14308
کانال رسمی هفته نامه تجارت فردا صاحب امتیاز: شرکت دنیای اقتصاد تابان مدیر مسئول: علیرضا بختیاری سردبیر: محمد طاهری سایت: Www.Tejaratefarda.com
🎙 فایل صوتی سخنرانی مسعود نیلی - «برون‌گرایی تنها راه خروج از سطح پایین تقاضای داخلی»
🔶 به مناسب پنجاهمین سالگرد تاسیس ایدرو - ۲۶ تیر ۹۶
⏳مدت: ۲۶ دقیقه
⚠️حجم فایل: ۳۷ مگابایت
@MasoudNili
✅اجرایی شدن قرارداد توتال چه مزایایی دارد؟
مهدی عسلی، کارشناس ارشد اقتصاد انرژی در این مورد به تجارت‌فردا می گوید:
🔻هدف این قرارداد تولید حداکثری و پایدار روزانه حدود 56 میلیون مترمکعب گاز طبیعی از منابع میدان گازی فراساحلی مشترک پارس جنوبی و انتقال آن به خشکی است. برآورد می شود با اجرای این طرح طی 20 سال از این میدان مشترک 335 میلیارد مترمکعب گاز طبیعی غنی تولید شود که از این حجم گاز غنی حدود 290 میلیون بشکه میعانات گازی، 14 میلیون تن گاز مایع، 12میلیون تن اتان و دو میلیون تن گوگرد به همراه 315 میلیارد مترمکعب گاز سبک شیرین به دست خواهد آمد.
🔻با فرض متوسط قیمت 50دلاری برای هر بشکه نفت در 20 سال آینده ارزش میعانات و گازهای مایع همراه تولیدی حدود 23میلیارد دلار و با فرض 10 سنت برای هر مترمکعب گاز طبیعی حدود 31 میلیارد دلار ارزش و در مجموع حدود 54 میلیارد دلار خواهد بود. ارزش دیگر تولیدات میدان فاز 11 پس از خاتمه دوره 20 ساله قرارداد حدود 30 میلیارد دلار برآورد شده است، یعنی جمعاً 84 میلیارد دلار از ابتدا تا پایان بهره برداری از فاز 11 پارس جنوبی درآمد عاید کشور می شود.
🔻از آنجا که این قرارداد اولین قرارداد با شرکت های خارجی تحت چارچوب IPC است، حالت سمبلیک داشته و پایه و اساسی برای مقایسه با قراردادهای بعدی و نیز شاهدی بر پایان دوران تحریم های بین المللی علیه ایران است. این که یکی از شرکت های بزرگ بین المللی نفت، به رغم تجدید تحریم های دولت آمریکا حاضر به سرمایه گذاری بلندمدت در کشور شده اند بسیار حائز اهمیت است. از سویی مطابق با مفاد قرارداد توتال و شرکت ملی نفت چین می توانند جبران خدمات خود در اجرای پروژه را به صورت نقد یا میعانات گازی(کاندنسیت) دریافت کنند. از آنجا که مراودات مالی کشور با سیستم مالی و بانکی بین المللی هنوز کاملاً به صورت عادی برنگشته است، به نظر می رسد این تمهیدی موفق برای دور زدن تحریم های بانکی آمریکا بوده است. هر دو شرکت توتال و CNPC از تجربیات زیادی در اجرای این نوع از پروژه ها برخوردارند.
🔻بر اساس اظهارات مقامات وزارت نفت بازدهی سرمایه گذاری طرف های خارجی در 20 سال قرارداد از 12 میلیارد دلار تجاوز نخواهد کرد که اگر میزان سرمایه گذاری اولیه را پنج میلیارد دلار در نظر بگیریم، نرخ بازدهی این سرمایه گذاری حدود 4.5 تا 6 درصد خواهد بود که در شرایط موجود ریسک های کشوری و منطقه خاورمیانه کاملاً منصفانه به نظر می رسد.
متن کامل این مصاحبه را می‌توانید در شماره 229 تجارت‌فردا که اکنون در بازار مطبوعات در دسترس است بخوانید.
لینک عضویت در کانال تجارت‌فردا 👇 👇 👇
/channel/tejaratefarda
دارايي آدم ها
در و دیوارهای اتاقش پر بود از عکس بزرگان.محمدرضا شجریان،اصغر فرهادی،بهروز وثوقی،محمود خیامی،محمد بهمن‌بیگی،آیت‌الله طالقانی،ناصر حجازی و خیلی‌های دیگر.سن و سالی داشت و راستش تعجب کردم که چرا مثل جوان‌ها،عکس آدم‌های مشهور را به در ودیوار دفتر کارش زده است. کنجکاوی‌ام را پنهان نکردم و پرسیدم.
گفت: همه دنیای من همین‌ها هستند.
مرد تاجری که در یکی از قدیمی‌ترین ساختمان‌های تهران دفتر داشت،طوری درباره ده‌ها قاب‌عکس دفترش سخن می‌گفت که برایم عجیب بود.
پرسیدم این عکس‌ها چه حسی به تو می‌دهند؟ گفت: هیچ چیز به اندازه اینکه به ایرانی بودنم افتخار کنم برایم ارزشمند نیست و خیلی خوشحالم که با این آدم‌های بزرگ هم دوره‌ام.
درست بالای سرش، عکسی رنگی از یک خانم موکوتاه با چشم‌های آبی در قابی بزرگ، میان انبوهی عکس سیاه و سفید روی دیوار خودنمایی می‌کرد. با دقت که نگاه می‌کردی،متوجه تمایز این قاب با بقیه می‌شدی. آن‌روزها مریم میرزاخانی تازه جایزه فیلدز را برده بود و شاید پیش از آن، خیلی‌ها او را نمی‌شناختند. پرسیدم این خانم چرا؟ گفت: بدون شک او نابغه است. مهمترین جایزه ریاضیات را برده و در بهترین دانشگاه‌های جهان درس می‌دهد.آرزو دارم نوه‌ام مثل او شود.
آن‌روز وقتی دفتر تاجر کهنه‌کار را ترک می‌کردم،پیش خودم گفتم دارایی آدم‌ها فقط خانه و ماشین و زمین و ملک نیست.همین آدم‌های بزرگ بخشی از دارایی‌های ما هستند.
مریم میرزاخانی در میان ناباوری همه ما درگذشت. جامعه ایران یکی از ارزنده‌ترین دارایی هایش را از دست داد.
