کانال رسمی هفته نامه تجارت فردا صاحب امتیاز: شرکت دنیای اقتصاد تابان مدیر مسئول: علیرضا بختیاری سردبیر: محمد طاهری سایت: Www.Tejaratefarda.com
❎سختترین تحریمی که مردم ایران با آن مواجهاند چیست؟
تیم ورستال، سرمقالهنویس والاستریت ژورنال و محمد ماشینچیان، سردبیر سایت بورژوا در شماره 224 هفتهنامه تجارتفردا مینویسند:
📌علت کُندی جانکاه رشد رفاه مادی آحاد مردم این است که جامعۀ ایران زیر فشار تحریمهای خردکنندۀ داخلی است. تعدادی از اقتصاددانان و سیاستمداران طراز اول بینالمللی، از وزیر کار سوئد گرفته تا وزیر خزانهداری اسلواکی، از استاد و رئیس مرکز مطالعات کارشناسی دانشگاه هاروارد گرفته تا قائممقام وزیر اقتصاد دولت اصلاحات گرجستان، از دانلد بودرو استاد اقتصاد دانشگاه جورج میسون تا جیمز تولی از دانشگاه نیوکاسل تا دیگران از دانشگاه پیتسبورگ و دانشگاه یوتا و دانشگاه پکن، و از راسل رابرتز، اقتصاددان معروف دانشگاه استنفورد تا استیون هورویتز، یکی از سرشناسترین اقتصاددانان مکتب اتریش، هرکدام نگاهی و تشخیص متفاوتی دارند اما همگی در یک نکته مشترک همصدا هستند: تحریمهای داخلی ایران بیش از تحریمهای خارجی به کشور صدمه زده و تنها راه بیرون آمدن کشور از رکود و شکوفایی اقتصادی شکستن آنها است.
📌بگذارید خیالتان را راحت کنم. مهم نیست به کدام مکتب اقتصادی یا کدام ایدئولوژی و مکتب فکری علاقمند باشید. همچنین فرقی نمیکند که خود را راست یا چپ منحنی سیاسی بیابید. تحریم، تحریم است و نتیجهاش همان که همه ما میدانیم و طعم تلخش را برای مدت نهچندان کوتاهی چشیدهایم. اصرار بر ادامه تحریمهای داخلی و تخریب دولت، محکوم کردن بیپناهترین و ضعیفترین هموطنانمان به فقر و فلاکت است.
📌اکنون که اراده ملت بر انتخاب دوباره دولت تحریمشکن قرار گرفته و اراده دولت برداشتن تحریمهای باقیمانده است باید با حمایت از دولت نخستین قدمها را برای حذف سیاستهای حمایتی و تحریمهای داخلی برداریم. سالها است در دام حمایت از صنایعی گرفتار آمدهایم که درآنها هیچ مزیت اقتصادی نداشته و نداریم. در نتیجه محصولاتِ با کیفیت پایین و قیمت بالا تولید میکنیم و نالانیم که چرا مردم جنس وطنی نمیخرند. با این وجود در صدد یافتن و رفع علت نیستیم و اصرار داریم مردم شربت تلخ جنس بنجل را به هر زوری شده سربکشند و خوشحال باشند که به مملکت لطفی کردهاند.
📌خاطر آسوده بدارید که در خریدن جنس بنجل هیچ فضیلتی نیست. فضیلت آن است که ایرانی کمدرآمد قادر باشد با اندک پولی که در بساط دارد آبرومندانه زندگی کند؛ که به محصولات با کیفیت و ارزان دسترسی داشته باشد. که وقتی میوه در دنیا فراوان و ارزان است فرزندش در ایران با حسرت به ویترین میوههای حمایت «استراتژیک» شده وطنی چشم ندوزد. که منابع به سمت صنایعی جاری شود که در آن مزیتی داریم. لحظهای به این فکر کنید که اگر در 50 سال گذشته بیتالمال را به پای صنایع نیازمند حمایت دور نریخته بودیم، همان صنایعی که 50 سال دیگر و 500 سال دیگر هم به حمایت جیب من و شما نیاز خواهند داشت، شاید امروز صنعت فرش، صنایع دستی، خشکبار، خوراکیهای ایرانی و هزار صنعت نشکفته دیگرمان در دنیا حرف بیشتری برای گفتن داشت. هنوز دیر نشده، بیایید تحریمهای داخلی را بشکنیم.
👈متن کامل این تحلیل را میتوانید در شماره 224 تجارتفردا که اکنون در بازار مطبوعات در دسترس است بخوانید.
لینک عضویت در کانال تجارتفردا 👇 👇 👇
/channel/tejaratefarda
✅آیا رای مردم به روحانی نه به پوپولیسم بود؟
وحید محمودی، استاد اقتصاد دانشگاه تهران در تحلیلی درباره چرایی پیروزی روحانی در انتخابات در شماره 224 تجارتفردا مینویسد:
📌از چهار کاندیدا های رقیب آقای روحانی دو نفر آنها از طرح وعده های پوپولیستی امتناع کردند و استقبالی از آنها هم نشد. البته نه فقط به این دلیل. جا دارد از هر دو نفر به نیکی یاد کنیم خصوصا آقای هاشمی طبا که برنده اخلاقی این انتخابات بودند. بیشترین وعده های پوپولیستی را آقای قالیباف دادند که از گردونه انتخابات کنار کشیدند. بدیهی است که الزاما وعده های نجومی ایشان نه باور شد و نه قابل انتقال به کاندیدای حامی یعنی آقای رییسی بود. البته طرح وعده پوپولیستی هم باید به طراح آن بخورد. شما با نگاه به احمدی نژاد این کاریزمای پوپولیسم را حس می کنید، چیزی که اصلا وصله ناچسپ بود برای قالیباف.
📌به واقع مردم در همان مرحله و قبل از برگزاری انتخابات نه را به وعده های نجومی دادند و عملا پوپولیست به انصراف کشیده شد. در خصوص آقای رئیسی تنها نکته برجسته وعده پوپولیستی ایشان سه برابر کردن یارانه اقشار ضعیف بود که دولت آقای روحانی آن را عملی کرده بود و رئیسی تنها نقدش این بود که چرا دیر این تصمیم را اجرا کردید. رفتار دولت را در این زمینه انتخاباتی و استفاده ابزاری برای پیروزی تلقی می کردند. فارغ از اینکه چقدر این نقد وارد باشد یا خیر، آنچه برای مردم قشر ضعیف و بیشتر روستایی مهم بود این بود که نقد روحانی را به نسیه رئیسی ندهند.
