کانال رسمی هفته نامه تجارت فردا صاحب امتیاز: شرکت دنیای اقتصاد تابان مدیر مسئول: علیرضا بختیاری سردبیر: محمد طاهری سایت: Www.Tejaratefarda.com
اقتصاد با شعار بیگانه است
«منتظر مناظره سوم باشید، مناظره سوم مناظره جذاب و جدی خواهد بود؛ زیرا اقتصاد میدان شعار نیست، باید برنامه داد، باید کارنامه نشان داد و اثبات کنید که به چه پشتوانهای میتوانید برنامهها را اجرایی کنید.» این سخنان جان کلام اسحاق جهانگیری نامزد دوازدهمین دوره انتخابات ریاستجمهوری است. او اقتصاد را با شعار بیگانه میداند و با اشاره به سابقه حاکمیت چنین رویکردی در اقتصاد ایران تاکید دارد آن تجربه برای اقتصاد ایران بهایی گزاف داشته است. نوسانهای بالای بازار، هراس از کمبود و قحطی، تورم پرشتاب و نااطمینانی حاکم بر اقتصاد، بخش کوچکی از تاوان پرداخته شده برای این رویکرد است. متن کامل گفتگوی "دنیای اقتصاد" با اسحاق جهانگیری را امروز در صفحه خبر بخوانید.
کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد
@den_ir
http://donya-e-eqtesad.com/news/1100090
یک دهه قبل ایران 40 درصد بنزین خود را وارد میکرد و اکنون کمتر از 15 درصد آن را @eghtesadnews_com
Читать полностью…اقتصاد رسانه در ایران
علل ناکارآمدي رسانه های خصوصی ایران با تاکید بر مطبوعات
مولف علیرضا بختیاری
#معرفي_كتاب_انتشارات_دنياي_اقتصاد
حرکت گله ای یعنی چه و وقوع این رفتار دربازار ارز چقدر امکان پذیر است؟
حرکت گلهای از نظر علمی، به دو صورت انجام میشود. یکی حرکت گلهای احساسی است و بر اساس عقلانیت فردی نیست. در چنین حالتی افراد وقتی میبینند که عده زیادی یکجور رفتار میکنند تحت تاثیر قرار گرفته و همانند آنها رفتار میکند. نوع دوم حرکت گلهای، حرکت گلهای عقلانی است. در چنین حالتی، حتی اگر همه افراد از عقلانیت برخوردار باشند و انگیزه مختص خودشان را داشته باشند، باز هم ممکن است حرکت گلهای رخ بدهد.
نیروهای زیادی نرخ ریال به یورو یا دلار و به طور کلی بازار ارز را تحت تاثیر قرار می¬دهند، در واقع نرخ ارز به تمام مسائل ایران با دنیای خارج مربوط می¬شود. حتی نرخ ریال به یورو یا ریال به دلار، تا حد زیادی تحت تاثیر روابط دلار به یورو است، و همین موضوع این مساله را کاملا پیچیده میکند. دانشی ( اطلاعات شخصی) که فردی که در بازار تهران نشسته و مشغول خرید و فروش ارز است، با پیچیدگی بازار بسیار متفاوت است، به همین دلیل امکان رخ دادن حرکت گلهای در بازارهای مالی بسیار محتمل خواهد بود.
زمانی حرکت گله¬ای در بازار ارز یا سهام شدیدتر خواهد بود که از نظر افرادی که در بازار هستند اتفاقات حاد و شدید (extreme) از اتفاقات عادی بسیار محتملتر باشد. یعنی اگر ما فکر کنیم از طرفی امکان جنگ وجود دارد و از طرفی امکان دارد همه¬چیز خیلی خوب انجام شود، احتمال رفتار گلهای بسیار شدیدتر از زمانی خواهد بود که از یک طرف تصور کنیم مثلا دو درصد امکان جنگ وجود دارد، و سه درصد امکان دارد که رشد اقتصادی ایران برای پنج سال آینده، 15 درصد باشد. به طور کلی هر زمان امکان وقوع رویدادهای شدید ( شوک یا نوسانات ناگهانی شدید) بیشتر باشد، امکان وقوع رفتار گله¬ای در آن زمان¬ها بیشتر است و زمانی که ما گمان کنیم همه چیز مثل همیشه خواهد ماند، امکان رفتار گله¬ای کمتر خواهد بود.
منبع: هفته نامه تجارت فردا
@Sarmayeh_Exchange
نتایج وعده های پوپولیستی.این جدول روشن می کند که نتایج برخی وعده های پوپولیستی در کشورهای مختلف چه بوده است. منبع: تجارت فردا-شماره 221 @tejaratefarda
Читать полностью…🔴🔵سنگهای بزرگی که کاندیداها برداشتهاند
سه وعده تنها یک کاندیدا بیش از 2500 هزار میلیارد تومان هزینه میبرد؛ یعنی رقمی معادل درآمدهای نفتی 27 سال ایران. یارانه 150 هزار تومانی، اشتغال برای پنج میلیون نفر و کارانه 250 هزار تومانی تنها یک بخشی از شعارهای جذاب و فریبندهای است که تاکنون توسط یکی از کاندیداهای انتخابات ریاست جمهوری مطرح شده و تحقق آن نیاز به درآمدی نجومی برای کشوری مانند ایران دارد. این درحالیست که به گفته محمد باقر نوبخت، سخنگوی دولت یازدهم، دولت با 23 میلیارد دلار فروش نفت کشور را اداره میکند. با احتساب دلار حتی چهار هزار تومانی میزان درآمدهای نفتی سالانه کشور را میتوان 92 هزار میلیارد تومان تخمین زد که در صورت ثابت ماندن همین رقم، بعد از 27 سال میتوان آن اعتبار 2500 هزار میلیارد تومانی را تامین کرد. درواقع تحقق تنها سه وعده یک دولت نیاز به درآمدهای هفت دولت جمهوری اسلامی ایران دارد.
✳️ابراهیم علیزاده، روزنامهنگار با بیان این مقدمه در شماره 221 هفتهنامه تجارتفردا مینویسد:
📌با احتساب جمعیت 75 میلیون نفری یارانهبگیران میتوان اعتبار مورد نیاز برای پرداخت یارانه 150 هزار تومانی را 11.2 هزار میلیارد تومان در ماه، 134.4 هزار میلیارد تومان در سال و 537.6 هزار میلیارد تومان در مدت فعالیت یک دولت (چهار سال) برآورد کرد. این در حالیست که هماکنون به گفته وزیر اقتصاد، دولت 3.2 هزار میلیارد تومان در ماه برای یارانه پرداخت میکند. در واقع معنای وعده قالیباف این است که در صورت پیروزی او در انتخابات ریاست جمهوری اعتبار مورد نیاز پرداخت یارانه باید 3.5 برابر شود.
📌طبق آخرین اظهار نظر وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی هزینه ایجاد هر شغل 400 میلیون تومان است. با احتساب سرمایهگذاری 400 میلیون تومانی برای هر شغل هزینه تحقق وعده ایجاد پنج میلیون شغل طی چهار سال (شعار قالیباف) 2000 هزار میلیارد تومان میشود. در واقع نیاز است برای تحقق این شعار سالانه 500 هزار میلیارد تومان سرمایهگذاری انجام شود. این درحالیست که به گفته سخنگوی دولت کل بودجه تحقق یافته سال گذشته دولت 282 هزار میلیارد تومان بوده است. تفاوت آن حجم سرمایهگذاری مورد نیاز برای تحقق وعده یک کاندیدا با کل بودجه محقق شده یک سال دولت نشان میدهد که وعده ایجاد میلیونی شغل چندان به واقعیت نزدیک نیست.
