مهرگان، جشن مهرورزان است
مهرگان، جشن مهر و پیمان است
مهربان یار، مهرگانت شاد
مهرگان، روز مهر ایران است
@jashnha2
.
👈👈 آگاهی و هشدار!!
درود
چندی است بُنافزار تلگرام بدون اجازه یا دخالت مدیر کانال، به صورت یکطرفه و گاهبهگاه، تبلیغهایی را در ارتباط با ارزهای دیجیتال و نظایر آن در کانالهای تلگرامی به اشتراک میگذارد که فقط دنبالکنندگان کانال آنها را میبینند.
این تبلیغها را مدیر کانال نمیبیند و امکان کنترل یا حذف آنها را نیز ندارد. بنابراین نه مورد تایید من است و نه در برابر آنها مسئولیتی دارم و البته توصیه اکید میکنم که روی این تبلیغها کلیک نکنید.
با سپاس / شاهین سپنتا
☘️☘️☘️
💠 در همایش نکوداشت یکم آذرماه، روز اصفهان، از سرآمدان اصفهان، آقایان محمدعلی موسوی فریدنی (نویسنده، مترجم و اصفهانپژوه)، نصرالله صفدرزاده حقیقی(طراح و تولیدکننده فرش دستباف اصفهان)، رضااسلامی(زمینشناس و پژوهشگر)، رضا عنایتی دهسرخی (مرمتکار کاشی)، و اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی اصفهان، تجلیل به عمل آمد.
📸 یکم آذرماه ۱۴۰۳
@shahinsepanta
💠 آخرین شماره ماهنامه رهآورد به فرخندگی یکم آذرماه روز اصفهان، زیر نظر دکتر مهدی کیوانی منتشر شد. علاقهمندان میتوانند این نشریه را امروز در محل برگزاری همایش روز اصفهان در اتاق بازرگانی تهیه کنند و یا به کتابفروشی وحدت در مجمتع چهارباغ مراجعه نمایند.
@shahinsepanta
✅ متن کامل مصوبه اصفهان شناسان در انتخاب روز اصفهان، یکم آذرماه :
به نام خداوند جان و خرد
با یاری پروردگار یکتا، در تاریخ جمعه 16/2/1384 خورشیدی، در نشستی که در منزل استاد گرانمایه محمد مهریار و با حضور جمعی از پژوهشگران و اصفهانشناسان برگزار شد، همه پیشنهادهای رسیده به دبیرخانه طرح «فراخوان هماندیشی برای نامگذاری روز نکوداشت اصفهان» بررسی و به داوری گذاشته شد و پس از بحثهای به عمل آمده، حاضرین در این جلسه به رای اکثریت، روز «یکم آذرماه» هر سال را به عنوان «روز نکوداشت اصفهان » گزینش و تصویب نمودند.
داوران ضمن درنظرگرفتن همه جوانب فرهنگی، تاریخی و اجتماعی در برگزیدن این روز، تاکید کردند:
« ... از آنجا که احداث باروی حفاظتی یا حصار بزرگ اصفهان به منظور تضمین امنیت شهر تاریخی اصفهان در دوران دیلمیان و در زمان حسن رکنالدوله دیلمی (366 - 322 هجری قمری) صورت گرفت و برپایی این باروی امنیتی به عنوان نقطه عطفی در تاریخ اصفهان شناخته میشود، یادروز آن رویداد تاریخی از این روی شایستهتر از دیگر پیشنهادهاست. همچنین، چون در آن زمان برپایی باروی بزرگ اصفهان بر بنیان زایچه این شهر در آذرماه (برج قوس) صورت گرفت، لذا روز یکم آذرماه هر سال (مطابق با 22 نوامبر) به عنوان روز نکوداشت اصفهان برگزیده میشود. همچنین نگاره تاریخی منقوش بر کاشیکاریهای سردر بازار قیصریه اصفهان که با اقتباس از صورت فلکی بُرج قوس (آذرماه) و با محتوایی متعالی طراحی شده است، به عنوان نماد این روز گزیده شد.»
فهرست امضاءکنندگان بیاننامه گزینش روز اصفهان، به ترتیب حروف الفبا به شرح زیر است:
۱ - عبدالعلی ادیب برومند - شاعر ملی ، نویسنده و اصفهانشناس .
۲ - رضا ارحام صدر - هنرمند بازیگر سینما و تیاتر ایران.