📌بنده در یادداشت قبلی م در تجارتفردا در مورد پوپولیسم عرض کردم که دولت برای مواجهه با پوپولیست ها و شعار های آنها باید با همان زبان بتوانند وعده های آنها را خنثی کنند، کاری که آقای روحانی و جهانگیری به خوبی انجام دادند و موفق شدند. البته برای غلبه بر همین مواجهه هم وعده هایی این دو نفر دادند که عمل به آنها دشوار خواهد بود.
📌نکته دیگر در کنار نکات بالا این است که رقبای آقای روحانی هیچ کدام برنامه اجرایی و جذاب و ملموسی برای ایجا اشتغال و حوزه های رفاهی ارایه ندادند و حتی توفیقات آقای روحانی در حوزه حفظ قدرت خرید مردم یعنی تورم را نیز به چالش کشیدند. این دستاورد تورم تک رقمی برای گروه های هدف شعار های پوپولیستی برگ برنده آقای روحانی بود. این هم مطاعی نقد برای مردم بود و تضمین و اعتمادی نبود که رقبا بتوانند این دستاورد را حفظ کنند. گروه های پایین درآمدی که از ابر تورم موجود در کشور بیش از سه دهه هست که رنج می بردند ترجیح دادند که این دستاورد را پاسداری کنند.
👈متن کامل این تحلیل را میتوانید در شماره 224 تجارتفردا که اکنون در بازار مطبوعات در دسترس است بخوانید.
لینک عضویت در کانال تجارتفردا 👇 👇 👇
/channel/tejaratefarda
حسن روحاني در رقابتهای انتخاباتي، وعده های اقتصادی زيادي داد.
همينطور از برنامهاي مدون رونمايي كرد.
ميخواهيم ببينيم شعارها و برنامههای آقاي روحاني چقدر قابلیت اجراییشدن دارد؟
@tejaratefarda
خار چشم چینیها
👈محصول جدید پژو در ایران چگونه است؟
پرونده تجارتفردا در شماره 222 در این باره را در فایل پیدیاف زیر مشاهده کنید.
👇👇👇
شهردارى و شهرخواری*
چرا هر ايرانى چه در پايتخت و چه در شهرستان و چه در خارج از كشور وقتى صاحب پساندازى مىشود به سرعت مىخواهد آپارتمان يا ملكى در تهران خریداری کند و بعضا آن را بهصورت خالى نگه دارد؟ چرا در هيچ جاى دنيا با چنين پديدهاى روبهرو نيستيم؟ چرا در تهران امروز همچنان با ترافيكهاى فلجكنندهاى مواجه هستيم كه اين نوع ترافيكها در دنیا به تاريخ پيوستهاند؟
آلودگى خفهكننده هوا كه تقريبا در تمام كلانشهرهاى جهان مهار شده است چرا همچنان در بيشتر روزهاى سال میهمان ناخوانده تهران است؟ سوال ديگر اينكه چرا در تهران بر خلاف شهرهاى بزرگ جهان، هيچكس حتى مسافتهاى كوتاه را هم پياده طى نمىكند و خيلى به ندرت افراد پياده را جز در خيابانهايى كه به بورس خريد و فروش مشهور هستند، مشاهده مىكنيم؟
به تمام اين پرسشها مىتوان پاسخهاى نادرست متنوعى داد و اين كار با دقت تمام انجام مىشود تا اذهان از پاسخ صحیح منحرف شود! اما پاسخ صحيح همه اين پرسشها به نحوه اداره شهر و تامين منابع آن مربوط مىشود. شهردارى پايتخت حدود ٢٨ سال است به شيوه غلط و پرهزينهای اداره مىشود كه اتفاقا ضرر اصلى اين نحوه مديريت بر كمدرآمدها تحميل مىشود. مهمترين منبع درآمد شهردارى تهران تراكم فروشى است - يا بهعبارت دقيقتر هوافروشى - كه ٢٨ سال پيش ابداع شد و همچنان ادامه دارد. چنين درآمدى دو ايراد اساسى دارد: اول اينكه همانند ماليات بر توليدى است كه شكل نگرفته و چنين مالياتى در ادبيات اقتصادى بهدليل بالا بردن هزينه اوليه توليد هرگز توصيه نمىشود؛ دوم و مهمتر اينكه اين درآمد باعث بىنيازى شهردارى از ماليات محلى مىشود كه غيبت اين ماليات باعث اختلالات ذكرشده در ابتداى مطلب و بىنيازى شهردارى از پاسخگويى به مالياتدهندگان مىشود. زیرا نه شهروندى كه ماليات محلى نمىدهد براى خود شأن حسابكشى قائل است و نه شهردارى كه ماليات نمىگيرد خود را در برابر شهروندان مسوول مىداند؛ چيزى شبيه دولت نفتفروش كه اينجا مىشود شهردارى هوافروش.
برگرديم به پرسشهای ابتداى مطلب. اگر سهم هوافروشى صفر شود شهردارى ناگزير به اخذ ماليات محلى است. سهم اصلى ماليات محلى را باید كسانى بپردازند كه در مناطق خوب شهر و خانههاى گران سكنى گزيدهاند؛ بر خلاف شيوه منسوخ و عجيب و غريب «عوارض نوسازى» كه سهم فقير و غنى در آن تفاوت معنادارى ندارد. اين نوع ماليات كه بعضا در كلانشهرهاى مهم جهان تا نيمى از درآمد شهر را تامين مىكند اثر ثانويه جالبى دارد و آن اينكه توجيه اقتصادى احتكار ملك و آپارتمان را از بين مىبرد. خريد ملك با هدف سرمايهگذارى فقط به اين دليل توجيه اقتصادى پيدا كرده است كه نه تنها هيچ هزينهاى بر آن مترتب نيست، بلكه عايدى قابلتوجهى هم روى موج تورم به همراه دارد و تنها با ماليات محلى معنادار مىتوان اين توجيه اقتصادى را از بين برد و همزمان، منابع درآمدى سالمى براى شهر تامين كرد. ضمن اينكه حتى شهروندان ساكن در مناطق مرغوب و داراى املاك گران هم بايد ماليات متناسب با دارايى خود را بپردازند. از سوى ديگر، ترافيك و آلودگى هوا نيز در عدم استفاده از منابع درآمدى سالم و جايگزين شدن آن با هوافروشى ریشه دارد. در اين مورد نيز شهردارىها بهدليل گريز از ماليات مستقيم تمايلى به پيگيرى وضع عوارض بر سوخت و ساير منابع درآمدى كه باعث افزايش هزينه استفاده از خودروى شخصى مىشود، ندارند که پیامد طبیعی آن استفاده حداکثری از خودروی شخصی و به دنبال آن، ترافیک کمرشکن و آلودگی خفهکننده است.
