💠 سیزدهمین همایش نکوداشت روز اصفهان(یکم آذرماه) امسال(۱۴۰۲) با حضور پرشور دوستداران اصفهان در کتابخانه مرکزی شهرداری اصفهان برگزار شد.
در همایش امسال آقایان انتخابی و دکتر نادی درباره بحران آب زایندهرود و بحران فرونشست سخنرانی کردند و خانم دکتر اذانی نیز در گرامیداشت یاد دکتر سیروس شفقی سخن گفت.
در این همایش همچنین از سرآمدان اصفهان تجلیل به عمل آمد. چهرههای حقیقی و حقوقی که امسال مورد تجلیل انجمن دوستداران اصفهان قرار گرفتند، عبارتند از:
۱- دکتر رضا عبداللهی، دکترای تاریخ، استاد دانشگاه اصفهان و نویسنده کتاب تاریخِ تاریخ در ایران؛ ۲- دکتر علیرضا مهاجری پزشک جراح دوران دفاع مقدس ۳- مصطفی کاویانی پژوهشگر شاهنامه و ادبیات فارسی و نویسنده کتاب زال و رودابه؛ ۴- علی خدایی داستاننویس و نویسنده داستانهایی درباره اصفهان همچون آدمهای چهارباغ؛ ۵- دکتر سهیلا ترابی دکترای تاریخ و نویسنده کتابهایی درباره تاریخ معاصر ایران، مطالعات زنان، تاریخ اقتصادی و اجتماعی ایران؛ ۶-موسسه فرهنگی هنری رویش مهر با ۲۵ سال سابقه فعالیت فرهنگی مستمر و موثر در حوزه زبان، فرهنگ و اندیشه.
@shahinsepanta
✅ بیان نامه اصفهان شناسان و فعالان فرهنگی اصفهان در گزینش یکم آذر ماه روز اصفهان.
@isfahan_didban
💠 طرح تمبر برای روز یکم آذرماه، روز ملی اصفهان.
@isfahan_didban
💠 دو سال پیش با آقای غلامرضا عنایتی استادکار کاشیکاری سردرقیصریه اصفهان گفتوگویی داشتم که در آستانه روز یکم آذرماه، روز اصفهان، منتشر میکنم.
@shahinsepanta
💠 نشست هفتگی انجمن دوستداران اصفهان. خانه صفوی، ۲۷ آبان ۱۴۰۲
@shahinsepanta
🌿 این روزها که گفتوگو درباره جشن چله یا یلدا به عنوان بزرگترین جشن کنونی ایرانیان پس از نوروز در میان است، بیمناسبت ندیدم یادداشتی را که پیشتر در این باره نوشته بودم، باز نشر دهم:
چله یا یلدا، کدام درست است؟ یادداشتی از شاهین سپنتا در روزنامه اصفهان زیبا سهشنبه ۲۷ آذرماه ۹۷.
@shahinsepanta
🌞 تاریخچه ثبت شب یلدا در تقویم رسمی کشور پس از انقلاب.
@shahinsepanta
🌿 در هشتدهمین نشست گروه فرهنگی ایرانشهر که به بازخوانی کتاب تاریخ ایران پژوهش آکسفورد میپردازیم، به عنوان سخن آغازین، درباره مصوبه اخیر شورای عالی انقلاب فرهنگی درباره تغییر عنوان جشنهای یلدا و چهارشنبهسوری در تقویم رسمی کشور سخن گفتم.
@shahinsepanta
📚 در هفتهمین نشست گروه فرهنگی ایرانشهر که ۱۴ آبانماه ۱۴۰۲ با حضور دکتر شیرمحمدی برگزار شد، به بازخوانی بخش هخامنشیان از کتاب تاریخ ایران پژوهش آکسفورد پرداختیم.
@shahinsepanta
🌿 شانزدهمین نشست گروه فرهنگی ایرانشهر در اصفهان، به فرخندگی هفتم آبانماه ۱۴۰۲ روز کورش بزرگ و در آستانه دهم آبانماه جشن آبانگان با حضور پرشور دوستداران ایران در کنار خوان آبانگان برگزار شد.
در این نشست پس از پخش سرود ملی «ای ایران»، شعر شاعر ملی زندهیاد استاد ادیببرومند درباره کورش بزرگ توسط آقای مهرشاد مختاری قرائت شد.
سپس شاهین سپنتا در سخنان خود به اهمیت روز کورش و مستندات علمی و تاریخی نامگذاری این روز و همچنین فلسفه برگزاری جشن آبانگان و آیینهای آن پرداخت.
در ادامه دکتر حسین شیرمحمدی در سخنان خود به جایگاه کورش بزرگ در تاریخنگاری دوره ساسانی پرداخت.
پس از آن گروه موسیقی دفنوازی دختران آکادمی بهشت قطعاتی را اجرا کردند.
در ادامه سرکار خانم سهرابی برنامه شاهنامهخوانی بختیاری را اجرا کرد و سپس دکتر محمدابراهیم شایان چند قطعه از سرودههای شورانگیز خود را برای حاضران خواند و برنامه با شاهنامهخوانی بختیاری آقای بهنام اکبری و پذیرایی پایان یافت.