او رفت اما این زخم کهنه دوباره سر باز کرد.اینکه چرا با او و هزاران نخبه نظیر او مهربان نبوده‌ایم؟ مریم می‌توانست در کشور خودش زندگی کند. مگر این بانوی معصوم چه چیزی می‌خواست؟ آن چشم‌های آبی چه در سر داشتند؟ مریم یکی از عاشق‌ترین آدم های زمانه‌اش بود.ساده بود و بی پیرایه و چه می‌شد اگر همین اطراف،رؤیاهایش را با فرزندان ما قسمت می‌کرد.چه می‌شد اگر میان این همه هیاهو،به بزرگی‌اش میدان می‌دادیم؟
ما را چه می‌شود؟ چرا همیشه علامت خروج را نشان می‌دهیم؟چند کشور را می‌توانیم مثال بزنیم که به این سادگی مسیر مهاجرت نخبگانش را هموار کرده باشد؟ زیان روحی و روانی و اقتصادی جامعه از مهاجرت این همه نخبه چقدر است؟
هرچند اعداد و ارقام متناقضی از تعداد مهاجران نخبه ايراني درديگر نقاط دنيا ارائه شده اما با توجه به جایگاه شایسته بسیاری از ایرانیان خارج از کشور، به خوبي مي‌توان دريافت چه ثروت مادي و معنوي عظيمي از كشورمان در ديگر نقاط جهان توزيع شده‌است.
اما سؤال مهم این است که چرا بسياري از جوانان نخبه ایرانی عزم مهاجرت كرده و زندگي دور از وطن را بر مي‌گزينند؟
شايد دم دستی‌ترین پاسخ این باشد که آنها به دنبال رفاه یا شاید آزادی بیشتر،ترک وطن کردهاند. . اما براي من كه با خیلی از مهاجران نخبه ایرانی از نزديك صحبت كرده‌ام،دلیل دیگری هم وجود دارد.
خیلی از جوانان ما ایران را ترک می‌کنند چون امکان سرمایه‌گذاری و برنامه‌ریزی بلند مدت ندارند.خیلی‌ها ایران را ترک می‌کنند چون فضای کسب وکار را عادلانه و شفاف نمی‌بینند. خیلی‌ها ایران را ترک می‌کنند چون حوصله این همه دعوای سیاسی و بی‌اطمینانی را ندارند.خیلی‌ها ایران را ترک می‌کنند چون فضای مساعدی برای شکوفایی توانایی هایشان نمی بینند.
اگربپذيريم نبوغ و استعداد هم ثروت خدادادي است،باید کاری کنیم که انگیزه مهاجرت کاهش پیدا کند. چرا باید جوانان نخبه ما به بهانه‌های واهی تحت فشار قرار گیرند و ترک وطن کنند؟
در یکی از سفرهایم به اروپا، دوساعت پای صحبت‌های یکی از همین نخبگان نشستم.او که جذب یکی از شرکت‌های بزرگ اروپایی شده و برای خودش شهرتی به هم زده بود،آرزو داشت به ایران بازگردد. پرسیدم در چه صورتی حاضری به کشور برگردی؟ گفت: فقط می‌خواهم سالم و شفاف در فضای رقابتی کار کنم.نمی‌خواهم برای کاری که می‌کنم،از همه مجوز بگیرم و به همه رشوه بدهم.
صدای پیرمردی که تصویر مریم میرزاخانی را به دیوار زده بود،هنوز در گوشم می‌پیچد.وقتی داشتم خداحافظی می‌کردم گفت: تو که دستت می‌رسد،کاری کن.کاری کن بچه‌های خوب ما به وطن بازگردند.
@mohsenjalalpour
✅مهمترین تغییرات بازار کار به روایت هفته‌نامه تجارت‌فردا
🔴نرخ مشارکت 40.6 درصدی شاید مهمترین آمار در کارنامه بازار کار بهار امسال باشد. نرخی که نه‌تنها در دولت یازدهم بی‌سابقه است بلکه در تاریخ اقتصاد ایران بعد از انقلاب اسلامی هم کمتر تجربه شده است. با این اتفاق تعداد جمعیت فعال در بهار امسال به 26.6 میلیون نفر رسیده است. این رقم نیز در دوران فعالیت دولت یازدهم بی‌سابقه است.
🔵طبق بررسی‌های مرکز آمار ایران، از بهار سال گذشته تا بهار امسال بیش از 900 هزار نفر به بازار کار اضافه شده‌اند و در صف متقاضیان شغل قرار گرفته‌اند. از این میزان بیش از 500 هزار نفر مردان و بیش از 400 هزار نفر هم زنان تازه‌واردی هستند که وارد بازار کار شده‌اند.
🔴در بهار سال گذشته تا بهار امسال از 900 هزار جمعیت فعالی که به بازار کار اضافه شده‌اند بیش از 700 هزار نفر به جمعیت شاغلان و 200 هزار نفر هم به تعداد بیکاران اضافه شده است. این رقم حاکی از اشتغال 76 درصدی طی یک سال اخیر است.
🔵براساس محاسبات مرکز آمار ایران از 700 هزار شغل جدید، بیش از 400 هزار شغل به مردان و حدود 300 هزار فرصت شغلی جدید به زنان رسیده است. در واقع سهم مردان از مشاغل جدید 57 درصد و سهم زنان 43 درصد از مشاغل جدید است. همچنین 200 هزار بیکاری که طی این مدت به بازار کار اضافه شده‌اند نیمی به گروه مردان و نیمی هم به گروه زنان تعلق دارند.
🔴از دیگر موضوعات قابل توجه در کارنامه بازار کار بهار امسال رشد 1.4 درصدی سهم شاغلانی است که 49 ساعت یا بیشتر در هفته کار می‌کنند. یعنی مدت زمانی فراتر از آنچه که در قانون کار تعیین شده است. در واقع به نظر می‌رسد فشار کاری بر بخش شاغلان افزون شده است. بر این اساس در بهار امسال 40.9 درصد شاغلان 49 ساعت یا بیشتر در طول هفته کار کردهاند.
متن کامل این گزارش ابراهیم علیزاده را می‌توانید در شماره 229 تجارت‌فردا که اکنون در بازار مطبوعات در دسترس است بخوانید.
لینک عضویت در کانال تجارت‌فردا 👇 👇 👇
/channel/tejaratefarda
ترکیه حق‌آب دجله و فرات را محدود کرده و اردوغان رسما کشورهای منطقه را به سمت جنگ آب سوق می‌دهد. آیا دیپلماسی آب می‌تواند این خطر را از منطقه دور کند؟ @tejaratefarda
Читать полностью…
نیاز به همگرایی داریم
علی لاریجانی:
🔹مهمترین ماموریت دولت دوازدهم، ایجاد اصلاحات عمیق #اقتصادی در کشور است اما انجام این اصلاحات به همگرایی ملی بین مردم، ارکان حکومت و صاحب نظران نیاز دارد /ایرنا
@eghtesadnews_com
🔴 مزایای شفاف‌سازی نهادهای عمومی
▫ تعیین جایگاه اقتصادی و حقوقی نهادهای عمومی غیردولتی و شفاف‌سازی نقش و عملکرد آنها در اقتصاد کشور، مزایای متعددی برای اقتصاد کشور خواهد داشت.
