14308
کانال رسمی هفته نامه تجارت فردا صاحب امتیاز: شرکت دنیای اقتصاد تابان مدیر مسئول: علیرضا بختیاری سردبیر: محمد طاهری سایت: Www.Tejaratefarda.com
صفحه اول روزنامه دنیای اقتصاد؛
چهارشنبه 27 اردیبهشت 1396
https://telegram.me/joinchat/BL8LFj0ZeDbgZhftWvWSVg
چرخه ساختن و تخریب کردن
هاینریش بل رمان معروفی دارد به نام "بیلیارد در ساعت نه و نیم" .داستان پدربزرگی است که کلیسایی را می‌سازد. پسرش که کلیسا را تخریب میکند و نوه‌اش که همان کلیسا را دوباره می‌سازد. چه داستان عجیبی.
به نظرم چرخه انتخابات در ایران شباهت زیادی با داستان "بیلیارد در ساعت نه ونیم" هاینریش بل دارد. این گونه که؛ معمولا سیاستمداری وارد چرخه انتخابات ما می شود که معتقد است هرآن‌چه دیگران ساخته‌اند، از پایه غلط است و باید تخریبش کرد. وقتی قدرت را در دست بگیرد، همه بنیان‌های جامعه را تخریب میکند اما قادر نیست بنای جدیدی ایجاد کند.یا اگر بنای جدیدی بسازد،احتمالا به کار هیچ کس نمی‌آید.به این ترتیب فرد سوم با شعار احیای بنیان‌های جامعه می‌آید و قدرت را در دست می‌گیرد. هنوز کارش تمام نشده که دیگری می‌آید و می‌گوید تو نمی‌توانی و من می‌توانم.
هرچند داستان ساختن و تخریب کردن معمار و فرزندانش را در رمان هاینریش بل، شبیه چرخه فعلی انتخابات در ایران می‌دانم اما بیشتر تحت تأثیر سیاست‌گذاری هایی قرار گرفته‌ام که خیلی از کشورها از جمله آلمان پس از جنگ برای دوره بازسازی در پیش گرفتند.البته طبیعی است که ایران وارد جنگی نشده اما رقابت های انتخاباتی این دوره،به مثابه یک جنگ، تا امروز خسارت های زیان باری به بنیان های اخلاقی و روانی جامعه ما وارد کرده است.
در واقع،رقابت ها و مناظره های انتخاباتی را به مثابه جنگی تبلیغاتی می‌دانم که پس از پایان آن،باید دوره بازسازی را در جامعه آغاز کرد.
به همین دلیل معتقدم بازسازی ساختارهای تخریب شده اخلاقی و اجتماعی،باید فراتر از برنامه‌های یک دولت در دستور کار ارکان مختلف نظام قرار گیرد.
هرکدام از نامزدهای فعلی انتخابات که رئیس جمهور آینده کشور شوند،با صدها علامت سوال در ذهن مردم مواجهند.بسیاری از خط کشی های اخلاقی و بسیاری از اصول دینی و مذهبی ما ودر نهایت، سرمایه اجتماعی کشور در یک ماه گذشته مخدوش شده و دولت آینده ناچار است آنها را بازسازی کند.
ایران ما امروز بی شباهت به آلمان پس از جنگ نیست که نه فقط نیازمند احیای ساختار اقتصادی بود، که نیازداشت بنیان‌های اخلاقی و اعتماد به نفس ملیاش را نیز بازسازی کند.
@mohsenjalalpour
✳️امکان رفتار توده‌وار در انتخابات پیش‌رو چقدر است؟
تجارت فردا در شماره 221 در میزگردی با حضور حمید صبوریان رئیس سابق دانشکده اقتصاد کمبریج و بهرنگ کمالی استاد اقتصاد دانشگاه شریف به بررسی رفتار توده‌وار در انتخابات پرداخته است.
📌در بخشی از این میزگرد آمده است:« در همه جای دنیا انتخابات موضوعی است که نتیجه آن برای گروه‌ها و اشخاص مختلف، سود یا زیان دارد، کسی که انتخاب می‌شود ممکن است کار خوب انجام بدهد یا ندهد، اگر سیاست بد در پیش گیرد، آحاد جامعه باید هزینه آن را بدهد، اگر کار خوب انجام دهد، جامعه ممکن است از آن سود ببرد. در هر صورت انتخابات، موضوعی است که برای همه مهم است. وقتی که چنین موضوعی در میان است، در واقع به این معناست که برای همه افراد، هر رای مهم است. وقتی هر رای برای همه مهم است آن زمان نتیجه آن این است که اشخاص و گروه‌های مختلف سیاسی سعی می‌کنند سیاست‌هایی در پیش گیرند که روی تک‌تک آرا تاثیر بگذارند. در این بین یکسری افراد شاخص وجود دارند. این افراد تصمیم می‌گیرند که از یک لیست یا کاندیدا حمایت خیلی زیادی داشته باشند، در چنین حالتی است که رفتار توده‌وار می‌تواند شکل بگیرد. البته اگر در در نظرسنجی‌ها محبوبیت یک کاندیدا از یک حد بحرانی عبور کند نیز می‌تواند به یکباره رفتار توده‌وار شکل بگیرد. آغازگر این حرکت توده‌وار می‌تواند حضور شخص در تلویزیون یا رسانه‌های دیگر باشد.»
🔵حمید صبوریان: اجازه دهید مثالی را از انتخابات فرانسه برایتان بگویم، در ماه نوامبر تقریباً همه آقای فیون را برنده انتخابات می‌دانستند. زیرا حزب سوسیالیست به واسطه محبوبیت پایین اولاند طرفدار زیادی نداشت، بنابراین فیون، نماینده حزب رقیب (جمهوریخواه) برنده انتخابات، پیش‌بینی می‌شد. اما دو رسوایی کوچک ورق را برگرداند. اینکه می‌گویم کوچک، در مقایسه با اقتصاد فرانسه عرض می‌کنم و اینکه بسیاری از سیاستمداران فرانسه مشکلات بسیار بزرگ‌تری داشته‌اند و این رسوایی‌ها موضوع خیلی عجیب‌و‌غریبی نبوده است. ولی آن مساله باعث شد به یکباره این شخص ناپدید شود و دو نفر دیگر جلو آمدند. آقای مکرون از هیچ به یکباره جلو آمد، یعنی امکان آن وجود دارد که رسوایی، مناظره یا صحبتی باعث شود که حرکت توده‌وار شروع شود.