@shahinsepanta
✅ پاسخ به پرسش ها درباره کورش بزرگ و روز کورش: (بخش دوم)
✍️ شاهین سپنتا
👈 3- ﭼﺮﺍ ﺩﺭ ﺗﺎﺭﯾﺦ ﻭ ﺍﺩﺑﯿﺎﺕ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﻧﺎﻣﯽ ﺍﺯ ﮐﻮﺭﻭﺵ ﻧﯿﺴﺖ؟؟؟ ﺳﻌﺪﯼ ﺣﺎﻓﻆ ﻭ ﺩﯾﮕﺮ ﺷﻌﺮﺍ،ﻧﺎﻣﯽ ﺍﺯ ﮐﻮﺭﻭﺵ ﮐﺒﯿﺮ ﻧﺒﺮﺩﻥ؟؟؟ ﻣﮕﺮ ﺷﺨﺼﯿﺘﯽ ﻗﺎﺑﻞ ﺳﺘﺎﯾﺶ ﻭ ﺑﺰﺭﮔﯽ ﻧﺒﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ؟! ﭼﺮﺍ ﺣﺘﯽ ﻓﺮﺩﻭﺳﯽ ﮐﻪ ﮐﺘﺎﺑﺶ ﺩﺍﺳﺘﺎﻥ ﺷﺎﻫﺎﻥ ﺍﺳﺖ، ﻧﺎﻣﯽ ﺍﺯ ﮐﻮﺭﻭﺵ ﻧﺒﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ؟؟؟ ﻓﺮﺩﻭﺳﯽ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺷﺎﻫﺎﻥ ﻭ ﺣﮑﻮﻣتهاﯾﯽ ﻗبلتر ﺍﺯ ﻫﺨﺎﻣﻨﺸﯿﺎﻥ ﻭ ﺑﻌﺪﺗﺮ ﺍﺯ ﺁﻧﻬﺎ ﻧﺎﻡ ﺑﺮﺩﻩ، ﯾﻌﻨﯽ ﻧﻤﯽ ﺩﻭﻧﺴﺘﻪ ﮐﻮﺭﻭﺵ ﭼﻪ ﮐﺴﯿﻪ؟؟؟
✅ مرجع شاهنامه فردوسی و دیگر متون ادب فارسی و عربی که به شاهان ایران پیش از اسلام پرداختهاند، کتاب خداینامک دوران ساسانی است که به دلایل دینی و سیاسی دوران ساسانی، به بخشهایی از تاریخ ایران در آن پرداخته نشده است. نه تنها نام کورش بلکه نام بسیاری دیگر از پادشاهان دوران هخامنشی و اشکانی نیز که هزاران سند تاریخی از سکه تا سنگنگاره و ... درباره آنها در دسترس هست، در شاهنامه و دیگر متون ادبی نیست. متون ادبی همچون دیوان اشعار شاعران همان گونه که از نامشان پیداست متون مستند تاریخی نیستند، البته ممکن است از تاریخ یا کتابهای مثل شاهنامه نیز تاثیر بپذیرند یا نپذیرند.
با این حال نام کورش در سنگ نوشتهها و متون تاریخی متعدد آمده است. در سنگنبشتههای هخامنشی که به خط و زبان پارسی باستان نگاشته شدهاند، نام كورش بزرگ به صورت «کورو» یا «کوروش» و در صیغهٔ مضافٌالیه «کورائوش» آمده است. در نسخهٔ عیلامی اين سنگنبشتهها، نام كورش به شكل «کوراش» ذكر شده است. در متون اکدی نيز نام «کورِش» نوشته شدهاست. نام كورش در تورات به صورت «کورُش» و «کورِش» ضبط شده است. به كورش در زبان یونانی «کورُس» میگفتهاند که همین نام با اندکی اختلاف در اروپا «سایروس» یا «سیروس» خوانده میشود و اين نام از سده هاي پيش متداول بوده است. از تاریخ نگاران اسلامی، ابوالفرج بن عبری در کتاب «مختصر الدول» نام «کورُش» را ذكر كرده است. ابوریحان بیرونی در «آثار الباقیه عن القرون الخالیه» نام كورش شاه را «کورُش» نوشته است. مسعودی در «مروجالذهب و معادنالجوهر» نام «کورُس» را به كاربرده است. طبری در «تاریخ الرسل و الملوک» نام «کِیرُش» را براي كورش بزرگ یاد كرده است. ابناثیر در «الکامل فی التاریخ» نيز نام «کِیرُش» را به كار برده است. حمزه اصفهانی در «تاریخ سنی ملوک الارض و الانبیا» ، نام كورش بزرگ را به شكل«کوروش» نوشته است. مسعودی نام «کورش» در کتابش نوشته است. ابن خلدون، نيز نام كورش بزرگ را به شكل «کورش» ثبت و ضبط كرده است. در برخي تفسیرهای قرآن نيز با تاثیر از عهد عتیق، نام كورش بزرگ، به صورت «کورِش» ضبط شده است. در شعري عربی از «وافر» درباره کوروش که سمعانی، محدث قرن ششم هجری در «الانساب» بازگو کرده، آمده است: " و بیت المقدس المعمور/ بیت ورثناه عن المتقدمینا / بناه کورش البانی المعالی/ بامر الله خیر الآمرینا. " یعنی : (بیتالمقدس، این خانه آباد را ما از پیشینیان خود به میراث بردیم. کورش ... آن را بنا نهاد...)
در حدیثی از پیامبر گرامی اسلام (ص) نیز درباره کورش بزرگ آمده است: "خداوند به یکی از ملوک ایران که مؤمن بود و نامش کورش بود، وحی کرد که پیامبران بنی اسرائیل را نجات دهد."
همچنین شمار بسیار زیادی از صاحبنظران حوزه و دانشگاه ایرانی و عرب در تفاسیر آیات ۸۲ تا ۹۵ سوره کهف قرآن مجید، بر انطباق روایات مربوط به کورش بزرگ و ذوالقرنین تأکید کردهاند، و به جایگاه کورش بزرگ یا ذوالقرنین از منظر قرآن اشاره نمودهاند.همچنین در بخشی از حدیث معتبر موسوم به لوح حضرت فاطمه (ع) از عبد صالح خداوند ذوالقرنین (کورش بزرگ) به عنوان بنیانگذار طوس/توس نامبرده شده و میدانیم که در دورهٔ هخامنشیان شهر توس یکی از پایتختهای ایالت پارت در شمال شرقی و همچنین یکی از شانزده سرزمین مهم و مقدسی بوده که در کتاب دینی ایرانیان اوستا از آن به نام «اُوروِ» یاد شدهاست.
@SHAHINSEPANTA
منش کورش بزرگ، نویدبخش آزادی، حقوق بشر و صلح جهانی
✍ شاهین سپنتا
کورش بزرگ در سرزمین مهر دیده به گیتی گشود و در این سرزمین بالید. در سرزمینی که آیین مهر هزاران سال در رگ و ریشه مردمانش جاری بوده و هست و به بخشهای گستردهای از جهان گسترش یافت.
