6195
تماس با مدیریت کانال و ارسال مطالب: telegram.me/mjrahbord
📄 مقاله: ضرورت تلفیق امنیت و مشروعیت
▪️ گفتاری درباره جریان‌های فکری سیاسی امروز ایران و ارزیابی راه‌حل‌هایی که ارائه می‌دهند
👈 جواد حیدری، مترجم و پژوهشگر اندیشه سیاسی، در شماره امروز روزنامه "هم‌میهن" نوشت:
✍ گروه‌های سیاسی تاکنون ۶راه‌حل کلان برای مسائل و مشکلات پیشنهاد داده‌اند. این ۶راه‌حل به‌صورت اجمالی عبارتند از:
۱ـ اصولگرایان: نیروی فکری این طیف رحیم‌پور ازغدی و نیروی سیاسی آن سعید جلیلی است. این طیف راه‌حل را در اقتصاد مقاومتی در داخل و تشکیل جبهه مقاومت در خارج می‌داند. گوهر اندیشه این طیف، در تمام حوزه‌ها «مقاومت» است.
۲-اعتدالیون: نیروی فکری این طیف، محمود سریع‌القلم است و نیروی سیاسی آن، حسن روحانی. این طیف به‌دنبال توسعه اقتصادی است و می‌خواهد نظام سیاسی را مجاب کند که راه‌حل تمام مسائل ما توسعه و رشد اقتصادی و آزادی‌های اجتماعی است. این‌ها به‌دنبال متقاعدکردن نظام به بهبودبخشی اوضاع هستند.
۳ـ اصلاح‌طلبان: نیروی فکری این طیف، حجاریان است و نیروی سیاسی آن، سیدمحمد خاتمی. ازنظر این گروه، نظام سیاسی باید تن به اصلاحات بدهد و قواعد دموکراتیک را قبول کند و ساختارهایی را که مانع دستیابی به دموکراسی هستند، اصلاح کند. به قول خاتمی، «خوداصلاحی» مهم‌ترین ابزار برای حل‌وفصل تمام مسائل و مشکلات ماست. توسعه سیاسی، مهم‌ترین هدف این طیف است.
۴ـ تحول‌طلبان: نیروی فکری این طیف، محمدرضا نیکفر است و نیروی سیاسی آن، رضا علیجانی و تقی رحمانی هستند. این طیف می‌گوید، معترضان باید ازطریق سیاست خیابانی تحول جدی در نظام ایجاد کنند و با تکیه به اعتراض داخلی (چه با خشونت، چه بدون خشونت)، نظام را متحول کنند. بنابراین می‌توان گفت، این گروه به دنبال تسلیم نظام برای تحول ساختاری است.
۵ـ سرنگونی‌طلبان: نیروی فکری این طیف، عباس میلانی است و نیروی سیاسی آن، رضا پهلوی است. سرنگونی‌طلبان به دنبال این هستند که با کمک قدرت‌های خارجی، به هر قیمتی نظام را براندازند و در این‌راه از هیچ اقدامی (تحریم، جنگ، مداخله نظامی) رویگردان نیستند و هر مخالفی را با انگ‌های مختلف از میان می‌برند. این‌ها به‌دنبال شکست نظام با مداخله خارجی هستند. البته این جریان اخیراً به‌نوعی فاشیسم متمایل شده است.
۶ـ دوری‌گزینان: بعد از مرگ اسکندر آشوب و جنگ، کل سرزمین‌های فتح‌شده را فراگرفت. سوال اصلی در آن‌زمانه این بود که در جهانی به این بی‌ثباتی، آشفتگی و ناامنی چگونه باید زندگی کرد؟ در پاسخ به این پرسش چهار مکتب مهم هلنیستی ظهور کردند: کلبی‌مسلکان، شکاکان، اپیکوریان و رواقیان. این راه‌حل هم گاهی‌وقت‌ها در برهه‌هایی از تاریخ عمومیت پیدا می‌کند و بخش اعظم جامعه را در خود جای می‌دهد.
🔅متن کامل مقاله را در لینک زیر بخوانید:
http://B2n.ir/d35656
@javadrooh
📰 پیشخوان: چهارصدوبیست‌وپنجمین شماره #روزنامه_هم_میهن سه‌شنبه بیست‌وششم دی‌ماه منتشر می‌شود.
@javadrooh
#اخبار
📌دکتر روحانی در دیدار هیأت اجرایی خانه کارگر:
مشارکت بدون رقابت امکان ندارد/ شرکت نکردن در انتخابات مشکلی را حل نمی‌کند/ مردم باید امیدوار شوند که با شرکت در انتخابات تحول ایجاد می‌شود
🟢معنای رقابت حذف یکی و اعلام پیروزی دیگری نیست
🟣یک مجلس از برجام پشتیبانی می‌کند و دیگری مانع اجرای برجام می‌شود
🟢عملکرد مجلس خبرگان برای مردم ملموس نیست
🟣در سال ۸۲ تا مرز جنگ پیش رفتیم
🟢کسی نتوانست جایگزین بهشتی، مطهری و هاشمی شود
🟣محروم کردن جامعه از اعتراض و راهپیمایی خلاف قانون اساسی و جمهوریت نظام است
rouhanihassan.com/Fa/News/106657
@rouhanioffice
📰 پیشخوان: چهارصدوبیست‌وچهارمین شماره #روزنامه_هم_میهن دوشنبه بیست‌وپنجم دی‌ماه منتشر می‌شود.
@javadrooh
ادعای وزیر خارجه انگلیس:
🔹 تردیدی نیست که ایران پشت نیروهای نیابتی قرار دارد
🔹 تهران به حماس، حزب‌الله و حوثی‌ها سلاح می دهد
🔹می‌دانیم که آنها چه می‌کنند، می‌دانیم هم که کارشان اشتباه است؛ آنها را در این باره به چالش خواهیم کشید
جزئیات در👇👇
http://entekhab.ir/fa/news/757439
🆔 @Entekhab_ir
🔸 انقلابِ بازرگان در دو حرکت !