📌ابراهیم رئیسی دیگر کاندیدایی است که ایجاد شش میلیون شغل را مطرح کرده و گفته است: «در قانون برنامه توسعه ششم، تاکید شد، آمار بیکاری از 12 درصد به هشت درصد کاهش یابد، باید هر سال یک میلیون شغل ایجاد شود، معتقدم در سال میتوان یک تا 1.5میلیون شغل بر اساس برنامه مصوب ششم ایجاد کرد و بحران بیکاری را کاملا در کشور رفع کرد.» این درحالیست که 20 دی ماه سال گذشته نمایندگان مجلس در جریان رسیدگی به لایحه برنامه ششم توسعه، متوسط نرخ بیکاری در برنامه ششم را 10.2 درصد تصویب کرده بودند. علاوه بر این، تاکنون نرخ بیکاری تک رقمی ذکر شده در برنامههای پیشین (چهارم، پنجم) محقق نشده است. شاید همین مطابقت نداشتن شعارها با وضعیت فعلی اقتصاد هم باعث شده که رئیس مجلس بگوید:«همه افرادی که در انتخابات هستند باید برای تولید و اشتغال برنامه بدهند نه شعارهایی که قابلیت اجرایی ندارد.»
📌آن طور که عباس آخوندی، وزیر راه و شهرسازی هفته پیش به روزنامه شهروند گفته است، همزمانی سیاست مسکن مهر با شهرفروشی شهرداری تهران باعث ساخت 2.5 میلیون خانه خالی شد که ارزش آنها ٢٥٠ میلیارد دلار است. پیش از این نیز آخوندی آمار داده بود که 117 هزار واحد مسکن مهر بدون متقاضی خرید خالی مانده است. با وجود چنین وضعیتی که بازار مسکن دچار آن شده و حتی مسکنهای دولتی ساخت دولت هم بدون متقاضی مانده است اما یکی از کاندیداها (ابراهیم رئیسی) وعده ساخت یک میلیون واحد مسکونی در سال را مطرح کرده است. زمستان سال گذشته فارس با استناد به محاسبات مرکز آمار ایران متوسط هزینه ساخت و ساز مسکن را بیش از یک میلیون تومان برای مسکن شهری اعلام کرده بود. اگر قرار بر ساخت یک میلیون مسکن حداقل 50 متری باشد میتوان برآورد کرد که ساخت یک میلیون مسکن 50 متری نیاز به سرمایهای معادل 50 هزار میلیارد تومان در سال دارد. اگر این رقم را برای چهار سال فعالیت دولت آینده محاسبه کنیم این رقم به 200 هزار میلیارد تومان میرسد. نیاز به سرمایهگذاری 50 هزار میلیارد تومانی در سال برای تحقق وعده ساخت یک میلیون مسکن در حالیست که بودجه عمرانی تخصیص یافته دولت در سالهای اخیر معمولا نصف این میزان هم نشده است.
👈متن کامل این تحلیل را میتوانید در شماره 221 تجارتفردا که اکنون در بازار مطبوعات در دسترس است بخوانید.
لینک عضویت در کانال تجارتفردا 👇 👇 👇
/channel/tejaratefarda
✳️افسانه کاهش نابرابری
چرا نمیتوان به تغییرات ضریب جینی اعتماد کرد؟
داود سوری، اقتصاددان در شماره 221 تجارتفردا مینویسد:
📌یکی از معدود افتخارات اقتصادی دولت نهم و دهم که این روزها بسیار به آن در تبلیغات برخی از نامزدهای ریاست جمهوری اشاره می شود، کاهش نابرابری درآمدی در دولت محمود احمدی نژاد است. اگر چه میزان موفقیت برنامه ها و سیاست های اقتصادی می بایست در ترکیبی سازگار از شاخص های اقتصادی نمود پیدا کند اما به هر حال کاهش ضریب جینی که غالباَ به عنوان معیاری برای اندازه گیری نابرابری در درآمد مورد استناد قرار می گیرد در داده های هزینه ــ درآمد خانوار ار مشهود است.
📌به طور مشخص پس از سال 1390 ضریب جینی چه در میان خانوارهای شهری و چه در میان خانوارهای روستائی کاهش شدیدی داشته و پس از آن نیز در سطوحی بسیار کمتر از سالهای قبل از 1390 باقی مانده است. اصولاَ تغییرات ضریب جینی بسیار کم و بطئی است و چنین کاهش شگفت انگیزی همیشه برای اهل فن سوال برانگیز است. خصوصاَ اینکه پس از سال 1390 اقتصاد کشورمان نرخ های رشد منفی، تورم بالای 30 درصدی و افزایش نرخ بیکاری را تجربه کرده است که همگی در تضاد با ابرابری بیشتر هستند. علاوه بر این تشدید تحریم ها در سال 1390 و محدودیت ناشی از آن قشر جدیدی به نام " کاسبان تحریم "را به خانوارهای ایرانی معرفی کرد که در سایه تحریم از ثروت قابل ملاحظه ای برخوردار شدند و علی الاصول می بایست بر نابرابری درآمدی خانوارهای ایرانی بیافزایند.
📌شاید تنها تغییری که در سال 1390 اتفاق افتاد و می تواند اثر مثبتی بر توزیع درآمــد داشته باشد، اجرای طرح هدفمندسازی یارانه ها باشد. بر طبق این طرح که به طور عملی از فصل چهارم سال 1389 شروع شده بود در سال 1390 فراگیر شد، به هر فرد ایرانی در هر ماه 45500 تومان پرداخت می شد و همچنان می شود اما در مقابل برخی از یارانه های دولتی حذف شد. طبیعی است که وقتی به همه افراد یک جامعه مبلغی یکسان پرداخت می شود تناسب درآمدی آن جامعه به زیان پردرآمدها تغییر می کند و توزیع درآمد بهبود می یابد. اما توجه داریم که این پرداخت در مقابل حذف یارانه ها صورت گرفته و از این رو به همان میزان، دسترسی خانوار به کالاها و خدمات را افزایش نداده است. گذشته از این افزایش قیمت ها، بیکاری و کاهش رشد اقتصادی بعد از آن، عملاَ در سالهای جاری ارزش واقعی یارانه نقدی را به یک چهارم مقدار اولیه رسانده است. اینجا است که احساس می شود می بایست دقت بیشتری در تفسیر ضریب جینی داشت و توجه کرد که این شاخص چگونه محاسبه می شود و بیانگر چیست.
عضو هیات علمی دانشگاه صنعتی شریف در ادامه توضیح میدهد که ضریب جینی چگونه محاسبه میشود و چرا تغییرات آن قابل اتکا نیست. متن کامل این تحلیل را میتوانید در شما 221 که اکنون در بازار مطبوعات در دسترس است را بخوانید.