۳ - محمد رحیم اخوت - پژوهشگر و نویسنده و اصفهانشناس.
۴ – حشمتاله انتخابی - پژوهشگر و ویراستار علمی مجموعه کتابهای کنگره بزرگداشت اصفهان و دبیر جمعیت طبیعت یاران.
۵ - دکتر احمد تویسرکانی - مترجم و مصحح کتاب محاسن اصفهان.
۶ - استاد مرتضی تیموری – کتابشناس و مولف کتابشناسی بزرگ اصفهان.
۷ – دکتر محمد علی چلونگر - رئیس مرکز اصفهانشناسی و استاد تاریخ دانشگاه اصفهان.
۸ - دکتر حسن حسینی ابری - استاد جغرافیای دانشگاه اصفهان و نویسنده کتاب زایندهرود از سرچشمه تا مرداب.
۹ - دکتر پرویز دبیری - پژوهشگر، استاد دانشگاه اصفهان و مولف کتاب نگاهی به اصفهان شهر هنر.
۱۰ - مهندس محمود درویش - پژوهشگر و رئیس انجمن مهندسان معمار و شهرساز اصفهان.
۱۱ - مهندس محمد اسماعیل ربانی - رئیس شورای هماهنگی سازمانهای غیردولتی استان اصفهان.
۱۲ - مهندس محمد رضایی - عضو هیات مدیره انجمن فردوسی و رئیس شبکه پژوهش و فنآوری استان اصفهان و استاد دانشگاه صنعتی اصفهان.
13 - دکتر عبدالحسین ساسان - رئیس مرکز هماندیشی استان اصفهان و استاد دانشگاه اصفهان.
14 - دکتر شاهین سپنتا – دبیر کانون گسترش فرهنگ ایران بزرگ و مولف کتاب ایراننامه، پیشنهاد دهنده انتخاب روزی برای اصفهان.
15 - دکتر مرتضی سقاییان نژاد - شهردار اصفهان و استاد دانشگاه صنعتی اصفهان.
16 - مهندس محمود رضا شایسته - مدرس گردشگری و نویسنده کتاب اصفهان بهشتی کوچک اما زمینی.
17- دکتر سیروس شفقی - پژوهشگر و نویسنده کتاب جغرافیای اصفهان .
18- دکتر رضا عبدالهی - مشاور شهردار اصفهان و استاد تاریخ در دانشگاه اصفهان.
19 - علی عربیان - رئیس انجمن مثنوی پژوهان ایران.
20 - دکتر ایران غازی - استاد جغرافیای دانشگاه اصفهان.
21- دکتر محمد باقر کتابی - پژوهشگر و رجالشناس و نویسنده کتاب رجال اصفهان.
22 - دکتر فضل اله صلواتی - نویسنده، رئیس انجمن روزنامهنگاران اصفهان و دبیر علمی کنگره بزرگداشت اصفهان.
23 - دکتر محمد مسعود - پژوهشگر و رییس گروه شهرسازی دانشکده معماری دانشگاه اصفهان.
24 - دکتر محمود محمدی - عضو شورای شهر و مدرس شهرسازی دانشگاه هنر اصفهان.
25 - دکتر حسین مسجدی - رئیس موزه هنرهای معاصر اصفهان و استاد دانشگاه هنر دانشگاه اصفهان.
26 - دکتر جمشید مظاهری - استاد دانشگاه اصفهان، ادیب، پژوهشگر و اصفهان شناس و مصحح کتاب تاریخ اصفهان.
27 - مهندس احمد منتظر - استاد دانشگاه اصفهان، پژوهشگر و مدیر کل اسبق میراث فرهنگی استان اصفهان.
28 - محمد علی موسوی فریدنی - اصفهان شناس و نویسنده کتاب اصفهان از نگاهی دیگر
29 - استاد محمد مهریار - پژوهشگر ، مترجم ، اصفهان شناس ، استاد سابق دانشگاه اصفهان و نویسنده کتاب فرهنگ جامع نام ها و آبادی های کهن اصفهان.
30 - نعمت اله میر عظیمی - پژوهشگر و نویسنده کتاب اصفهان جمال و کمال.
31 - لئون میناسیان - نویسنده ، مترجم و پژوهشگر تاریخ ارامنه جلفای اصفهان.
32 - حسین علی وکیل - مدیر کل میراث فرهنگی و گردشگری استان اصفهان.
@ISFAHAN_didban
💠 طرح تمبر برای روز یکم آذرماه، روز ملی اصفهان.