🔹 به مناسبت بیست و نهمین سالگرد فوت مهندس مهدی بازرگان
@nehzatazadiiran
🔹 سخنرانان:
▫️علیرضا رجایی (روزنامه‌نگار و فعال سیاسی ملی-مذهبی)
▫️حسن یوسفی اشکوری (دین‌پژوه، روزنامه‌نگار و نماینده‌ی اولین دوره‌ی مجلس شورای اسلامی)
▫️عبدالعلی بازرگان (قرآن‌پژوه، روزنامه‌نگار، عضو نهضت آزادی ایران)
▫️محمود صدری (جامعه‌شناس، استاد دانشگاه، نویسنده)
▫️سروش دباغ (پژوهشگر فلسفه و مترجم)
🔹 زمان برگزاری:
شنبه ۲۰ ژانویه مورخ ۳۰ دی‌ماه، ساعت ۲۱:۰۰ به وقت ایران و ۱۸:۳۰ به وقت اروپای مرکزی
🔹 برگزاری در بستر:
کلاب «گفت‌وگوهای ملی» :
https://www.clubhouse.com/house/گفتگوهای-ملی
و همزمان به صورت «لایو» در صفحه‌ی
اینستاگرام به نشانی: goftegoha_melli
@nehzatazadiiran
🎥سوال مجری تلویزیون از رئیس سازمان انرژی اتمی:
🔹 وقت آن نرسیده که ایران به سلاح هسته ای دست یابد!؟
🆔 @Entekhab_ir
📰 پیشخوان: چهارصدوبیست‌وسومین شماره #روزنامه_هم_میهن یکشنبه بیست‌وچهارم دی‌ماه منتشر می‌شود.
@javadrooh
👁🗨 نگاه تحلیلگران: دولت محرومان و خودکشی کارگران
👈 عبدالجواد موسوی، شاعر و روزنامه‌نگار، در شماره امروز روزنامه "هم‌میهن" نوشت:
✍ در تاریخ خواهند نوشت در زمانه‌ای که دولت مستقر خود را دولت محرومان می‌دانست، مجلس وقت خود را مجلس انقلابی می‌خواند و تمام دستگاه‌های اجرایی، سازمان‌ها و نهادهای کشور با قدرت هرچه تمام‌تر پروژه یکدست‌سازی حاکمیت را پیش می‌بردند، شش کارگر یک کارخانه خودکشی کردند تا خلاصی یابند.
✍ از آن شش نفر، یک نفر فقط به این دلیل خودکشی کرد که پاسخ یک سوال ساده‌اش را ندادند؛ آن‌هم در زمان حاکمیت دولت پاسخگو. دولتی که قرار بود گشت ارشاد مسئولان راه بیاندازد، اما از دل گشت ارشادش چای دبش بیرون زد.
✍ در هیچ دوره‌ای مجموعه ساختار سیاسی تا این‌اندازه یکدست نبوده. قرار بود حاکمیت یکدست شود تا موانع و محدودیت‌های خدمت‌رسانی به خلق خدا برداشته شود.
✍ تا پیش‌ازاین، بهانه جماعت خودارزشی پندار این بود که غربزده‌ها، سازشکاران، مرفهان بی‌درد و نئولیبرال‌ها نمی‌گذارند چنانکه شاید و باید برنامه‌ها و اهداف نیروهای انقلابی به‌تمامی محقق شود.
✍ الحمدلله این موانع برطرف شده‌اند و حالا حتی نماینده‌ای که شیطنت همکارانش را افشا می‌کرد، ردِصلاحیت می‌شود تا دیگر هیچ‌کس آب به آسیاب دشمن نریزد. با این‌حساب دیگر می‌خواهید مشکل را به گردن چه‌کسانی بیاندازید؟
🔅متن کامل یادداشت را در لینک زیر بخوانید:
B2n.ir/t11751
@javadrooh
🎥 دنیای امروز دنیای جوانمردی نیست
▫️محمد جواد ظریف، وزیر سابق امور خارجه در مراسم بیست و یکمین سالگرد تاسیس مجموعه دنیای اقتصاد که با حضور جمعی از اقتصاددانان، صاحب‌نظران و چهره‌های مطرح سیاسی و اقتصادی کشور در هتل استقلال تهران برگزار شد، به تبیین نگاه غلط سیاستگذاران در مواجهه با مسائل بین‌المللی پرداخت.
▫️ظریف با اشاره به دنیای جدید در عصر پسا جنگ سرد تاکید کرد که هیچ کشوری نمی‌خواهد مردمش را به سمت ناملایمات بکشاند، ولی نگاه غلط به و اشتباه ادراکی کشور را به آن سمت هل خواهد داد.
▫️وزیر امورخارجه سابق ایران گفت که تمامی جناح‌ها و رسانه‌های چپ و راست کشور از موضع اخیر روسیه در مورد جزایر سه‌گانه خشمگین‌اند؛ اما این یک مسأله کاملا طبیعی در جهان امروز است.
▫️ظریف در ادامه افزود که روسیه به خاطر ما خودش و منافعش را به خطر نخواهد انداخت، دنیای امروز دنیای مردی و جوانمردی نیست، اگر ما با دیدگاه غلط امتیازات و فداکاری‌های بیش از حدی را تقدیم روسیه کردیم نباید توقع رفتار مشابه مسکو را داشته باشیم.
#بیست_و_یک_سالگی_دنیای_اقتصاد
📺 @ecoiran_webtv
🖋یادداشت راهبرد: انتخاب معکوس
👈 محمدجواد روح
✍ در روزهایی که فضای بحث و گفت‌وگو درباره انتخابات حتی در میان سیاستمداران و رسانه‌ها نیز سرد و کمرنگ است، حسن روحانی و نزدیکان او به معدود حلقه‌های سیاسی تبدیل شده‌اند که از انتخابات و درباره انتخابات و مقوله رای دادن صحبت می‌کنند و در جهت نوعی گفتمان‌سازی در این زمینه گام برمی‌دارند.
✍ البته، فضای سیاسی و اجتماعی ایران چنان نیست که بتوان تصور کرد چنین گفتارهایی تأثیری ملموس و تعیین‌کننده بر روند و فضای موجود -دست‌کم در کوتاه‌مدت و انتخابات پیش رو- داشته باشد.
✍ مجموعه روندها، تجربیات و نارضایتی‌های شکل‌گرفته در کشور (به‌ویژه پس از سال۱۳۹۶) به‌گونه‌ای بوده است که نه‌فقط بدنه اجتماعی را از مشارکت در انتخابات و سود جستن از ابزار صندوق رای دور کرده است، بلکه بخش مهمی از نخبگان و نیروهای سیاسی را نیز که تا پیش از این، حاملان و پیش‌برندگان گفتمان‌ها و راهبردهای سیاسی انتخابات‌محور بودند، به کنار گذاشتن رویه پیشین واداشته است.
✍ منتقدان ازیک‌سو، دستاوردها و خروجی حضور نیروها در نهادهای انتخاباتی را به بررسی می‌نشینند و از سوی دیگر، این حضور را از منظر میزان تأثیرگذاری بر رقابت کلان و موازنه قوای مبتنی بر حاکمیت دوگانه موجود در ساخت سیاسی مورد سنجش قرار می‌دهند.