مهمترين مانع اصلاح شيوه غلط مدیریت شهری، وجود منابع آسان هوافروشى است. ١٦ سال پيش گامهايى براى حذف هوافروشى در شهردارى پايتخت برداشته شد، اما اجراى غلط و جنجالى اين ايده صحيح باعث فروپاشى شوراى شهر اول و بركنارى شهردار شد. شوراى شهر دوم و شهردار برآمده از آن، اصلاح هوافروشى را بايگانى كرد و باعث شد كه اين شيوه غلط تا امروز ادامه يابد. اكنون پس از ١٤ سال با مشاركت وسيع مردم در انتخابات، شوراى پايتخت پوست انداخته است. اجراى تصميمات سخت نيازمند ارادهاى آهنين در كنار توان همراهسازى مردم با اصلاحات است. خروجی شیوه غلط 28 ساله در مدیریت شهری، نه شهرداری که شهرخواری بوده است و این خروجی بیش از آنکه محصول عملکرد افراد باشد، نتیجه سیستم معیوب حاکم بر تجهیز منابع شهری است؛ اگرچه مدیران صاحب اختیار هم گامی برای اصلاح این سیستم معیوب برنداشتند. آیا شورای پنجم پایتخت ارادهای برای اصلاح دارد؟ اميد كه ليست اميد مردم را نااميد نكند.
*سرمقاله امروزم (چهارشنبه ٣ خرداد)
در روزنامه دنياى اقتصاد
T.me/eghtesademirzakhani
صفحه اول روزنامه دنیای اقتصاد؛
چهارشنبه 3 خرداد 1396
https://telegram.me/joinchat/BL8LFj0ZeDbgZhftWvWSVg
به بهانه برگزاری نمايشگاه بينالمللی صنايع کشاورزی و غذايي،ضمیمه تحلیلی رایگان "تجارتفردا"و"دنیایاقتصاد" فردا در 100 صفحه منتشر میشود. @tejaratefarda
Читать полностью…روحانی پیروزیاش را مدیون کیست؟
🖍 تحلیلی درباره نقش آگاهی مردم در انتخابات ریاست جمهوری دارم که روزنامه دنیای اقتصاد امروز منتشر کرده است.بخش هایی از این تحلیل را بخوانید:
📌 انتخابات ریاستجمهوری اخیر را شاید بتوان رقابتیترین انتخابات تاریخ جمهوری اسلامی دانست. رقابتی از آن جهت که براي اولين بار هیچ نشانهای از تفاهم برای تکرار دوره رئیسجمهور مستقر مشاهده نمیشد و نامزدها با تمام توان به عرصه رقابتها وارد شدند. شیوه برگزاری مناظرهها و آرایش سیاسی گروهها نشان از رقابتی جدی داشت نحوه بازی نامزدها هم حاکی از آن بود که کسی برای باخت نیامده است.
📌نامزدها به ریسمان شعارهای پوپولیستی و وعدههای تقسیم منابع هم دست یازیدند و تلاش کردند از طریق ایجاد شکاف میان فقیر و غنی و تشدید جنگ طبقاتی، تودههای مردم را با خود همراه کنند.این رفتار تبلیغاتی احتمالا میتوانست همچون گذشته، طبقات فرودست را متقاعد به حمایت از نامزدهایی کند که با وعده تقسیم پول وارد بازی انتخابات شده بودند.
📌اکنون که نتیجه، به گونهای دیگر رقم خورده و رویکرد مخالف این تاکتیک، برنده بازی شده است، از خود میپرسیم چرا وعده تقسیم پول نتوانست نقش موتور محرک را برای جلب رای تودهها بازی کند؟
📌 اکثریت جامعه ما پس از تجربه تلخ پوپولیسم، به عقلانیت روی خوش نشان داده است.مردم آموختهاند که اعتماد به سیاستهاي عقلگرايانه ضمن اینکه امنیت روانی جامعه را تضمین میکند، در درازمدت برای آنها منفعت بیشتری دارد. مردم ما به تجربه دریافتهاند که سیاستهای توزیعی و بازتوزیعی در اقتصاد جواب نمیدهد.
📌 بدون شک یکی از مهمترین ابزارهای افزایش آگاهی مردم، تسهیل دسترسی مردم به اینترنت، افزایش تعداد گوشیهای هوشمند و علاقه روزافزون مردم برای حضور در شبکههای اجتماعی بوده است.
📌 قابلیتهای شگفتآور تلفنهای هوشمند و شبکههای اجتماعی در گردش آزاد اطلاعات، تحولات گستردهای را در مناسبات میان مردم و حاکمیت بهوجود آورده است. دیگر هیچ سیاستمدار و دولتمردی حاشیه امن ندارد. در هر کوچه و برزنی، ممکن است یک نفر با گوشی هوشمند ایستاده باشد. هیچ صدایی نمیتواند برای همیشه مخفی بماند. یک اتفاق کوچک در مناطق دوردست، قابلیت ایجاد بحران در مرکز را دارد. هر تصمیمی در مرکز، میتواند حاشیهها را به تحرک وادارد. در نهایت اینکه، حکمرانی در حیطه آنتندهی گوشیهای هوشمند بسیار مشکل شده و با وجود این، مهندسی و برنامهریزی متمرکز برای جامعه اگر غیرممکن نباشد، بسیار مشکل است.
📌 خوشبختانه جامعه مدنی در ایران قوی و دیرپا است. نهادهایی مثل مطبوعات و تشکلهای بخش خصوصی و انجمنها و سمنهای اجتماعی، در سالهای گذشته نقش موثری در مبارزه با عوامگرایی در سیاستگذاری ایفا کردهاند. با وجود محدودیتهای سیاسی سالهای گذشته، جامعه مدنی ایران، کوچکترین حرکت دولتها را زیر نظر داشته و همواره در برابر خطاهای سیاستگذاری موضع گرفته است. بخش عمدهای از تولیدات فکری و محتوایی این نهادها بهطور مشخص در هفتههای گذشته در جامعه تکثیر شد و بسیار روشنگر و اثرگذار بود.
📌 باید از تلاش اتاقهای بازرگانی، مرکز پژوهشهای مجلس، موسسه عالی پژوهش در مدیریت و برنامهریزی و گروه رسانهای «دنیایاقتصاد» و دیگر نهادهای فعال جامعه مدنی یاد کنیم که بهطور مشخص در زمینه عواقب شوم پوپولیسم و عوامگرایی در سیاستگذاری و عواقب نگرانکننده پولپاشی و تقسیم پول روشنگری کردند و خوراک مناسبی برای شبکههای اجتماعی فراهم آوردند.