🔴بهرنگ کمالی: انتخابات مجلس و ریاست‌جمهوری تفاوت‌هایی هم دارند، برای مثال در انتخابات مجلس تهران، چون شما باید به 30 نفر رای دهید فرصت شناختن همه این 30 نفر را ندارید پس ممکن است به توصیه دیگران توجه کنید. در صورتی که اگر قرار باشد یک نفر را انتخاب کنید، شاید فرصت کافی برای شناخت آن وجود داشته باشد، بنابراین در انتخابات مجلس (به خصوص در تهران) امکان رفتار توده‌وار بسیار بیشتر است.
🔵حمید صبوریان: باید این نکته را مدنظر داشت که برای مثال در زمان انتخاب نماینده مجلس، مسائلی که یک نماینده مجلس شهرستان با آن درگیر است بیشتر از سوی مردم قابل لمس است تا مسائلی که رئیس‌جمهور باید با آنها سروکار داشته باشد.
🔴بهرنگ کمالی: شاید به همین دلیل بود که در انتخابات مجلس در تهران یک لیست 30نفره به‌طور کامل رای آورد ولی در شهرستان‌ها این اتفاق نیفتاد و این را به این حساب گذاشتند که جمعیت تهران به لحاظ سیاسی و گرایش سیاسی با شهرستان متفاوت است. در صورتی که به نظر می‌رسد ، دلیل این تفاوت ممکن است این باشد که تهران 30 نماینده دارد و برخی شهرستان‌ها تنها یک نماینده دارند، به همین دلیل ممکن است مردم در شهرستان‌ها کاندیداها را خیلی دقیق‌تر بشناسند و اطلاعات شخصی در انتخاب آنها بیشتر تاثیر داشته باشد، اما زمانی که شما باید 30 انتخاب داشته باشید، تعداد زیاد انتخاب باعث می‌شود که حرکت توده‌وار خیلی شدیدتر شود.
👈متن کامل را در لینک زیر بخوانید:
https://goo.gl/86tBoZ
لینک عضویت در کانال تجارت‌فردا 👇 👇 👇
/channel/tejaratefarda
🔵 خطرات اقتصادی دو قطبی‌سازی جامعه
▫ دمیدن بر شکاف‌های طبقاتی و تقسیم‌بندی جامعه به دو گروه ظالم و مظلوم یا فاسد و سالم، جز القای بدبینی و تفرقه بین مردم حاصلی نخواهد داشت. میزان پذیرش این گونه دسته‌بندی‌ها از سوی عموم مردم مشخص نیست ولی حتی اگر بخشی از جامعه نیز وجود چنین انشقاقی را باور کند، باید منتظر تبعات نامطلوب آن به ویژه تقبیح کارآفرینی و سرمایه‌گذاری و ثروت‌آفرینی بود.
▫ اگر ذهنیتی شکل بگیرد که هر آنکه به تسهیلات بانکی دسترسی دارد یا آنکه سرمایه‌ای اندوخته تا کسب و کاری ایجاد کند، یا بازرگانی که کالا وارد میکند، یا هر سیاستمداری که بر منصبی تکیه زده، لاجرم فردی است متعلق به اقلیتی که حقوق اکثریت را پایمال کرده است، چنین باوری تمامی بنیان‌های کار و تلاش و کارآفرینی و پیشرفت جامعه را متزلزل خواهد کرد.
▫ اگر افرادی با شعار برکناری و خلع ید از اقلیت چپاول‌‌گر و تحویل دادن اقتصاد به توده مردم، در رقابت‌های انتخاباتی توفیقی حاصل کنند و به قدرت برسند، به طور طبیعی بعد از انتخابات از جانب هواداران و توده‌های مردم مطالباتی از جنس ملی کردن شرکت‌های خصوصی، استخدام‌های انبوه دولتی و اداره معیشت مردم با پرداخت یارانه و کارانه شکل خواهد گرفت.
▫ چنانچه فرد پیروز، عزم پاسخ به این گونه مطالبات توده مردم را بنماید، محتمل است که در همان ابتدا به مانع مجلس و عقلای کشور برخورد کند یا در مقام اجرا در برابر واقعیت‌ها و محدودیت‌ها به زانو در آید. در هر دو صورت نتیجه کار، سرخوردگی و بی‌اعتمادی توده‌های مردم است.
بخشی از یادداشت تجارت فردا ۲۲۲
@iranianeconomy_outlook
✳️چرا پرداخت نقدی یارانه فراگیر مشکل فقر و نابرابری را حل نمی‌کند؟
عطیه وحیدمنش، دانش‌آموخته دکتری اقتصاد از دانشگاه ویرجینیاتک آمریکا در شماره 222 هفته‌نامه تجارت‌فردا می‌نویسد:
📌یکی از اهداف پرداخت یارانه توسط دولتها بازتوزیع درآمد و بهبود شاخص‌های نابرابری درآمدی است. هدف دیگر تضمین حداقل‌های زندگی برای قشر فقیر و آسیب‌پذیر جامعه است. در کشور ما به علت پرداخت فراگیر یارانه طی سال‌های زیاد بر روی کالاهای مصرفی، نه تنها دو هدف فوق تامین نشده است، بلکه عملا کسانی که مصرف بیشتری داشتند، از یارانه‌ها نفع بیشتری برده اند. مثلا در مورد یارانه بنزین و سایر حامل‌های انرژی، سهم دهک های بالای درآمدی همواره بیشتر از دهک‌های پایین‌تر بوده است. به عبارت دیگر پرداخت یارانه‌های فراگیر نوعی نقض غرض بوده است.
📌هر چند شعار پرداخت یارانه به سه دهک اول، پرداختی فراگیر نیست، اما در شرایط تنگنای مالی دولت و محدودیت بودجه، انجام چنین سیاستی احتمال تبعات تورمی دارد. به علاوه این نگرانی وجود دارد که پرداخت یارانه نقدی فراگیر به سه دهک اول، تنها ترکیب جمعیتی سه دهک اول را با دهک‌های چهارم و پنجم جابه‌جا کند. به عبارت دیگر، چنین سیاستی در شرایط فعلی راه‌حلی برای حل مشکل فقر و نابرابری به نظر نمی‌رسد به این علت که اولا تعداد مشمولان آن بالا است و بار مالی زیادی به دولت برای مدت زمان نامعلومی تحمیل میکند، در شرایط کمبود منابع و قیمت فعلی نفت و درآمدهای مالیاتی، نگرانی برای دست‌اندازی به منابع بانک مرکزی را بوجود خواهد آورد و در صورت چرخش انتظارات تورمی، موجبات تورم در کوتاه‌مدت و نیز به علت افزایش پایه پولی تورم بلند مدت را به همراه خواهد داشت که عملا در صورت افزایش تورم، مبلغ مورد نظر قدرت خرید خود را از دست می‌دهد و چرخه معیوب تورم و فقر دوباره شتاب می‌گیرد.
