Telegram-канал tabesh_ch - مجموعه تابش | 🇵🇸: Unsorted

مجموعه تابش | 🇵🇸

07 Apr 2024 14:56

این اشخاص دعایشان قبول نمی‌شود

🌸 مجموعه تابش
@tabesh_ch

مجموعه تابش | 🇵🇸

07 Apr 2024 12:37

خانمِ تقریبا سالخورده‌ی کنارم _ که از همکلامی‌اش فهمیدم باسواد هم هست_ گفت در جوانی‌اش کسی را دوست داشته.‌ بعد از شصت سال هنوز هم دوستش دارد. گفتم خبرش رو داری؟ گفت نه.‌ نمیشد به بچه ها بگم توی اینستاگرام دنبالش بگردند. اصلا شاید هم اینستا نداره. و شاید هم مُرده... از راحتی کلامش یکه خوردم. فکر کن تو و کسی که دوستش داشتی آنقدر سالخورده شوید که احتمال مرگ هم را بدهید. گفت آدم یه وقتایی به کسی که دوستش داره نرسه، می‌مونه توو دلش. نمیگم برسه هم حتما خوشبخت میشه هاا، ولی می‌مونه توو دلش. گفتم: قطعا خیری بوده و با اون خوشبخت نمی‌شدید. بعدِ کمی فکر کردن زیر لب گفت: «اره، اره. بعد با خنده گفت: اما خیلی دوست داشتم یک بار توی خواب، یک روز از زندگی مشترکمان را ببینم. ببینم چطوری می‌شدیم. چطور هم را صدا می‌کردیم. چطور بیدار می‌شدیم. چطور آشتی می‌کردیم. از یک حسرت حرف نمی‌زنم، از یک نوع کنجکاوی می‌گویم...»

_ از یک کنجکاوی حرف می‌زنم_ خدای من! تا به حال در عمرم چنین تعبیر درستی در این مورد نشنیده بودم. واقعا چقدر درست گفتند، خیلی از چیزهایی که سعی در بزرگ و افسانه‌ای نشان دادنشان داریم، صرفا یک کنجکاویِ خیالی از حادثه‌ای‌ست که در خیال ما شیرین است و در حکمت پروردگار، زهرِ مهلک.
روی بعضی حس‌ها نمی‌شود بعضی القاب اشتباه را گذاشت؛ گاهی فقط یک کنجکاویِ خیالیِ شیرین است که به خاطر دور از دسترس بودن، نَفس به آن پروبال داده و اسمش را عوض کرده. و فقط برای عشق و ...نیست. برای یکی رویایِ یک ماشین است، برای کسی یک خانه‌ی ویلایی، برای دیگری شاید فرزندی نداشته و...هزاران نداشته‌ی دور دیگر.

او ( نَفس) حواسش به نداشته‌ی دور است، نداشته‌هایی که نه تنها بود و نبودشان چندان مهم نیست، بلکه اکثرا نبودنشان بزرگترین لطف است، بله. بزرگترین لطف.

از یک حسرت حرف نمی‌زنم؛ از یک نوع کنجکاوی می‌گویم...

ش.ا