▫ مؤسسات و شرکت‌های زیرمجموعه نهادهای عمومی غیردولتی در حوزه‌‌های متنوع وگسترده‌ای مانند آموزش عالی، نفت، پتروشیمی، صنایع معدنی، مخابرات، خدمات مالی، بازرگانی و غیره فعالیت می‌کنند ولی ابعاد و گستره فعالیت‌های آنها با وضوح و شفافیت کافی برای دولت به عنوان سیاست‌گذار اقتصادی مشخص نیست، لذا ابهام و عدم شفافیت فعلی امکان برنامه‌ریزی و سیاست‌گذاری مؤثر را از دولت‌ها سلب کرده است.
▫ نهادهای عمومی غیردولتی و مؤسسات و بنگاه‌های زیرمجموعه آنها، نقشی تأثیرگذار و سهمی قابل‌توجه در اقتصاد کشور دارند ولی عموماً به دلیل ماهیتی که دارند نه تابع مقررات و الزامات شرکت‌های دولتی هستند و نه به عنوان یک بنگاه خصوصی، قواعد بازی در یک اقتصاد رقابتی و شفاف را می‌پذیرند.
▫ اغلب این نهادها در دهه‌های گذشته برحسب ضرورت تشکیل شده و در زمان خود نقش مفیدی ایفا کردهاند ولی به تدریج کارکرد آنها تغییر یافته و سهم فعالیت‌های اقتصادی آنها در قالب یک بنگاه اقتصادی افزایش یافته است.
▫ با توجه به ماهیت و نوع فعالیت شرکت‌ها، بنگاه‌ها و مؤسسات زیرمجموعه نهادهای عمومی غیردولتی، اغلب آنها ماهیتاً یک شرکت عمومی محسوب می‌شوند. بنابراین به منظور تعیین جایگاه حقوقی و اقتصادی نهادهای عمومی غیردولتی و شفاف‌سازی نقش و عملکرد آنها در اقتصاد کشور، در گام نخست لازم است شرکت‌ها و بنگاه‌های زیرمجموعه این نهادها به لحاظ حقوقی به عنوان یک شرکت دولتی، طبقه‌بندی و شناسایی گردند. این مسئله مستلزم مشارکت و همکاری نزدیک دولت و مجلس می‌باشد.
▫ طبقه‌بندی این‌گونه مؤسسات و بنگاه‌ها به عنوان شرکت‌های دولتی، آنها را مشمول تکالیفی مانند پرداخت مالیات، تهیه و انتشار صورت‌های مالی، حسابرسی و پاسخگویی به نهادهای نظارتی و شفافیت در برابر جامعه و قرارگرفتن در فرایند واگذاری به بخش خصوصی خواهد کرد.
▫ البته به طور طبیعی، هیچ بنگاه اقتصادی فعال در یک محیط غیررقابتی و برخوردار از امتیازات و مزایای انحصاری، تمایلی به پذیرش الزامات فعالیت در یک محیط شفاف و رقابتی و پاسخگویی به نهادهای نظارتی را نخواهد داشت. با این حال، لزوم دوراندیشی در جهت منافع بلندمدت کشور ایجاب می‌کند، مجموعه نظام تصمیم‌گیری کشور، نسبت به رفع یکی از گلوگاه‌‌های رشد و توسعه اقتصادی، حساسیت و توجه لازم را داشته باشند.
(بخشی از مقاله تجارت فردا ۲۲۸)
-----------------------------------
عضویت در کانال چشم انداز اقتصاد ایران☜
@iranianeconomy_outlook
ایران یکی از کم بهره‌ور ترین کشورها در حوزه آب است. منبع: هفته نامه تجارت فردا شماره 228 @tejaratefarda
Читать полностью…
🔴امید در متن شهر سوخته
🔸گزارش این بود. %۴۳ شهرنشینان استان سیستان و بلوچستان را حاشیه‌نشینان شکل می‌دهند. به اتفاق استاندار و سایر مسئولان برای سومین بار از شیرآباد، رحیم آباد و سایر محله‌های حاشیه‌ای زاهدان بازدید کردم. معابر خاکی نابسامان، آلونک‌های کنارِ هم، فقدان فضاهای عمومی، کیفیت نازل محیطی در کنار جوانان بیکار و بچه‌هایی که در کوچه موج می‌‌زنند اولین مناظری است که به‌چشم می‌خورند.
🔸در همین متن، با سازمان مردم‌نهادی روبرو شدم که زنان محله را دور هم گرد آورده بود تا با مهارت‌آموزی آنان اقدام به تغییر در زندگی‌شان کنند. در ادامه به مدرسه‌ای رفتم که توسط سمن دیگری برپا شده بود با هدف آموزش دخترانی که از تحصیل بازمانده بودند و سن آنان تا ۱۴ سال و تعداد زیادی از آنان حتی فاقد شناسنامه بودند. آنان دختران را در تابستان آموزش می‌داند تا شاید یک‌سال جلو بیفتند. خانه‌ی سلامتی هم بر پا شده بود. شهرداری نیز دست بکار شده بود و بعضی معابر را گشوده و در حال آسفالت آنها بود.
🔷واقعیت آن است که ۳۵% جمعیت شهری ایران در حاشیه‌ی شهرها یا بافت‌های میانی فرسوده‌شده زندگی می‌کنند. با خود فکر می‌کردم که دنیای مدرن با شهرهای ما چه کرد؟ یک ماه دیگر ۱۱۱امین سالگرد صدور فرمان مشروطیت و آشنایی رسمی ما ایرانیان با راه و رسم زندگی مدرن است. از آن زمان تا کنون، هزاران میلیارد تومان در جهت عمران و نوسازی زندگی شهری ایران هزینه شده‌است. ولی، کیفیت زندگی شهری در ایران، وضعیت چندان قابل قبولی را نشان نمی‌دهد.
🔹شهر به مفهوم سازمان اجتماعی، مظهر خرد، تمدن و سبک زندگی ایرانی و هویت مکانی در میان ما ایرانیان موقعیت خود را از دست داده است. آقای دکتر امینی‌فر نماینده محترم مردم ایرانشهر در مجلس در جلسه ستاد بازآفرینی شهری استان می‌گفت: هر چند اقدامات صورت گرفته در برابر مشکلات این بافت‌ها بسیار ناچیز است، لیکن حس خوبی دارم. شاید این حس خوب ناشی از آن باشد که این‌بار شهر در کلیت خودش هدف قرار گرفته‌است و تمام مسئولان استان و شهر، مردم و سمن‌ها به‌صورت یک‌پارچه تمام آنچه دارند را به مشارکت گذاشته‌اند تا شهر را بازآفرینی کنند و نه آنکه صرفا چند پروژه را اجرا کنند.
🔹من امید را در چشم دخترانی که در مدارس این شهر سوخته در تابستان درس می‌خواندند و در میان خانم‌هایی که موفق شده‌بودند محصولی را تولید کنند تا زندگی خود را دوباره بسازند دیدم.
💢به امید انکه بتوانیم یکبار دیگر شهرِ ایرانی را به مثابه‌ی مظهر تمدن #ایران‌شهری بازآفرینی کنیم.