@isfahan_didban
💠 یکم آذرماه، روز نکوداشت اسپهان فرخنده باد!
@shahinsepanta
🌿 شصت و پنجمین نشست گروه فرهنگی ایرانشهر و نخستین جلسه کلاس تاریخ ایران در دوران قاجار با تدریس سرکار خانم دکتر سهیلا ترابی فارسانی و شاهنامه خوانی برگزار شد .
📸 ۲۰ آبانماه ۱۴۰۳
@shahisepanta
🌿 در شصتوچهارمین نشست گروه فرهنگی ایرانشهر به خوانش شاهنامه فردوسی، داستان ضحاک پرداختیم.
@shahinsepanta
🌿 شاهین سپنتا، تورج دریایی و قاسم شعلهسعدی، در میزگرد تحلیلی رادیو فردا درباره روز کورش بزرگ. آبانماه ۱۳۹۵.
@SHAHINSEPANTA
✅ روز جهانی کورش بزرگ، ۷ آبانماه، روز صلح و حقوق بشر گرامی باد.
@SHAHINSEPANTA
✅ روز جهانی کورش، 7 آبانماه، روز صلح و حقوق بشر گرامی باد.
@SHAHINSEPANTA
@jashnha2
💠 برگرفته از برگه شاهینسپنتا در شبکه ایکس، بازتابدهنده دیدگاههای سیاسی، فرهنگی و اجتماعی.
@shahinsepanta
✅ اسپهان بنویسیم یا اصفهان؟
✍️ شاهین سپنتا
شیوه درست نگارش نام شهر تاریخی اصفهان/ اسفهان/ اسپهان موضوع این یادداشت است. اگرچه این واژه اکنون در بیشتر نوشتارهای رسمی به گونه «اصفهان» نوشته میشود و این شیوه پیروانی نیز دارد که هرگونه تغییر آن را تحریف نام این شهر تاریخی میدانند اما از دیدگاه این نگارنده به دلایل تاریخی، ادبی، و آواشناسی درستتر است که این واژه را به گونه «اسپهان» بنویسیم.
پیش از پرداختن به واژه «اصفهان»، بد نیست یادآوری کنیم که تا چند دهه پیش نام برخی از شهرهای ایران به گونه عربیشده یا «معرب» نوشته میشد ولی با کوشش دوستداران زبان پارسی نامهایی همچون «جرجان» یا «طهران» به گونه درست آن «گرگان» و «تهران» دگرگون شد.
برای چندین سده، نویسندگانی همچون خطیب بغدادی در تاریخ بغداد، ابنبلخی در فارسنامه، محمدِ محمودِ احمدِ توسی در عجایبنامه، سمعانی در الانساب، ظهیرالدین نیشابوری در سلجوقنامه، قاضی عمادالدین در عجایب البلدان، شرفالدین علی یزدی در ظفرنامه تیموری و بسیاری دیگر، تهران را با «ط» و به صورت «طهران» مینوشتند تا این که جویندهای همچون محمدحسنخان مقدم مراغهای (اعتماد السلطنه) وزیر انطباعات و دارالترجمه دوران قاجار، به گفته خودش دچار تردید شد که نام این شهر را با «ط» بنویسد یا با «ت» و موضوع را با «علیقلی میرزا اعتضاد السلطنه» رئیس دارالفنون در میان گذاشت. چند سال پس از آن، پژوهشگرانی همچون احمد کسروی و محمد قزوینی درباره نگارش واژه «طهران» یا «تهران» دیدگاههای متضاد خود را ارائه کردند و در نهایت دیدگاه کسروی پذیرش همگانی یافت و امروز همگان تهران را با «ت» مینویسند.