لینک عضویت در کانال تجارتفردا 👇 👇 👇
/channel/tejaratefarda
نقش مغز روی انگشت. یعنی انتخاب عقلانی. آنچه در طرح روی جلد تجارت فردا نقش بسته، ترویج عقلانیت در انتخاب است. @mohsenjalalpour
Читать полностью…برخي نامزدهاي انتخاباتي،مزايده وعده هاي رفاهي گذاشته اند.اقتصاددانان مي گويند اين وعده ها شدني نيستند.چرا نبايد به سياستمداراني كه اقتصاد را ساده مي انگارند اعتماد كرد؟
@tejaratefarda
پایان پیشخوری
👈دخلوخرج خانوار ایرانی چگونه تراز شد؟
پرونده تجارتفردا در شماره 219 در این باره را در فایل پیدیاف زیر مشاهده کنید.
👇👇👇
✳️زوال رفاه در سایه پوپولیسم
مولود پاکروان در شماره 220 هفتهنامه تجارتفردا مینویسد:
📌گزارشی که در پایان سال 2016 میلادی از شاخص رفاه لگاتوم منتشر شد یک یافته مهم داشت: پوپولیسم پایه های رفاه را در آمریکا و اروپا به لرزه درآورده است. تحلیلگران لگاتوم معتقد بودند وعده های پوپولیستی ترامپ برای ممانعت از ورود مهاجران و مبارزه با تروریسم -که به مدد توئیتر گوش دنیا را کر کرد- نیازمند یک دولت پلیسی است که دائم هویت ها را چک و خانه ها را بازرسی کند و همسایگانی می طلبد که جاسوسی یکدیگر را می کنند؛ به این ترتیب آزاد یهای فردی و سرمایه اجتماعی آمریکاییان نابود خواهد شد. مواضع ترامپ در قبال ناتو، ایمنی و امنیت آمریکا و جهان را مخدوش می کند و برنامه های ضدتجاری او، این کشور را از مقام نخست در شاخص محیط کسب وکار به زیر خواهد کشید.
📌گرچه آمریکا هنوز هم یکی از مرفه ترین کشورهای جهان است اما رکود و توقف رفاه آن در مدت 10 سال گذشته، سبب نارضایتی گسترده ای شده است. احساس زوال، رای دهندگان را افسرده و خشمگین کرده و در نتیجه بر جذابیت پوپولیست هایی نظیر ترامپ که با تضمین تغییرات بنیادی، وعده رهایی از رکود را به مردم می دهند، افزوده است. اما رهاورد پوپولیسم برای مردم، چه از سوی ترامپ باشد چه دیگران، به جای زوال نسبی، زوال مطلق است: آمریکایی که مردم در آن آزادی کمتر و سرمایه اجتماعی ضعیف تری دارند؛ آمریکایی که ناامن است و در برابر تجارت خارجی بسته.
📌اروپا نیز شرایط مشابهی را تجربه می کند. لگاتوم می گوید تغییرات سریع اقتصادی و اجتماعی مولد ترس و عدم تردید است، چیزی که پوپولیسم می تواند از آن بهره برداری کند. در اروپای امروز پوپولیسم تنها یک سایه نیست بلکه یک نیروی بدیمن و شوم است. پوپولیسم منطقه ای را که زمانی مرفه ترین نقطه جهان بود در معرض خطر بی ثباتی قرار داده است. گرچه رفاه در مدت 10 سال گذشته در این قاره، همواره رو به افزایش بوده است اما بسیاری از مردم احساس خشم میکنند و معتقدند به آنها خیانت شده یا نادیده گرفته شده اند.
📌تغییرات، حتی تغییرات مثبت می تواند سبب ناآرامی شود؛ به ویژه که اروپای پس از جنگ شاهد تحولات سریع سیاسی، اقتصادی و اجتماعی بوده است. گرچه جهانی سازی، سبب رشد اقتصادی منطقه شده اما، بسیاری از اروپاییان از فواید این رشد بهره ای نبرده اند. نابرابری در درآمد رو به افزایش است، بسیاری از افراد طبقه کارگر شغل خود را از دست داده اند و بدتر از همه، کارشان به نیروی کار خارجی ارزانتر، تفویض شده است. پیشرفت سریع تکنولوژی، صنایع را دستخوش تحولاتی کرده که کارگران و سالمندان، مهارت و دانش لازم برای رقابت با آن را ندارند. بحران مالی سال 2008 نیز به تمام این رویدادهای نامطلوب دامن زده است. پس جای تعجب نیست که بزر گترین حامیان احزاب پوپولیست، از گرو ههای خاص جامعه هستند: فقرا، سالمندان و کارگرانی که احساس می کنند از سوی «نظام » کنار گذاشته شده اند.
📌گرچه رفاه در مجموع، در اروپا رشد کرده اما برابری اقتصادی در رکود مانده است و این همان چیزی است که مردم تاثیر نامطلوبش را حس می کنند. فرانسه، دانمارک، انگلستان، اتریش و سوئد در کنار رشد رفاه، شاهد کاهش برابری اقتصادی و در کنار آن افزایش محبوبیت احزاب پوپولیست بوده اند. حتی آلمان هم از این پدیده در امان نمانده است. پوپولیستها، گرچه با وعده افزایش رفاه، محبوبیت کسب کرده اند اما در واقع با اقداماتی که سبب تضعیف سرمایه داری لیبرال و بازار آزاد اروپا شده، رفاه اقتصادی را به خطر انداخته اند.
👈متن کامل این تحلیل را میتوانید در شماره 220 تجارتفردا که اکنون در بازار مطبوعات در دسترس است بخوانید.
لینک عضویت در کانال تجارتفردا 👇 👇 👇
/channel/tejaratefarda
✳️پیشبینی وضعیت اقتصاد در صورت انتخاب مجدد روحانی
فرشاد فاطمی، اقتصاددان در شماره 220 هفتهنامه تجارتفردا وضعیت اقتصاد ایران در صورت انتخاب مجدد حسن روحانی را چنین شرح میدهد:
📌اگر فرض کنیم شرایط بین المللی ثابت بماند و رئیس جمهور آمریکا سیاست خصمانه جدیدی اتخاذ نکند، می توانیم انتظار داشته باشیم که دولت بعدی -اگر دولت حسن روحانی باشد- بتواند اصلاحات اقتصادی را در کشور شروع کند. چون این دولت دیگر دغدغه انتخاب مجدد را ندارد و کارنامه ای که در سال 1400 از خود برجای می گذارد در حقیقت به عنوان میراث سیاسی او تلقی می شود. پس دولت می تواند بدون دغدغه انتخابات و بدون دغدغه هزینه های سیاسی، اصلاحاتی را آغاز کند.
📌برای چنین کاری ما احتیاج داریم در این دوره کابینه در همه فضاها به خصوص در فضای سیاستگذاری اقتصادی با هم هماهنگتر شود. به نظر میآید همه بخشهای دولت به یک میزان مجهز و پا به رکاب نبوده اند. اگر دولت بخواهد هدفی را محقق کند، لازمه آن این است که بتواند هماهنگی بیشتری در کابینه و تیم تصمیم گیری خود ایجاد کند.