✍ اگر نیروی سیاسی منتخب مدعی شود که ضعف دستاورد و کارنامه‌اش ناشی از مقابله و مقاومت نیروهای قدرتمند درون ساخت سیاسی است؛ باز هم این استدلال از منظر منتقدان، بیش از بهانه‌ای تصویر و تصور نمی‌شود و به این استدلال متقابل و طبیعی می‌انجامد که: «شما مگر اطلاعی از واقعیت توازن قوای درون ساختار نداشتید که وعده‌هایی دادید و شعارها و برنامه‌هایی را طرح کردید که امکان تحقق آن بعید بود؟ اگر اطلاع داشتید و آن وعده‌ها را دادید که خطا کردید و اگر اطلاع نداشتید که عذر بدتر از گناه و نشانه فقدان آگاهی و شایستگی برای حضور در میدان سیاست است».
✍ اظهارات اخیر حسن روحانی و آنچه تحت‌عنوان «گاهی نتیجه رای ندادن، رای دادن است» نیز از این منظر، گامی در جهت نقد مبنایی گفتمان‌ها و راهبردهای مبتنی بر «دوری از انتخابات» است. او در این اظهارات به‌صراحت می‌گوید: «گاهی مشارکت نکردن و رأی ندادن در انتخابات به معنای نوعی رأی دادن است؛ رأی دادن به همان نامزدی که او را برای کسب آن مسئولیت صالح نمی‌دانیم. چون در انتخابات مشارکت نمی‌کنیم، عملاً شرایط را برای انتخاب غیراصلح مهیا می‌کنیم».
✍ گفتار، شاید از فرط بداهت سخنی جز «توضیح واضحات» نباشد. اما ادعای بی‌مبنایی نیست اگر بگوییم بخش مهمی از منابع اقتصادی و سرمایه اجتماعی و روند توسعه کشور و فرصت‌های نسلی و بین‌المللی کشور در ربع قرن اخیر، هزینه درک نکردن این گفتار بدیهی شده است؛ گفتاری که می‌گوید: «رای ندادن به گزینه A که با آن نسبتاً همسو و همفکر هستیم، اما به کارنامه و دستاوردهای آن نقد جدی داریم؛ عملاً به‌معنای رای دادن به گزینه B خواهد بود که دقیقاً مخالف آن هستیم و تقریباً هیچ نقطه مشترکی با آن نداریم».
✍ گفتار روحانی در نقد این «انتخاب معکوس»، زمانی جدی‌تر می‌شود که توجه کنیم بخش مهمی از نخبگان و نیروهای مخالف شرکت در انتخابات، اقدام خود را با توجیه کاستن مشروعیت از جریان قدرتمند و واقعی حاکم پیش می‌برد و تصور می‌کند با رای ندادن (که آن را «نه» گفتن به کلیت سیستم می‌داند)، در جهت تضعیف ساخت موجود در سطح درونی و بیرونی گام برمی‌دارد.
✍ حال آنکه تجربه دو دولت برآمده از کاهش مشارکت (احمدی‌نژاد و رئیسی) نشان از آن دارد که اتفاقاً، تکیه ساخت قدرت در این مقاطع به نیروهای رادیکال‌تر، خالص‌تر و وفادارتر بیشتر و رویکردهای حامی‌پرورانه تقویت می‌شود.
✍ رویکردهایی که با رای ندادن اکثریت یا تفرق آرای اکثریت، عملاً از رای معکوس اکثریت هم برخوردار بوده است؛ اکثریتی که با رای ندادن نه به جریان مقابل و ساخت موجود، که عملاً به حال و آینده خود «نه» گفته است...
🔅متن کامل یادداشت را در لینک زیر بخوانید:
B2n.ir/h91230
@javadrooh
👁🗨 نگاه تحلیلگران: جان کلام
▪️سرمقاله هم‌میهن|سوم دی‌ماه ۱۴۰۲
✍ اگر قرار باشد درباره انتخابات به هر نحوی سخن بگوییم شاید نتوان بهتر و روشن‌تر از این جملات مقام رهبری را اظهار داشت:«اگر مشارکت ضعیف باشد مجلس ضعیف خواهد شد، مجلس ضعیف توانایی کامل برای رفع مشکلات نخواهد داشت/ اگر می‌خواهیم مشکلات برطرف بشود باید مشارکت را بالا ببریم، این وظیفه‌ی همه است.» در درستی این گزاره‌ها شکی نمی‌توان داشت.
✍ ضعیف‌ترین مجلس پس از انقلاب همین مجلس کنونی است که با کمترین مشارکت تشکیل شد. نگاهی به عملکرد بسیار جناحی و شعاری آن، به‌خوبی گویای ضعف آن است.
✍ نگاهی به عملکرد قانونگذاری آن که خسارت فراوانی برای کشور داشته است، چه در قانونی که برای برجام نوشتند و موجب شد که امکان احیای برجام در سال ۱۳۹۹ از میان برود و اکنون هم در عمل رسیدن به چنین توافقی دور از ذهن است و صدای آشپزهای دولتی را هم درآورده که می‌گویند با تحریم نمی‌توان رشد اقتصادی داشت! و چه در قانون فرزندآوری که هزینه‌های بسیار زیادی را به کشور بار کردند، بدون اینکه فرزندآوری مثبت شود، حتی کمتر هم شده است و چه در فرآیند نظارتی آنان که در برابر فساد اخیر سکوت اختیار کردند یا در جریان خودروهای شاسی‌بلند ماجرا را ماله‌کشی کردند و مسکوت گذاشتند و بالاخره در وظیفه مهم مجلس در رای اعتماد به کابینه است که یکی از ضعیف‌ترین کابینه‌ها را تشکیل و به آنان رای اعتماد دادند، کافی است به صلاحیت‌های علمی و حرفه‌ای کمیسیون‌های مجلس نگاه کنیم که چه اندازه بی‌ربط با وظایف آنان به‌ویژه در حوزه اقتصادی است.
✍ همچنین شکست مطلق این مجلس در شفافیت بر کسی پوشیده نیست و این شکست تنها پدیده شفاف این مجلس است، به‌ویژه در بردن بررسی قوانین به کمیسیون اصل ۸۵ و به دور از افکار عمومی، فقدان شفافیت را به اوج رساندند. این وضع محصول ضعف آنان است.
✍ ضعف آنان محصول مشارکت پایین انتخاباتی است. خروجی هر دو انتخابات ۱۳۹۸ و ۱۴۰۰ که مشارکت پایینی داشت، مجلس و دولت ضعیف و ناکارآمد بود. از سوی دیگر مردم در میزان مشارکت تصمیم‌گیر نهایی نیستند چون مردم هرگاه کالای سیاسی خوبی جلویشان بوده در انتخابات شرکت کرده‌اند و تحت تاثیر هیچ تبلیغاتی هم قرار نمی‌گیرند. در واقع این همان است که مقام رهبری در سخنان خویش از آن به عنوان رقابت کامل یاد کرده و ویژگی انتخابات خوب دانسته‌اند. در سال ۱۳۹۲ و ۱۳۹۶ تمام رسانه‌های بیگانه علیه مشارکت انتخاباتی بودند، ولی ۷۳درصد مردم شرکت کردند که بسیار پرشور بود.