📌 باید از تلاشهای دولت یازدهم بهخاطر پافشاری بر گسترش اینترنت و تاکید بر اهمیت شبکههای اجتماعی و شکستن انحصار اطلاعرسانی تقدیر کنیم. بهواسطه این تلاشها، امروز هر ایرانی در دست خود یک رسانه دارد. رسانهای که یکسویه نیست و قابلیت ارسال و دریافت همزمان اطلاعات را دارد. رئیسجمهور روحانی آن گونه که در سخنرانیهای اخیر خود بارها به زبان آورد، با مقاومت در برابر محدود کردن اینترنت و فیلترینگ شبکههای اجتماعی، انحصار اطلاعات را در ایران شکست و با پیروزی در انتخابات، بهرهاش را برد.
متن کامل تحلیل:👇
http://donya-e-eqtesad.com/news/1102020
@mohsenjalalpour
دو پیام انتخابات ۲۹ اردیبهشت
مردم ایران در انتخابات ریاستجمهوری روز ۲۹ اردیبهشت، دو پیام مهم به سیاستمداران ارسال کردند که امید است دریافت شود. تأمل در این دو پیام نشان میدهد که سطح تجزیه و تحلیل مردم عادی از جامعه سیاسیون سبقت گرفته و اهالی سیاست، درک ناقصی از سطح شعور اجتماعی دارند.
١- بر خلاف تصور رایج، ترجیحات اقتصادی مردم با تصورات سیاسیون کاملا متفاوت است. تصور یکی از نامزدها این بود که با وعده سه برابر کردن یارانه و پرداخت کارانه به بیکاران و طرح دیگری برای مسکن، بتواند اقبال عمومی را متوجه خود کند. اما مجموعه این وعدهها نه تنها وی را در موقعیت برتر ننشاند بلکه برعکس، آراء وی را در مسیر کاهشی انداخت تا حدی که مجبور به کنارهگیری کرد. ممکن است این ادعا مطرح شود که مسائل دیگری باعث عدم اقبال به او شد اما تحولات بعدی چنین فرضیهای را تأیید نمیکند. چرا که ائتلاف وی با نامزد همسو که به معنی بقای تعهدات وی در آن جبهه بود و ادامه عدم اقبال، نشان داد که مشکل، جنس تعهدات است نه نامزد خاص. این «نه» بزرگ ایرانیان به پولپاشی، جامعه ایران را به سطح کشورهای تراز اول از نظر مسئولیتپذیری اجتماعی ارتقاء میدهد که برای اهل سیاست ظاهراً پدیدهای غریب است چرا که با تصورات ساده آنان از ابزارهای همراهسازی سیاسی مردم کاملا متفاوت است.
دوم اینکه مردم در این انتخابات با صدای بلند اعلام کردند که شناختشان از اهالی سیاست بر اساس اتفاقات نقطهای شکل نمیگیرد بلکه این شناخت، معطوف به یک فرآیند خطی از شخصیت سیاستمدار در طول زمان است. بنابراین، نه خلق صحنههای نقطهای برای تغییر شناخت خطی مردم کارساز شد و نه صحنههای نقطهای آرشیوی که در روز آخر تبليغات، مرتبا به عنوان بمبهای خبری منفجر شد شناخت خطی مردم را منحرف کرد. توهم تحمیل شناخت نقطهای به جای شناخت خطی، نشاندهنده آن است که فرضیه رایج سیاستمداران مبنی بر اینکه "مردم ایران حافظه تاریخی ندارند" خود به تاریخ پیوسته است.
این دو پیام، بیانگر طلوع اجتماعی یک نسل جدید است که سیاستمداران فصلی با فرضیات ابطال شده قادر به درک آن نیستند. آنان که میخواهند در آینده خود را در معرض آراء مردم قرار دهند اگر از درک این دو پیام ناتوان باشند نباید امیدی به اقبال مردم داشته باشند.
T.me/eghtesademirzakhani
انتظارات از روحانی
انتخابات به پایان رسید اما مشکلات کشور هم چنان باقی است. زودتر باید از حال و هوای انتخابات خارج شویم.
رقابتهای انتخاباتی میتوانست فرصتی برای بیان مهمترین مشکلات کشور و نقد شیوههای حل و فصل آن توسط دولت مستقر باشد اما متأسفانه به دلیل شیوههای نادرستی که نامزدهای انتخاباتی در مناظرهها در پیش گرفتند، نه عملکرد دولت نقد شد و نه فرصتی برای اطلاع از برنامه نامزدها برای اداره کشور به وجود آمد.
با توجه به شناختی که نسبت به مسائل اقتصادی دارم،معتقدم حتی نقاط ضعف دولت در چیدمان کابینه،سیاست گذاری و عمکرد اقتصادی، به درستی مطرح نشد. اگر نه، دوره رقابتهای انتخاباتی برای آقای روحانی میتوانست خیلی دشوارتر به پایان برسد.
به هرحال انتخابات تمام شد. روحانی دوباره رئیس جمهور ماست. آنهاکه به او رأی دادند،خوشحالند اما آنها که به او رأی ندادهاند هم باید خوشحال باشند. از میان نامزدهای این دوره انتخابات،هیچ کس جز روحانی توان حل این مشکلات را ندارد. این را در طول رقابتها به وضوح دیدیم. هیچکدام از رقبای روحانی اشراف لازم را در زمینه مسائل اقتصادی نداشتند.هیچ کدام با برنامه نیامده بودند.
زوج روحانی و جهانگیری به قدری در زمینه مسائل اقتصادی مسلط بودند که مناظره سوم را بی چون و چرا فتح کردند.
به هرحال رقابتها تمام شد و روحانی یک بار دیگر سکان این کشتی توفان زده را در دست گرفت.کارهای زمین مانده زیاد است.رئیس جمهور جدید برای حل مشکلات کشور زمان میخواهد. زمان و کمی حمایت.
ویژگی روحانی این است که میتواند کابینهای کارآمد تشکیل دهد. در او جنمی هست که میتواند نخبگان را جذب کند. در چهار سال گذشته،کابینه روحانی قوی بود اما نقاط ضعف زیادی داشت. ما به روحانی رأی دادیم اما پس از یک دوره،نگرانی و اضطراب، انتظار داریم کابینهای به مراتب قوی تر از قبل تشکیل دهد.
بی تعارف،دولت به وزرایی چالاک و خلاق نیاز دارد. وزرایی که به اندازه اسحاق جهانگیری،اقتصاد را بشناسند و بخش خصوصی را باور داشته باشند.
چه خوب میشود اگر در دولت جدید،روحانی تقسیم کار کند. کار سیاست و دیپلماسی را خود پیش ببرد و کار اقتصاد را به اسحاق جهانگیری و محمد نهاوندیان و مسعود نیلی واگذار کند.