📌دو مساله اصلی باید حتما در دولت بعد حل شود؛ یکی قیمت حامل های انرژی و دیگری یکسان سازی نرخ ارز. این دو باید اولویت کوتاه مدت دولت باشد و من فکر می کنم این دو قدم ظرف یک سال قابلیت اجرایی دارد. از طرفی دولت باید سعی کند تورم تک رقمی را به عنوان یک دستاورد بزرگ حفظ کند. زمزمه های زیادی وجود دارد که دولت باید از طریق افزایش تورم رشد اقتصادی ایجاد کند. اما چنین توصیه ای اشتباه است. دولت یازدهم اقتصادی را تحویل گرفت که هم تورم بالای ۳۰ درصد داشت و هم نرخ رشد منفی شش درصدی! پس حداقل حافظه کوتاه مدت ما نشان نمی دهد که تورم بتواند مشکل رشد را حل کند. تورم شاید بتواند تا حدودی مشکل نظام بانکی را بپوشاند اما حل مشکل نظام بانکی از این محل مانند این است که ما گردوخاک خانه را زیر فرش پنهان کنیم. سابقه 40 سال سیاستگذاری پولی نشان می دهد با توجه به آنکه در اکثر سال های این دوره کشور تورم دو رقمی را تجربه کرده است اما هیچ گاه این تورم مقدمه رشد اقتصادی بالا و پایداری نبوده است. همچنین دولت باید به سمت اصلاحات پایه ای هم حرکت کند.
📌 به نظر من در این مجموعه آنچه کوتاه مدت جواب می دهد و بار سیاسی آن هم کمتر است، اصلاح نظام بانکی و بهبود محیط کسب وکار است. در عین حال باید برنامه بلندمدت برای اصلاح نظام یارانه ای، تامین اجتماعی و اصلاح نظام ساختار صندو قهای بازنشستگی هم داشته باشد که اقدامات اولیه را انجام دهد. باید قبول کنیم که اگر دولتی 15 اولویت داشته باشد، عملا هیچ اولویتی ندارد. دولت باید چند اولویت محدود داشته باشد.
👈متن کامل این مصاحبه را میتوانید در شماره 220 تجارتفردا که اکنون در بازار مطبوعات در دسترس است بخوانید.
لینک عضویت در کانال تجارتفردا 👇 👇 👇
/channel/tejaratefarda
✳️بررسی تجربههای تحریم انتخابات به ما چه میگوید؟
سعید شریعتی، تحلیلگر سیاسی در شماره 220 تجارتفردا مینویسد:
📌در عرصه سیاسی ایران موضع تحریم انتخابات در سال 1381 و در انتخابات دومین دوره شوراهای شهر از سوی گرو ه های مخالف و منتقد اصلاحات به طور جدی مطرح شد و در فضای دلسردکننده آن روزها مورد اقبال بخش هایی از طبقات متوسط شهری که به طور معمول پایگاه رای اصلاح طلبان به شمار می آمدند قرار گرفت اما در عمل به قدرت گرفتن تندروترین نیروهای راست سیاسی که در دورترین نقطه سیاسی نسبت به مطالبات بیان شده تحریم کنندگان قرار داشتند منجر شد. در پایتخت اکثریت شورای شهر در اختیار جریانی قرار گرفت که از طریق محمود احمدی نژاد هدایت می شد و به همین سبب او را به عنوان چهر ه ای افراطی و تندرو به شهرداری تهران منصوب کردند.
📌ارزیابی ها از انتخابات سال 1384 نیز گویای آن است که تداوم غلبه گفتمان تحریمی بر گفتمان اصلاحات اصلی ترین مسبب شکست اصلاح طلبان بود اگرچه بسیاری از تحلیلگران معتقدند عدم ائتلاف اصلاح طلبان با یکدیگر و حضور با سه چهره مختلف در عرصه رقابت علت شکست اصلاح طلبان و به ریاست جمهوری رسیدن محمود احمدی نژاد بود اما به باور من رویگردانی بخش های موثری از پایگاه رای اصلاح طلبان از مشارکت در انتخابات سبب شکست جریان اصلاحات در انتخابات سال 1384 بود و این رویگردانی به هیچ وجه متاثر از تکثر کاندیداهای اصلاح طلب نبود.
📌در حالی که در سال 1380 نزدیک به ۶۸ درصد واجدان حق رای در انتخابات شرکت کرده بودند موج تحریم انتخابات موجب شد حدود ۱۰ درصد از این عدد در انتخابات سال 1384 کاسته شود و سطح مشارکت به حدود ۵۸ درصد برسد. ۱۰ درصدی که مشخصاً از سبد اصلاحات کاسته شد و حتی اگر به شرط حضور میان سه کاندیدای اصلاح طلب یعنی آقایان هاشمی و کروبی و معین توزیع می شد قطعاً سرنوشت انتخابات نتیجه ای غیر از این داشت. پس از روی کار آمدن دولت افراطی و پوپولیست احمدی نژاد و در پرتو آثار مدیریت او بر کشور عملا جامعه ایران عبرت جدی از تحریم کردن انتخابات گرفت و اگرچه در انتخابات پرحاشیه سال 1388 به هر دلیل تغییر شرایط با انتخابات ریاست جمهوری میسر نشد اما هیچ یک از نیروهای موثر و جدی سیاسی ایران در سال 1392 حتی با وجود رد صلاحیت مرحوم هاشمی تردید جدی نداشت که با تحریم انتخابات هیچ نتیجه ای جز تداوم شیوه های به شدت آسیب زننده و پرهزینه افراطی های راست به بار نخواهد آمد.
📌پیروزی روحانی در سال 1392 محصول این آگاهی جمعی بود که تداوم آن در انتخابات ۹۴ به تغییر قابل توجه آرایش نمایندگان مجلس به سود جبهه حامی اصلاحات و میانه روها انجامید. امروز نیز در آستانه انتخابات ریاست جمهوری شواهد حاکی از آن است که گفتمان تحریم انتخابات جز عده ای که به طور سنتی مشروعیت نظام و انتخابات را به چالش می کشند و به نظر می آید که به نیروهای حذف شده از توجه افکار عمومی ایران بدل شده اند حامی جدی دیگری ندارد.
👈متن کامل این تحلیل را میتوانید در شماره 220 تجارتفردا که اکنون در بازار مطبوعات در دسترس است بخوانید.