در روزگارانی که حاکمان ستم پیشه به شمار بیگناهانی که در کشورگشاییها میکشتند، مینازیدند، منشور آزادیبخش کورش بزرگ، نویدبخش آزادی ملتها شد و مردمان سرزمینهایی که تشنه صلح و عدالت بودند یکی پس از دیگری دروازههای سرزمین خود را بر روی کورش و یارانش که پیامداران صلح و دوستی جهانی بودند، گشودند و چنان شد که آوازه «کورش بزرگ» به عنوان فرزند برومند فرهنگ ایران و بزرگترین ناشر حقوق بشر در سراسر جهان آن روزگاران پیچید و دوست و دشمن جایگاه بلند او را در گسترش عملی و فکری حقوق بشر در جهان ستودند.
مشعل حقوق بشری که کورش بزرگ برافروخت هنوز نیز روشنیبخش زندگی ملتهای سیهروز و دربند است.
بیگمان همگرایی همهجانبه همه اقوام و تیرههای ایرانی زیر یک پرچم از بزرگترین دستآوردهای هنر رهبری کورش بزرگ است.
گرچه همواره پیوندی ناگسستنی بین اندیشههای کورش با مردمان سرزمین مهر وجود داشته و دارد، اما منش کورش بزرگ از همان روزگاران تا امروز دشمنانی نیز داشته و دارد و با ستیزهجوییهای بیگانگان و دستنشاندگان آنان رو در رو بوده است.
به سخن دیگر، کسانی که در آن زمان یا امروز در صف اول مرزبندی و ستیز با منش کورش بزرگ بوده و هستند، آنانند که یا پرچم وحدت و همبستگی ملی را که کورش در این فلات پهناور گسترد مانع پندارهای جداییخواهانه خود میدانند و یا اندیشههای بنیادین حقوق بشری کورش بزرگ را در ستیز با خودکامگی و سلطه سیاسی، فرهنگی و مذهبی خود مییابند.
پس چنین مینماید که همچنان بهترین راه ستیز با خودکامگان و دشمنان همبستگی ملی، گسترش اندیشههای صلحجویانه کورش بزرگ و الگوبرداری از روش او در توسعه بنیانهای حقوق بشر و همگرایی مردمان زیر ستم است و این همان منشی است که آزادی خواهان در ایران امروز پیوندی تنگاتنگ با آن دارند و الگوی جنبشهای مدنی خویش ساختهاند.
گرامیداشت روز جهانی کورش بزرگ در ایران و سراسر جهان، بهترین پیشبرنده و راهگشای جنبشهای آزادیخواهی برای دست یابی به جامعهای مردمسالار است.
هفتم آبانماه، سالروز صدور منشور حقوق بشر کورش بزرگ بر همه ایرانیان آزاده و دوستداران صلح جهانی فرخنده باد.
@shahinsepanta
🇵🇸هم غزه، هم لبنان، جانم فدای ایران
شاعر ملی زندهیاد استاد ادیب برومند، رهبر فقید جبهه ملی ایران که همواره رهرو راه دکتر محمد مصدق در مبارزه با استعمار و استبداد بود، در سرودههای خویش از ملتهای زیر ستم و حقوق بر حق آنان از جمله ملت مظلوم فلسطین دفاع میکرد.
استاد ادیب برومند در چندین سروده با عنوانهای «غصب فلسطین یا ننگ زمان»، «حریق مسجدالاقصی»، «آوارگان فلسطین»، دریغ از جنگ»، دریغ از لبنان» و «قیام خلق فلسطین» که در مجموعه «پیام آزادی» منتشر شد به بیان دیدگاههای خود درباره آرمان آزادی ملت فلسطین پرداخته است.
👈 منبع: مجموعه اشعار ادیب برومند، جلد اول، انتشارات نگاه، ۱۳۹۱.
@shahinsepanta
💠 در نشست ۲ شهریورماه ۱۴۰۲ انجمن دوستداران اصفهان که به فرخندگی روز پزشک و یادروز بوعلیسینا، با همکاری گروه فرهنگی ایوان در خانه صفوی برگزار شد، آقای مهرداد موسوی خوانساری کارشناس ارشد تاریخ درباره سیر تاریخی زندگی ابنسینا و روایتهای مختلف و متفاوتی که درباره مرگ و مدفن او در اصفهان و همدان در منابع تاریخی وجود دارد، مطالبی را ارائه داد که مورد توجه حاضران قرار گرفت.
در ابتدای جلسه نیز افتخار داشتم که ضمن اشاره به سوابق تاریخی پزشکی ایران در دوران پیش از اسلام در متون اوستایی و پهلوی و دانشگاه گندیشاپور در دوران ساسانی، از پزشکان شاخص دوران اسلامی همچون علیبن ربن تبری(نگارنده فردوسالحکمه)، رازی(نگارنده الحاوی)، ابوماهر فارسی، مجوسی اهوازی(نگارنده کاملالصناعه)، اخوینی بخاری(نگارنده هدایتالمتعلمینفیطب)، و ابنسینا (نگارنده قانون) نام بردم.
همچنین یادی کردم از میرزا تقیخان انصاری پزشک سرشناس دوران قاجار در اصفهان و پایهگذار نخستین «انجمن طبی» در اصفهان، و همچنین از زندهیادان دکتر پرویز دبیری و دکتر عباس ادیب یاد شد که به عنوان سرآمدان اصفهان درسال ۹۰ و ۹۱ تندیس اصفهان به آنان تقدیم شد.
✅ متن کامل مصوبه اصفهان شناسان در انتخاب روز اصفهان، یکم آذرماه :
به نام خداوند جان و خرد
با یاری پروردگار یکتا، در تاریخ جمعه 16/2/1384 خورشیدی، در نشستی که در منزل استاد گرانمایه محمد مهریار و با حضور جمعی از پژوهشگران و اصفهانشناسان برگزار شد، همه پیشنهادهای رسیده به دبیرخانه طرح «فراخوان هماندیشی برای نامگذاری روز نکوداشت اصفهان» بررسی و به داوری گذاشته شد و پس از بحثهای به عمل آمده، حاضرین در این جلسه به رای اکثریت، روز «یکم آذرماه» هر سال را به عنوان «روز نکوداشت اصفهان » گزینش و تصویب نمودند.