بخش خصوصی 10 در خواست از روحانی دولت دوازدهم دارد:
📌اول: برای بازگرداندن امید به اقتصاد،کابینه ای کارآمد تشکیل دهد.
📌دوم: برای بازگرداندن اعتماد به جامعه، برنامه ای جامع برای کاهش فساد تدوین کند.
📌سوم: برای خروج اقتصاد از بن بست، تکلیف ما را در زمینه تعامل با کشورهای جهان مشخص کند
📌چهارم : برای تشویق سرمایه گذاران، حد و مرز فعالیت های دولت را مشخص کند.
📌پنجم: برای بهینه شدن تخصیص منابع، سیاست های حمایتی و مسأله یارانه ها را به شکلی اصولی حل و فصل کند.
📌ششم: برای بازگرداندن نشاط به اقتصاد، کام بخش خصوصی را با آزاد سازی و رفع موانع کسب وکار شیرین کند.
📌هفتم: برای حل بزرگ ترین مشکل فعلی اقتصاد ایران، بگوید برای بانک های بحران زده چه در سر دارد
📌هشتم: برای گام برداشتن در مسیر توسعه،محیط زیست و مسأله خشکسالی را بیشتر از گذشته جدی بگیرد
📌نهم: برای ایجاد فضای رقابتی، حد و مرز فعالیت بنگاه های اقتصادی غیر دولتی را مشخص کند.
📌دهم: برای این که به رأی دهندگان احترام مضاعف بگذارد، فرصت اصلاح و تغییر را از دست ندهد.
روحانی این بار بیشتر از گذشته به مردم مدیون است. مردمی که با همه کاستی ها ساختند و گوش به القائات و تبلیغات ندادند و ساعتها در صف ایستادند تا دوباره به او سلام کنند. روحانی الحق و الانصاف،باید قدر این مردم را بداند.
@mohsenjalalpour
اخبار غير رسمي از پيروزي حسن روحاني در رقابتي ترين انتخابات تاريخ جمهوري اسلامي ايران حكايت دارد.آقاي روحاني احتمالا ٦٢ درصد كل آرا يعني حدود ٢٦ ميليون رأي آورده است.
@eghtesadnews_com
سواد سياسى داريم؟
رأى دادن در انتخابات مهم است چون سياست بر كيفيت زندگى شهروندان تأثيرى انكارناپذير دارد؛ چه بخواهند و چه نخواهند. اين تأثير كه مىتواند هم مخرب باشد و هم سازنده، هيچ ربطی به اين موضوع ندارد كه شهروندان، سياست را دوست داشته باشند يا از آن بيزار باشند. تنها تفاوت داستان اين است كه بىاعتنايى شهروندان به نقشآفرينى در تحولات سياسى، به ويژه در انتخابات به عنوان كمريسكترين كنش سياسى، باعث مىشود تأثير مخرب سياست بر زندگى شهروندان حداكثر شود. سواد سياسى يعنى اينكه اولا از نحوه اثرگذارى سياست بر كيفيت زندگى آگاه باشيم ثانيا تأثيرات منفى آن را حداقل كنيم.
رييس دولت مىتواند با سياستهاى اقتصادى مورد علاقه خود يا تيم اقتصادىاش، قدرت خريد پول ملى را حفظ كند يا مثلا ارزش آن را نصف كند. براى اين كار نيازى نيست كه مأموران دولت با مراجعه به محل سكونت تك تك شهروندان نيمى از پول شهروندان را مطالبه كنند! اين كار در اتاقهاى دربسته سياستگذارى اقتصادى انجام مىشود و نتيجه آن در نرخ تورم تكرقمى، يا ٤٠ درصدى يا حتى تورم سهرقمى منعکس مىشود. مفهوم تورم ٤٠ درصدى آن است كه اگر شما در انتهاى يك سال مشخص به سوپرماركت برويد براى خريد یک سبد كالا كه ١٢ ماه قبل برای آن ١٠٠ هزار تومان پرداخت كرده بوديد بايد ١٤٠ هزار تومان پرداخت كنيد! اين همان اتفاقى است كه در يك سال پايانى دولت قبل شاهد آن بوديم. البته وضعيت مىتواند بسيار فاجعهآميزتر هم باشد. مثلا در ونزوئلا در همين چهار سال، تورم را به ٨٠٠ درصد رساندهاند! يعنى متوسط فيمتها ٩ برابر شده است؛ معنى دقيقتر چنين تورمى در صورت وقوع، يعنى اينكه قيمت همان سبد كالا به ٩٠٠ هزار تومان میرسد. اما سياستگذارى صحيح مىتواند باعث شود كه قيمت همين سبد كالا از ١٠٩ هزار تومان فراتر نرود؛ اتفاقى كه اقتصاد ايران در سال گذشته پس از ربع قرن شاهد آن بود.
نرخ ارز و اندازه سفره شهروندان هم وابسته به سياستگذارى اقتصادى است. وقتى نرخ ارز در عرض دو سال، سهونيم برابر مىشود يعنى اينكه براى خريد يك سبد كالاى خارجى ضرورى مثل دارو يا حتى غیرضروری مثل گوشى موبايل، اگر قبلا بايد يك ميليون تومان پرداخت مىشد الان بايد سه و نيم ميليون پرداخت شود. البته وضعيت مىتواند همانند مثال قبل باز هم فاجعهآميزتر هم باشد؛ مثلا سياستگذاران اقتصادى ونزوئلا باعث شدهاند كه نرخ هر دلار در چهار سال اخير از ١٥ بوليوار ( واحد پول ونزوئلا) به ٤٥٠٠ بوليوار برسد؛ حدود ٣٠٠ برابر! اندازه سفره خانوارها نيز به همين صورت تحت تأثير سياستهاى اقتصادى است كه دولتمردان در اتاقهاى دربسته اتخاذ مىكنند.
شهروندان نمىتوانند در اين اتاقهاى دربسته حضور يابند و از اتخاذ تصميمات مخرب جلوگيرى كنند اما مىتوانند با رأى خود به سياستمداران خوشسابقه، كسانى را به اين اتاقها بفرستند كه توانايى آنها در ايجاد ثبات اقتصادى محرز شده است و از ورود تيمهایى كه عملكرد منفى داشتهاند به اين اتاقها جلوگيرى كنند. چرا که تورم به قول فون هايك، اقتصاددان و فيلسوف شهير قرن بيستم، مادر بردگى است و فقر و تباهى اخلاق جز در سايه تورم شكل نمىگيرد.