✍ در سال ۱۳۹۸ و ۱۴۰۰ در داخل کشور کسی از تحریم حرف نزد، ولی مردم نیامدند. مردم به سبد انتخابات نگاه می‌کنند که آیا کالای سیاسی آنان جور است؟ چه کالایی؟ کالایی که بتواند مسائل جامعه را بشناسد و حل کند، همان‌گونه که مقام رهبری درباره اثرات مشارکت شرح دادند، می‌توانیم نتیجه بگیریم که در این دو انتخابات اخیر چنین کالایی به اندازه‌ای که مشارکت مناسب را ایجاد کند در دسترس نبود تا مردم ترغیب شوند که در انتخابات شرکت کنند و به نامزدها رای دهند. به همین علت به چنین وضعی افتاده‌ایم.
✍ پس راه‌حل افزایش مشارکت همچنان در دست مدیران و تصمیم‌گیران انتخاباتی است. با توجه به فقدان زمینه‌هایی که بود و تصور عموم که انتخابات امسال مثل ۱۳۹۸ خواهد بود، افراد شایسته اندکی زحمت پیش‌ثبت‌نام را پذیرفتند، بنابراین کالای سیاسی مناسب برای تحقق مشارکت بالا در میان ثبت‌نام‌کنندگان یافت نمی‌شود و تاکنون اراده‌ای هم برای اصلاح این مسئله دیده نشده است، بنابراین اگر اراده سیاستگذاران انتخابات، بر این تعلق می‌گیرد که مجلسی قوی با مشارکت بالا برای حل مسائل کشور انتخاب شود، چاره‌ای نیست جز اینکه اقدام به اصلاح شرایط ثبت‌نام کنند و از نامزدها بخواهند که براساس قانون قبلی ثبت‌نام کنند و از حالا وارد رقابت انتخاباتی شوند و با آزاد کردن فضای رسانه‌ای رسمی، امکان به میدان آمدن همه نیروهای سیاسی را فراهم نمایند.
✍ قانون فعلی را که این مجلس تصویب کرده این شائبه را دارد که برای کاهش مشارکت و انتخاب مجدد خودشان نوشته شده است. در غیر این صورت بعید است شاهد تحولی حداقلی در فضای سرد انتخاباتی باشیم. به نظر می‌رسد که سطح مشارکت در پایتخت که سیاسی‌ترین شهر است زیر ۱۵درصد است و اگر نتوان این عدد را به ۵۰درصد رساند، نتیجه‌ای حاصل نخواهد شد، یعنی حداقل ۳/۵ برابر مشارکت کنونی در تهران را باید شاهد باشیم؛ خود دانید.
@javadrooh
#اخبار
💢دکتر روحانی در دیدار جمعی از علما و روحانیون:
گاهی رأی ندادن در انتخابات نوعی رأی دادن است/ قرار ما از اول انقلاب، رضای مردم بود/ اقلیت حاکم می‌خواهد انتخابات حداقلی باشد/ دولت فعلی با مشکلات دولت ما مواجه نیست
🔹این تصور که اگر اقلیتی حاکم شود با آن می‌توانیم کشور و نظام و اسلام را حفظ کنیم، نتیجه نامطلوب خود را نشان داده است.
🔸اگر با کنار کشیدن خودمان خدای‌ناکرده این نظام صدمه جبران‌ناپذیر ببیند، چه پاسخی داریم؟ اگر ما کنار بکشیم آیا مردم امیدوار می‌شوند یا ناامید می‌شوند؟ آنچه من احساس می‌کنم با ثبت‌نام امثال بنده عده‌ای ولو نه چندان زیاد امیدوار شدند و گفتند شاید شورای نگهبان فضای بهتری ایجاد کند و متولیان انتخابات شاید به توصیه مقام معظم رهبری درباره رقابتی کردن انتخابات عمل کنند.
🔹کرونا، داعش و ترامپ، مشکلات ویژه دوران ما بود که امروز وجود ندارد و ممکن است در آینده هم نباشد. از طرف دیگر همه قوا و صداوسیما و تریبون‌ها و نهادها هم با دولت فعلی هماهنگ هستند درحالی که ما چنین شرایطی نداشتیم.
rouhanihassan.com/Fa/News/105581
@rouhanioffice
روزنامه دولت درباره اقدام مسکو در تقض تمامیت ارضی ایران:
🔹موضوع جزایر سه‌گانه فقط یک بند از بیانیه کشورهای عربی و روسیه بود
🔹 شیطنت جریان رسانه‌ای باعث شد اصل روابط ضدتحریمی تهران-مسکو مورد تخریب قرار گیرد
جزئیات در 👇👇
http://entekhab.ir/fa/news/752350
🆔 @Entekhab_ir
💥خبر: ژاپن پایان دوران صلح‌طلبی را اعلام کرد
👈 دولت توکیو افزایش بودجه نظامی را به بیش از ۵۶میلیارد دلار برای سال۲۰۲۴ اعلام کرده است.
🔹دولت ژاپن تا سال۲۰۲۷، ۳۰۰میلیارد دلار اضافی در ارتش سرمایه‌گذاری خواهد کرد و به تجهیزات ارتش هواپیماهای جنگنده اف-35، ژاپنی پیشرفته بیشتر، تانک، هزاران موشک کروز و کشتی‌های جنگی پیشرفته اضافه خواهد کرد.
🔹رسانه‌های ژاپن، علت این تغییرات را تهدیدات کره شمالی و چین برای صلح در منطقه اعلام کردند.
@javadrooh
فروش قسطی کالا به صورت خرید دین باعث «خریدهای صوری» و «زیرفروشی» در بازار به‌عنوان پدیده‌ای خطرناک شده است
غوغای دلالی در حاشیه یک شهر
🔹ماجرای تولد اولین مال لوازم خانگی به دوره‌ای باز می‌گردد که برندهای خارجی از ایران رفتند و فضا برای تولیدات داخلی باز شد.
🔹هرچند این مجموعه از زمان آغاز به کار، تبلیغاتی در فضای رسانه داشت اما هیچ‌یک از اصناف احساس خطری بابت ورود این مجموعه به حوزه لوازم خانگی نمی‌کردند چون گمان این بود که مرکز نامبرده مانند هایپرها عمل خواهد کرد.در ماجرای هایپرها،بانک‌ها از فروش آنها حمایت نمی‌کردند.