داوران ضمن درنظرگرفتن همه جوانب فرهنگی، تاریخی و اجتماعی در برگزیدن این روز، تاکید کردند:
« ... از آنجا که احداث باروی حفاظتی یا حصار بزرگ اصفهان به منظور تضمین امنیت شهر تاریخی اصفهان در دوران دیلمیان و در زمان حسن رکنالدوله دیلمی (366 - 322 هجری قمری) صورت گرفت و برپایی این باروی امنیتی به عنوان نقطه عطفی در تاریخ اصفهان شناخته میشود، یادروز آن رویداد تاریخی از این روی شایستهتر از دیگر پیشنهادهاست. همچنین، چون در آن زمان برپایی باروی بزرگ اصفهان بر بنیان زایچه این شهر در آذرماه (برج قوس) صورت گرفت، لذا روز یکم آذرماه هر سال (مطابق با 22 نوامبر) به عنوان روز نکوداشت اصفهان برگزیده میشود. همچنین نگاره تاریخی منقوش بر کاشیکاریهای سردر بازار قیصریه اصفهان که با اقتباس از صورت فلکی بُرج قوس (آذرماه) و با محتوایی متعالی طراحی شده است، به عنوان نماد این روز گزیده شد.»
فهرست امضاءکنندگان بیاننامه گزینش روز اصفهان، به ترتیب حروف الفبا به شرح زیر است:
۱ - عبدالعلی ادیب برومند - شاعر ملی ، نویسنده و اصفهانشناس .
۲ - رضا ارحام صدر - هنرمند بازیگر سینما و تیاتر ایران.
۳ - محمد رحیم اخوت - پژوهشگر و نویسنده و اصفهانشناس.
۴ – حشمتاله انتخابی - پژوهشگر و ویراستار علمی مجموعه کتابهای کنگره بزرگداشت اصفهان و دبیر جمعیت طبیعت یاران.
۵ - دکتر احمد تویسرکانی - مترجم و مصحح کتاب محاسن اصفهان.
۶ - استاد مرتضی تیموری – کتابشناس و مولف کتابشناسی بزرگ اصفهان.
۷ – دکتر محمد علی چلونگر - رئیس مرکز اصفهانشناسی و استاد تاریخ دانشگاه اصفهان.
۸ - دکتر حسن حسینی ابری - استاد جغرافیای دانشگاه اصفهان و نویسنده کتاب زایندهرود از سرچشمه تا مرداب.
۹ - دکتر پرویز دبیری - پژوهشگر، استاد دانشگاه اصفهان و مولف کتاب نگاهی به اصفهان شهر هنر.
۱۰ - مهندس محمود درویش - پژوهشگر و رئیس انجمن مهندسان معمار و شهرساز اصفهان.
۱۱ - مهندس محمد اسماعیل ربانی - رئیس شورای هماهنگی سازمانهای غیردولتی استان اصفهان.
۱۲ - مهندس محمد رضایی - عضو هیات مدیره انجمن فردوسی و رئیس شبکه پژوهش و فنآوری استان اصفهان و استاد دانشگاه صنعتی اصفهان.
13 - دکتر عبدالحسین ساسان - رئیس مرکز هماندیشی استان اصفهان و استاد دانشگاه اصفهان.
14 - دکتر شاهین سپنتا – دبیر کانون گسترش فرهنگ ایران بزرگ و مولف کتاب ایراننامه، پیشنهاد دهنده انتخاب روزی برای اصفهان.
15 - دکتر مرتضی سقاییان نژاد - شهردار اصفهان و استاد دانشگاه صنعتی اصفهان.
16 - مهندس محمود رضا شایسته - مدرس گردشگری و نویسنده کتاب اصفهان بهشتی کوچک اما زمینی.
17- دکتر سیروس شفقی - پژوهشگر و نویسنده کتاب جغرافیای اصفهان .
18- دکتر رضا عبدالهی - مشاور شهردار اصفهان و استاد تاریخ در دانشگاه اصفهان.
19 - علی عربیان - رئیس انجمن مثنوی پژوهان ایران.
20 - دکتر ایران غازی - استاد جغرافیای دانشگاه اصفهان.
21- دکتر محمد باقر کتابی - پژوهشگر و رجالشناس و نویسنده کتاب رجال اصفهان.
22 - دکتر فضل اله صلواتی - نویسنده، رئیس انجمن روزنامهنگاران اصفهان و دبیر علمی کنگره بزرگداشت اصفهان.
23 - دکتر محمد مسعود - پژوهشگر و رییس گروه شهرسازی دانشکده معماری دانشگاه اصفهان.
24 - دکتر محمود محمدی - عضو شورای شهر و مدرس شهرسازی دانشگاه هنر اصفهان.
25 - دکتر حسین مسجدی - رئیس موزه هنرهای معاصر اصفهان و استاد دانشگاه هنر دانشگاه اصفهان.
26 - دکتر جمشید مظاهری - استاد دانشگاه اصفهان، ادیب، پژوهشگر و اصفهان شناس و مصحح کتاب تاریخ اصفهان.
27 - مهندس احمد منتظر - استاد دانشگاه اصفهان، پژوهشگر و مدیر کل اسبق میراث فرهنگی استان اصفهان.
28 - محمد علی موسوی فریدنی - اصفهان شناس و نویسنده کتاب اصفهان از نگاهی دیگر
29 - استاد محمد مهریار - پژوهشگر ، مترجم ، اصفهان شناس ، استاد سابق دانشگاه اصفهان و نویسنده کتاب فرهنگ جامع نام ها و آبادی های کهن اصفهان.
30 - نعمت اله میر عظیمی - پژوهشگر و نویسنده کتاب اصفهان جمال و کمال.
31 - لئون میناسیان - نویسنده ، مترجم و پژوهشگر تاریخ ارامنه جلفای اصفهان.
32 - حسین علی وکیل - مدیر کل میراث فرهنگی و گردشگری استان اصفهان.
@ISFAHAN_didban
💠 در آستانه ۱۳ شهریورماه، یادروز دانشمند بزرگ ایرانی ابوریحان بیرونی، درباره نماد نجومی اصفهان گفتوگویی داشتم با سرکار خانم یاسمین مهندس سلیمیان در آکادمی خرد و نوآوری که به کوشش استودیو بُلد تهیه و منتشر شد. نسخه کامل این گفتوگو را در اینجا میتوانید ببینید.
@shahinsepanta
🌿 در آغاز نوزدهمین نشست هفتگی گروه فرهنگی ایرانشهر، به سه مناسبت مهم ۲۵ آبان، ۲۸ آبان و یکم آذر «روز اصفهان» اشاره کردم و بر ضرورت پرداختن به هر کدام به صورت مستقل تاکید کردم.