اگر دوست داشتید این لینک را ببینید.
goo.gl/ySfUXT
عباس آخوندی - ۱۹ تیرماه ۹۶
@AbbasAkhoundi
سرگیجه نقدینگی
👈نقدینگی با تلاطم موسسات مالی غیرمجاز به سمت کدام بازار سرازیر می‌شود؟
تجارت‌فردا این پرسش را با کارشناسان در میان گذاشته است. فایل پی دی اف را دانلود کنید:
👇👇👇
عربستان جدید
👈تحولات عربستان چه فرصت‌ها و تهدیدهایی برای ایران دارد؟
تجارت‌فردا این پرسش را با کارشناسان در میان گذاشته است. فایل پی دی اف را دانلود کنید:
👇👇👇
صفحه اول روزنامه دنیای اقتصاد؛
یکشنبه 18 تیر 1396
کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد
@den_ir
نخستین ويژه نامه «بررسي فرصت‌هاي توسعه در استان‌ها»با تمركز بر توسعه استان كرمان، فردا در 132 صفحه به صورت رایگان همرا با روزنامه دنیای‌اقتصاد توزیع می‌شود.
@tejaratefarda
صنعت ایران چهار سال سخت را پشت سر گذاشته است. بسیاری از صنایع به دلیل انباشت مشکلات سال های قبل به ورطه رکود و زیان‌دهی غلتیده اند. دولت روحانی تلاش کرد صنایع را از بحران دور کند.آمارها مؤید رشد مثبت شاخص صنعت در این دوره است اما تحلیلگران نسبت به ادامه این روند تردید دارند. دولت آینده برای بهبود وضعیت صنایع و تداوم رشد صنعتی چه چالش هایی پیش رو دارد؟
Читать полностью…
"چهار سال آینده"
یادداشتی از دکتر محمود سریع القلم: 👇
دوستی آرشیتکت، این جملات را نقل می‌کرد: شخصی با ریشۀ خاورمیانه‌ای در آمریکا بدون اینکه مجوز شهرداری اخذ کند، اتاقی به منزل خود اضافه کرد. بعد از مدتی کوتاه شهرداری مطلع شد و جرایم سنگینی را وضع نمود. اما شهرداری چگونه متوجه زرنگی این فرد شد؟ شهرداری توسط عکس‌های ماهواره‌ای که هر چند ماه یکبار گرفته می‌شود متوجه تغییرات در املاک می‌شود. نرم‌افزاری این عکس‌ها را مقایسه می‌کند. هر قدر مربع‌های عکس (Pixel) کوچک تر باشد، شفافیت آن بالاتر می‌رود. این فرد قانون شکن غافل بود که عکس هوایی منزل او به وضوح نشان می‌دهد که مربع‌های عکس تغییر کردهاند. وقتی مسئولین شهرداری، به فایل این ملک مراجعه کردند، متوجه شدند مجوز جدیدی در کار نیست. سپس سراغ او آمدند.
موضوع دیگری: FedEx یک شرکت تحویل نامه، پاکت و بسته در عرض ۲۴ ساعت است. ۴۶ سال است که کار می‌کند و سال گذشته ۶/۱ میلیارد دلار درآمد داشته است. این شرکت ۶۵۰ هواپیما دارد که از نظر تعداد هواپیما رتبه چهارم جهانی است. نکته حائز اهمیت در مورد این شرکت اینست که از تمام نقاط دنیا، بسته‌ها و نامه‌ها به ۱۶ فرودگاه تا ساعت ۸ شب وارد شده و پس از دسته‌بندی تا ۳ صبح با پروازهای جدید به مقاصد خود ارسال می‌شوند. در روز بعد، نامه‌ها و بسته‌ها تا ظهر یا بعد از ظهر تحویل داده می‌شوند. فقط در فرودگاه Memphis(ایالت تنسی) حدوداً ۱/۵ میلیون بسته تا ساعت ۸ شب وارد می‌شود و با حدود ۱۰۰ هواپیما به مقاصد خود در داخل و بیرون آمریکا حرکت می‌کنند. در ایام کریسمس و سال نو، تا ۳/۵ میلیون بسته نیز این شرکت در ۲۴ ساعت در تمام دنیا تحویل می‌دهد. در داخل آمریکا، این شرکت در Memphis و Oakland (کالیفرنیا) دو مرکز (یا Hub) دارد. در مرکز فرماندهی جهانی این شرکت (Global Command Center) در Memphis، یک نقشه عظیم دیواری حرکت ۶۵۰ هواپیما را هدایت و مدیریت می‌کند.
یک نکته مشترک در این دو مثال وجود دارد: مدیریت در دنیای امروز با دانش، سیستم دیجیتالی و قاعده‌مندی است. نظارت از طریق دانش و سیستم دیجیتالی است. تصور کنید اگر مدیریت ۱۶Hub داخلی و بین‌المللی شرکت FedEx را به "مدیریت افراد" و به سطح حوصله، دقت و نظم بشری می‌سپردند که در آنها هزاران خطا متصور است چه هرج و مرجی می‌شد و بسته‌ها نه در ۲۴ ساعت بلکه در ۲۴ روز هم به مقصد نمی‌رسیدند. وزارت خزانه‌داری آمریکا در همه بانک‌ها، نرم‌افزاری تعبیه کرده که از انتقال پولی بالای ده هزار دلار اتوماتیک به آن وزارت خانه گزارش داده می‌شود. این در کنار صد‌ها نرم‌افزاری است که در سیستم مالیاتی به کارگرفته می‌شود.
اگر نظام دیجیتالی در جهان امروز را مبنا قرار دهیم،مدیریت در کشور عموماً حالت توصیه‌ای،تلفنی،فردی،نصیحتی، حجره‌ای و رفاقتی است. در دنیای امروز، خطا را نرم‌افزار تشخیص می‌دهد و نه افراد. بی دلیل نیست که حقوق سالیانۀ یک مهندس نرم‌افزار در آمریکا که حدود ۲۳-۲۲ سال سن دارد از ۱۵۰ هزار دلار شروع می‌شود. در چین ۷۰۰ میلیون نفر به هیچ وجه از اسکناس استفاده نمی‌کنند و تمام پرداخت‌ها از طریق موبایل انجام می‌گیرد. حتی متکدیان در چین در ته کاسه‌ای، بارکُد حساب بانکی خود را چسبانده‌اند و شهروندان از طریق موبایل به حساب شخص متکدی، پول پرداخت می‌کنند.
دولت و حاکمیت آلمان، اقتصادی بالغ بر چهار تریلیون دلار تولید ناخالص داخلی و رتبه چهارم جهانی (بعد از آمریکا، چین و ژاپن) را مدیریت می‌کنند. آلمان حدود ۳/۱ تریلیون دلار در سال صادرات دارد. مسئولین آلمانی همه ساعت پنج بعد از ظهر از محل کار رفته و زندگی می‌کنند. تعداد جلسات مدیران در این کشور بسیار محدود است. سیستمی منسجم، دیجیتالی و منظم کار می‌کند. مدیران به این سیستم وفادار هستند و نه به افراد.