🔹مجموعه فرش در زمان پذیره‌نویسی اوراق جهت تامین مالی از بازار سرمایه،ناگزیر به ارائه اطلاعیه هزینه‌ها بود.در این اطلاعیه ذکر شد فقط برای یک دوره تبلیغات 700 کمیلیارد تومان به صداوسیما داده شده است.
🔹حسین شهرستانی،خزانه‌دار اتحادیه لوازم خانگی:ما منابع را سروته وارد اقتصاد می‌کنیم. نظام بانکی در دنیا منابع خرد را جمع کرده و به سیستم تولید وارد می‌کند.امروز بانک‌های ایران منابع خرد را جمع کرده و به جای تولید وارد حلقه آخر یعنی سیستم توزیع می‌کند.
فرزانه طهرانی
B2n.ir/q68570
@hammihanonline
مدیرعامل قوه قضائیه خبر داد:
♦️جاسوس بودن نیلوفر حامدی و الهه محمدی برای دستگاه قضایی احراز نشده
🔹مهدی کشت‌دار، مدیرعامل خبرگزاری قوه‌قضائیه در واکنش به آزادی نیلوفر حامدی و الهه محمدی که دیروز پس از ۱۷ ماه با قرار وثیقه از زندان آزاد شدند نوشت که از روز گذشته و در پی آزادی دو متهم امنیتی با قرار وثیقه، برای برخی این تصور به وجود آمد که چطور دو جاسوس با قید وثیقه آزاد شده‌اند؟ طبق دادنامه صادره از سوی دادگاه رسیدگی کننده به پرونده متهمین، اتهام‌های این دو نفر تحت عنوان: همکاری با دولت متخاصم آمریکا، اجتماع و تبانی برای ارتکاب جرم بر ضد امنیت کشور و فعالیت تبلیغی علیه نظام جمهوری اسلامی ایران ذکر شده است. این امر حاکی از این است که جاسوس بودن این دو نفر برای دستگاه قضایی احراز نشده است.
جزئیات در👇👇
http://entekhab.ir/fa/news/757722
🆔 @Entekhab_ir
👁🗨 نگاه تحلیلگران: چرا ۱۷ ماه؟
👈 سرمقاله هم‌میهن| دوشنبه ۲۵دی‌ماه۱۴۰۲
✍ با تبدیل قرار بازداشت به وثیقه، همکاران‌مان خانم الهه محمدی و نیلوفر حامدی که در پی انعکاس مطالب مربوط به اعتراضات سال پیش بازداشت بودند، سرانجام با تودیع وثیقه ده میلیارد تومانی، از زندان آزاد شدند و منتظر می‌مانند تا دادگاه تجدیدنظر و مراحل بعدی دادرسی انجام شود.
✍ درباره نحوه رسیدگی به پرونده این دو روزنامه‌نگار نقدهای فراوانی وجود داشت. همانطور که می‌دانیم، در مدت کوتاهی پرونده‌های زیادی از آن اعتراضات مختومه و حکم نهایی شد و حتی تعدادی اعدام شدند. همچنین سایر متهمان تعیین‌تکلیف و عفو شدند. شاید فقط این دو نفر با اطاله دادرسی ناموجه و حتی غیرقانونی روبه‌رو شدند؛ اطاله‌ای که قطعاً زیان آن برای کشور و حکومت بیش از زیان آن برای متهمان بود. بازداشت منطقِ روشنی دارد.
✍ جلوگیری از تبانی و امحای آثار جرم و نیز فرار از کشور، یا پنهان شدن، اولین مورد مربوط به روزهای بازجویی است که خیلی زود تمام شد و آنان به بند عمومی رفتند و دومی نیز با قرار وثیقه مناسب حل می‌شود. بنابراین، پس از دوران بازجویی اولیه باید آزاد می‌شدند تا در ادامه مراحل دادرسی، دادگاه بدوی و تجدیدنظر به اتهامات رسیدگی کنند
✍ ولی برخلاف نص صریح قانون و نیز تاکیدات رئیس قوه‌قضائیه برای عدم استفاده از قرار بازداشت مگر در حد قانون و ضرورت، قرار بازداشت ادامه یافت و رسیدگی نیز تاخیر شد و پرونده این دو همکار از یک پرونده‌ای که می‌توانست مثل سایر پرونده‌ها عادی باشد، به یک پرونده بین‌المللی تبدیل شد؛ بدون اینکه هیچ دستاوردی (تاکید می‌کنیم هیچ دستاوردی) در تداوم بازداشت آنان برای ساختار تصمیم‌گیر وجود داشته باشد.
✍ کاش فقط همین مشکل بود. مشکل مهمتر همانطور که گفتیم، فقدان توجیه قانونی و ندادن پاسخ روشن در مورد تداوم این بازداشت بود.
✍ مسئله دیگر عدم رسیدگی علنی به اتهامات آنان بود. اگر واقعاً متهم‌کنندگان و نهاد امنیتی مربوط، به اتهامات وارده اطمینان دارند، چرا آن را علنی نکردند تا مردم نیز از سیر ماجرا و اتهامات مطلع شوند؟ این روند قضایی و دادرسی موجب شد که پرونده از سیر عادی خود خارج شود و زیان آن برای کشور نیز فراوان باشد.
✍ هرچند در زندان بودن دو خانم جوان و دور از همسر و پدر و مادر و خانواده بودن نیز مشکل و سخت است؛ ولی هیچ دلیل قانونی و حتی عقلی موجهی برای تداوم این بازداشت وجود نداشت.
✍ اگر همان پارسال پس از بازجویی‌ها و صدور کیفرخواست آنان را به قید وثیقه آزاد می‌کردید، چه می‌شد؟ قطعاً این یکی از مواردی است که جریان‌های برانداز هم از آن خوشحال می‌شوند و خواهان تداوم زندان آنان بودند، زیرا با آزادی آنان مسئله به شکل دیگری در می‌آمد.
✍ در هر حال، امیدواریم در مرحله دادرسی تجدیدنظر مشکلات و ضعف‌های دادرسی در دادسرا و دادگاه بدوی مورد توجه قرار گرفته و جبران شود. این پرونده و نحوه برخورد با آن درس خوبی است برای اینکه منافع کلان کشور را فراتر از برخوردهای سلیقه‌ای یا احتمالاً تنبیهات شخصی بی‌اثر و موردی قرار دهیم.