📌در ادبیات توسعه، وظیفه دولت پخش پول بین مردم نیست، بلکه وظیفه دولت در درجه اول عرضه کالاهای عمومی (بهداشت، آموزش، امنیت و ...)، مداخله در جاهایی که بازار شکست می‌خورد (توزیع درآمد، محیط زیست و ...)، و ثبات در عرصه اقتصاد کلان با کنترل تورم و بهبود فضای کسب و کار است. مشکل فقر و نابرابری تا زمانی که کشور به رشد پایدار بالا بصورت مداوم دست پیدا نکند، حل نمی‌شود. رشد اقتصادی در سایه یک سیاست اقتصاد کلان با ثبات و بهبود فضای کسب و کار اتفاق می‌افتد. سیاست‌هایی از قبیل یارانه نقدی مشروط و بیمه بیکاری، سیاست‌های رفاهی حمایت‌گر برای افرادی است که در دوره اصلاحات اقتصادی دچار آسیب می‌شوند. یارانه مشروط علاوه بر کمک به بهبود شاخص برابری فرصت‌ها، زمان محدودی دارد و شناسایی افراد در آن ساده‌تر است. علاوه بر آن، طرحی مانند پرداخت یارانه مشروط به خانواده‌های کم‌درآمد دارای دانش‌آموز، سرمایه انسانی را در این خانوارها افزایش می‌دهد و باعث خارج شدن آنها از تله فقر می‌شود. تجربه پرداخت مشروط کمک‌های دولتی در کشورهای آمریکای لاتین می‌تواند نقطه شروع خوبی برای طراحی بهینه و صحیح سیاست مشابه در ایران تلقی شود.
👈متن کامل این تحلیل را می‌توانید در شماره 222 تجارت‌فردا که اکنون در بازار مطبوعات در دسترس است بخوانید.
لینک عضویت در کانال تجارت‌فردا 👇 👇 👇
/channel/tejaratefarda
ویترینی از شماره 222 هفته‌نامه تجارت‌فردا که امروز، شنبه 23 اردیبهشت منتشر شده است.
@tejaratefarda
سیاستمداران تلاش می‌کنند با دامن‌زدن به اختلافات طبقاتی و ايجاد شكاف اجتماعي ميان فقير و غني، رای بیشتری جمع کنند. دو قطبی‌سازی جامعه، چه عواقبی برای سیاست و اقتصاد کشور دارد؟
@tejaratefarda
نگرانی بیش از 140 نفر از استادان اقتصاد دانشگاهای ایران درباره وعده های انتخاباتی برخی از نامزدهای انتخابات
📌در این نامه وعده‌های پخش پول در جامعه وعده های سراب گونه نامیده شده که با توجه به توان اقتصاد و بودجه کشور غیر قابل تحقق بوده و در صورت اجرا آثار ویرانگری بر جامعه و به ویژه برای طبقه آسیب پذیر خواهد داشت
📌از دیدگاه اقتصاددانان، طرح و اجرای این وعده ها گذشته از جنبه‌های ضد خلاقی، از دیدگاه اقتصادی به دلایل متعددی از جمله موارد زیر نادرست است.
📌در بلندمدت از طریق سیاست‌های حمایتی پخش پول، نمی توان فقرزدایی کرد. تاریخ اقتصادی و تجارب کشورها نشان می دهند که رشد اقتصادی و اشتغال فراگیر و پایدار، تنها راه حل اساسی مقابله با فقر است.
📌آثار تورمی شدید اجرای این وعده‌ها که افزایش ناگهانی نرخ ارز و کاهش شدید ارزش پول ملی را به دنبال خواهد داشت، به بی‌ثباتی اقتصادی منجر شده و فرایند رشد اقتصادی و اشتغال پایدار کشور را مختل خواهد کرد.
📌تجارب جهانی نشان می‌دهد که اجرای این‌گونه سیاست‌ها اگرچه ممکن است در ابتدا و مقطع زمانی بسیار کوتاه بهبودی در وضعیت فقرا و طبقه آسیب‌پذیر ایجاد نماید، اما پس از مدتی به سبب تحمیل آثار منفی اقتصادی، فقرا و طبقه آسیب‌پذیر، قربانیان و بازندگان اصلی بوده و اقشار مرفه جامعه، بهره¬برداران نهایی اجرای این سیاست‌ها خواهند بود. تجربه کشور ونزوئلا آخرین شاهد برای این مدعا است. کشوری که در دو دهه پیش یکی از کشورهای نسبتا مرفه در آمریکای‌لاتین بود، امروز به‌رغم داشتن منابع غنی نفتی به یکی از کشورهای فقیر و بی‌ثبات تبدیل شده است.
📌اجرای این وعده‌ها هزینه‌های سنگینی را به بودجه کشور تحمیل میکند که هم اکنون با هزاران میلیارد تومان طرح‌های نیمه تمام و بدهی در شرایط مالی بحرانی قرار دارد. افزون بر این، کسری بودجه پنهان ناشی از تحقق این وعده‌ها و تأمین آن از طریق فروش سرمایه‌های ملی از جمله نفت به‌عنوان سرمایه‌های بین‌نسلی با منافع حال و آینده کشور سازگار نیست.
📌با اجرای این وعده‌ها، دولت مجبور به کنار گذاشتن انضباط مالی و پولی خواهد بود که یکی از الزامات اساسی رشد اقتصادی و افزایش اشتغال است.
📌این بیانیه را اقتصاددانان سرشناس کشور از طیف های فکری مختلف،امضا کرده اند.
