندارد.
یادمان نرود که نلسون ماندلا وقتی پیروز شد، زندانبانهایی که در زندان روی او ادرار کرده بودند را هم به جشن ریاستجمهوری خود دعوت کرد. پیروزی واقعی این است.
و دست آخر یک طنز هشدارگون:
یکی از تحریمیهایی که دیروز پیام داده بود «دکتر به خاطر تو رفتم رای دادم!»، امروز ساعت ۷ صبح پیام داد که: «دکتر پس تلگرام که هنوز فیلتره!!».
پاسخ دادم: الان هنوز ساعت اداری شروع نشده، ایشالا ساعت ۸ رفع فیلتر می شود.
مراقب انتظارات باشیم.
دکتر فرهاد نیلی نکته مهمی گفته است: «رئیس جمهور در ایران قدرت تخریب حداکثری و اصلاح حداقلی دارد». ما در این انتخابات احتمال وقوع بخش اول را خنثی کردیم؛ الان اگر همه مردم و نهادهای مدنی در صحنه بمانند و همکاری و نظارت کنند، امید میرود آن قدرت حداقلیِ اصلاح بتواند موثر عمل کند. / ۱۶ تیر ۱۴۰۲
.
https://renani.net
/channel/Renani_Mohsen.
.
ایران را به کدام نگاه بسپاریم؛ از انتخاب 8 تیر تا انتخاب 15 تیر!
✍ دکتر ابراهیم خدائی
@EbrahimKhodaee
انتخابهای ایرانیان در جمعه 8 تیر 1403 در سه رویکرد کلّی قابل دستهبندی است؛
نگاه براندازانه اکثریت، رویکرد 60 درصد از ایرانیانی است که پای صندوق رای حاضر نشدند.
نگاه انقلابی اقلیت رویکرد کمتر از 20 درصد از ایرانیان است که روز جمعه به جلیلی رای دادند.
نگاه اصلاح طلبانه میانه، رویکرد 20 درصد دیگر است که پزشکیان را برگزیدند.
هر یک از این سه گروه به دو گروه دیگر چه نگاهی دارد؟
نگاه اول: 60 درصد از ایرانیان پای صندوقهای رای حاضر نشدند، عدم مشارکت این خیل عظیم را باید به نارضایتی عمیق از وضع موجود و ناامیدی از احتمال بهبود آن پیوند داد.
نگاه گروه اکثریت به اقلیت حاکم بسیار تند و نامهربانانه است، آنها اقلیت حاکم را جبّارانی میدانند که در حال غارت منابع و اتلاف سرمایهها هستند، این رویکرد گروه میانه را نیز اگر عین اقلیت حاکم نداند، حداقل خائن، فریبخورده و فرصتطلب توصیف میکند که در هر صورت شریک جرم است! شعار آشنای این گروه در اینستاگرام و سایر شبکههای مجازی، اجتماعاتی در خارج از کشور و بعضا تظاهراتی در داخل کشور شنیده میشود: بیشرف، بیشرف، بیشرف!
نگاه دوم: اقلیتی از جامعه ایرانی که خود را «انقلابی» (به معنی وفادار به آرمانهای انقلاب 57) معرفی میکند به هیچ عنوان دستهبندی نگارنده را قبول ندارد، از نظر آنها بخشی از اکثریتی که پای صندوق رای نیامده است معاندان و براندازانی هستند که دشمنان قسم خورده کشور و انقلابند، اما بخش بزرگتر عنادی با انقلاب اسلامی و نظام ندارند بلکه صرفا ناراضیان وضع موجودی هستند که دولتهای ناخالص و ناوفادار، مخصوصا دولتهای هاشمی، خاتمی و روحانی پدید آوردهاند. ایشان به گروه نخست (اکثریت) برچسب دشمن یا فریب خورده و به گروه سوم (میانه) برچسب «نفوذی و بانی وضع موجود» میدهند. شعار آشنای این گروه نیز در همهجا، حتا در رسانه ملّی بلند است: مرگ بر آمریکا، مرگ بر منافق!
نگاه سوم: این گروه میانه که توانست در مرحله نخست انتخابات ریاستجمهوری جمعه گذشته کاندیدای خود را بر صدر بنشاند اما نمیتواند مطمئن باشد جمعه آینده نبازد، هر دو گروه پیشین را به «آشتی ملّی» فرا میخواند، در حالی که دو گروه اول و دوم علنا از «حذف دیگران» سخن میگویند.
نگاه سوم که از سوی دو گروه پیشین «فرصتطلب»، «خائن» و «نفوذی» خوانده میشود، رسما هر دو گروه را به همکاری دعوت میکند و با شعار «ایران برای همه ایرانیان» ادعا میکند قصد حذف هیچ گروهی را ندارد!
اگر فرض را بر این بگذاریم که هر سه گروه در شعارها و ادعاهای خود صادق باشند، گروه اقلیت گاهی آشکارا «رفتن ایرانیان مخالف از کشور» را هم مطرح کرده است، و عملا با حذف و محدود ساختن آنها در فعالیت سیاسی، اجتماعی، اقتصادی، هنری و غیره کار خود را پیش برده است، گروه اکثریت نیز نشان داده است قصد هیچگونه تعاملی با گروه اقلیت ندارد، بلکه اساسا عبور از آنها و آرمانهایشان را لازمه آزادی و آبادی ایران میداند. این فقط گروه سوم (نگاه میانه اصلاحطلبانه) است که نه فقط لزوم اخراج هیچ گروهی از ایران را مطرح نمیکند بلکه مدعی است باید زمینه را برای کسانی که از ایران اخراج یا خارج شدهاند نیز فراهم شود.