کسروی در آن زمان نوشت: «... بی گفتگو است که طهران کلمهای پارسی است و در پارسی طاء الفدار نیست، مگر درباره کلمههایی که تازیان آن را معرب کردهاند و از گفتن بینیاز است که این کلمههای معرب را باید در نوشتههای عربی بهکاربرد و در نوشتههای پارسی جز شکل پارسی نخستین آنها درست نمیباشد... به عقیده ما بهکاربردن طهران و طوس و اصطخر و اصفهان و دیگر کلمههای معرب در نوشتههای پارسی که تا به امروز معمول و شایع میباشد، غلطهای فاحش است و باید به نام شرافت علم و بلندی پایگاه آن، تعصب و عادت را به کنار گذارده و بدین گونه غلطهای معمولی که نمونه و یادگار دوره استیلای زبان و ادبیات عربی است، خاتمه بخشید... شهر معروف ایران را که امروز «اصفهان» مینویسیم، این واژه شکل عربی نام آن شهر است... اگر شکل درست پارسی واژه را خواسته باشیم، «اسبهان» با زیر الف یا زبر آن است.» (کاروند کسروی: ص ۳۸۳ و ۳۸۴ و ۴۲۸)
نکته مهم دیگر این که، حتی در برخی متنهای عربی نیز به شیوه نگارش این واژه با حرف «س» اشاره شده، چنانکه «یاقوت حموی» جغرافیدان و تاریخنویس سده هفتم هجری قمری، در «معجم البلدان» به نقل از حمزه بن الحسن (حمزه اصفهانی) در شرح «اصبهان» به اصل پارسی این واژه با حرف «س» و «اسباهان» اشاره کرده و مینویسد: «...ذلک ان لفظ اصبهان اذا رُدَّ الی اسمه بالفارسیه کان اسباهان...».
همچنان که «نظامی گنجهای» سراینده سده ششم هجری قمری نیز در منظومه «خمسه» و در داستان «خسرو و شیرین» به اوصاف «شکر اسپهانی» میپردازد.
و در نمونه دیگر، «وحشی بافقی» از سرایندگاه سده دهم در مثنوی «فرهاد و شیرین» نام این شهر تاریخی را «اسپهان» یا «سپاهان» ثبت کرده است:
ز پرویز ار بدینسان دردمندی / از اینجا تا سپاهان نیست چندی
به گلگون تکاور ده عنان را / سیه گردان به لشکر اسپهان را
براین پایه، پس از تاثیر زبان عربی بر زبان پارسی، در این واژه به تدریج حروف «ص» و «ف» جایگزین حروف «س» و «پ» یا «ب» شدند؛ اما بیشتر نامواژههای این شهر با ریشه مشترک، در منابع مختلف یا گویشهای نواحی گوناگون با «س» و «پ» یا «ب» ثبت شدهاند که برای نمونه میتوان اسبان، اسباهان، اسباهو، اسبهو، اسواهو، اسباهون، اسبوون، اسبهان، اسپادانا، اسپاهان، اسپهان و اسفهان را نام برد.(نامواژههای اصفهان، اکبر یاوریان، ص ۱۲۳-۶۵)
پس، به گواهی متنهای تاریخی و ادب پارسی، و با نگرش به این که نگارش واژههای پارسی با حرفهای/ واکهای ناپارسی همچون «ح؛ ص؛ ض؛ ط؛ ظ؛ ع» ریخت واژگان را از هویت و ریشه اصلی پارسی خود دور میکند و هیج دلیل آواشناسی نیز برای نگارش واژه اسفهان/ اسپهان با «ص» وجود ندارد، بهتر است که به تدریج شیوه نگارش این واژه را دگرگون سازیم. این دگرگونی میتواند از نوشتههای غیر رسمی آغاز شود و در نوشتههای رسمی نیز هر دو شیوه در کنار هم به کار رود تا پس از آشناشدن مردم با این شیوه نگارش، به تدریج «اسپهان» جایگزین «اصفهان» شود و نام این شهر تاریخی هویت پارسی خود را بازیابد.
@SHAHINSEPANTA
چون شکر شیرین و چون گوهر زبان پارسیست
فارسی، فرهنگ و آیین و نشان پارسیست
آنچه از توفان و از باران نمییابد گزند
کاخ فردوسی، خدای شاعران پارسیست
بر سر یاران افغان و بلوچ و آذری
شاخ پر بار زبان پرتوان پارسیست
وحدت کرد و لر و تاجیک در ایرانزمین
از زبان مشترک با دودمان پارسیست
گرچه گوید همدلی از همزبانی خوشتر است
این زبان «حبلالمتین» همدلان پارسیست
این زبان مادری همچون نشانی از پدر
خار چشم ناتوان دشمنان پارسیست
واژگانش در هجوم گویش بیگانگان
پاسدار گویش گویندگان پارسیست
در بهارستان میهن، صد نگارستان بهپاست
جایجای خاک پاکش بوستان پارسیست
چون سه رنگ پرچم سبز و سپید و سرخ ما
جایگاهش قلب مردان و زنان پارسیست
خانهٔ ایرانیان پاینده و جاوید باد
تا که جاویدان زبان جاودان پارسیست
✍️ شاهین سپنتا
🎙 شهاب شهرزاد
@Rostami_Siamak
💠 در شصت و هفتمین نشست گروه فرهنگی ایرانشهر، سومین جلسه کلاس تاریخ ایران دوران قاجار با تدریس سرکار خانم دکتر سهیلا ترابی فارسانی استادتمام دانشگاه، با حضور علاقهمندان برگزار شد.