@eghtesadnews_com
نسخه‌هاى انتخاباتى براى اقتصاد
ظاهرا يكى از كانديداهاى محترم رياست‌جمهورى در اظهارنظرى گفته‌اند كه دولت يازدهم اشتباه كرد در مقابله با ركودتورمى، اولويت را به مقابله با تورم داد و بايد اولويت را به مقابله با ركود مى‌داد! حرف‌هاى عجيب و غريب اقتصادى در مبارزات انتخاباتى اخير زياد گفته شده است اما مورد اخير غريب‌ترين است. شايد يكى از دلايل ارايه اين نوع تحليل‌ها توسط برخى از كانديداهاى محترم رياست‌جمهورى، نبود مشاوران اقتصادى زبده در حلقه اطرافيان‌شان باشد كه حوزه مشورت آنها را به تعدادى فعال اقتصادى –و نه اقتصاددان– محدود كرده است كه راه‌حل‌هاى خرد را به مشكلات كلان تعميم مى‌دهند و بيراهه‌هاى خطرناك را به جاى راه‌هاى امن، نسخه مى‌پيچند.
ركودتورمى يكى از بيمارى‌هاى تازه كشف شده در اقتصاد است و تقريبا تا حدود ٤٠ سال پيش، وقوع همزمان ركود و تورم بعيد به نظر مى‌رسيد. اين پديده براى اولين بار در اواخر دهه ٧٠ ميلادى، اقتصاد آمريكا و برخى كشورهاى غربى را به شدت درگير خود كرد و اتفاقا دقيق‌ترين نسخه علاج آن نيز در آمريكا كشف شد. در سال ١٩٨٠ با روى كار آمدن ريگان، بانك مركزى آمريكا (فدرال رزرو) شديدترين سياست‌هاى انقباضى را براى مهار تورم به كار گرفت و با اينكه افزايش نرخ بهره و تعميق نسبى ركود، فشارهاى فراوان سياسى عليه فدرال رزرو را به دنبال داشت اما با پشتيبانى كامل ريگان، اين سياست‌ها حدود سه سال ادامه يافت؛ اگرچه باعث سقوط محبوبيت ريگان از مرز ٧٠ درصد به حدود ٣٥ درصد در همين مدت شد. اين سياست، سرانجام از اواسط ١٩٨٣ نتيجه داد و در حاليكه تورم به شدت كاهش يافته بود رشد اقتصادى نيز به صورت اعجاب‌انگيزى از زير صفر به بالاى چهار درصد جهش كرد و تا نزديك دو دهه با همين سرعت، اقتصاد آمريكا را به پيش راند.
اين مسير، تقريبا همان مسيرى است كه در چهار سال اخير در اقتصاد ايران طى شده و ثمرات آن در حال ظهور است. نسخه بديل، يعنى اولويت دادن مقابله با ركود به جاى تورم‌زدايى مى‌توانست راه‌حلى بسيار خطرناك باشد و نه تنها ركود را علاج نكند بلكه تورم را غيرقابل‌مهار كند. اتفاقا، همزمان با اجراى نسخه صحيح در ايران، اين نسخه ناصواب در ونزوئلا تجويز و عملیاتی شد. نتيجه همان بود كه تئورى مى‌گفت: نه تنها ركود علاج نشد بلكه توليد ملى تا مرز نابودى كامل رفته است و نرخ تورم نيز سه‌رقمى شده و اكنون سخن از تورم ٨٠٠ درصدى است! نرخ هر دلار هم از حدود ١٠ بوليوار رسمى و ١٥ بوليوار غيررسمى در چهار سال پيش اخيرا به حدود ٤٥٠٠ بوليوار رسيده است (حدود ٣٠٠ برابر). كانديداهاى محترم توجه داشته باشند كه در نسخه‌پیچى براى مسايل اقتصادى اگر تسلط و اشرافی روی تئورى‌ها ندارند حداقل از مرور تجارب جهانى غفلت نكنند.
T.me/eghtesademirzakhani
سیاستمداران تلاش می‌کنند با دامن‌زدن به اختلافات طبقاتی و ايجاد شكاف اجتماعي ميان فقير و غني، رای بیشتری جمع کنند. دو قطبی‌سازی جامعه، چه عواقبی برای سیاست و اقتصاد کشور دارد؟
@tejaratefarda
ایدئولوژی لاغر
👈پوپولیست‌ها چگونه ما را بازی می‌دهند؟
پرونده تجارت‌فردا در شماره 220 در این باره را در فایل پی‌دی‌اف زیر مشاهده کنید.
👇👇👇
آنچه بود آنچه شد
👈روحانی اقتصاد را چگونه تحویل دولت بعدی می‌دهد؟
پرونده تجارت‌فردا در شماره 220 در این باره را در فایل پی‌دی‌اف زیر مشاهده کنید.
👇👇👇
علی نقی مشایخی، اقتصاددان:
با شعارهای پوپولیستی مجددا نظم اقتصاد بهم می‌ریزد و خرابی جدیدی در اقتصاد رخ می‌دهد.
@tejaratefarda
#رای_می‌دهم
👈چه کسانی از تحریم انتخابات سود می‌برند؟
پرونده تجارت‌فردا در شماره 220 در این باره را در فایل پی‌دی‌اف زیر مشاهده کنید.
👇👇👇
وعده ها تا چوبه های دار
کتاب 70 صفحه ای «راه بندگی به روایت کاریکاتور» فاصله کوتاه وعده ها تا چوبه های دار را نشان می دهد.
انتشارات دنیای اقتصاد در نمایشگاه کتاب: سالن A3 راهرو ۲، غرفه ۵۶
🔵 منابع لازم برای برای افزایش یارانه‌ها، چگونه باید تأمین شود؟
▫چنانچه دولت آینده بخواهد بدون افزایش بدهی‌های خود و در شرایط توازن بودجه اقدام به افزایش یارانه‌ها بنماید، ناچار است منابع آن را یا از محل افزایش مالیات‌ها و یا از محل افزایش درآمدهای نفتی تأمین نماید.
▫ استفاده از منابع مالیاتی برای پرداخت یارانه به این معنی است که منابع حاصل از مالیات‌های پرداخته شده توسط مردم، که باید با حداکثر کارایی، صرف تأمین مالی مأموریت‌های اصلی دولت مانند بهبود سطح بهداشت، آموزش، امنیت و نظایر آن گردد، در ناکاراترین شکل ممکن از طریق توزیع مجدد بین خانوارها به هدر برود.
▫ اگر قرار باشد منابع یارانه‌های جدید از محل درآمدهای نفتی تأمین شود، به این معنی است که دارایی‌های سرمایه‌ای کشور، که اصولاً می‌بایست صرف توسعه زیرساخت‌های اساسی مانند زیرساخت‌های حمل و نقل و انرژی و نظایر آن گردد، به شکلی ناکارا بین مردم توزیع شده و مصرف گردد.