@javadrooh
✅نیلوفر حامدی و الهه محمدی پس از آزادی از زندان اوین
🔹این دو روزنامه‌نگار امروز پس از بیش از ۴۰۰ روز از زندان آزاد شدند
#امتداد
@emtedadnet
👁🗨 نگاه تحلیلگران: رقابت با آراء باطله؛ هم توصیه هم هشدار
👈 مسعود سالاری، تحلیلگر مسائل سیاسی، در یادداشتی برای "راهبرد" نوشت:
✍ هفتمین سالگرد درگذشت مرحوم هاشمی‌رفسنجانی، فرصتی بود تا حسن روحانی یکبار دیگر سخنان مهمی را ایراد کند. از جمله خطاب به شورای نگهبان درباره ردصلاحیت‌های گسترده گفت: «امروز روز امتحان بزرگ تاریخی برای شورای محترم نگهبان است. تاریخ در این روز‌ها درباره شورای نگهبان قضاوت خواهد کرد. باز می‌خواهند رقیب نامزد اصلی انتخاب آرای باطله باشد؟»
✍ این جملات ضمن داشتن اعتراض در بطن خود، دارای دو وجه «توصیه» و «هشدار» هم بود. شورای نگهبان نمی‌تواند با این ردصلاحیت‌ها خودش را از اتهام همسویی با تمامیت‌خواهان که امروز برخی از سخنگویان آنها بی هیچ ابایی در مصاحبه‌های خود از مدیریت صندوق به معنی مهندسی آرا سخن می‌گویند و از مشارکت پایین استقبال علنی می‌کنند و همچنین از اقدام خلاف جهت توصیه‌های رهبری مبنی بر فراهم کردن زمینه برای مشارکت بالا، مبرا بداند.
✍ هم شورای نگهبان و هم تمامیت‌خواهان اگر نیک و به دور از جزم‌اندیشی و لج ببینند؛ این فراز از سخنان آقای روحانی، توصیه‌ای دلسوزانه برای خودشان است.
✍ وجه هشدار آن جمله این است که تمامیت‌خواهان با ردصلاحیت گسترده، بر آن نباشند برخلاف ظاهرسازی‌های شعاری و گاه متناقض مطالبه مشارکت بالا، نسبت به این موضوع در ضمیر خود خوشحال و خیالشان راحت باشد که این بار هم موفق می‌شوند مردم را از صندوق رای رویگردان کنند و چون دفعه قبل با حداقل آرای وفاداران خود، حائز اکثریت آراء حداقلی صندوق‌ها شوند.
✍ بلکه این‌بار ممکن است مردم شیوه دیگری از نوع نافرمانی مدنی را به کار ببرند و آن آمدن به پای صندوق رأی با رأی باطله گسترده باشد؛ چراکه به دلیل نداشتن کاندیدای مورد نظر یا متفاوت، با انداختن رای باطله در صندوق، ضمن ثبت اعتراض خود، می‌توانند تمامیت‌خواهان را عملا از کسب حد نصاب لازم و راه‌یابی به دو مجلس ناکام سازند.
✍ وجه توصیه آن جمله هم این است که حداقل برای حفظ آبروی خود هم که شده، شانس رقابت برای رقیبان‌تان را بیشتر کنید. شاید در این صورت با نیامدن مردم و نداشتن دلیلی برای آراء باطله، شما به مرادتان برسید. خاصه آنکه همه ردصلاحیت‌شدگان را دارای سابقه عملکرد بد نزد مردم و از همسویان دولت قبل و فاقد پایگاه مردمی می‌دانید!
✍ اگر هم در مقابل رقبا بازنده شدید؛ بسیار آبرومندانه‌تر است تا در مقابل آراء باطله بازنده شوید.
✍ به‌هرحال، این احتمال هم وجود دارد که جامعه بالنده ایران از همین توصیه دلسوزانه روحانی، ایده بگیرد و از آن یک راهکار اعتراضی بسازد و اقلیت حاکم را غافلگیر کند.
@javadrooh
🎥 نمی‌توانیم یا نمی‌خواهیم بمب اتمی داشته باشیم؟
🔹محمد اسلامی رئیس سازمان انرژی اتمی ایران: موضوع نتوانستن نیست، بلکه نخواستن است، ما نمی‌خواهیم سلاح هسته‌ای داشته باشیم چون راهبردمان چیز دیگری است و البته در همین سطح هم توانسته‌ایم بازدارندگی ایجاد کنیم.
#دولت_مردم
@PadDolat
@Padmultimedia
🔸رئیس ستاد ارتش اسرائیل: برای از بین بردن حماس، باید صبر داشته باشیم
ژنرال هرتزی هالوی، رئیس ستاد ارتش اسرائیل با اشاره به محدود بودن زمان برای بازگشت گروگان‌های اسرائیلی اسیر گروه تروریستی حماس، نسبت به "تلاش برای باج‌گیری آتش‌بس" هشدار داد. رئیس ستاد ارتش اسرائیل افزود که ارتش باید به عملیات خود در نوار غزه ادامه دهد تا بتواند حماس را شکست دهد و گروگان‌هایی را که این گروه تروریستی در اختیار دارد، آزاد کند.
هالوی در ادامه اظهار داشت: «ما امروز طرح‌هایی را برای فرماندهی جنوب برای ادامه جنگ و افزایش فشار نظامی بر حماس تصویب کردیم. فشارهایی که منجر به برانداختن حماس و بازگشت گروگان‌ها می‌شود.» به گفته هالوی تنها این فشارهاست که "تاکنون توانسته است بسیاری از گروگان‌ها را بازگرداند."
رئیس ستاد ارتش اسرائیل همچنین با اشاره به صدمین روز از آغاز جنگ و این که گروگان‌ها هنوز در غزه در دست تروریست‌های حماس اسیرند افزود "ما با تمامی ابزارها، عمدتا پنهانی، برای بازگرداندن آنها تلاش می‌کنیم و تا زمانی که همه آنها را برگردانیم به این کار ادامه خواهیم داد.»
@dw_farsi
👤 چهره روز: سلب صلاحیت عجیب
👈 سعید حجاریان، نظریه‌پرداز سیاسی، در واکنش به اظهارات اخیر محمدرضا باهنر به کانال "صبح‌ما" گفت:
🔹اخیراً از آقای محمدرضا باهنر، دبیرکل جامعه اسلامی مهندسین، نقل شده است که: «حجاریان و علوی‌تبار که از گزینه خیابان حرف می‌زنند، حتماً صلاحیتی برای حضور در مجلس ندارند».
🔹بنده، تابه‌حال به احترام اخوی ایشان، شهید باهنر، که مدتی به‌عنوان نخست‌وزیر ریاستی بر من داشتند، نسبت به این قبیل اباطیل آقای مهندس باهنر واکنشی نشان نداده‌ام. اما این‌بار حرف ایشان به‌نظرم عجیب آمد.
🔹اولاً، من برای انتخابات- به‌شرط وجود- ثبت‌نام نکرده‌ام که صلاحیت‌ام در معرض تأیید یا رد قرار بگیرد. ثانیاً، کسر شأن خود می‌دانم که در این انتخابات رسوا شرکت کنم. ثالثاً، و از همه مهمتر اینکه من طبق قانون انتخابات اساساً فاقد صلاحیت نمایندگی هستم آن هم نه به‌دلایل سیاسی، بلکه به دلیل ذیل ماده۳۱ قانون انتخابات که بیان می‌دارد نمایندگان باید از سلامت جسمی برای انجام وظایف نمایندگی برخوردار باشند و من، حدود ۲۴سال است که فاقد چنین شرطی هستم.