اگر قرار باشد کشور پیشرفت کند، راه‌حل‌ها بسیار شفاف و ساده هستند:مدیریت نرم‌افزاری بر سیستم بانکی، مالیاتی،گمرکی و ده‌ها مورد دیگر. اگر کشور دیجیتالی نشود، همچنان باید در رابطه با بانکداری، گمرک و غیره همایش برگزار شود، چند وزیر و استاد دانشگاه و کارشناس سخنرانی کنند و در نهایت، اظهار امیدواری بر اصلاح امور کنند.
فرمول‌های پیشرفت و توسعه آنقدر روشن هستند که می‌شود راحت آنها را گوگل کرد و نیازی به جلسه، همایش و توجیه ندارد. درچهار سال آینده،هدف دولت می‌تواند دیجیتالی کردن مدیریت کشور یعنی غیرفردی کردن مدیریت باشد. امروز نسلی که بین ۲۵ تا ۴۰ ساله است بیش از هر امر دیگری در پی ثبات و قابلیت پیش بینی در مدیریت کشور است. ثبات در مدیریت،امنیت روانی و اجتماعی به دنبال خواهد آورد. برای رشد، پیشرفت، توسعه، امنیت کشور و حتی برقراری عدالت، هیچ امری بالاتر از دیجیتالی کردن کشور وجود ندارد.
@eghtesadnews_com
سیاسی شدن نظارت چه خطراتی برای جامعه و حاکمیت دارد؟
گزیده ای از گفت وگو با دکتر بهروز بنیادی نماینده مردم کاشمر در مجلس شورای اسلامی:
📌نهاد ناظر و مسوول مبارزه با فساد ممکن است مورد فسادآمیز را کشف کند اما به دلایل سیاسی، بگذارد عمق فساد بیشتر شود تا با مفسد و متخلف، برخورد سیاسی کند و از ارج و منزلت رقیب در افکار عمومی بکاهد.
📌اگر نهادهای ناظر به درستی ایفای نقش می‌کردند، این همه سوءاستفاده در بنیاد شهید و بانک دی و دخانیات به وجود نمی‌آمد. این مساله زمانی فاجعه‌بار می‌شود که نهاد ناظر هم دچار فساد می‌شود. مثلاً سهام خرید و فروش می‌کند. به نام اقوام و خویشاوندانش صرافی و کارگزاری افتتاح می‌کند.
📌در برخی شرکت‌های زیرمجموعه وزارت صنایع مسائلی رخ داد و دولت آقای روحانی با محوریت وزیر اطلاعات، برخورد شدیدی با این موارد داشتند؛ به گونه‌ای که تعداد زیادی از مدیران وزارت صنایع و حراست و حتی دستگاه اطلاعاتی کشور برکنار شدند.
📌مدیران دولتی و در مجموع کارگزاران حکومتی باید تقوای مالی پیشه کنند. در شرایط تنگنای مالی و مشکلات فراوان اقتصادی فعلی، انصاف نیست که مدیر دولتی دریافت غیرمتعارف داشته باشد. ممکن است دریافت حقوق نامتعارف، خلاف هم نباشد اما به خصوص افرادی که با تیم آقای رئیس‌جمهور به دولت آمده‌اند، باید تقوای مالی در پیش بگیرند
📌مشخص است که سازمان‌های نظارتی هم در این زمینه غفلت کردهاند. این سازمان‌ها هم باید از مردم عذرخواهی کنند. چطور این سازمان‌ها نقش پیشگیرانه خود را در وقوع تخلف از یاد برده‌اند؟
📌علت‌العلل فسادهای اقتصادی را بزرگ شدن بیش از اندازه دولت می‌دانم. در کنار این دولت بزرگ، نهادهایی ریشه دوانده‌اند که آنها هم به دولت و دیگر نهادهای نظارتی پاسخگو نیستند. دچار نوعی بی‌نظمی اقتصادی شده‌ایم و به جای اینکه ساختار اقتصادی را به سمتی هدایت کنیم که شرکت‌های بخش خصوصی با هم رقابت کنند، شاهد رقابت بخش غیردولتی حاکمیتی با بخش دولتی هستیم
📌گاهی قوانین و آیین‌نامه‌هایی در کشور ما تصویب و ابلاغ شده که مصداق فساد است. به طور مثال، تغییر رویه ناگهانی در قیمت‌گذاری ارز، خیلی‌ها را ثروتمند کرده است. تصمیم پنهانی و ناگهانی به عرضه سهام شرکتی، برای خیلی‌ها رانت اطلاعاتی ایجاد کرده است. تغییر ناگهانی رویه‌های گمرکی، افراد خاصی را در معرض واردات یا صادرات کالایی قرار داده است. در اثر این تصمیم‌های ناگهانی، ممکن است افرادی به ثروت‌های کلان دست پیدا کرده باشند که مصداق‌های آن واضح و روشن است.
📌سیاسی شدن مبارزه با فساد، پایه‌های عدالت را سست و مردم را به حاکمیت بدبین می‌کند. بدترین حالت این است که مردم ببینند، برخورد با بخشی از نیروهای سیاسی در کشور شدید است اما نسبت به برخی دیگر نرمش صورت می‌گیرد. در این صورت، سرمایه اجتماعی حاکمیت پایین می‌آید و مشخص است که چه نتایجی به بار خواهد آمد
📌تشدید فساد، ثبات و امنیت هر کشوری را تهدید می‌کند و به سنت‌ها و ارزش‌های دموکراسی، ارزش‌های اخلاقی و عدالت لطمه می‌زند و توسعه پایدار و حاکمیت قانون را به خطر می‌اندازد. فساد به طور قطع، ثبات سیاسی و توسعه پایدار هر کشوری را تهدید می‌کند. در خیلی از کشورها، فساد گسترده مقامات، سوخت اعتراض‌های اجتماعی بوده است
📌یکی از بدترین مصادیق فساد، در هم تنیدگی فساد سیاسی و فساد اقتصادی است. اگر در کشوری، میان سیاستمدار آلوده به رانت‌های اقتصادی و فعال اقتصادی آلوده به رانت‌های سیاسی، همسویی و اتحاد شکل گیرد، عرصه سیاسی و اقتصادی آن کشور به سمت نابودی پیش می‌رود.
📌باید گروه‌های سیاسی را وادار کرد که هزینه فسادها و ریخت‌وپاش‌های خود را بپردازند نه اینکه کل حاکمیت این هزینه را بپردازد. گروه سیاسی و حزبی که در فساد دخیل بوده، علاوه بر پاسخگویی به نهادهای نظارتی، باید تاوان فساد اعضایش را به مردم بپردازد.