«نگاه میانه و اصلاحطلبانه سوم» است که اگر تکثیر شود خواهد توانست کلیه ایرانیان را با هر خواستگاه، عقیده و مرامی بپذیرد و به همکاری فراخواند، تنها در اجتماعها و رسانههای همین گروه است که به هیچ یک از گروههای ایرانیان فحاشی نمیشود، گرچه شاید بعضا به سرانی که هر یک از نگاههای اکثریت و اقلیت را نمایندگی میکنند فحاشی و تندی هم بشود، اما خطاب آن صرفا به سران آن گروهها است (مثل آن چه در تبریز در مورد یکی از کاندیداهای انصرافی شنیدیم) نه به بدنه آن گروهها! در حالی که دو گروه دیگر وقتی یکدیگر یا گروه میانه را بیشرف، خائن یا نفوذی مینامند منظورشان هم راس و هم بدنه است! آنها نه فقط در گفتار و شعار بلکه حتا در عمل فرقی بین بدنه و سران نمیگذارند، خطاب به یک شهروند عادی از گروه مخالف هم "بیشرف" سرداده میشود.
اینک اما بار دیگر زمان انتخاب است، صرف نظر از این که جمعه گذشته جزء کدام یک از سه گروه بالا بودهایم، باید دید جمعه پیش رو ایرانمان را به کدام نگاه میسپاریم؟! ایران برای همه ایرانیان، یا ایران بدون بخشی از ایرانیان؟!
کانال بوماندیشی 👇
@EbrahimKhodaee
ایران؛ بوم و توسعه
چاپ دوم
راههای تهیه کتاب؛
۱- سفارش تلگرامی از طریق آی دی @Iranboom1403
پشت جلد ۹۵ هزار تومان، مبلغ قابل پرداخت با احتساب هزینه پست: ۱۳۵ هزار تومان
شماره شتاب:
6037-7015-2629-2229
۲- خرید حضوری: تهران، خ انقلاب، خ ۱۲ فروردین، پ ۲۸۶ تلفن ۶۶۴۰۵۸۸۰ و ۶۶۹۵۷۰۲۱ (انتشارات نور علم)
فروشگاه: خ ۱۲ فرودین، پ ۲۹۰، کتاب چرتکه تلفن: ۰۹۱۲۲۰۷۹۸۴۹ و ۶۶۱۷۴۹۱۰
کانال بوماندیشی در تلگرام؛
@EbrahimKhodaee
برای بومگرایی چارهای جز میانهروی، تلاش و امید نیست. قهر و افراط ویرانگر بوم و تقویتکننده تمرکزگرایی و دیکتاتوری است، فرقی نمیکند دیکتاتوری اینطرف یا دیکتاتوری آنطرف!
@EbrahimKhodaee
آیا شهریار که به ترکی سخن میگفت پانترک بود؟ آیا هرکس زبان مادریاش را دوست بدارد نژادپرست است؟
@aliakbargorji2
@EbrahimKhodaee بوماندیشی
🔴 با توجه به اسامی نامزدهای ریاستجمهوری، شما در کدام یک روزنهها، منشها و روشهای بومگرایانه سراغ دارید؟ 🤔
لطفا کامنت بگذارید 🙏
🔹مسعود پزشکیان
🔸مصطفی پورمحمدی
🔹سعید جلیلی
🔸علیرضا زاکانی
🔹سیدامیرحسین قاضیزاده هاشمی
🔸محمدباقر قالیباف
لطفا کامنت بگذارید 🙏
بوماندیشی @EbrahimKhodaee
فایل پی دی اف مقاله 👆
از گردو تا اوکالیپتوس: روایتی مردمنگارانه از فرسایش اجتماعات محلی
✍ دکتر علی ایار، دکتر موسی عنبری
یافتههای این تحقیق نشان میدهد در فرایند مداخله توسعه، از ظرفیتهای فرهنگی و سنتهای پیونددهنده و یاریگرانه در کنشهای اقتصادی محلی غفلت شده است و بهجای آن برنامههای رسمی و سرمایه محور دولتی، در ابعاد عینی و ذهنی گسترشیافته است؛
ماحصل تضعیف سنتهای همیارانه مردمی، برآمدن گروههای شبهتکنوکرات جدیدی است که ارزشهای فرهنگ محلی مانند سختکوشی، قناعت، همکاری و سادهزیستی را نماد عقبافتادگی میدانند.
بهمنظور نشان دادن این فرسایش، از استعاره درخت گردو بهمثابه نماد جامعۀ طبیعت مدار سختکوش، همبسته و کوشا و از درخت اوکالیپتوس بهعنوان نماد مداخلۀ عاریتی، جامعه مصرفی، تظاهری و گسسته استفاده کردهایم. با زوال اجتماع محلی، کنشهای اقتصادی همیارانه، سختکوشی و قناعت محلی تحدید شده و رقابتهای اقتصادی مصرفگرا، گسسته و سودانگارانه بجای آن نشسته است.
بوماندیشی 👇
@EbrahimKhodaee
سه محور بومگرایی، در مقایسه با توسعه تمرکزگرا: اجتماع محوری، محلینگری و هویتمداری
تصویر برگفته از صفحه ۵۶ کتاب "ایران، بوم و توسعه"، نوشته دکتر ابراهیم خدائی
تهیه کتابچه از طریق آی دی @Iranboom1403
پشت جلد ۹۵ هزار تومان، مبلغ قابل پرداخت با احتساب هزینه پست: ۱۳۵ هزار تومان
شماره شتاب:
6037-7015-2629-2229
اطلاعات بیشتر درباره این کتاب؛
/channel/ebrahimkhodaee/851