@shahinsepanta
💠 در سال ۱۳۸۴ شورای اصفهانشناسان روز «یکم آذرماه» را به گواهی متون تاریخی به عنوان «روز اصفهان» انتخاب کردند اما از آن سال همواره عدهای ناآگاه یا مغرض تلاش کردند که مناسبت یکم آذرماه را به عنوان «روز اصفهان» محو یا کمرنگ کنند و در تازهترین اقدام روز ۲۵ آبانماه را که قبلا به عنوان «روز حماسه و ایثار مردم اصفهان» ثبت شده بود، جایگزین یکم آذرماه کردند و در حقیقت از جایگاه بلندمرتبه شهدای گرانقدر دفاع مقدس برای رسیدن به اهداف خود سوء استفاده کردند.
@shahinsepanta
☀️یلدا در فهرست میراث جهانی ثبت شد.
🌿 خوشبختانه اعلام شد که جشن یلدا در فهرست میراث جهانی ثبت شد.
این خبر خوبی است که سالها آرزوی تحقق آن را داشتیم.
سالها پیش، برای ثبت جشن یلدا در تقویم رسمی کشور، پژوهش و پیشنهادی در تاریخ ۲۸ آذرماه ۱۳۸۶ تهیه کردم که به تائید ۴۶ سازمان غیردولتی دوستدار میراث فرهنگی و طبیعی از سراسر کشور رسید و با امضای دیدهبان یادگارهای فرهنگی و طبیعی ایران به دبیرخانه شورای فرهنگ عمومی فرستاده شد. در پاسخ به آن نامه و در خردادماه سال ۱۳۸۷ «منصور واعظی» دبیر شورای فرهنگ عمومی وقت در نشستی مطبوعاتی، خبر تصویب این پیشنهاد را در شورای فرهنگ عمومی اعلام و اضافه کرد که این مصوبه برای افزودن به تقویم سال ۱۳۸۸ خورشیدی باید در شورای عالی انقلاب فرهنگی نیز به تائید و تصویب نهایی برسد. در نهایت این پیشنهاد در نشست ۶۲۸ شورای عالی انقلاب فرهنگی به تاریخ یکم امردادماه ۱۳۸۷ به تصویب نهایی رسید و اکنون در تقویم ایرانیان، در ذیل تاریخ ۳۰ آذرماه عبارت «شب یلدا» البته بدون پیشوند «جشن» یا «جشن ملی» درجشده است.
در آذرماه سال ۱۳۸۶ نیز و در زمانی که مسوول کمیته جشنهای ملی بنیاد جهانی پاسارگاد بودم، به همراه پروندهای که برای جشن یلدا آماده کردم، در نامهای به مدیرکل یونسکو به تاریخ ۱۷ دسامبر ۲۰۰۷با امضای شاهین سپنتا (مسئول بخش جشنهای ملی و تاریخی در بنیاد میراث پاسارگاد) و تورج پارسی (مسئول بخش تاریخ و ایرانشناسی) خواستار ثبت «یلدا» در فهرست میراث معنوی جهانی شدیم اما از آنجا که درخواست ثبت میراث باید از رهگذر دولتها به یونسکو ارسال شود، پرونده ارسالی ما در دستور کار یونسکو برای ثبت قرار نگرفت. بااینهمه، از همان سال و با همان اقدام ما، سازمان میراث فرهنگی وقت برای ثبت جهانی یلدا زیر فشار افکار عمومی قرار داد. تا نهایتا امسال این آرزوی دیرینه محقق شد.
امیدوارم همه ما بتوانیم از این ظرفیت ارزشمند برای حفظ فرهنگ و هویت ملی و توسعه گردشگری استفاده کنیم.
@shahinsepanta
🌞 تاریخچه ثبت شب یلدا در تقویم رسمی کشور پس از انقلاب.
@shahinsepanta
🌿 در سخنان آغازین نشست اخیر گروه فرهنگی ایرانشهر به اهمیت جشنهای ایرانی به عنوان یکی از مهمترین ارکان هویت ایرانی اشاره کردم و ضرورت توجه به پاسداشت آنها را از سوی مردم و نهادهای فرهنگی یادآور شدم.
@shahinsepanta
💠 برگرفته از برگه شاهینسپنتا در شبکه ایکس، بازتابدهنده دیدگاههای سیاسی، فرهنگی و اجتماعی.
@shahinsepanta
💠 برگرفته از برگه شاهینسپنتا در شبکه ایکس، بازتابدهنده دیدگاههای سیاسی، فرهنگی و اجتماعی.