▫ چنانچه دولت دوازدهم همانند رویه دولت‌های گذشته بخواهد، به طور مستقیم یا غیرمستقیم، منابع مورد نیاز برای افزایش یارانه‌ها را به نوعی از محل افزایش بدهی‌های خود یا منابع بانک مرکزی تأمین نماید، بسیار واضح است که چنین سیاستی، آثار مخربی بر ثبات اقتصاد کلان خواهد داشت.
▫ هرگونه افزایشی در میزان یارانه‌ها، در آینده‌ای بسیار نزدیک، مشکلاتی مانند کسری بودجه، افزایش بدهی دولت، افت کیفیت خدمات دولتی، بی‌ثباتی اقتصاد کلان و کاهش پرداخت‌های عمرانی دولت را تشدید خواهد کرد.
▫ در کشور ونزوئلا نیز پافشاری بر ادامه همین نوع سیاست‌های توزیع پول و کالا بین مردم، افزایش حقوق و تأمین مسکن و نظایر آن، منجر به بی‌ثباتی شدید اقتصادی شده است و اقتصاد آن کشور را با تورم 720 درصدی و رکود عمیق و بیکاری بالا مواجه کرده است.
@iranianeconomy_outlook
انجمن خبرگان برنامه ریزی:
عدم مشاركت در انتخابات همچون راى به نامزد نا مطلوب است
متن بیانیه انجمن خبرگان برنامه ریزی :
📌هم وطنان عزيز ملت سر افراز و شريف ايران
مقطع انتخابات، زمان طرح اولويت ها و ارجحيت هاى مامردم در مورد جهت گيرى آينده كشور در ابعاد مختلف حيات اقتصادى، اجتماعى، فرهنگى و سياسى است. همچنين زمان طرح نگرانى ها و بيم و اميد ها از طرف مردم به كسانى است كه ميخواهند زمام امور كشور را بدست گيرند. گاه آن است كه انتظارات ما از سنجه هاى اخلاق، مديريت، پيشرف جامعه، بهروزى عموم ملت، تعهد و پايدارى نامزد هابه خدمت به كشور، پايدار سازى حقوق عموم و پيگيرى عدالت همه جانبه در ابعاد اقتصادى، اجتماعى، حقوقى و سياسى كه به درستى مهمترين فضيلت يك جامعه است را به مديران آتى اعلام كنيم واز آنان بخواهيم چون پيمانى نا گسستنى به آن تعهد كنند.
📌هم وطنان عزيز زمان حاضر زمانه خاصى است. در حالى كه بسيار از كشور ها از آمريكاى لاتين تا آفريقا و آسيا و اروپا، و مهمتر و صعب تر از همه، بسيارى كشور هاى همسايه ما در بحران غرق هستند، كشور هاى پيشرفته نيز به پيشرفت خود در زمينه هاى مختلف فنى،وعلمى و اقتصادى ادامه مى دهند. اتومبيل هاى بدون راننده، اينترنت اشياء، ربات هاى كار گر، چاپ سه بعدى اشياء، پيشرفت اينترنت و هوش مصنوعى، دست آورد هاى جديد در كشاورزى و پزشكى ...زمينه هاى جديد را مى گشايد و فاصله ها بين دو دسته كشور ها را افزون مى كند. براى ما نيز فرصت زيادى در آزمون كردن كار كرد هاى ناشى از بى تجربگى، روش هاى من در آوردى، استراتژى هاى مبتنى بر تند روى و عقل ستيزى نمانده و امكان چندانى نيز براى ضايع كردن منابع در اين آزمون و خطا ها نيست.
📌اينجانبان اعضاء حال و گذشته نهاد برنامه ريزى كشور در اين مقطع اعتقاد داريم كه عدم مشاركت در انتخابات همچون راى به نامزد نا مطلوب است. با توجه به جميع ملاحظات به آقاى دكتر روحانى راى مى دهيم تا از فرصتى كه در ايجاد آرامش داخلى و بين المللى و سر وسامان دادن نسبى به گرفتارى هاى داخلي ايجاد كرده اند، بهره برده و در صورت پيروزى در انتخابات با چيدمان تيم مديرانى كار آمد و همساز گام هاى بزرگترى در جهت تحقق اميد هاى نسل موجود و فرزندان مردم ايران و برطرف كردن بيم هايى كه از بروز شرايط و حوادث كلان وجود دارد اقدام كنند.
و من الله التوفيق.
انجمن خبرگان برنامه ريزي
@eghtesadnews_com
✳️چرا رای دادن در انتخابات ریاست جمهوری مهم و اثرگذار است؟
ارزش رای در این انتخابات چگونه تعیین می شود؟
فرشاد فاطمی، اقتصاددان در مصاحبه با هفته‌نامه تجارت‌فردا (شماره 222) در پاسخ به این سوال می‌گوید:
📌اگر در چارچوب نظریه بازی به موضوع نگاه کنیم که همان چارچوبی است که زیربنای نظریه های رای گیری در اقتصاد سیاسی است، عملاً هر شرکت کننده باید در دو مرحله تصمیم بگیرد؛ یکی اینکه رای بدهم یا ندهم، دوم اینکه اگر رای می دهم به چه کسی رای بدهم.
📌می‌توان این دو مرحله را یکی در نظر گرفت و گفت هر فرد در این انتخابات هشت گزینه دارد ؛ یعنی با در نظر گرفتن امکان رای به هر یک از شش نامزد انتخابات، دو گزینه دیگر هم دارد؛ یکی اینکه در انتخابات شرکت کند و رای سفید یا باطله بدهد و گزینه آخر اینکه اصلا رای ندهد. یعنی هر کسی هشت انتخاب دارد. چون انتخابات بر مبنای اکثریت مطلق انجام می شود، گزینه رای سفید دادن با رای دادن متفاوت است، چون فرد با رای سفید دادن میزان مشارکت را تغییر می دهد، اما با رای ندادن اثری نمی گذارد.