انتخابات را اكثريت مردم متأسفانه هميشه جدى نمى گيرند. اين بىاعتنايى باعث مىشود كه گروه هاى ذينفع منسجم كه معمولا در اقليت هستند اكثريت مردم را هر از گاهى شگفتزده كنند. روش كار بسيار ساده و تكرارى است؛ فعالیت دائمی برای مُد كردن بيزارى از سياست در بين شهرنشينان و سازماندهى سريع حاشيهنشينان در بزنگاهها. نكته جالب اينكه شهرنشينان بسيار بيشتر از حاشيهنشينان و ساكنان مناطق روستايى تحت تأثير سياست و آثار گفته شده آن هستند ولى طبق آمار منتشره فقط ٤٠ درصد ساكنان كلانشهرها و ٦٠ درصد ساكنين شهرهاى متوسط در انتخابات شركت مىكنند، در حاليكه حدود ٩٠ درصد ساكنان مناطق روستايى در انتخابات شركت مىكنند. طبق آمار موجود، واجدان شرايط رأى در مناطق روستايى ١٨ ميليون نفر هستند كه ضريب ٩٠ درصد يعنى بيش از ١٦ ميليون رأى مربوط به اين مناطق است. نكته جالب اينكه اگر شهرنشينان طبق ضرائب فوق شركت كنند شايد حداکثر يك ميليون نفر بيشتر باشند!
عدم شركت در انتخابات، مصداق اصلى فقدان سواد سياسى است؛ چرا كه به معنى حذف خود از نقشآفرينى سياسى به نفع گروههاى با منافع متضاد است. هر رييسجمهورى توسط شركتكنندگان در انتخابات به قدرت برسد فقط رییسجمهور آنان نیست بلکه رييسجمهور همه است و كسى نمىتواند بگويد او رييسجمهور من نيست! اوست كه مردان اتاق سياستگذارى اقتصادى را انتخاب مىكند و چهره و كلام او به شاخصی براى معرفى كشور تبديل مىشود. آيا بىاعتنايى در انتخاب اين شخص كه بسيارى از شؤونات زندگى شهروندان به كلام و رفتار و سياستهاى وى بستگى دارد قابل افتخار است يا مايه شرمسارى؟
T.me/eghtesademirzakhani
فوری رویترز خبر داد: دونالد ترامپ، تعلیق تحریم های هسته ای ایران را یک بار دیگر تمدید کرد. @eghtesadnews_com
Читать полностью…🔴 درسی از گذشته
▫ نباید فراموش کرد که در گذشتهای نه چندان دور، با تضعیف نهادهای برنامهریزی، بیانضباطی بودجهای، افزایش ریسک سرمایهگذاری و اجرای برخی سیاستهای مورد پسند توده مردم مانند پرداخت یارانه نقدی و مسکن مهر و امثال آن، اقتصاد کشور به سمتی سوق پیدا کرد که در سال 1391، رشد اقتصادی کشور به منفی 6.8 درصد، تورم به 30.5 درصد و رشد تشکیل سرمایه ثابت به منفی 23.8 درصد رسید.
▫ رویکردها و سیاستهای دولت نهم و دهم، رشد پایه پولی کشور را به طور متوسط به نرخ 27 درصد رساند. این در حالی است که در دوره دولتهای هفتم و هشتم، رشد پایه پولی 15.7 درصد بود. حتی در دوران جنگ تحمیلی، با وجود نیاز مبرم کشور به منابع مالی، رشد پایه پولی به طور متوسط کمتر از 22 درصد بود.
▫ شاید بتوان ادعا کرد که اگر درآمدهای نفتی بیسابقه سالهای گذشته، به یاری سیاستهای عامهپسند دولت نهم و دهم نیامده بود، رکود و تورم سالهای 1391 و 1392، سریعتر و عمیقتر گریبان اقتصاد کشور را گرفته بود و اگر همان سیاستها در چهار سال گذشته ادامه یافته بود، امروز اقتصاد ایران در شرایط بسیار دشوارتری قرار داشت.
▫ در حال حاضر اقتصاد ایران، با تمام چالشها و تنگناهایی که دارد، دوره نسبتاً باثباتی را طی میکند و چشماندازی امیدبخش دارد. در چنین شرایطی بازگشت به سیاستهای تودهگرایانه گذشته، میتواند اقتصاد ایران را به سمت مشکلاتی سوق دهد که کشور ونزوئلا امروز با آن دست به گریبان است.
@iranianeconomy_outlook
ویترینی از شماره 224 هفتهنامه تجارتفردا که امروز، شنبه 6 خرداد منتشر شده است.
@tejaratefarda
بلوغ مردم و خامی سیاستمداران
همیشه تقابل میان برندگان و بازندگان انتخابات در ایران حاشیه ساز و هزینه زا بوده است.
وقتی دو گروه همه داشتههای خود را خرج پیروزی در انتخابات میکنند،مشخص است که برنده چه حالی دارد و بازنده چه روحیهای.
به زعم بازیگران این عرصه، برنده،برنده همه چیز شده و بازنده،همه چیز را باختهاست.
انتخابات اخیر اگر چه صحنه نمایش بلوغ سیاسی مردم در انتخاب نامزد مورد نظر خود بود اما کاملا مشخص است که بازیگران سیاست، هنوز خاماند و به بلوغ فکری نرسیدهاند.
به هرحال بازی های لیگ سیاست تمام شده و برندگان و بازندگان این لیگ باید اجازه بدهند جامعه به روند عادی خود برگردد.
برای هیچ کس،راه به پایان نرسیده بلكه همه در آغاز یک مسير سخت وصعب العبور قرار داریم.
برنده انتخابات باید برای رشد و توسعه کشور تلاش کند. گروهی که رأی نیاورده باید نقش یک منتقد و ناظر خوب و منصف را ایفا کند و مردمی که رأی داده اند نباید فکر کنند کارشان تمام شده.اتفاقا کار ما تازه آغاز شدهاست.
كشور براي گذر از شرايط خطرناک فعلی، نياز به همدلی و همراهی آحاد جامعه دارد. همه باید بدانیم در چه شرایط خطرناکی قرار داریم. مسائلی که امروز با آن مواجهیم هم از نظر تعدد و هم از نظر پیچیدگی،بسیار نگران کننده اند.
در داخل با ده ها مسأله مواجهیم که حل آنها نیاز به تلاش مضاعف دولت دارد.در خارج از مرزها نیز،با مسائل پیچیده ای مواجهیم که تنها در سایه اتحاد و همدلی،قابل حل است.
همیشه تصورم درباره ایران امروز،کشتی بزرگی است که با وجود توفان های سهمگین و موج های بزرگ،به راه خودش ادامه می دهد اما اگر ملوانان و خدمه کشتی،اختلافها را کنار بگذارند و هرکدام وظیفه خود را به درستی انجام دهند،عبور کشتی از این توفان سهمگین،آسان تر خواهد بود.