لینک عضویت در کانال تجارتفردا 👇 👇 👇
/channel/tejaratefarda
تحلیل اعتراضهای کارگری در هفتهنامه تجارتفردا
Читать полностью…پسری که غول سرطان را شکست داده و در حال مبارزه با اوتیسم است.داستان "پسرک" را در این کانال دنبال کنید @pesarakkk
Читать полностью…صفحه اول روزنامه دنیای اقتصاد؛
سه شنبه 19 اردیبهشت 1396
https://telegram.me/joinchat/BL8LFj0ZeDbgZhftWvWSVg
✳️محاسبات یک اقتصاددان از هزینه شعارهای یارانهای و کارانهای
✳️با این کارها مجددا نظم اقتصاد بهم میریزد و خرابی جدیدی در اقتصاد ما به وقوع میپیوندد
علی نقی مشایخی، اقتصاددان برجسته ایرانی در گفتوگو با تجارتفردا (شماره 221) میگوید:
📌اصلا بعضی از کاندیداها به گونهای سخن میگویند که با منطق اقتصادی همخوانی ندارد. مثلا اگر بخواهیم یارانه 150 هزار تومانی به همه ایرانیها بدهیم، حتی اگر به 75 میلیون نفر ایرانی یارانه داده شود، آن وقت باید ماهانه 11.2 هزار میلیارد تومان یارانه پرداخت کنند که این رقم حدود 135 هزار میلیارد تومان در سال هزینه خواهد داشت. مشخص نیست چنین منبعی از کجا میخواهد تامین شود؟ بالاخره درآمدهای دولت معلوم است. اکنون بودجههای عمرانی معمولا 30 تا 35 هزار میلیارد تومان تصویب میشود که از همین میزان فقط 12 تا 13 هزار میلیارد تومان را تخصیص میدهند. حالا اگر 135 هزار میلیارد تومان میخواهند یارانه بدهند، قرار است این منابع از کجا کم شود که به این بخش اضافه کنند؟
📌به جز مساله یارانه، بحث پرداخت بیکارانه به بیکارها هم هست. این کار بیکاران را خیلی خوشحال میکند و هر انسانی دوست دارد که این کمک را انجام دهد، اما مهم این است که از کدام منبع میتوان چنین کمکی کرد؟ ببینید ما اکنون 3.2 میلیون نفر بیکار داریم که اگر اعلام کنند به بیکارها بیکارانه میدهیم آن وقت آنهایی که در بازار کار اصلا حضور ندارند هم به بازار کار و صف تقاضا برای دریافت بیکارانه اضافه میشوند و بدین ترتیب ممکن است چند میلیون متقاضی جدید برای دریافت بیکارانه به 3.2 میلیون نفر اضافه شوند. فرض کنید قط یک مییون نفر اضافه شوند، آن وقت اگر قرار باشد به 4.2 میلیون نفر کارانه 250 هزار تومانی بدهید، باید 12 هزار میلیارد تومان اعتبار سالانه برای آن در نظر بگیرید. یعنی رقمی نزدیک به بودجه عمرانی سالانه تخصیص داده شده که معلوم نیست چنین هزینهای را از کجا میخواهند تامین کنند و آیا مجلس آن را تصویب خواهد کرد؟
📌فعالیتهای مردم و سازمانهای غیر دولتی است که شغل ایجاد میکند، دولت که نمیتواند همه بیکاران را استخدام کند و بگوید شش میلیون بیکار را استخدام دولت میکنیم. باید شرکتهای بزرگ اقتصاد کشور سودآور باشند تا بتوانند سرمایهگذاری کنند و با این سرمایهگذاری خود فرصتهای شغلی جدید به وجود بیاورند. باید فضای اقتصادی طوری باشد که اقتصاد را به سمت فعالیتهای مولد، خدمات، کشاورزی و صنعت سوق دهد و شغل ایجاد کند.
📌با این کار مجددا نظم اقتصاد بهم میریزد و خرابی جدیدی در اقتصاد ما به وقوع میپیوندد که ساماندهی آن بهشدت سخت میشود. البته من فکر میکنم چون شخص رئیس جمهور تصمیمگیر و قدرت مطلق در کشور ما نیست و ما مکانیزمهای تصمیمگیری در کشور داریم اجازه اجرای چنین طرحها و بروز این اتفاقات را نمیدهند.
📌میتوان در مناظرات و برنامههای تبلیغاتی انتخابات به جای طرح شعارها از کاندیداها بخواهند که توضیح دهند چگونه و با چه برنامهای میخواهند شعارهای خود را محقق کنند. نوع سوالات و مناظرات باید عمیقتر باشد و سوالوجوابها به گونهای باشد که اگر هرکسی بدون مبنا حرفی زد با چالش مواجه شود.
👈متن کامل این مصاحبه را میتوانید در شماره 221 تجارتفردا که اکنون در بازار مطبوعات در دسترس است بخوانید.
لینک عضویت در کانال تجارتفردا 👇 👇 👇
/channel/tejaratefarda
✳️ابرتورم، مهمترین دستاورد وعدههای جادویی کاندیداها
تیم ورستال، سرمقالهنویس والاستریت ژورنال و محمد ماشینچیان ، سردبیر سایت بورژوا در شماره 221 هفتهنامه تجارتفردا مینویسند:
📌همانطور که اچ.ال.منکن، روزنامهنگار تیزهوش (نقل به مضمون) میگوید، دموکراسی این است که عوامالناس میداند چه میخواهد و لیاقت بهدستآوردنش را هم دارد، چارچوب اولیه سیاستهای انتخاباتی بر همین مبنا برپا شده که اولا ما (به عنوان شهروند) چه میخواهیم تا ثانیا آن را به (عنوان آنچه لیاقتش را داریم به) ما وعده بدهند. و اینجا است که بخصوص در حالوهوای انتخابات، میافتد مشکلها.
📌اگر باور کنیم که دولت میتواند همه آنچه که دلمان میخواهد را دودستی تقدیم ما کند، خیالتان راحت باشد که نامزدهای انتخاباتی کم نخواهند گذاشت و (با بهره بردن از این خیال خام) همه آنچه که دلمان میخواهد را وعده میدهند. اما، با عرض معذرت، حقیقت این است که دولت نمیتواند معجزه کرده و همه آرزوها را برآورده کند.بعنوان نمونه هیچ سیاستمداری آنقدر قدرت ندارد که اطمینان حاصل کند پسرهای جوان موقع انتخاب همسر آن دختری را انتخاب کنند که مادرشان پسندیده! به عبارت بهتر بعضی آرزوها به این راحتی و صرفا با رای دادن به این یا آن سیاستمدار برآورده نخواهد شد.
📌بعضی موارد هم هرچند امکانپذیر (بلکه هم خوشآهنگ) اما به نفعمان نیستند. مثلا یکی از نامزدها وعده داده است که تولید ملی را در چهار سال آینده 2.5 برابر کند! خیلیها گفتهاند که نمیشود ولی خیالتان راحت باشد که اتفاقا شدنی است. تازه ایشان فروتنی فرمودهاند و حتی بیشتر از اینها هم ممکن است. کاری که ایشان میخواهد در چهار سال آینده انجام دهد را نیکلاس مادورو، همین پارسال در ونزوئلا، ظرف شش ماه انجام داد. اما شاهکار آقای مادورو هم با رکورد جهانی فاصله دارد. آقای رابرت موگابه، در زیمباوه، یک بار همین حرکت را ظرف فقط چند روز به انجام رساند.
📌آن دو بزرگوار این موفقیتها را با توسل به ابَرتورم بدست آوردهاند. شکی نیست که ما هم میتوانیم با بازگشت به دوران ابرتورم و کاهش ارزش ریال، دست کم روی کاغذ، مقدار زیادی رشد کرده و وقتی اقتصاد را با ریال اندازه میگیریم اقتصادمان دو برابر یا 20 برابر اندازه فعلیاش شده باشد. اما درآمد واقعی، کیفیت واقعی زندگی، و عموم سنجههایی از این قبیل، همزمان با این افزایشهای آماری، کاهش پیدا خواهد کرد. شواهد در این زمینه کم نیست. لذا همان بهتر که از این قبیل دستآوردها هرچه کمتر داشته باشیم.
👈متن کامل این تحلیل را میتوانید در شماره 221 تجارتفردا که اکنون در بازار مطبوعات در دسترس است بخوانید.