🔹فی‌الواقع می‌خواهم بگویم هم‌فکران آقای باهنر ترور می‌کنند و بعد، از افراد سلب صلاحیت می‌کنند! چنانکه به همین منوال از مرحوم داریوش فروهر هم سلب صلاحیت شد؛ زیرا برای ورود به مجلس «وجود» اولین شرط است.
🔹باری، من تعجب می‌کنم از کسی که در رشته مهندسی تحصیل و سال‌ها کار سیاسی کرده است و این امور بدیهی را نمی‌داند و به‌جای پرداختن به امر سیاست به اموری متشبث می‌شود که قابل اندازه‌گیری نیست. مثلاً فرموده‌اند: «من طرفدار خیابان هستم». حال آنکه من تصریح کرده‌ام بین انتخابات و خیابان منازل زیادی وجود دارد که نوبت به خیابان نمی‌رسد.
🔹سخن پایانی من با آقای باهنر این است که گروه‌های سنتی سیاسی جناح راست، اینک در معرض جریان‌هایی قرار دارند که خود را سوپر انقلابی می‌دانند؛ جریان‌هایی که به‌مرور دسترسی گروه‌های سنتی را به سیاست و اقتصاد مسدود خواهند کرد.
🔹لذا بهتر است ایشان به‌جای آنکه تلاش خود را مصروف اصلاح‌طلبان کنند فکری به‌حال جریان سنتی اصول‌گرا کنند که عن‌قریب از صحنه روزگار حذف خواهد شد. شاید روزی به شما نیز بگویند فاقد صلاحیت هستید چنانکه آقای لاریجانی به این سرنوشت دچار شد.
@javadrooh
📰 پیشخوان: چهارصدوششمین شماره #روزنامه_هم_میهن دوشنبه چهارم دی‌ماه منتشر می‌شود.
@javadrooh
مستند سینمایی «جزیره ماهی»، از زاویه‌ی بررسی عملکرد لشکر ۱۴ امام حسین در عملیات کربلای۴، نکات مهمی از این عملیات و مسائل جنگ را روایت می‌کند.
این مستند حاصل تلاش چندین‌ساله‌ی فیلمساز عزیز کشورمان، رضا اعظمیان است.
او به مناسبت سی‌و‌هفتمین سالگشت عملیات کربلای۴، این مستند را برای انتشار در اختیار اتاق آینده قرار داده است.
مخاطبان می‌توانند انتقادات و پیشنهادات خود را از طریق آیدی زیر به سازنده‌ی مستند منتقل نمایند.
@reza1391450
🎥 تحریم انتخابات؟
🔸مناظره حاتم قادری و حمیدرضا جلائی‌پور
🔻جلائی‌پور: به رغم مهندسی انتخابات، مجلس با مجلس و نامزد با نامزد تفاوت دارد. اگر اغلب مردم در انتخابات شرکت نمی‌کردند من هم می‌گفتم شرکت نکنید. اما وقتی حدود ۴۰ درصد مشارکت می‌کنند خوب است اگر فردی غیرحکومتی تایید شد به مردم معرفی شود.
🔻قادری: فرض کنید چند آدم مستقل به مجلس بفرستیم یا نامزد ریاست جمهوری بکنیم. در اینجا حکومت می‌گوید شما هم در انتخابات آمدید ولی ما پیروز شدیم. این کار در واقع کام‌بخشی به حکومت است و هیچ ثمری ندارد.
🎞 فیلم کامل این گفتگو در پلتفرم آزاد:
🌐 A Z A D. im
🎞 فیلم کامل این گفتگو در یوتوب آزاد:
https://youtu.be/yzcV1_1XCck
🆔 @AzadSocial
@hamidrezajalaeipour
📰 پیشخوان: چهارصدوپنجمین شماره #روزنامه_هم_میهن یکشنبه سوم دی‌ماه منتشر می‌شود.
@javadrooh
🖋 یادداشت راهبرد: فوتبال و راه رشد سرمایهداری
👈 محمدجواد روح
✍ سال‌هاست فوتبال را پدیده‌ای فراتر از یک ورزش می‌دانند و بسیاری آن را یک صنعت می‌خوانند. اما به نظر می‌رسد صنعت خواندنِ فوتبال نیز، توصیفی ناقص و نارساست. فوتبال را می‌توان نمادی از مسیر تحولات جامعه بشری در عصر مدرن خواند.
✍ اگر از سطح رقابت‌ها، قهرمانی‌ها، عنوان‌ها و آمارها فراتر برویم و از سطحی کلان‌تر به آنچه در روندها و سیاستگذاری‌های فوتبال حاکم شده است، بنگریم؛ آن را بیش از هرچیز نماد و نمونه‌ای از تغییر روندها در مسیر زیست بشری می‌یابیم.
✍ سینما و موسیقی نیز با وجود آنکه پدیده‌ای جهانشمول هستند، اما برخلاف فوتبال فاقد زبان مشترک و همه‌فهم هستند و نیز، فاقد این ویژگی هستند که در یک زمان مشترک صدها میلیون و گاه میلیاردها نفر را درگیر یک مسابقه کنند. این، اشتراک زبانی و زمانی است که هرچه سطح تکنولوژی بالاتر رفته و امکانات پخش (چه از منظر گستره و چه از زاویه کیفیت) بیشتر شده است، بر دامنه دربرگیری و درگیری مخاطبان افزوده است.
✍ فوتبال از روزگار آماتوریسم بریتانیایی خود تا دوران اولیه لیگ‌های حرفه‌ای اروپایی و جام‌های جهانی نخستین، با تصاویر سیاه‌وسفید و بی‌کیفیت و غیرقابل‌تشخیص، هنوز به پدیده‌ای جهانی تبدیل نشده بود و برای بسیاری کشورها پدیده‌ای جدی‌تر از سایر ورزش‌ها نبود.
✍ اما با ارتقای تکنولوژی و فراهم شدن امکان پخش مستقیم تلویزیونی، رنگی شدن تصاویر و جذب هرچه بیشتر مخاطبان جهانی، فوتبال از سطح ورزشی معمولی فراتر رفت و به یک صنعت پول‌ساز و یکی از پرمخاطب‌ترین ابزارها برای ارائه تبلیغات تجاری تبدیل شد.
✍ فوتبال گرچه از سطح دولت‌ها و قدرت‌های ملی و بین‌المللی استقلالی قابل‌قبول دارد؛ اما خود در ذیل مجموعه مناسبات کلان اقتصادی و تکنولوژیک جهانی زیست می‌کند و از آن، تاثیر می‌پذیرد.