📌منع فعالیت سیاسی توسط نهادهای نظارتی یکی از راهکارهای بازگرداندن اعتماد به جامعه است
👈متن كامل اين تحليل را در شماره 184 مطالعه كنيد.
آدرس كانال هفته نامه تجارت فردا👇
/channel/tejaratefarda
🖌یادداشتی از پدرام سلطانی
"ای کاش که این سقف کوتاه نبود!"
مریم میرزاخانی درگذشت. با خواندن این خبر شوکه شدم، چند ثانیه ای، شاید هم بیشتر به عکس او خیره ماندم. در این چند ثانیه دغدغه های سی سال گذشته به ذهنم هجوم آوردند. یادم آمد که به عنوان یک ایرانی عاشق وطن هرگاه که دوست یا غریبه ای قصد جلای وطن می کرد، غم سنگینی بر قلبم می نشست. مانند کسی که یارانش را از دست می دهد، ایشان را موعظه می کردم که باید ماند و وطن را ساخت. اینجا خاک آباء و اجدادی ماست، ما نسازیم کسی دیگر نمی سازد. ما نمانیم نمی ماند. و این استدلالات من همواره بی اثر و بدون فایده می ماند و احساس سربازی را پیدا می کردم که شاهد فرار همرزمانش است و نومیدانه شمشیر می زند.
یادم آمد که دردم با خواندن آمار و ارقام مهاجرت نخبگان از کشور بیشتر می شد. وقتی می خواندم که ایران از حیث فرار مغزها در بین 91 کشور در حال توسعه و کمتر توسعه یافته، مقام اول را داراست (صندوق بین المللی پول 2009)، یا از 125 دانشجوی المپیادی 90 نفرشان به آمریکا مهاجرت کرده اند، یا هر سال 150 هزار نخبه ایرانی کشور را ترک می کنند، آه از نهادم بلند می شد. گویی این منم که دارم از داشته هایم تهی می شوم.
به یاد آوردم که با شنیدن خبر موفقیتهای نخبگان ایرانی در خارج از کشور شادی وجودم را فرا می گرفت، اما با فاصله کوتاهی حسرت جای آنرا می گرفت. مانند هر ایرانی دوست داشتم که این افتخار در خانه باشد تا مانند مدال آنرا به دیوار کشورمان بکوبیم و از داشتنش حظ بیشتری ببریم. ما ملتی شده ایم که به داشته های دور از خود می بالیم، بخشی از غرور خود را در تاریخ جستجو می کنیم و بخشی دیگر را در افتخارات ایرانیان آنسوی مرزها.
طنز تلخی را بیاد آوردم. در برنامه های توسعه اقتصادی از برنامه سوم به اینطرف همواره بخشی وجود دارد بدین شرح: "صدور کلیه کالاها و خدمات به جز موارد زیر مجاز است:
1- اشیای عتیقه و میراث فرهنگی به تشخیص سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری
2- آن دسته از اقلام خاص دامی، نباتی، خاک زراعی و مرتعی و گونههایی که جنبه حفظ ذخایر ژنتیکی و یا حفاظت تنوع زیستی داشته باشند، به تشخیص وزارت جهاد کشاورزی و سازمان حفاظت محیط زیست."
نمی دانم چرا قانونگذار اینچنین به حفظ ذخایر ژنتیکی دامی و نباتی توجه کرده است اما برای حفظ ذخائر ژنتیکی انسانی فکری نکرده است. و چرا میراث فرهنگی را فقط به تشخیص سازمان میراث فرهنگی گذاشته است و برای حفظ ثروت علمی – فرهنگی کشور حکمی نداده است.
براورد می شود که خروج سالانه 150 هزار نخبه از کشور معادل خروج 150 میلیارد دلار ثروت کشور است. آیا واقعاٌ کل اشیای عتیقه و میراث فرهنگی ما، و کل ذخائر ژنتیکی دامی و نباتی ما تنها به اندازه یک سال خروج نخبگان از کشور ارزش دارند؟
به یادم آمد یکی از حرفهایی را که در هفته گذشته شنیدم و بسیار بر گوینده آن آفرین گفتم. بیژن زنگنه وزیر نفت اظهار داشته است: "ما کشور ثروتمندی نیستیم. ارزش کل ذخائر نفتی و گازی ما 1500 میلیارد دلار است که برابر درامد یک سال آمریکاست." حال این براورد را در ترازوی سرمایه انسانی کشور قرار دهیم. آنوقت می بینیم که کل ثروت نفت و گازی کشور، به عنوان چهارمین دارنده نفت و دومین دارنده ذخائر گازی دنیا، برابر است با خروج ده سال نخبگان از کشور. ثروتی را که در 200 سال مصرف کرده و می کنیم (نفت و گاز)، در ده سال از دست داده ایم. اینجاست که می توانیم ارزش سرمایه انسانی را بهتر بفهمیم. و با فهم ارزش این سرمایه باید گفت که: "ما کشور ثروتمندی هستیم اما نمی توانیم از ثروت خود استفاده درست کنیم. ما کشور ثروتمندی هستیم اما ثروتمان را نشناخته ایم. ما کشور ثروتمندی هستیم اما در بخشش آن به دیگران جود بسیار داریم."
به بیژن زنگنه از آنروی آفرین گفتم که شاید محاسبه او تلنگری باشد برای بیداری ما و اصلاح باورهایمان و نشاندن ثروت واقعی و تجدیدپذیر بر جای ثروت اندک و تمام شدنی.
این موارد مانند فیلمی در چند ثانیه در ذهنم به نمایش درآمدند. وقتی که به خودم آمدم دیدم که گونه هایم از قطرات اشکی که غفلتاٌ فرو افتاده بودند خیس شده اند. مرگ یک نابغه زن ایرانی در خارج از کشور بغضی را در من شکست که سی سال در گلویم جمع شده بود. و با خودم گفتم: "ای کاش که این سقف کوتاه نبود!"☘️
/channel/pedram_soltani
✅دولت برای مسکن‌های خالی چه برنامه‌ای دارد؟
حامد مظاهریان، معاون امور مسکن و ساختمان وزارت راه و شهرسازی به تجارت‌فردا می‌گوید:
📌به نظر می رسد که در بحث خانه های خالی یکی از سیاستهای موثر تقویت طرف تقاضا خواهد بود، به نحوی که با گسترش بازار رهن و در این مورد با گسترش لیزینگ مسکن متقاضیان بتواند در یک طبقه بالاتری تقاضای خود را از طریق نظام بانکی یا شرکت های واسپاری تامین کند. بحث بعدی که مغفول مانده این است که نهاد اجاره داری در ایران بسیار ضعیف است. از آنجا که بخش مسکن به دفعات افزایش های شدید قیمتی را تجربه کرده است هیچ وقت نهاد اجاره داری حرف های و رسمی در ایران فرصت شکل گیری نیافته است. الان با وجود این میزان واحد مسکونی خالی، به نظر می رسد که فرصتی تاریخی برای پاگیری نهادهای حرف های اجاره داری ایجاد شده است.