لینک عضویت در کانال تجارتفردا 👇 👇 👇
/channel/tejaratefarda
دگردیسی جناحها. اصولگرایان مدافع بازار و بخش خصوصی،امروز از توزیع و تقسیم دفاع میکنند و سوسیالیستهای مسلمان،اکنون توسعه طلب شدهاند. @tejaratefarda
Читать полностью…آزموده را نیازماییم
سیاستمداران عوامگرا بدون توجه به ابزارها و اختیارات خود، اقداماتی انجام میدهند که در نهایت سبب نتایج معکوس میشود. مثلا در دولت قبلی ایران بیش از هر چیزی بر اصلاح نظام بانکی و نیز از بین بردن فساد در نفت تاکید میشد. نگارنده معتقد است رئیس دولت قبلی به این امور اعتقاد داشت، اما سادهسازی و سادهانگاری او از مساله و استفاده صرفا شعاری و سیاسی از آن برای ایجاد هیجانهای کاذب، سبب شد نتایج معکوسی به بار آید. جای تعجب است که با وجود کارنامه این گذشته نه چندان دور، شعارهای مشابهی در حال تکرار است و به نوعی عدهای قصد دارند آزموده را دوباره بیازمایند.
کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد
@den_ir
http://donya-e-eqtesad.com/news/1099765
✳️اختلافات دولت و شهرداری بر سر مسائل تهران از کجا نشات میگیرد؟
مرتضی الویری، شهردار پیشین تهران در گفتوگو با تجارتفردا میگوید:
📌متاسفانه رابطه بین دولت و شهرداری در هیچ مقطعی شفاف نبوده است؛ خصوصا از زمانی که شورای شهر به وجود آمد، رابطه شهرداری و شورای شهر مسائل را وارد فاز جدیدتری کرد. در واقع دولت و شهرداری با هم رقابت می کنند. اما در کنار اینها باید در نظر داشت که دولت هم دچار بحران مالی شدید بوده و به دلیل محدودیت های منابع دولتی و تعهدات زیادی که داشته، طبیعتاً نمی توانسته بیشتر به شهرداری تهران کمک کند.
📌درواقع دولت موظف است هزینه پایتخت شدن شهر تهران را بپردازد. با این حال نباید نقش عملکرد پرهزینه آقای قالیباف در شهرداری را از نظر دور داشت. به عبارت دیگر در کمبودهای کنونی محدودیت هایی که دولت در تامین هزینه های کمک به شهرداری تهران داشته موثر است، اما دلیل دیگر را باید در هزینه های بالای شهرداری تهران جست وجو کرد که به دلیل پرهزینه اداره کردن شهر اعتبار کافی برای انجام پروژه های عمرانی باقی نمانده است.
📌تهران در واقع یک ده بزرگ است. به عبارت دیگر تهران در هیچ مقطعی با یک نقشه از قبل طراحی شده و یک برنامه از قبل تعیین شده شکل نگرفته است. اولین طرح جامع شهر تهران در سال 1348 تصویب شد و بعد از آن طرح، طرح تلفیقی نوشته شد، ولی ما به سرعت گرفتار سیل مهاجرت گسترده از شهرهای دیگر به تهران بودیم. با بازنگری دیگری که صورت گرفت، در سال 1375 طرح ساماندهی شهر تهران به تصویب شورای عالی شهرسازی رسید که این طرح جایگزین طرح جامع سال 1348 شد. از آن زمان به بعد تهران گرفتار کمبود منابع درآمدی و سیل مهاجرت ها شد و در پی هزینه های بالای شهرداری، گرفتاری فروش تراکم و دادن مجوزهای ساخت وساز بی رویه پدید آمد. بنابراین طرح کاربردی تهران قربانی تامین هزینه های این شهر شد و این حرکت ادامه داشت تا سال 1386 که ما در این سال شاهد تدوین طرح جامع راهبردی شهر تهران از سوی شورای عالی شهرسازی بودیم.
📌با این حال بعد از آن هم به رغم تلفیق آن طرح و تلفیق طرح های تفصیلی، عملا این چارچوب مصوب به مورد اجرا درنیامد و شهر تهران گرفتار روزمرگی شد. نتیجه آنکه به هیچ وجه تهران نتوانست به سند چشم اندازی که برای سال 1405 در طرح جامع راهبردی شهر تهران به تصویب رسیده نزدیک شود و وقتی بندهای هفت گانه سند چشم انداز را در طرح جامع راهبردی نگاه می کنیم می بینیم که در بسیاری از بندهای آن ما از این طرح جامع فاصله گرفته ایم.
👈متن کامل این مصاحبه را میتوانید در شماره 221 تجارتفردا که اکنون در بازار مطبوعات در دسترس است بخوانید.
لینک عضویت در کانال تجارتفردا 👇 👇 👇
/channel/tejaratefarda
ویترینی از شماره 221 هفتهنامه تجارتفردا که امروز، شنبه 16 اردیبهشت منتشر شده است.
@tejaratefarda
انتخاب عقلانی
برای انتخاب عقلانی رئیس جمهور آینده چه باید کرد؟
1- از هرکس بپرسید بزرگترین مشکلات کشور در کدام حوزه متمرکز شدهاند؟ خواهد گفت در حوزه اقتصاد.اگر بپرسید مشکلات اقتصادایران کدامها هستند؟ احتمالا مخرج مشترک همه پاسخها این موارد خواهد بود: بحران بانکی و تأمینمالی،بحران صندوقهای بازنشستگی،تعامل مخدوش با کشورهای جهان،بحرانهای زیست محیطی،فساد و مرز مخدوش فعالیتهای بخشخصوصی با بنگاههای دولتی و حاکمیتی.
2- برای این که بدانیم چه کسی توانایی حل این مشکلات را در مقام رئیسجمهور دارد؟ دو راه پیشرو داریم:
📌راه اول: بدانیم این مشکلات در چه دورهای به وجود آمدهاند؟ این مشکلات از چه تفکری در حوزه اقتصاد نشأت میگیرند؟ و این که بدانیم چه کسانی این مشکلات را به وجود آوردهاند؟ وقتی بدانیم مشکلات موجود را چه کسانی با چه تفکری به وجود آوردهاند،شرط عقل است که دوباره سرنوشت خود را به آنها نسپاریم.
📌راه دوم: به عملکردها نگاه کنیم.این که هر کدام از نامزدهای موجود در حوزهای که فعالیت کردهاند چه عملکردی از خود به جا گذاشته اند؟ آیا مشکلاتی بر مشکلات موجود اضافه کردهاند؟ به طور مشخص ببینیم نامزدهای موجود، برای مشکلاتی که طرح شد، چه راهحلی دارند؟
برای بحران بانکی چه راه حلی دارند؟
🔹برای حل مشکل تأمین مالی چه برنامهای دارند؟
🔹برای رفع مشکلات نگرانکننده صندوقهای بازنشستگی آیا برنامهای اعلام کردهاند؟
🔹برای تعامل بهتر با جهان چه ایده مشخصی دارند؟
🔹آیا برنامه مشخصی برای ارتقای وضعیت محیط زیست دارند؟
🔹آیا میتوانند انگیزه را به سرمایهگذاران داخلی و خارجی بازگردانند؟
🔹آیا قادرند مرز فعالیتهای بخش خصوصی و دولت و بنگاه های اقتصادی دولتی و حاکمیتی را شفاف کنند؟
حالا میتوانیم برنامههایی را که نامزدها اعلام کردهاند، با عملکرد آنها بسنجیم. اکنون به آسانی میشود فکر و عمل نامزدها را با هم تطبیق داد.
اما مشکل این است که انبوهی اطلاعات راست و دروغ درباره نامزدها وجود دارد که نمیدانیم به کدامها باید استناد کنیم؟
من این مشکل را اینگونه حل کردهام که هرگز به روزنامه یا سایت یا مرجعی که یک بار به من دروغ گفته،استناد نمیکنم. هر دو طیف سیاسی کشور،رسانههای متعددی در اختیار دارند اما انتخابهای من محدودند.