@shahinsepanta
✅ پاسخ به پرسش ها درباره کورش بزرگ و روز کورش: (بخش سوم و پایانی)
✍️ شاهین سپنتا
👈 *ﺍﮔﺮ ﮐﻮﺭﻭﺵ ﺩﺭ ﺑﯿﻦ ﺍﯾﺮﺍﻧﯽﻫﺎ ﺷﺨﺼﯿﺖ ﻣﻌﺮﻭﻑ ﻭ ﺑﺰﺭﮒ ﻭ ﺑﺎ ﻋﻈﻤﺘﯽ ﺑﻮﺩﻩ، ﺩﺭ ﺗﻤﺎﻡ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﺷﺨﺼﯽ ﺭﺍ ﭘﯿﺪﺍ ﮐﻨﯿﺪ ﮐﻪ ﻧﺎﻡ ﭘﺪﺭ ﺑﺰﺭﮒ ﯾﺎ ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﺍﺟﺪﺍﺩﺵ ﮐﻮﺭﻭﺵ ﺑﺎﺷﻪ! ﺗﺎ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﻣﺤﻤﺪ ﺭﺿﺎ ﭘﻬﻠﻮﯼ، ﺍﺳﻢ ﮐﻮﺭﻭﺵ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﻧﯿﺴﺖ ﻭ ﺷﺨﺼﻴﺖ ﻛﻮﺭﺵ ﺑﻪ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩﺍﯼ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﻳﺮﺍﻧﻴﺎﻥ ﻧﺎﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺑﻮﺩﻩ ﮐﻪ ﺍﯾﻦ ﻧﺎﻡ ﺭﻭ ﺑﺮﺍﯼ ﭘﺴﺮﺍﻧﺸﻮﻥ ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﻧﺒﻮﺩﻩ! ﺑﺮﺧﻼﻑ ﺳﺎﯾﺮ ﺍﺳﺎﻣﯽ ﭘﺎﺩﺷﺎﻫﺎﻥ ﭘﺎﺭﺳﯽ، ﺩﺭ ﻣﯿﺎﻥ ﺗﻤﺎﻡ ﺩﻭﺳﺘﺎﻥ ﻭ ﺑﺴﺘﮕﺎﻧﺘﻮﻥ ﺑﮕﺮﺩﯾﺪ ﻭ ﺷﺨﺼﯽ ﺭﺍ ﭘﯿﺪﺍ ﮐﻨﯿﺪ ﮐﻪ ﻧﺎﻡ ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﺍﺟﺪﺍﺩﺵ، ﮐﻮﺭﻭﺵ ﺑﺎﺷﻪ؟
✅ در گذشته ایرانی ها نام پسران خود را یا از روی شاهنامه برمیگزیدند یا از روی متون ادبی دیگر یا نامهای پیامبران و امامان و مردان سیاسی و ... اما چون همانگونه که گفته شد نام بسیاری از شخصیتهای تاریخی مثل کورش و داریوش و خشایار و ... در شاهنامه و به تاثیر از آن در متون ادبی که در دسترس عامه بود نیامده است این نامها در گذر زمان متداول نبودند. در دوران پهلوی با رشد دانش باستانشناسی در جهان، مطالعه متون و سنگنوشتههای تاریخی و تالیف و ترجمه کتابهایی درباره تاریخ به زبان فارسی و نگارش کتابهایی با موضوع «نام های ایرانی» مردم با این نامها بیشتر آشنا شدند و استفاده از نامهایی همچون کورش و داریوش و خشایار برای پسران و پانته آ، آرتمیس ، آتوسا و ماندانا و... برای دختران متداول شد. این مساله که تا دوران پهلوی این نامها را ایرانیان کمتر میشناختند و کمتر به کار میبردند دلیلی بر انکار اهمیت این شخصیتهای تاریخی نیست.
👈 4 - ﺁﺛﺎﺭ ﺍﻣﭙﺮﺍﻃﻮﺭﯼ ﺭﻭﻡ ﺩﺭ ﺳﺮﺍﺳﺮ ﺍﺭﻭﭘﺎ، ﺩﺭ ﺗﻤﺎﻣﯽ ﺟﺰﺍﯾﺮ ﻣﺪﯾﺘﺮﺍﻧﻪ، ﺩﺭ ﺷﻤﺎﻝ ﺁﻓﺮﯾﻘﺎ، ﺩﺭ ﻣﺼﺮ ﻭ ﺧﺎﻭﺭﻣﯿﺎﻧﻪ ﻭ ﺗﺮﮐﯿﻪ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﻩ ﻭ ﺛﺎﺑﺖ میکنه ﮐﻪ ﺭﻭﻡ ﺯﻣﺎﻧﯽ ﺍﻣﭙﺮﺍﻃﻮﺭ ﺑﺮﺗﺮ ﺟﻬﺎﻥ ﺑﻮﺩﻩ، ﺍﻣﺎ ﺁﺛﺎﺭ ﺩﻭﺭﺍﻥ ﮐﻮﺭﻭﺵ ﮐﺒﯿﺮ، ﮐﻪ ﻃﺮﻓﺪﺍﺭﺍﻧﺶ ﻣﺪﻋﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺁﺳﯿﺎ ﻭ ﺁﻓﺮﯾﻘﺎ ﺯﯾﺮ ﻓﺮﻣﺎﻧﺶ ﺑﻮﺩﻩ،ﺩﺭ ﻫﯿﭻ ﺳﺮﺯﻣﯿﻨﯽ ﻭﺟﻮﺩ ﻧﺪﺍﺭﻩ ﺟﺰ ﺗﺨﺖ ﺟﻤﺸﯿﺪ ﺍﯾﺮﺍﻧﻤﻮﻥ!!! ﺣﺘﯽ ﺧﺮﺍﺑﻪﺍﯼ، ﺳﺘﻮﻧﯽ، ﭼﯿﺰﯼ ﮐﻪ ﺛﺎﺑﺖ ﮐﻨﻪ ﺍﯾﻦ ﺑﻨﺎ ﻣﺎﻝ ﺩﻭﺭﻩ ﮐﻮﺭﻭﺷﻪ! ﭼﻄﻮﺭ ﻣﯿﺸﻪ ﺷﺨﺼﯿﺘﯽ ﺍﯾﻨﻘﺪﺭ ﺍﻣﭙﺮﺍﻃﻮﺭیش ﺑﺰﺭﮒ ﺑﺎﺷﻪ، ﻭﻟﯽ ﺍﺯ ﺗﻤﺪﻧﺶ ﻫﯿﭻ ﺍﺛﺮﯼ ﺩﺭ ﻣﺴﺘﻌﻤﺮﺍﺗﺶ ﻧﺒﺎﺷﻪ؟؟؟
✅ کورش استعمارگر نبود که مستعمرات داشته باشد. کورش هیچ بنایی از ملتهای دیگر را تخریب نکرد که بخواهد به جای آن بنایی دیگر بسازد. برعکس به گواهی منشور کورش بناهای ویران مردمان را که حاکمان ستمگر ویران کرده بودند بازسازی کرد. کورش یکی از شاهنشاهان بزرگ هخامنشی بود. از دوران هخامنشی آثار معماری فراوانی در بیرون از مرزهای کنونی ایران و در سرزمینهایی که زمانی بخشی از شاهنشاهی پهناور هخامنشی بودهاند برجای مانده است که برای نمونه میتوان به کوشک تپه کسر در بابل در عراق، آثار معماری هخامنشی در شهر صیدا در لبنان، آلتین تپه و لیکیه در ترکیه، منطقه کاختی و زیخیاگورا در گرجستان، منطقه بنجامین در ارمنستان، قره شامیری و ساری تپه در اران (جمهوری آذربایجان) و ... اشاره نمود. درضمن تختجمشید در دوران داریوش بزرگ، خشایارشا و اردشیر یکم بنا شده است.