✍ فوتبال بیش از آنکه متأثر از قدرت سیاسی باشد؛ تحت تأثیر سرمایه و قدرت اقتصادی است که البته، برخی دولت‌ها و قدرت‌های سیاسی نیز از این ظرفیت برای پولشویی و سفیدشویی مناسبات مالی خود سود می‌جویند. روندهایی که در دهه‌های اخیر از سوی برخی کشورهای ثروتمند و دارای منابع بالا برای سرمایه‌گذاری در حوزه فوتبال صورت گرفته است، نشانه‌هایی از این تغییر روندهای سرمایه را بروز می‌دهد.
✍ برخی کشورهای صاحب سرمایه در قاره‌های آسیا و آمریکای شمالی تلاش کرده‌اند با جذب ستارگان بزرگ فوتبال دنیا، به‌تدریج مرکز ثقل فوتبال دنیا را از اروپا تغییر دهند و به عبارت دیگر، به جای آنکه سرمایه‌های خود را در باشگاه‌های اروپایی هزینه کنند و ستارگان را میان غول‌های جدید و قدیم اروپا ردوبدل کنند؛ این سرمایه‌ها را در لیگ‌های داخلی خود هزینه کنند و ستارگان فوتبال را از اروپا به کشورهای خود بیاورند. ژاپن، چین، آمریکا، قطر و در چند سال اخیر عربستان (با ابعاد بزرگ‌تر) در این مسیر حرکت کرده‌اند.
✍ آنچه از سال گذشته تحت‌عنوان طرح سوپرلیگ فوتبال با محوریت باشگاه‌های رئال مادرید و بارسلونا کلید خورده است و در روزهای اخیر با تائید قضایی نیز همراه شده است، نوعی ایده مقاومت در برابر روند جدید انتقال سرمایه در فوتبال است.
✍ در این ایده مقاومت، تلاش می‌شود در برابر سرمایه‌های جدیدی که از منابع نامتعارف وارد باشگاه‌های درجه دوم می‌شود و بازی بزرگان را برهم می‌زند؛ یک «بازی بزرگان رسمی» تعریف شود که در آن، تداوم انحصار و موقعیت غول‌های موجود تضمین شود. شکلی مشابه حق وتو که کشورهای پیروز پس از جنگ جهانی دوم برای خود تعریف کردند و هدف آن، هم تضمین موقعیت خود و هم حفظ کلی چارچوب نظم جهانی بود. اما آیا سوپرلیگ می‌تواند چنین نقشی را ایفا کند؟
🔅متن کامل یادداشت را در لینک زیر بخوانید:
B2n.ir/p75563
@javadrooh
👁🗨 نگاه تحلیلگران: اشکال از ماست
▪️سرمقاله هم‌میهن| شنبه دوم‌دی‌ماه ۱۴۰۲
✍ بیانیه مشترک روسیه و کشورهای عربی درباره جزایر سه‌گانه ایران، دوباره زمینه‌ای شد تا نسبت به روابط تهران و مسکو بحث و گفت‌وگو شود؛ به‌ویژه این بحث که آیا روس‌ها همچنان که مشهور است و در گزاره‌های تاریخی روابط دو کشور مطرح می‌شود، شریکی پایدار و قابل اعتماد هستند یا خیر؟
✍ واقعیت این است که نه‌تنها سیاستگذاران بلکه منتقدان سیاست‌های رسمی نسبت به روسیه نیز کمتر به اصول و مبانی روابط بین‌الملل توجه می‌کنند. شاهد آن را در انتقادات وزیر خارجه اسبق نسبت به روسیه باید جست‌وجو کرد.
✍ مسئله این است که گفت‌وگوها با مقامات خارجی با ادبیات سیاسی و غالبی محترمانه و براساس اعتماد و احترام متقابل دارد ولی در واقعیت، مبتنی بر حفظ و تامین منافع ملی و قدرت است و به همین علت نیز نباید این روابط را صفر و یک کرد، نباید مواضعی گرفت که امکان تغییر آن را از خود سلب کنیم.
✍ نباید مبنا را بر قول‌های شفاهی و حتی کتبی گذاشت. نمونه آن برجام است. توافق‌ها را کتبی می‌کنند، ولی نه به این علت که مکتوب شدن موجب تضمین آنهاست، بلکه به این علت که محتوای آن قابل خدشه نباشد، ولی تضمین واقعی هر توافقی موازنه قوای طرفین توافق است.
✍ برخی تحلیلگران معتقدند که روسیه نمی‌تواند شریک راهبردی ایران باشد. شاید در جهان دوقطبی پیش از 1990 چنین شراکتی قابل تصور بود، ولی اکنون وارد شدن شراکت راهبردی به سختی قابل تصور است. اصولاً با سیاست‌های موجود تهران هیچ کشوری نمی‌تواند شریک راهبردی تلقی شود. بنابراین ضمن آنکه با روس‌ها باید بهترین روابط را داشت، ولی در تعامل دوجانبه نباید تصور و انتظارات راهبردی از آنان داشت و در نتیجه دلیلی ندارد که در سطح مزبور وارد رابطه شد.
✍ ایران نیز متقابلاً و به دلایل گوناگون نمی‌تواند شریک راهبردی برای روسیه باشد. روس‌ها نیازمند دور زدن غرب و مقابله با آن از طریق چین، هند، برزیل و سایر قدرت‌های منطقه‌ای مثل اعراب هستند و برای این کار از هر برگی که می‌توانند استفاده می‌کنند. روس‌ها حتی برای تحقق این هدف خود در مواضع منطقه‌ای به‌ویژه نسبت به اسرائیل نیز تغییرات جدی داده‌اند. طبیعی است که با ایران نیز همین برخورد را خواهند کرد. البته اسرائیل به دلیل روابطش با غرب و حتی وجود سنت یهودی قدرتمند در روسیه و روس‌ها، چندان نگران این تغییر موضع آنان نیست.
✍ بنابراین در مجموع مشکل روابط ما با روسیه بیش از آنکه ناشی از سیاست‌های آنان باشد، متأثر از انتظارات نامتعارف ما از آنان است؛ انتظاراتی که با قدرت ما در این روابط جور درنمی‌آید. مهمتر اینکه سایر روابط خود به‌ویژه با اروپا و آمریکا را غیرقابل انعطاف کرده‌ایم و قدرت بازی با روس‌ها و هر کشور دیگری را از دست داده‌ایم. پس خودکرده را تدبیر نیست. به جای اعتراض به روس‌ها، ابزارهای سیاستی و قدرت خود را افزایش داده و متنوع و انعطاف‌پذیر نماییم.
@javadrooh