📌بخش قابل توجهی از این واحدها می تواند از طریق نهادهای حرف های اجاره داری وارد بازار اجاره شده و مورد استفاده متقاضیان قرار گیرد. بحث مهم دیگر انجام تغییرات قانونی برای امکان سرمایه گذاری خارجی در املاک و مستغلات است. این روشی تجربه شده و موفق برای خروج از رکود در بسیاری از کشورهاست. همچنین تغییر عملکرد واحدهای مسکونی خالی و لوکس می تواند مورد توجه قرار گیرد. می توان بخشی از واحدهای مسکونی خالی را البته متناسب با نیاز شهرها و بنا به خواست صاحبان آنها حتی برای گردشگری، هتل آپارتمان و بخش های اداری تغییر کاربری داد.
📌بازار مسکن ظرفیت و توانایی لازم را دارد که اگر سرمایه هایی از بازارهای موازی خارج شود، آنها را جذب کند. به دلیل گستردگی واحدهای مسکونی خالی که چیزی حدود دو میلیون و 600 هزار واحد مسکونی را شامل می شوند، نگران این نیستیم که این سرمایه ها به افزایش شدید قیمت مسکن منجر شود. به نظر می رسد که این ظرفیت وجود دارد و جذب احتمالی سرمایه از دیگر بازارها در بازار مسکن تلاطم شدید ایجاد نخواهد کرد. البته مسکن در ایران محصول بخش خصوصی بوده است و بخش خصوصی خود در این زمینه سرمایه گذاری کرده و نقش دولت ها باید فقط هدایت کننده و نظارت بر کار بخش باشد. دولت باید همواره به عنوان حامی بخش خصوصی فعال در حوزه مسکن عمل کند و خود از ورود به بازار به جز مساله مسکن اجتماعی خودداری کند.
متن کامل این مصاحبه را می‌توانید در شماره 229 تجارت‌فردا که اکنون در بازار مطبوعات در دسترس است بخوانید.
لینک عضویت در کانال تجارت‌فردا 👇 👇 👇
/channel/tejaratefarda
شباهت‌های ایمورتان و اردوغان
احتمالا فیلم معروف «مکس دیوانه» را دیده اید.در این فیلم، «ایمورتان جو» که خود را مالک انحصاری منابع می‌داند،آب را بر جمعیت باقی مانده روی زمین می‌بندد. او ارتشی بزرگ و خون‌ریز تشکیل می‌دهد تا بر اندک آب باقی مانده روی زمین،حکمرانی کند. مکس دیوانه، آینده را برای ما بازسازی کرده.آینده‌ای که در آن، بشریت به خاطر جنگ بر سر منابع اندک آب و انرژی، به سوی فنا پیش می‌رود. خیلی‌ها معتقدند خاورمیانه به همین سمت پیش می‌رود.به سمت بی آبی و جنگ.
در این میان،ترکیه در صدد مهار آب هایی است که از کوه های این کشوربه دو رود دجله و فرات ریخته می‌شود.این سیاست با احداث 22 سد اجرایی خواهد شد و پس از آن به دلیل کاهش سهم آب دو رود دجله و فرات،احتمالا بخش‌های مهمی از کشورهای عراق و سوریه به بیابان تبدیل خواهد شد.دو کشور بحران زده عراق و سوریه و اخیرا دولت ایران به تمامیت خواهی دولت ترکیه اعتراض کرده اند. رجب طیب اردوغان اما در پاسخ به اعتراض ها گفته است « نفت مال شما و آب مال ما».از این مغلطه بوی خون به مشام می‌رسد.
سیاستهای رجب طیب اردوغان بی شباهت به رفتارهای ایمورتان جو در فیلم مکس دیوانه نیست.هردو از طریق بستن آب بر مردم،سعی دارند پایه های حکومت خود را مستحکم کنند. در فیلم مکس دیوانه،در نهایت مردم بر امپراطور خود‌خوانده پیروز می‌شوند و آب را از انحصار او خارج می‌کنند.
دجله و فرات برای مردمان کشورهای ایران،عراق و سوریه یادآور حوادث بزرگی در تاریخ است.آیا تاریخ دوباره تکرار خواهد شد؟
@tejaratefarda
🖌یادداشتی از پدرام سلطانی
"سهم من از تخلف"
آیا شما هم به رواج روزافزون تخلفات رانندگی توجه کرده اید؟ برای موتورسواران حرکت در خلاف جهت، عبور از چراغ قرمز، عبور از پیاده رو و انواع تخلفات دیگر تقریبا ٌعادی شده است. اتوموبیلها خیلی بیشتر از گذشته در مسیر خلاف در خیابانهای یک طرفه تردد می کنند و یا در بزرگراه یا یک خیابان شلوغ دنده عقب می روند. توقف در محل ممنوع یا پارک دوبله به یک رفتار عادی تبدیل شده است.
مدتیست که این موضوع فکر مرا به خود مشغول کرده است. در طی این مدت، هنگامی که موتور یا ماشینی در خلاف جهت مجاز حرکت می کرد و از کنارم می گذشت، نگاهی به چهره راننده می انداختم. برایم جالب بود که چهره اش را بسیار خونسرد و حق به جانب می یافتم، در حالیکه چند سال پیش افرادی که به این تخلفات دست می زدند چهره ای مضطرب داشتند و کمی تا قسمتی شرمساری یا عذرخواهی را می شد در حرکاتشان یافت. یافته دیگرم از این کنجکاوی این بود که تعداد رانندگان خانم در میان ماشینهای متخلف بسیار زیاد شده است و این در حالیست که در گذشته کمتر به راننده متخلف خانم برخورد می کردم.
در جستجوی دلائل این پدیده به این باور رسیدم که همه ما به دنبال سهم خود از تخلف هستیم. تخلف برای شهروندان به یک حق تبدیل شده است.
داستان سهم ما ازتخلف از اینجا شروع می شود:
♦️در طی یک دهه گذشته مرتباٌ شنیده ایم که یک فساد اقتصادی در یک بانک، یک سازمان و یک نهاد کشف می شود. ارقام این تخلفات اقتصادی مرتباٌ بزرگ و بزرگتر شده اند و تعداد مسئولینی که در این تخلفات درگیر بوده اند بیشتر و بیشتر.
♦️در روزنامه ها و اخبار مرتباٌ از تخلفات این مسئول و آن سازمان از مقررات و قوانین پرده برداشته می شود. در بسیاری از موارد نهایتاٌ نتیجه و نوع برخورد با این تخلفات اعلان نمی شود. در نتیجه باور عمومی به این سمت متمایل می شود که شاید متخلفین با عقوبتی مواجه نشده اند.
♦️به ادارات و دستگاهها مراجعه می کنیم، کارمان انجام نمی شود. سپس کسی دم در اداره و یا حتی از طریق تلفن تماس می گیرد و هزینه انجام کار را اعلام می کند. او این کار را با خونسردی انجام می دهد. فساد اداری هم دیگر امر پنهانی نیست، بخشی از زندگی روزمره ماست.