👈 5- ﻧﮑﺘﻪ ﺑﻌﺪﯼ ﺍﯾﻨﻪ ﮐﻪ ﻫﺮ ﭼﯽ ﺁﺛﺎﺭ ﻓﺎﺭﺳﯽ ﺍﻻﻥ ﺩﺭ ﺑﺎﺯﺍﺭ ﻫﺴﺖ ﺟﺪﯾﺪﻩ ﻭ ﻣﻨﺒﻌﺸﻮﻥ ﺗﺎﺭیخ ﻫﺮﻭﺩﻭﺕ ﻭ ﻧﻘﻞ ﮔﺰﻧﻔﻮﻥ ﻫﺴﺘﺶ ﮐﻪ ﺧﺎﺭﺟﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻭ ﺑﻌﺪ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﮐﺸﻒ ﻣﻨﺸﻮﺭ ﮐﻮﺭﻭﺵ، ﺗﻐﯿﯿﺮ ﻧﺎﻡ ﺁﺭﺍﻣﮕﺎﻩ ﻣﺎﺩﺭ ﺣﻀﺮﺕ ﺳﻠﯿﻤﺎﻥ (ﻉ) ﺑﻪ ﺁﺭﺍﻣﮕﺎﻩ ﮐﻮﺭﻭﺵ، ﮐﺸﻒ ﻭ ﺗﺮﺟﻤﻪ ﮐﺘﺎﺑﯽ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ ﺗﺎﺭﯾﺦ ﻫﺮﻭﺩﻭﺕ همه ﺩﺭ ﯾﮏ ﺯﻣﺎﻥ ﺗﻘﺮﯾﺒﺎ ﺍﺗﻔﺎﻕ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ ﻭ ﺗﻮﺳﻂ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﺍﻧﮕﻠﯿﺴﯽ ﺗﺒﺎﺭ ﺑﻮﺩﻩ!!! ﭼﻄﻮﺭ ﻣﻘﺒﺮﻩ ﺍﯼ ﮐﻪ ﻗﺮﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ ﻣﺎﺩﺭ ﺣﻀﺮﺕ ﺳﻠﯿﻤﺎﻥ ﻣﻌﺮﻭﻑ ﺑﻮﺩﻩ، ﯾﻬﻮ ﺗﻮﺳﻂ ﮐﺎﺷﻒ ﺍﻧﮕﻠﯿﺴﯽ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﻣﻘﺒﺮﻩ ﮐﻮﺭﻭﺵ ﺍﻋﻼﻡ ﻣﯿﺸﻪ ؟ ﺍﻭﻧﻢ ﺩﺭ ﺩﻭﺭﻩ ﭘﻬﻠﻮﯼ !!!! ﺍﯾﻦ ﺑﺎﺳﺘﺎﻥ ﺷﻨﺎﺳﺎﯼ ﺑﺎﻫﻮﺵ ﻗﺒﻠﺶ ﮐﺠﺎ ﺑﻮﺩﻥ؟؟؟
✅ باستان شناسی نوین از دستآوردهای عصر حاضر است و هنوز بسیاری از محوطههای تاریخی در ایران و بیرون از مرزهای ایران مورد کاوش قرار نگرفته است و چه بسا در آینده به دنبال کاوشهای بیشتر اسناد باستانشناسی بیشتری به دست آید. همچنین ترجمه متون غربی به فارسی نیز در دوران معاصر اتفاق افتاده است. تا پیش از کاوش های باستان شناسی، اطلاعات همه مردم جهان از بناهای تاریخی در حد شنیدهها، باورها، استورهها، متون دینی و ادبی و تفاسیر حکومتی بود. در ایران و دیگر کشورها مردم برای بسیاری از بناهای کمتر شناخته شده، نامهای محلی بر اساس باورها و داستانهای محلی انتخاب میکردند و آنها را به شخصیتهای استورهای یا دینی نسبت میدادند. گاهی نیز برای آن که آن بناها را از تخریب دشمنان در امان بدارند آنها را به پیامبران و افراد مقدس دینی نسبت میدادند تا در امنیت بمانند و تخریب نشوند. حضرت سلیمان نیز یکی از این شخصیتهاست.
@SHAHINSEPANTA
✅ پاسخ به پرسش ها درباره کورش بزرگ و روز کورش: (بخش نخست)
✍️ شاهین سپنتا
◀️ در کانال های و گروه های پیامرسان، برخی سخنان و پرسشهای ابهامآلود درباره کورش بزرگ از زبان «حسین اللهکرم» یا منسوب به او بازنشر میشود با عنوان «کوروش وجود خارجی ندارد ! / در بین بستگانتان کسی هست نام جدش کوروش باشد؟» که در ادامه متن این ابهام ها و پاسخ آنها را خواهید خواند:
👈 حسین الله کرم نوشت: آيا کوروش وجود خارجى دارد؟ مطلب زير زماني كه عده اى براى جشن تولد كوروش، كنار مقبره اش رفته بودند در دو بخش تهيه شد.
👈 1- ﭼﺮﺍ ﺭﻭﺯ ﺟﻬﺎﻧﯽ ﮐﻮﺭﻭﺵ ﺩﺭ ﻫﯿﭻ ﯾﮏ ﺍﺯ ﺗﻘﻮﯾﻢﻫﺎﯼ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﻣﻠﻞ ﺛﺒﺖ ﻧﺸﺪﻩ ﻭ ﻣﺮﺩﻡ ﺟﻬﺎﻥ، ﺭﻭﺯ ﺟﻬﺎﻧﯽ ﮐﻮﺭﻭﺵ ﺭﺍ ﻧمیشناﺳند؟
✅ پاسخ: هفتم آبان روز تولد کورش نیست، روز صدور منشور کورش است. کسانی هم که در این روز به آرامگاه او میروند به بنای آرامگاه او یا خود او سجده نمیکنند بلکه ارزشهای اخلاقی او را به عنوانی شخصیتی صلحجو و آزاداندیش گرامی میدارند. به گواهی یک نگاشته تاریخی به نام "رویدادنامه بابلی نبونئید" بازمانده از 2500 سال پیش، در روز سوم از ماه ارخسمنو طبق سالنمامه بابلی که آن را برابر با ۲۹ اکتبر (هفتم آبان) سال ۵۳۹ پیش از میلاد دانستهاند، کوروش پس از آزادسازی بابل به آن شهر رفت و مردمان با آغوش باز او را پذیرفتند:
" کوروش به بابل اندر آمد... او با مردمان شهر پیمان سازش و دوستی و آشتی گزارد... شاخههای سبز زیر پای او گسترده شد."