@mohsenjalalpour
محصول جدید پژو در ایران چه مشخصاتي دارد؟ (تجارتفردا)
Читать полностью…عروس آتش
خوزستان فقط ویرانی و فقر نیست. وقتی فهمیدم رئیس اتاق بازرگانی اهواز، نخستین بانوی رئیس در تاریخ طولانی اتاقهای بازرگانی است، خاطره «عروس آتش» در ذهنم زنده شد، احلامی که در سرزمین مردسالار خوزستان، قربانی سنتهای رایج منطقه شد، این روزها اما ورق برگشته، انگار حتی سنتها نیز کارکرد خود را از دست دادهاند و نخستین بانوی رئیس اتاق از این سرزمین برخاسته است. اگرچه احلام، در آتش سنتهای منطقهای سوخت، شهلا عموری اما از این آتش عبور کرده و بر مسند ریاست اتاق تکیه زده و معتقد است محدودیت تنها در اندیشه زنان است، و زنان ما باید خواستن را بیاموزند.
گفت وگو با شهلا عموری -نخستین بانوی رئیس در اتاقهای بازرگانی - را بخوانید:
http://www.tejaratefarda.com/%D8%A8%D8%AE%D8%B4-%D8%A7%D9%82%D8%AA%D8%B5%D8%A7%D8%AF-35/17360-%D8%B9%D8%B1%D9%88%D8%B3-%D8%A2%D8%AA%D8%B4
@tejaratefarda
یکی از اساسیترین تحولات در اقتصاد گرجستان، آزادسازی برای نیل به رشد و توسعه بود. در این پرونده،تجربه این کشور را مرور کرده ایم. 👇 @tejaratefarda
Читать полностью…🔵 مأموریت دشوار دولت جدید
▫ در آستانه آغاز به کار دولت دوازدهم، دولت ناچار به اتخاذ تصمیمهای بسیار دشوار است. از یک سو هرگونه تصمیمگیری برای اصلاح سیاستها و ساختارهای معیوب، از جمله سیاستهای یارانهای، اصلاح بازار انرژی، اصلاح نظام بانکی و اصلاح نظام مالیاتی، با نارضایتی و کارشکنی گسترده گروههای ذینفع مواجه شده و برای دولت هزینههای سیاسی گستردهای خواهد داشت.
▫ از سوی دیگر نیز ادامه سیاستهای فعلی و تعلل در اصلاح ساختارهای معیوب، آینده کشور را دچار مخاطرات جدی خواهد کرد.
▫ ماموریت دشوار دولت در این مقطع آن است که با در نظر گرفتن منافع بلندمدت کشور و با اتکا بر سرمایه اجتماعی و محبوبیت فراهم شد از آرای بالای مردم، اقدام به اصلاح سیاستها و ساختارهای معیوب نماید.
▫ گام نخست این کار مجاب کردن مردم و جلب اعتماد جامعه نسبت به اهداف بلندمدت دولت میباشد. در این زمینه لازم است رئیس جمهور منتخب، صادقانه و شفاف تبعات ادامه روند فعلی را برای مردم تشریح کرده و برنامههای اصلاحی خود را برای عموم مردم تبیین نماید.
▫ گام بعدی آقای روحانی، انتخاب مدیران اقتصادی کارآزموده، مستقل و معتقد به اصلاحات اقتصادی است. هرگونه تعلل در ترمیم کابینه، موجب ناکامی برنامههای اصلاحی دولت خواهد شد. دولت یازدهم، فرصتهای بسیاری را به جهت بکارگیری مدیران اقتصادی ناهماهنگ و ناکارآمد از دست داد.
▫ انتظار میرود دولت دوازدهم، به اتکای آرای بالا و به اعتبار تعهد رئیسجمهور منتخب نسبت به منافع بلندمدت کشور، با دوراندیشی و شهامت کافی، نسبت به اصلاح ساختارهای معیوب اقتصاد اهتمام ورزد.
------------------------------------------------------------
عضویت در کانال چشم انداز اقتصاد ایران ☜
@iranianeconomy_outlook
200شماره هفته نامه تجارت فردا در وب سایت جدید ما در دسترس شماست. @tejaratefarda
Читать полностью…ترجمه چند مقاله از هفته نامه اکونومیست.منتشر شده در هفته نامه تجارت فردا 👇 @tejaratefarda
Читать полностью…صفحه اول روزنامه دنیای اقتصاد؛
یکشنبه 31 اردیبهشت 1396
https://telegram.me/joinchat/BL8LFj0ZeDbgZhftWvWSVg
نتایج نهایی انتخابات ریاستجمهوری اعلام شد
⭕️ کل آرای ماخوذه: ۴۱۲۲۰۱۳۱ رای
1️⃣ حسن روحانی:23549616 (57 درصد کل آرا)
2️⃣ ابراهیم رييسى :15786449 (38 درصد کل آرا)
3️⃣ مصطفی ميرسليم:478215
4️⃣ مصطفی هاشمى طبا:215450
⏺آرای باطله 1190401
@eghtesadnews_com
✅🔴 نتایج اولیه انتخابات دوازدهمین دوره ریاست جمهوری اعلام شد:
1.حسن روحانی: 14619848
2.ابراهیم رئیسی:10125855
3.مصطفی هاشمی طبا:297276
4.مصطفی میرسلیم: 1393331
منبع:«پایگاه اطلاع رسانی وزارت کشور»
@eghtesadnews_com
صفحه اول روزنامه دنیای اقتصاد؛
شنبه 30 اردیبهشت 1396
https://telegram.me/joinchat/BL8LFj0ZeDbgZhftWvWSVg
از وعده تقسيم پول تا اتهام فساد.
رئیسجمهور آینده، با هزینههای سنگینی که در رقابتهای انتخاباتی به اعتمادعمومی، سرمایه اجتماعی و بنیانهای اخلاقی و اقتصادی جامعه تحمیل شد، چه کند؟
@tejaratefarda
رئیس کل بانک مرکزی:
می خواهند بازار ارز را به هم بریزند
رئیس کل بانک مرکزی در کانال تلگرامی اش نوشت:
🔹 در روزهاي اخير برخی تلاش مي كنند با شايعه پراكني در جامعه، اینگونه به مردم القا کنند که بعد از انتخابات قيمت ارز افزايش خواهد يافت. متاسفانه این افراد در تعقیب مطامع و اهداف سیاسی خود، ثبات و آرامش اقتصاد را که ذینفع آن آحاد جامعه بوده و صیانت از آن مورد تاکید مقام معظم رهبری (مدظله العالی) است را نشانه گرفته اند.