@shahinsepanta
☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘
۱ آذر روز اصفهان
روز اصفهان به پاسداشت و ارج نهادن به شهر تاریخی اصفهان و روز نکوداشت اصفهان است
در بهمنماه سال ۱۳۸۳ پس از پیشنهاد گزینش روز اصفهان از سوی دکتر شاهین سپنتا و استقبال برخی از سازمانهای غیردولتی اصفهان از این پیشنهاد، تلاشی برای گزینش روز اصفهان آغاز شد. در اردیبهشت ماه سال ۱۳۸۴ پس از فراخوان هماندیشی برای نامگذاری روز نکوداشت اصفهان روز یکم آذرماه هرسال از سوی بیش از ۳۰ نفر از اصفهان شناسان بهعنوان روز نکوداشت اصفهان، گزینش و تصویب شد و بر اساس پیشنهاد دکتر لطفاله هنرفر نگاره تاریخی منقوش بر کاشی کاریهای سردر قیصریه اصفهان را که با اقتباس از صورت فلکی برج قوس (آذر ماه) طراحی شده است، بهعنوان نماد اصفهان برگزیدند. دلیل انتخاب آنها این بود که بر اساس مستندات تاریخی زایچه شهر اصفهان در ماه آذر (قوس) است.
در متن بیان نامه مصوب اصفهان شناسان آمدهاست:
«... از آنجا که احداث باروی حفاظتی یا حصار بزرگ اصفهان به منظور تضمین امنیت شهر تاریخی اصفهان در دوران دیلمیان و در زمان رکنالدوله دیلمی (۲۹۲–۳۶۶ هجری قمری) صورت گرفت و برپایی این باروی امنیتی بهعنوان نقطه عطفی در تاریخ اصفهان شناخته میشود، یاد روز آن رویداد تاریخی از این روی شایستهتر از دیگر پیشنهادها است. همچنین چون در آن زمان برپایی باروی بزرگ اصفهان بر بنیان زایچه این شهر در آذر ماه (برج قوس) صورت گرفت، لذا روز یکم آذرماه هرسال (مطابق با ۲۲ نوامبر) بهعنوان روز نکوداشت اصفهان برگزیده میشود. همچنین نگاره تاریخی منقوش بر کاشیکاریهای سردر بازار قیصریه اصفهان که با اقتباس از صورت فلکی برج قوس (آذر ماه) و با محتوایی متعالی طراحی شدهاست، به عنوان نماد این روز گزیده شد.»
از آن سال تاکنون، هرساله سازمانهای مردم نهاد اصفهان و سازمانهای دانشجویی دانشگاههای اصفهان یکم آذرماه را بهعنوان روز اصفهان و هفته اصفهان را از یکم تا هفتم آذرماه گرامی میدارند.
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#روز_اصفهان
💠 بازتاب یکم آذر، روز اصفهان در خبرگزاری ها. یکم آذر ۱۴۰۳
@shahinsepanta
💠 چندی پیش درباره نماد نجومی اصفهان گفتوگویی داشتم با سرکار خانم مهندس یاسمین سلیمیان در آکادمی خرد و نوآوری که به کوشش استودیو بُلد تهیه و منتشر شد. نسخه کامل این گفتوگو را در اینجا میتوانید ببینید.
@shahinsepanta
✅ بیان نامه اصفهان شناسان و فعالان فرهنگی اصفهان در گزینش یکم آذر ماه روز اصفهان.
@isfahan_didban
💠 در شصت و ششمین نشست گروه فرهنگی ایرانشهر، دومین جلسه کلاس تاریخ ایران دوران قاجار با تدریس سرکار خانم دکتر سهیلا ترابی فارسانی استادتمام دانشگاه، با حضور علاقهمندان برگزار شد.