کورش در استوانه گلی که به منشور کورش معروف است و اکنون در موزه بریتانیا نگهداری می شود، چگونگی این پیروزی و آزادسازی بابل را نگاشته است و از کارهای خود برای این که مردمان به حقوق انسانی خود دست یابند سخن میگوید.
روز کورش، روزی مردمی و افتخاری (نه رسمی) است و متعلق به همه مردم جهان است که آرمانهای کورش را گرامی میدارند و این مردمیبودن ارزش و اهمیت این روز را دوچندان کرده است. اگرچه این روز هنوز در تقویم دولتی به عنوان "روز ملی" و یا تقویم سازمان ملل به عنوان "روز جهانی" ثبت نشده است اما حقیقت است که ایرانیان و غیر ایرانیان منتظر تصمیم نهادهای دولتی یا بینالمللی ننشستهاند و در حال حاضر مردم در بسیاری از کشورها این روز را گرامی میدارند که این مساله بر اهمیت "مردمیبودن" این روز افزوده است.
👈 2 -ﺍﮔﺮ ﮐﻮﺭﻭﺵ ﯾﮑﺘﺎﭘﺮﺳﺖ ﺑﻮﺩ، ﭼﺮﺍ ﮐﻮﺭﻭﺵ ﺩﺭ ﻣﻨﺸﻮﺭ ﺣﻘﻮﻕ ﺑﺸﺮ ﮐﻪ ﻫﻤﻪ ﻣﻨﺴﻮﺏ ﺑﻪ ﺍﻭ ﻣﯿﺪﻭﻧﻦ، ﺑﺎﺭﻫﺎ ﻭ ﺑﺎﺭﻫﺎ " ﻣﺮﺩﻭﮎ" ﺑﺖ ﺑﺰﺭﮒ ﺑﺎﺑﻞ ﺭﻭ ﺳﺘﺎﯾﺶ ﮐﺮﺩﻩ ﻭ میگوﯾﺪ ﺑﺎ ﯾﺎﺭﯼ ﺍﻭ ﺑﺎﺑﻞ ﺭﺍ ﻓﺘﺢ ﮐﺮﺩﻩ؟
✅ پاسخ: کورش شخصیتی آزاده و آزاداندیش بود و به همین خاطر به باور همه مردمان و آنچه که مردمان میپرستیدند، احترام می گذاشت و در پیامش به مردمان دیگر ملتها به جای آن که نام خدا در آیین خود را بر زبان ببرد و بخواهد باور و آیین خود را به آنان تحمیل کند، نام خدا در آیین آنها را به کار میبرد. بیگمان یکتاپرست راستین، یک آفریگار برای هستی میشناسند و نامهایی همچون اهورامزدا، یهوه، مردوک، الله و... همگی نامهایی برای خدای یکتا هستند.
@SHAHINSEPANTA
🌿 در ادامه نشستهای بازخوانی کتاب تاریخ ایران پژوهش آکسفورد، در پانزدهمین نشست گروه فرهنگی ایرانشهر و در دومین جلسه بررسی جامعه اوستایی که ۳۰ مهرماه ۱۴۰۲ برگزار شد، به اسطوره زندگی زرتشت و بازخوانی بخشهایی از گاتها پرداختیم.
@shahinsepanta
🌿 در دهمین نشست گروه فرهنگی ایرانشهر که در تاریخ ۱۴ شهریور ۱۴۰۲ برگزار شد، به بررسی سیر تاریخی پرچم و سرود ملی ایران پرداختیم.
در بررسی روند تکامل درفش ملی ایران از گئوش درفش، درفش شهداد، درفش شهباز، درفش کاویان، یاد شد و درفش دورههای مختلف تاریخی همچون هخامشیان، ساسانیان، طاهریان، صفاریان، سامانیان، دیلمیان، غزنویان، سلجوقیان، تیموریان، صفویان، قاجاریان، پهلوی و جمهوری اسلامی بررسی شد.
همچنین به تاریخچه نماد شیر و خورشید، فر کیانی یا کیانفر (خورنه) و نماد جمهوری اسلامی اشاره شد و محتوای رزمآهنگهای سلام شاه، سلامتی دولت علیه، سرود ای ایران، سرود شاهنشاهی، سرود پاینده بادا ایران، و سرود مهرخاوران بررسی شد و قطعاتی از این سرودها پخش شد.
با سپاس از موسسه افسانسرا و سرکار خانم دکتر معینی که امکان برگزاری این نشست را فراهم کردند.
از هفته آینده طی ۶ جلسه آقای دکتر حسین شیرمحمدی(دکترای تاریخ) کتاب تاریخ ایران پژوهش آکسفورد ویراسته دکتر تورج دریایی را تدریس خواهند کرد.
@shahinsepanta
📚 سال ۱۳۸۲ کتاب ایراننامه که نتیجه چند سال بررسی و گردآوری ادبیات ملی بود، در یک جلد با پشتیبانی مادی و معنوی زنده یاد دکتر پرویز دبیری منتشر شد.
مجموعهای از سرودههای ملی و میهنی سرایندگان پارسیگو از کهنترین روزگاران تا امروز در ۶۵۷ صفحه و ۱۰ فصل و هر فصل در یک موضوع و مفهوم ملی.
مفهوم وطن، نوادر ایران، پرچم ایران، زبان فارسی، جگرگوشههای ایران، کوچ بنفشهها و ... برخی از عنوانهای این فصول بودند.
از آن زمان تاکنون کار گردآوری ایراننامه متوقف نشده است و اگر فرصت دوبارهای برای انتشارش فراهم شود، قطعا در ۳ جلد و با سرودههای متنوعتر و بیشتر منتشر خواهد شد.
فایل پی دی اف پیشگفتار ایراننامه که درباره تاریخچه مفهوم وطن و هویت ایرانی در ادب فارسی است، در اینجا در دسترس دوستان علاقه مند قرار دارد.
@shahinsepanta