🔹 این افراد نمي توانند موفقيت هاي دولت را در ثبات و آرامش اقتصاد و بازار ارز ببينند و حالا كه نمی توانند اين حقيقت و دستاورد مهم دولت را انکار نمایند، با شايعه پراكني می خواهند به ذهن مردم اینگونه القا کنند كه قيمت ارز بعد از انتخابات افزايش خواهد يافت تا از اين طريق بازار را دچار سفته بازی و عدم تعادل و نوسان كنند.
🔹 خوشبختانه بازار ارز از وضعيت با ثبات و پايداري برخوردار است و اينگونه القائات در شرايط و وضعيت با ثبات آن تغييري ايجاد نمي كند.
در شرايط موجود هيچ عاملي نمي تواند تاثير مهم و معني داري در شرايط با ثبات بازار ارز داشته باشد و اگر قرار باشد تزلزلي در ثبات و آرامش اين بازار ايجاد شود در روزهاي هيجاني قبل از انتخابات قاعدتا زمينه بروز بيشتري دارد كه خوشبختانه در همين روزها نيز مانند سال هاي اخير شاهد استمرار آرامش و ثبات در اقتصاد و بازار هستيم.
🔹 رویکرد حرفه ای بانک مرکزی و توجه به مباني و مفاهيم اقتصاد مقاومتي موجب پايداري آرامش و ثبات مثال زدنی در اقتصاد و بازار ارز (حتی پس از افت شدید قیمت نفت در سالهای اخیر) شده و به دستاوردی مهم و غير قابل انکار در اقتصاد کشور مبدل گردیده است .
🔹 بانک مرکزی به عنوان متولی قانونی بازار ارز در آینده نیز با استمرار رویکرد حرفه ای خود مقتدرانه از ثبات و آرامش این بازار دفاع خواهد کرد و به مردم عزیز اعلام میدارد که در این خصوص جای هيچگونه نگراني نیست و هموطنان به این شایعات بی اساس توجهی ننمایند.
@Sarmayeh_Exchange
ماكياوليسم سياسي و پوپوليسم اقتصادي
اگر قبل از مناظرههای انتخاباتی از من سوال ميشد مهمترين چالش پيشروي دولت دوازدهم چيست، با اطمينان پاسخ ميدادم مساله اقتصاد كشور.
اما اكنون بعد از برگزاري سه دوره مناظره نامزدهای انتخابات و مشاهده فضای رقابتها، به اين نتيجه رسيدهام كه مهمترين و عاجلترین وظيفه دولت دوازدهم احیای اخلاق در جامعه و تقویت سرمایه اجتماعی حاکمیت است.
بهنظر میرسد بیش از آنچه تصور میکردیم، اخلاق در جامعه ما رنگ باخته و متاسفانه برای اثبات این ادعا، چه نشانهای واضحتر از آنچه در رقابتهای انتخاباتی مشاهده میکنیم؟
وقتی به آنچه در یک ماه گذشته و بهخصوص در مناظرههای تلویزیونی گذشت، تامل کنیم، نشانههای جدی از شیوع همزمان دو عارضه ماکیاولیسم * سياسي و پوپولیسم اقتصادي در میان بازیگران عرصه سیاست مشاهده میکنیم.
نیکولو ماکیاولی در رساله معروفش «شهریار» دستیابی به قدرت را با هر وسیلهای مجاز میداند و معتقد است سیاستمدار میتواند برای به دست آوردن قدرت به هر ابزاری متوسل شود، حتی اگر این ابزار با معیارهای اخلاقی جامعه هیچ تناسبی نداشته باشد. براساس اصولی که ماکیاولی ترسیم کرده، سیاست نسبتی با اخلاق ندارد و سیاستمدار فردی است که در جعبه ابزارش، دروغ، تزویر، تقلب و زیر پا گذاشتن همه مبانی اخلاقی را دارد و اگر اصل، رسیدن به قدرت یا حفظ آن است، سیاستمدار مجاز است از همه این ابزارها استفاده کند.
سوءاستفاده از اصولی که ماکیاولی مطرح کرده، از 500 سال پیش نتایج فاجعهباری بهدنبال داشته است. قدرت برخاسته از بیاخلاقی، تزویر و دروغ، در چند قرن گذشته آنقدر فاجعه آفریده که هر کس اندکی تاریخ خوانده باشد، ميتواند دهها مصداقش را در ذهن مجسم کند. در کنار رواج روزافزون بیاخلاقی در بازیهاي سیاسی، مسابقه عوامگرایی در سیاستگذاری و تهييج و تطميع دهكهاي نيازمند، نیز در عرصه اقتصاد رايج شده است.
براساس قواعد ماکیاولیسم، بازیگر عرصه سیاست، اجازه دستدرازی و تجاوز به هر حریمی را دارد. هیچ خط قرمزی پیش رویش نیست و به خود اجازه میدهد همه مرزهای اخلاق را جابهجا کند. پوپولیسم اقتصادی نیز جامعه را دو پاره میکند و بر آتش جنگهای طبقاتی میدمد. نتیجه این اتحاد نامبارک، تشدید شکاف طبقاتی در جامعه است و دیری نمیپاید که بخشی از جامعه، خود را در برابر بخشی دیگر از جامعه میبیند و چنانچه درباره آن تدبیری اندیشیده نشود، دیری نمیپاید که جامعه تهی از اخلاق میشود و به سمت بحرانهای سیاسی و اجتماعی پیش میرود.
به هر حال معتقدم هر کدام از نامزدهای فعلی انتخابات که رئیسجمهور آینده کشور شود، با دهها علامت سوال در ذهن مردم مواجه است. دولت آینده باید بتواند درباره شبهاتی که در رقابتهای انتخاباتی مطرح شده، به درستی سیاستگذاری کند و راهی برای حل و فصل آنها بیابد. بسیاری از خط کشیهای اخلاقی و بسیاری از اصول دینی و مذهبی ما و در نهایت، سرمایه اجتماعی کشور در یک ماه گذشته مخدوش شده و دولت آینده ناچار است آنها را بازسازی کند.
آیا بدون اعتماد مردم و بدون بازسازی ساختار اخلاقی و تقویت سرمایه اجتماعی، میتوانیم در مسیر دشوار اصلاحات اقتصادی و توسعه گام برداریم؟
*ماکیاولیسم به معنای عام و مصطلح آن. چون بهنظر میرسد میان آموزههای ماکیاول با آنچه بهعنوان ماکیاولیسم میشناسیم، تفاوت زیادی وجود دارد.
منبع: دنياي اقتصاد
@mohsenjalalpour