📌اینکه افراد هرکدام از این گزینه ها را انتخاب کنند، بستگی به این دارد که منفعت انتظاری حاصل از هر گزینه را چقدر بدانند. نکته اساسی این است که ممکن است هرکدام از ما تاثیر رای خود در تعیین نتیجه نهایی انتخابات را حاشیه ای بدانیم، یعنی بگوییم احتمال اینکه نتیجه انتخابات با رای من تغییر کند، یک کسر بسیار کوچک است. اما طرف دیگر ماجرا این است که این احتمال ضرب می شود در منفعت انتظاری حاصل از اینکه رای من تعیین کننده باشد. یعنی اگرچه احتمال تغییر نتیجه با رای من بسیار کوچک است، اما منفعت یا ضرر حاصل از این تغییر می تواند بسیار بزرگ باشد. پس به نسبت اینکه افراد چه برآوردی از ارزش رای خودشان داشته باشند که در آن احتمال ضرب شود، تصمیم می گیرند در انتخابات مشارکت کنند یا نه.
📌علاوه بر این خود رای دادن یا ندادن یک کنش سیاسی است ؛ یعنی افرادی ممکن است بخواهند با رای ندادن شان علامتی بدهند که به نظر می رسد این گزینه در فضای سیاسی انتخابات پیش رو چندان مطرح نیست. چون همه کنشگران اصلی سیاسی می گویند آن پیام نه مفید است و نه پیام متحدی است که شنیده شود. چنین پیامی وقتی شنیده می شود که یک گروه یا طبقه اجتماعی یا حزب به صورت سیستماتیک بگویند در انتخابات شرکت نمی کنیم و وزنشان نسبت به زمانی که در انتخابات شرکت کرده اند، سنجیده شود. امروز ما چنین فضایی نداریم و هیچ گروه مرجعی چنین ادعایی ندارد. پس منفعتی در رای ندادن نیست. تنها موضوع مطرح مقایسه منفعت حاصل از رای دادن و ضرر حاصل از رای ندادن است که با جمع و تفریق اینها باید دید افراد به چه میزان تشویق به رای دادن می شوند.
👈متن کامل این مصاحبه را می‌توانید در شماره 222 تجارت‌فردا که اکنون در بازار مطبوعات در دسترس است بخوانید.
لینک عضویت در کانال تجارت‌فردا 👇 👇 👇
/channel/tejaratefarda
✳️چرا رای دادن یک تصمیم عقلایی تاثیرگذار است؟
داود سوری، اقتصاددان در شماره 222 هفته‌نامه تجارت‌فردا عنوان کرده است:
📌با توجه به فقدان سیستم های مدیریتی منسجم در اداره اقتصاد کشور و این موضوع که بسیاری از سیاست ها به افراد وابسته است و افراد هم به راحتی بسته به اینکه چه کسی قدرت را به دست دارد، تغییر موضع می دهند و منافع کوتاه مدت خود را در نظر می گیرند، طبیعی است در کشور ما در مقایسه با جوامع و اقتصادهای پیشرفته،اثرگذاری رئیس دولت در نظام اقتصادی بسیار زیاد باشد. اقتصاد ما یک اقتصاد دولتی است و طبیعتا رئیس دولت در اقتصاد ما نفوذ و قدرت دستوردهی بیشتری دارد. پس این اقتصاد از انتخاب رئیس دولت بسیار اثر می پذیرد.
📌بنابراین هر تصمیم منفی یا مثبتی که از طرف دولت گرفته شود، بر اقتصاد و بر قیمت ها بسیار موثر است. بنابراین می توان گفت ارزش فعلی رای ما نسبت به آرا در کشورهای توسعه یافته بیشتر است، چون در آن کشورها تصمیم ها و اقدامات دولت این همه بر اقتصاد تاثیرگذار نیست.
📌در چنین شرایطی مسلماً هرچه از سطح دخالت دولت در اقتصاد کاسته شود، اهمیت شخصی که به عنوان رئیس دولت انتخاب می شود، در اقتصاد کمتر می‌شود و طبعا اثرگذاری او هم در رسیدن ما به هدفی که مردم دارند کمتر می شود. بنابراین اولین راه برای تغییر میزان هزینه هایی که انتخاب نادرست بر کشور تحمیل می کند، این است که دولت نقش کمتری در اقتصاد داشته باشد. فرآیند انتخابات و بحث احزاب هم از این جهت تاثیرگذار خواهد بود که به نوعی فضای اطلاعات را پالایش می کند و می تواند به جامعه در اتخاذ تصمیم های درست انتخاباتی کمک کند.
📌ترکیب این دو می تواند به اقتصاد کشور ثبات ببخشد تا این اقتصاد تا این حد به انتخابات و شخصی که قدرت را به دست می گیرد وابسته نباشد. طبیعتاً در این صورت مردم هم می توانند تصمیم بهینه بگیرند چون احزاب از طریق پالایش افراد می توانند جلو افرادی را که برای گمراه کردن مردم وارد عرصه می شوند بگیرند.
👈متن کامل این تحلیل را می‌توانید در شماره 222 تجارت‌فردا که اکنون در بازار مطبوعات در دسترس است بخوانید.
لینک عضویت در کانال تجارت‌فردا 👇 👇 👇
/channel/tejaratefarda
✳️چشمان تمام بسته
🔻ناآگاهی رای‌دهندگان چگونه می‌تواند سرنوشت کشور را به خطر بیندازد؟
مولود پاکروان، روزنامه‌نگار و مدرس دانشگاه در شماره 222 هفته‌نامه تجارت‌فردا می‌نویسد:
📌زخم های به جا مانده از یک انتخاب نادرست، بر بدنه سیاست و اقتصاد و فرهنگ و دیپلماسی کشور، هنوز التیام نیافته است؛ انتخابی که هشت سال قطار مدیریت کشور از مسیر خردگرایی و عقلانیت خارج کرد. به نظر می رسد این پیکره زخم خورده و تکیده، توان تحمل آفت دیگری را ندارد. تنها با حضور رای دهندگان آگاه در صحنه است که می توان امیدوار بود بیماری پوپولیسم و اپورچونیسم دوباره در عرصه سیاست کشور عود نکند.
📌برگزیت، نمونه بارزی از حضور "رای دهندگان ناآگاه" در پای صندوقهای همه پرسی بود. خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا، واقعه ای که برای سیاستمداران و حتی شهروندان جهان به عبرتی تاریخی تبدیل شد، توسط کسانی رقم خورد که تنها یک روز پس از اعلام نتایج همه پرسی، پشیمان از انتخاب خود، خواستار برگزاری دوباره رفراندوم شدند. این رویداد به سادگی نشان می هد شهروندانی که از پیامد انتخاب خود مطلع نبودند چگونه مسیر سرنوشت کشورشان را تغییر دادند و پایه های ثبات سیاسی و اقتصادی آن را به لرزه درآوردند.