دوستان عزیز
بیش از هرزمانی، ایران به عقلانیت نیاز دارد.اشتغال پدیدهای نیست که خود به خود و با دستور و فرمان به وجود بیاید. فاصله فقیر و غنی را نمیشود با یارانه کم کرد. کیک اقتصاد را با شعارهای نشدنی و وعده های عجیب نمیشود بزرگ کرد. برای این که همه از کیک اقتصاد سهم داشته باشند،باید این کیک را بزرگ کرد.ببینید چه کسانی دنبال بزرگ كردن اين كيك هستند؟
چه طرزفكروراهكاري به توسعه پايدار وايجادفضاي مناسب كسب وكار مي انجامد؟ آيا توزيع منابع تاكنون چه ميزان از مشكلات اشتغال راحل کرده است؟مهمم نیست رئیس جمهور آینده چه کسی باشد.مهم این است که فردی عهده دار این مسئولیت شود که بتواند همه یا بخشی از مشکلات موجود را حل کند.
اگر می خواهید کشور به توسعه برسد،اشتغال افزایش پیدا کند،اقتصاد بالنده شود،بخش خصوصی انگیزه پیدا کند و رابطه ما با کشورهای جهان بهبود پیدا کند،لطفا با عقل خود انتخاب کنید.
راه حل گذار از مشکلات موجود،فقط و فقط عقلانیت است.
@mohsenjalalpour
دخلوخرج خانوار ایرانی چگونه تراز شد؟(منبع:تچارتفردا)
Читать полностью…✳️پوپولیسم با برزیل چه کرد؟
محمد علینژاد در هفتهنامه تجارتفردا(شماره 220) به بازخوانی تجربه سیاستهای پوپولیستی برزیل پرداخته که نکات قابل تاملی در آن وجود دارد:
📌پوپولیست های آمریکای لاتین با اوج گیری قیمت کالاهای اساسی و انبوه تقاضای جهانی برای آنها به رونق چشمگیری در اقتصاد خود دست یافتند. رونقی که به تحقق شعارهای آنها کمک کرد و موجب اوج گیری محبوبیت آنها شد. اما شرایط به همین منوال باقی نماند. در برزیل اوضاع اقتصادی کشور به خاطر سیاست های پوپولیستی داسیلوا و تداوم آنها در دوران روسف وخیم شد.
📌در اوایل دهه پیشین داسیلوا به لطف رونق به وجو دآمده، به نقدینگی بالایی دسترسی داشت و از آن برای توزیع اعتبار یارانه ای میان مصرف کنندگان و شرکت های مختلف، پایین نگه داشتن عامدانه قیمت انرژی و بالا بردن هزینه های دولت تا سقف دو برابر تولید ناخالص داخلی استفاده کرد. حاصل این سیاست ها بالا رفتن بدهی عمومی تا سقف 70 درصد تولید ناخالص داخلی و افزایش کسری بودجه بود که به بیش از 10 درصد تولید ناخالص داخلی رسیده است. روسف در زمان تصدی پست ریاست جمهوری به جای تشخیص مشکل اصلی و درمان آن، به دنبال استفاده از ترفندهای حسابداری گوناگون بود تا بتواند هدف اولیه برخورداری از مازاد بودجه را بدون کم کردن از هزینه حمل ونقل عمومی، ولو به قیمت کاهش قیمت کالاها، تامین کند.
📌این رویه توانست به وی کمک کند که در انتخابات 2014 پیروز شود. دیلما روسف که در دور دوم ریاست جمهوری خود به اصلاح سیاست های پوپولیستی روی آورد در ماه های پایانی با افت شدید محبوبیت خود مواجه شد. پس از استیضاح روسف، دولت جدید برزیل با رهبری مایکل تمر، با گام برداشتن در مسیر تحکیم مالی، کاهش سقف هزینه های دولتی و ایجاد تحولاتی در امنیت اجتماعی، درصدد جبران خسارات پوپولیستی دولت قبل از تمربرآمد. یکی از مهمترین اقدامات دولت با لغو قانون تعیین قیمت از سوی دولت در سال 2015 رقم خورد. با این حال، میراث پوپولیسم همچنان بر اقتصاد برزیل سایه افکنده است، تورم همچنان روندی صعودی دارد و اقتصاد همچنان در رکود است، بانک مرکزی نیز با وجود ثابت نگه داشتن نرخ واقعی بهره در اواسط سال 2015 ، با تراز مالی منفی شدیدی در سال 2015 مواجه بوده است.
📌 برزیل در حال حاضر بدترین رکود اقتصادی خود را طی 80 سال گذشته تجربه می کند. نرخ بیکاری در این کشور به 10 درصد رسیده است. نرخ تورم سالانه افزون بر 10 درصد شده و استانداردهای زندگی در برزیل نیز افول کرده است. اگرچه مردم برزیل تقریبا مشابه با همتایان اروپایی خود بار پرداخت مالیاتی به میزان 37 درصد از تولید ناخالص داخلی را به دوش می کشند اما سطح خدمات اجتماعی دریافتی آنها با شهروندان اروپایی قابل مقایسه نیست. در کلمبیا، با وجود فقدان هرگونه سیاست های پوپولیستی، دولت قدم هایی واقعی برای مقابله با تورم ناشی از کاهش نرخ ارز این کشور برداشت. سیاست های پولی انقباضی تر شد، گام هایی نیز برای تثبیت حساب های مالی برداشته شد تا مشکل کاهش درآمد ناشی از قیمت های پایین نفت را حل کند و در نهایت، دولت با مذاکره با نیروهای مسلح فارک و پایان دادن به جنگ داخلی به تقویت نهادهای دموکراتیک در کشور کمک کرد.
👈متن کامل را میتوانید در شماره 220 تجارتفردا که اکنون در بازار مطبوعات در دسترس است بخوانید.
لینک عضویت در کانال تجارتفردا 👇 👇 👇
/channel/tejaratefarda
اقتصاد و جنگ فقیر و غنی؛
سرمقاله ای از دکتر موسی غنی نژاد
در همه جوامع اختلاف ثروت و درآمد میان آحاد و اقشار مردم وجود دارد. اگر کسب ثروت محصول فرآیندی باشد که نتیجه آن به بهبود سطح رفاه دیگر همنوعان منجر شود، انباشت چنین ثروتی مشروع، مطلوب و عادلانه است؛ اما درصورتیکه ثروتاندوزی یک عده به قیمت دستاندازی به حقوق دیگران فراهم آید نهتنها کاملا غیرعادلانه است، بلکه در عین حال خطری جدی برای زندگی اجتماعی صلح آمیز میان انسانها است.
بدترین نوع مقابله با این پدیده زشت و خطرناک اتخاذ موضع جنگ طبقاتی یا جنگ فقیر و غنی است. ایدئولوژیهایی که با ابزار جنگ طبقاتی به سراغ مبارزه با بیعدالتی رفتهاند به نتایج فاجعهبار و به غایت غیرعادلانه رسیدهاند. اوضاع رقتانگیز اقتصادی، سیاسی و اجتماعی ونزوئلا در این روزها که با تورم وحشتناک، گسترش فقر و ناآرامیهای شدید سیاسی-اجتماعی روبهرو شده، مصداق روشنی از نتیجه به کار بستن ایدئولوژی مخرب جنگ طبقاتی و پوپولیسم است.
کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد
@den_ir
http://donya-e-eqtesad.com/news/1099194
🔴 افزایش یارانه خانوار تا چه حد امکان پذیر است؟
حميد آذرمند،تحليل گر مسائل اقتصادي معتقد است:
▫بخش عمدهای از بدهیهای انباشته دولت و حتی رشد فزاینده نقدینگی، در اثر سیاستهایی ایجاد میشوند که تعهداتی بیش از توان مالی دولت بر بودجه عمومی تحمیل میکنند. این گونه تعهدات در اثر اجرای سیاستهایی نظیر پرداخت یارانه مستقیم به خانوار، طرح مسکن مهر، خرید تضمینی گندم، پرداخت یارانه به حاملهای انرژی، طرح بنگاههای زودبازده و نظایر آن ایجاد میشود.
منابع مورد نیاز اینگونه سیاستها در ابعادی است که از محل درآمدهای دولت تأمین نمیشوند و لذا تأمین منابع مورد نیاز این گونه طرحها، با یک وقفه، در نهایت منجر به افزایش بدهی دولت و افزایش نقدینگی میشود. در حال حاضر نیز بخشی از حجم بدهیهای انباشته دولت، ناشی از تعهدات ایجاد شده در دولت قبل یا ناشی از تأمین مالی سیاستهای پایهگذاری شده در دولت قبل
است.
▫ اگر دولت دوازدهم بنا داشته باشد با گسترش سیاستهای حمایتی غیراصولی و افزایش یارانه یا پرداخت کارانه به نیروی کار، در ابعاد گستردهای اقدام به افزایش تعهدات و مخارج دولت كند، اقتصاد کشور در آیندهای بسیار نزدیک با یک بحران جدی بدهیها و موج نقدینگی مواجه خواهد شد. تبعات چنین سیاستهایی، وقوع ابرتورم و بیثباتی شدید اقتصاد کلان خواهد بود. امروز نظیر چنین تورمی را در ونزوئلا شاهد هستیم.
▫ به بیان صریحتر باید گفت به استناد مطالعاتی که اخیراً انجام شده است، اقتصاد کشور حتی توان ادامه شیوه فعلی پرداخت یارانه خانوار و نظایر آن را ندارد. بدیهی است که هرگونه افزایش تعهدات دولت، تا چه حد میتواند آینده کشور را دچار تهدید كند.
▫ در اینجا توان اجرایی دولتها مطرح نیست. دولت دوازدهم با هر ابتکار و خلاقیتی که بخواهد اقدام به افزایش تعهدات خود برای پرداخت یارانه بیشتر و تداوم سیاستهای حمایتی غیراصولی نماید، بیتردید آینده کشور را دچار مخاطرات جدی خواهد کرد.
@eghtesadnews_com
🚫پوپولیست چه کسی است؟
مصطفی نعمتی در شماره 220 تجارتفردا مینویسد:
📌پوپولیستها معمولاً با دو ویژگی برجسته شناخته میشوند. اول؛ نخبه ستیزی است حتی اگر خود متخصص در یک رشته دانشگاهی باشند. نخبه ستیزی تنها به مفهوم گرایش به تودهها در مطالبات عمومی نیست یا در این ویژگی نیست که پوپولیستها در برخورد بین خواستههای مردم و گروههای نخبه، جانب خواستههای عمومی را میگیرند بلکه به طور کامل گرایش به نفی نخبگان در آنها بسیار برجسته است.
📌دوم؛ پوپولیستها در هنگام عمل سیاسی که به تقاضای محیط اجتماعی پاسخ مثبت میدهند، پاسخگویی آنان معطوف به کسب محبوبیت است. اما منشأ محبوبیتی که پوپولیستها در پی آنند ناشی از اعتقاد به اصالت آرای عمومی و خواسته¬های متناسب با مصالح عمومی نیست بلکه پاسخ دادن به این خواستهها را به نفع محبوبیت بخشیدن به خود به خدمت میگیرند. پوپولیستها به مردمی که در بیابان برهوت زندگی میکنند و آب برایشان از کیمیا نادرتر است، وعده رودهای جاری میدهند.
📌پوپولیستها در عمل، واژگان تقریباً یکسانی دارند. وعدههای بزرگ میدهند، پشت سر واژههایی چون مردم، ملت و خلق، پنهان میشوند، وقتی تصمیم میگیرند کاری را انجام دهند، آن را به منافع خلق نسبت میدهند که دیگر کیست که جرأت و توان ایستادن مقابل آن را داشته باشد!؟، خود را يگانه کسی میدانند که قدرت برآورده کردن نيازهایی را دارند كه توسط حاكمان پيشين زير پا گذاشته شده بود، موج تودهای میآفرینند و سوار بر آن، ارابه خود را از روی پیکر همان تودهها، به پیش میرانند چرا که اولین قربانیان شعارهای بیپایه، غیرعلمی و غیرعملی آنها، همان تودهای هستند که برایشان دست تکان میدهند و کلاه از سر برمیدارند!
📌توزیع پول، بازگشت مجدد عظمت از دست رفته، ملیگرایی و شووینیسم تخیلی، شعارهاي عوام پسند و دهان پركن، رفتارهاي راديكال، حملات لفظي تند و روياي بازگشت امپراتوري نوستالژيك، مشترکاتی است که در میان پوپولیستها، به وفور میتوان یافت. آنها تعهدی در برابر ارزش های بنیادین جامعه مثل اخلاق، صداقت، آزادی، برابری و عدالت اجتماعی ندارند. گرچه در سخن به شدت بر آنها تأکید میکنند اما در عمل، کمترین پایبندی به آنها ندارند. تشکلگریز و نهادگریز هستند و خود را نماینده واقعی توده میدانند.
📌به جای بکارگیری روشهای نظاممند سیاستورزی، به میان توده میروند و خود را نوکر و خدمتگزار توده معرفی میکنند. متوهم هستند و به شدت به تئوری توطئه باور دارند. حتی خشکسالی و نباریدن باران را هم به دست نامریی استکبار و دشمنان قسم خورده ملت نسبت میدهند. راهکارهایشان به شدت ساده و سادهلوحانه است. خود را متخصص، نخبه و کارشناس معرفی میکنند. ملغمهای هستند از دن کیشوت و رابین هود؛ از یک طرف بر تکنولوژی و قافله پیشرفت و توسعه میتازند و از طرف دیگر، هوادار تقسیم ثروتی هستند که اصولاً وجود خارجی ندارد! یک پوپولیست نه تنها خودش را عوام فریب نمیداند که خود را یگانه منجی تودهها معرفی میکند و سرانجام، برخلاف آنچه شعار میدهد که نماینده خلق است، در میان گروه اندکی از باورمندان به خود، محبوس است!
👈متن کامل این تحلیل (درباره خطرات پوپولیسم برای اقتصاد) را میتوانید در شماره 220 تجارتفردا که اکنون در بازار مطبوعات در دسترس است بخوانید.
لینک عضویت در کانال تجارتفردا 👇 👇 👇
/channel/tejaratefarda
خشم و فقر
👈تحلیل اعتراضهای کارگری ایران را میتوانید در فایل پیدیاف شماره 219 تجارتفردا در زیر مشاهده کنید.
👇👇👇
هفته نامه تجارت فردا 9 اردیبهشت
درباره اوتیسم و البته پسرک ...