♦️سئوالهای کنکور فروخته می شود، سئوالهای امتحان نهایی دوره متوسطه لو می رود، حتی سئوالهای آزمون دکترای تخصصی پزشکی معامله می شود. پایان نامه تحصیلی با پول خریداری می شود. "پژوهشگر" مقاله ای منتشر می کند و بعد معلوم می شود که مطالب داخلش از مجلات خارجی سرقت ادبی شده است. نظام آموزشی هم با تخلف همنشین شده است.
کار بجایی می رسد که یک شهروند عادی ناخودآگاه به این باور می رسد که هرکسی باید سهمی از تخلف داشته باشد. تخلف مانند یارانه نقدی حق همه است. تخلف یارانه ایست که هرکس از قانون کشور و اخلاق جامعه برمی دارد. و چون یک شهروند عادی فرصتهای ویژه ای برای احقاق این حق ندارد جواب ناخودآگاه مطالبه گر خود را با انواع دیگری از تخلف می دهد. تخلف از قوانین و مقررات رانندگی جایگزین خوبی است چون هم ساده است، هم آشکار و هم روزانه و تکرارپذیر. راننده متخلف به همه نشان می دهد که سهمش را برداشته است. او اگر سالها از حقش دور مانده است در عوض هر روز چند دقیقه زودتر به مقصدش می رسد. اگر بارها به اعتراضش جواب نداده اند، در مقابل با خونسردی و بی تفاوتی از کنار اعتراض دیگران به تخلفش می گذرد و تلافی می کند.
مسیری که تا اینجا در سیر افول اخلاقی- اجتماعی خود طی کرده ایم برگرداندنش بسیار سخت است. باید سهم خود را از تخلف وابگذاریم، سهم خود را از یارانه مطالبه نکنیم، سهم خود را از نفت برای آیندگان پس انداز کنیم تا تازه رشد بدهی های خود را به جامعه و به نسلهای آینده متوقف کنیم. ما سخت به خود، به ایران و به آینده بدهکار شده ایم زیرا در اقتصاد، فقر را تقسیم کرده ایم و در اخلاق تخلف را.
/channel/pedram_soltani
حدود ۱۹۰۰۰ شرکت خصولتی٬ شبه‌دولتی و نهاد عمومی و غیردولتی در ایران فعال است که طبق قانون موظفند کلیه اطلاعات مالی خود را به بورس ارائه کرده و روی سامانه کدال قرار دهند.
وزیر اقتصاد در جایی گفته که ۴۰ درصد از تولید ناخالص ملی ایران از مالیات معاف هستند و ۲۰ تا ۲۵ درصد از تولید ناخالص داخلی در حوزه خاکستری و سیاه بوده که مشمول فرار مالیاتی هستند.
چیزی در حدود ۶۰ درصد اقتصاد ایران مالیات نمی‌دهد.
منبع: هفته‌نامه #تجارت_فردا، شماره ۲۲۸
+ + + + + +
#نیمکت، نکات کوتاه اقتصادی٬ مالی و ...
کانال تلگرامی #سعید_اسلامی_بیدگلی
@nymkat
بهای آب در تهران از خیلی پایتخت ها پایین تر است.قیمت پایین متأسفانه باعث مصرف بی رویه آن در تهران شده است.خیلی ها بحران آب را جدی نگرفته اند. @tejaratefarda
Читать полностью…
سیزدهمین ویژه نامه تحلیلی مشترک هفته نامه تجارت فردا و روزنامه دنیای اقتصاد فردا در 132 صفحه با تمرکز روی اقتصاد معدن منتشر می شود. @tejaratefarda
Читать полностью…
نقدینگی با تلاطم موسسات مالی غیرمجاز به سمت کدام بازار سرازیر می‌شود؟(منبع:تجارت‌فردا)
Читать полностью…
تحولات عربستان چه فرصت‌ها و تهدیدهایی برای ایران دارد؟ (منبع:تجارت‌فردا)
Читать полностью…
🔷 چه عواملی باعث شده است رقابت پذیری صنایع ایران کاهش یابد؟
(یادداشتی از حمید آذرمند در ضمیمه امروز دنیای اقتصاد)
-------------------------------------
@iranianeconomy_outlook
عملیات رکودزدایی از صنعت
صنعت ایران چهار سال سخت را پشت‌سر گذاشته است. بسیاری از صنایع به دلیل انباشت مشکلات سال‌های قبل به ورطه رکود و زیان‌دهی غلتیده‌اند. دولت روحانی تلاش کرد بحران‌ها را از صنایع دور کند. آمارها مؤید رشد مثبت شاخص صنعت در این دوره است، اما تحلیلگران نسبت به ادامه این روند تردید دارند. دولت آینده برای بهبود وضعیت صنایع و تداوم رشد صنعتی چه چالش‌هایی پیش‌رو دارد؟
در یازدهمین ضمیمه تحلیلی مشترک روزنامه «دنیای اقتصاد» و هفته‌نامه «تجارت فردا» عملیات نجات در حوزه صنعت بررسی شده است. در این شماره تحلیلی، علاوه بر مرور شاخص‌های صنعت، نقش آن در رشد اقتصادی و اشتغال سنجیده شده است؛ همین‌طور تلاش شده مساله حمایت و رقابت در دولت یازدهم بررسی و تحلیل شود. در نهایت اینکه کارشناسان و تحلیلگران به این سوال نیز پاسخ داده‌اند که صنعت ایران چه چشم‌اندازی پیش‌رو دارد.
کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد
@den_ir
http://donya-e-eqtesad.com/news/1107391
صفحه اول روزنامه دنیای اقتصاد؛
شنبه 17 تیر 1396
کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد
@den_ir
یازدهمین ویژه‌نامه تحلیلی مشترک تجارت‌فردا و دنیای‌اقتصاد،فردا همراه با روزنامه دنیای‌اقتصاد توزیع می‌شود.در این ویژه نامه،وضعیت صنعت را بررسی و تحلیل کرده ایم. @tejaratefarda
Читать полностью…
ملت خشمگین؟
در روزهای اخیر اخباری منتشر شد که ایران را به‌عنوان عصبانی‌ترین کشور جهان نشان می‌داد. منبع این گزارش البته موسسه گالوپ است که یکی از مراکز مهم و معتبر نظرسنجی در جهان به شمار می‌رود. البته در این گزارش ایران از نظر برخی شاخص‌های دیگر نیز مانند شاخص تجربه احساسات منفی نیز رتبه‌های نامناسبی را داشت. حال این سوال پیش می‌آید که چارچوب و روش‌شناسی این موسسه چیست که رتبه ایران این چنین عنوان شده است و به‌طور کلی وضعیت جهان در این گزارش چگونه است؟ گزارش "دنیای اقتصاد" را در ضمیمه آخر هفته بخوانید.
کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد
@den_ir
yon.ir/YMREZ