📌بسیاری از مفسران به تبعیت از دیدگاه جان استوارت میل بحث می کنند که رای دادن ناآگاهانه نه تنها نشان دهنده توسعه نیافتگی فردی است، بلکه سبب روی کارآمدن نمایندگان ضعیف و دولت‌های ناکارآمد می شود. آنها معتقدند یکی از الزامات دموکراسی، وجود شهروندان مطلع و هوشمندی است که اطلاعات مقدماتی و زیربنایی در مورد عملکرد هر سیستم را میدانند. طیف دیگری از اندیشمندان نیز می گویند رای دادن ناآگاهانه (و رای ندادن) به نوعی نشانگر سندروم گسترده تر و رو به رشد "بدبینی" و "عدم همکاری با سیاستمداران و دولتها" است.
📌این روزها همه از مشارکت سیاسی و ضرورت شرکت در انتخابات سخن می گویند. در کنار این اکثریت، عده ای هم کارزارهایی به راه انداخته اند و شهروندان را به رای ندادن تشویق می کنند. بی تردید عدم مشارکت در انتخابات از هر نظر مردود است اما این واقعیت را نمی توان کتمان کرد رای ندادنِ کسانی که مایل نیستند برای مطالعه روی نامزدهای انتخاباتی وقت بگذارند یا تحت تاثیر شعارهای بی پشتوانه، تصمیمات هیجانی می گیرند، رای ندادن هزینه کمتری دارد! ساده تر آن که یک شهروند ناآگاه با چشمان بسته، بهتر است رای ندهد. اگر قرار است دموکراسی حاکم باشد و تقویت شود ما به شهروندان مطلع و هوشیار نیاز داریم و شهروند آگاه کسی است که پیامدهای انتخاب خود را می داند و برای مشارکت سیاسی شایستگی لازم را کسب می کند.
👈متن کامل این تحلیل را می‌توانید در شماره 222 تجارت‌فردا که اکنون در بازار مطبوعات در دسترس است بخوانید.
لینک عضویت در کانال تجارت‌فردا 👇 👇 👇
/channel/tejaratefarda
⏰ تنها همین امروز فرصت باقیست ⏰
🎁 30 در صد تخفیف 🎁
🗓 ۱۳ تا ۲۳ اردیبهشت 🗓
🔗برای مشاهده لیست کتاب‌ها و خرید آنلاین از لینک زیر استفاده کنید.
https://goo.gl/zMgfuz
صفحه اول روزنامه دنیای اقتصاد؛
شنبه 23 اردیبهشت 1396
https://telegram.me/joinchat/BL8LFj0ZeDbgZhftWvWSVg
🔴 چند پرسشی که انتظار داریم پاسخ آن را در مناظره امروز از نامزدهای ریاست جمهوری بشنویم:
1- پرداخت یارانه نقدی در همین ابعاد فعلی موجب عدم توازن بودجه دولت شده است و دولت ناچار شده است برای جبران آن اوراق بدهی منتشر کند. با توجه به انباشت بدهی‌های دولت ادامه پرداخت یارانه نقدی در همین ابعاد هم برای سال‌های آینده میسر نیست. چنانچه برنامه شما افزایش یارانه نقدی است، منابع آن قرار است از کدام محل تأمین گردد؟
2- ایجاد اشتغال بیشتر وابسته به افزایش نرخ رشد اقتصادی است. رشد اقتصادی نیز وابسته به رشد سرمایه‌گذاری و افزایش بهره‌وری است که هر دو در افقی میان‌مدت و به تدریج می‌تواند حاصل شود. آیا قرار است ایجاد چند میلیون اشتغال سریع، از طریق استخدام‌های انبوه دولتی حاصل شود؟ اگر چنین است منابع آن از کدام محل تأمین خواهد شد؟
3- رویکرد شما در زمینه اصلاح سیاست‌های مالیاتی، چیست؟ آیا بنگاه‌های اقتصادی وابسته به نهادهای عمومی غیردولتی باید همانند سایر شرکت‌ها مالیات دهند؟
4- افزایش تعهدات دولت، از قبیل پرداخت یارانه بیشتر، پرداخت کارانه فراگیر، افزایش وام ازدواج، افزایش وام مسکن و نظایر آن در نهایت به منابع بانک مرکزی منتقل شده و موجب افزایش نقدینگی خواهد شد. افزایش نقدینگی منجر به افزایش تورم خواهد شد. سیاست دولت شما برای کاهش تورم چیست؟
5- کنترل تورم یکی از مطالبات اصلی جامعه است. آیا قرار است کنترل تورم از طریق سیاست‌های کلان مانند کنترل پایه پولی و انضباط مالی و اصلاح سیستم بانکی حاصل شود یا از طریق سرکوب قیمت‌ها و مداخله دولت در قیمت‌گذاری‌ها؟
6- رویکرد شما در خصوص سیاست‌های تجاری چیست؟ آیا باید برای افزایش رقابت و استفاده از مزیت‌های بازارهای جهانی موانع تجاری را کاهش داد یا باید برای حمایت از تولیدکننده داخلی موانع تعرفه‌ای را افزایش داد؟
7- با توجه به بحران آب و کاهش شدید منابع زیرزمینی آب، رویکرد شما نسبت به توسعه بخش کشاورزی و حمایت از جامعه روستایی چیست؟
8- اولویت شما در توسعه تجاری و همکاری‌های اقتصادی، گسترش همکاری با کدام گروه کشورها است؟ شرق آسیا، روسیه، اتحادیه اروپا، جنوب آسیا یا کشورهای منطقه؟
@iranianeconomy_outlook
ریشه های «پوپولیسم»
در سال‌های اخیر در ادبیات سیاسی و رسانهای کشورها واژه «پوپولیسم» به کرات مورد استفاده قرار گرفته است، استفادهای که در برخی موارد بجا و در بسیاری از موارد نابجا بوده است. این واژه که اکثرا در فضای انتخابات و در رابطه با نامزدهای انتخاباتی شنیده می‌شود به جریانی سیاسی اشاره دارد که در آن مردم محور همه امور قرار دارند و نخبگان سیاسی به چالش کشیده می‌شوند. این یادداشت نگاهی می اندازد به منشأ و تاریخچه این پدیده در آمریکا، اروپا و کشورهای شرقی.
کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد
@den_ir
yon.ir/bSV8Q
پوپولیست‌ها چگونه ما را بازی می‌دهند؟(منبع:تجارت‌فردا)
Читать полностью…
روحانی اقتصاد را چگونه تحویل دولت بعدی می‌دهد؟ (تجارت‌فردا)
Читать полностью…
👈متن کامل مصاحبه سعید لیلاز را می‌توانید در شماره 221 تجارت‌فردا که اکنون در بازار مطبوعات در دسترس است بخوانید.
@tejaratefarda
چه کسانی از تحریم انتخابات سود می‌برند؟(تجارت‌فردا)
Читать полностью…
🚫پوپولیست‌ها چقدر شانس پیروزی در انتخابات ایران را دارند؟
سعید لیلاز، عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران در مصاحبه با تجارت‌فردا (شماره 221) می‌گوید:
✳️مشکل کاندیداهای امروز اصولگرایان آن است که «پوپولیسم قلابی » سال 1384 را به «پوپولیسم مبتذل »ی تبدیل کرده اند که در زمان نامناسب عرضه می‌شود. برخی می‌گویند «دونالد ترامپ و مارین لوپن (در آمریکا و فرانسه) امروز با شعارهای پوپولیستی توجهات را به خود جلب کرده اند. چرا کاندیداهای امروز جناح راست در ایران این کار را نکنند؟
✳️پاسخ این است که در 100 سال گذشته نه در فرانسه و نه در آمریکا یک دولت توزیع کننده منابع بر سر کار نبوده است یعنی چیزی که برای آنها یک «رویای تجربه نشده » است، برای مردم ایران «خاطره تلخی » است که همین چهار سال پیش تمام شده است. به نظر من این تجربه نزدیک اجازه نمی دهد با همان شدت و سرعتی که پوپولیسم ترامپ یا مارین لوپن اقبال عمومی پیدا می کند، پوپولیسم رقبای حسن روحانی در انتخابات ایران مورد اقبال قرار گیرد.
✳️فکر می کنم جناح «راست » یا «اصولگرا » هم می کوشد مطابق پایگاه و خاستگاه خود از منابع و امکانات موجود برای جلب نظر مردم استفاده کند اما به دلیل اینکه پایگاه اجتماعی‌اش برخلاف «اصلاح طلبان » وسعت چندانی ندارد، بیشتر اوقات شکست می خورد. چرا؟ چون مکانیسم انتقال مطالبات از پایین به بالا در میان «اصلاح طلبان » بسیار کارآمد است و مویرگ ها و شبکه های انتقال مطالبات متصلب نشده اما در جناح راست این تصلب تقریبا به طور کامل تحقق پیدا کرده است.
✳️حداقل یک نسل باید بگذرد تا کسی بتواند مردم ایران را بار دیگر گول بزند. اینکه گفته می شود ایرانیان حافظه تاریخی ندارند، حرفی غیرعلمی، بی مبنا و غلط است و فکر می کنم توهین به شعور ملت ایران است. فراموش نکنید که تجربه تاریخی انقلاب اسلامی پس از 40 سال همچنان برای مردم گرامی و پرارج است. وقتی ملت ایران بعد از گذشت دو نسل، همچنان از تجربه انقلاب بهره می برند، چگونه ممکن است پس از تجربه ای که تنها چهار سال قبل صورت گرفته و ما هنوز تا خرخره در آثار آن گرفتار هستیم، بار دیگر بتوان مردم ایران را فریب داد؟ اشتباه «پوپولیست های مبتذل » این است که می خواهند همان تکنیک های قدیمی را -که امروز کارکرد خود را از دست داده- بازسازی کنند.
👈متن کامل این مصاحبه را می‌توانید در شماره 221 تجارت‌فردا که اکنون در بازار مطبوعات در دسترس است بخوانید.
لینک عضویت در کانال تجارت‌فردا 👇 👇 👇
/channel/tejaratefarda
🔴 چگونه می‌توان کشوری ثروتمند را به کشوری مفلوک تبدیل کرد؟
⬅ مرور یک تجربه
▫ ونزوئلا کشوری است که طی بیش از 15 سال گذشته، سیاستمداران چپگرا با تحریک مطالبات مردم برای عدالت اجتماعی و کاهش فقر، به بدبینی مردم علیه نخبگان سیاسی و اقتصادی دامن زدند. اتکای دولت چاوز بر سیاست‌های اقتصادی متزلزل و سیاست‌های اقتصادی توده‌گرایانه و همچنین افزایش مخارج دولتی، پرداخت یارانه‌های گسترده، افزایش دستمزدها، فساد گسترده، عدم‌شفافیت دولت، تضعیف بخش خصوصی و لغو استقلال بانک مرکزی، به تدریج اقتصاد ونزوئلا را به وضعیتی غیرقابل بازگشت رسانید. تا مدت‌ها درآمدهای بالای نفتی توانست هزینه سیاست‌های توده‌گرایانه چاوز را تأمین کند، ولی در نهایت تبعات آن سیاست‌ها آشکار شده است.
▫ میراث چند سال گذشته چاوز و جانشینانش، امروز دولتی بدهکار و اقتصادی با رشد منفی 5 درصد، نرخ بیکاری بیش از 21 درصد و تورم 720 درصدی است و این ابتدای راه است. پیش‌بینی‌های صندوق بین‌المللی پول برای ونزوئلا طی پنج سال آینده، افزایش تورم تا 4700 درصد و افزایش نرخ بیکاری تا 29 درصد و و تداوم رشد اقتصادی منفی را نوید می‌دهد. تولید ناخالص داخلی ونزوئلا تا سال 2021 نسبت به 2013 در حدود 25 درصد کوچکتر خواهد شد.
▫ مردم کشوری که بیشترین ذخایر اثبات شده نفت خام جهان را دارا است، امروز با بحران گرسنگی و مرگ و میر اطفال و غارت فروشگاه‌ها مواجه‌اند.
▫ هرچند مختصات اقتصاد ایران با ونزوئلا بسیار متفاوت است و ایران ما ونزوئلا نخواهد شد ولی با اینحال نباید از تجربه کشوری که با سیاست‌های خود، کشوری ثروتمند را به کشوری مفلوک بدل کرده است، غافل بود.
telegram.me/iranianeconomy_outlook