@shahinsepanta
💠 به فرخندگی جشن آبانگان به کوشش یاران در گروه فرهنگی ایرانشهر و انجمن ادبی هنگام گردهم آمدیم و درباره بنیان جشن آبانگان، پیشینه و آیینهای ان سخن گفتیم، از سخنان آقای دکتر مرتضی رشیدی و سعدیخوانی آقای فرهنگ شعبانی بهرهمند شدیم و در پایان در کنار آب، آیین آبزور را با خوانش اردویسورنیایش به گونه نمادین به انجام رساندیم.
@shahinsepanta
🌿 ۱۴ سال است که در چنین روزهایی انجمن دوستداران اصفهان به پیشواز یکم آذرماه، روز اصفهان میرود تا با برگزاری همایش سالانه روز اصفهان ضمن نکوداشت سرآمدان اصفهان، با حضور کارشناسان و صاحبنظران از چالشهای پیش روی این شهر تاریخی سخن به میان آید. امروز در نشستی صمیمانه با برخی از کنشگران رسانهای در فضای مجازی، درباره چگونگی همکاری نزدیکتر انجمن با این دوستان هماندیشی داشتیم.
@shahinsepanta
💠 جشن آبانگان، روز ملی پاسداشت آب
✍🏻 شاهین سپنتا
💧آبانگان از جشنهای ماهانه ایرانی است که هر سال به فرخندگی همنامی روز آبان (روز دهم) در ماه آبان (ماه هشتم) طبق تقویم رسمی کشور، برگزار میشود.
💧آبانگان، جشن پاسداشت آبهای روان و ایستای روی زمین همچون سرچشمهها، رودها، دریاها، دریاچهها، کاریزها، آبشارها و جویهاست.
💧آب، مایه سرزندگی، سرسبزی، سازندگی، پاکی، روشنایی، شادابی و شادکامی است و در سرزمین ایران همواره از اهمیت زیادی برخوردار بوده است.
💧از آیینهای جشن آبانگان، ستایش آفریدگار، خواندن سرود کهن آبانیشت و ستایش آناهیتا ایزدبانوی آبها، در نیایشگاه و شادی و پایکوبی در کنار آبهاست.
💧از آیینهای دیگر جشن آبانگان، نوسازی و بازسازی سازههای آبی همچون کاریز (قنات)، جوی، سرچشمه، چاه، بند، مادی و پلهاست.
💧گل نیلوفر آبی، نماد جشن آبانگان است.
💧استفاده درست و بهینه از آب بهترین شیوه بزرگداشت جشن آبانگان است.
💧در کشوری که با بحران آب روبروست، جشن آبانگان فرصت خوبی برای جلب توجه مردم به اهمیت آب و پاسداشت آن است.
✅ براین پایه، پیشنهاد میشود که جشن آبانگان به عنوان "روز ملی پاسداشت آب" نامگذاری شود.
در این روز نمادین، با هماهنگی سازمانهای زیست محیطی، مردم به مصرف بهینه آب رهنمون شوند و برای پاکسازی و لایروبی رودخانهها و دریاچهها و برکهها و سرچشمهها و قناتها و مادیها و ... تلاش کنند.
👈 وضعیت نگرانکننده دریاچه ارومیه و رودخانه زایندهرود و دیگر رودها و دریاچههای کشور حتی دریاچه مازندران نشان میدهد که برای پاسداشت منابع آبی کشور باید کارهای گستردهتری انجام داد و یکی از این کارها فرهنگسازی بر بنیان ریشههای فرهنگ ملی است در غیر این صورت بحران کمبود آب و فرونشست زمین به زودی گریبان بسیاری از مناطق ایران را خواهد گرفت.
💧آبانگان فرصت خوبی در اختیار ما مینهد که بیشتر به وضعیت منابع آب کشور بپردازیم.
@jashnha2
@shahinsepanta
🌿 گفتوگوی شاهین سپنتا، شروین وکیلی و علیرضا افشاری با رادیو مهستان درباره هفتم آبانماه، روز کورش بزرگ. آبانماه۱۳۹۷.
@SHAHINSEPANTA
💧جشن آبانگان، روز ملی پاسداشت آب💧
💦 آبانگان از جشنهای ماهانه ایرانی است که هر سال به فرخندگی همنامی روز آبان (روز دهم) در ماه آبان (ماه هشتم) طبق تقویم رسمی کشور، برگزار میشود.
💦 آبانگان، جشن پاسداشت آبهای روان و ایستای روی زمین همچون سرچشمهها، رودها، دریاها، دریاچه ها، کاریزها، آبشارها و جویهاست.
💦 آب، مایه سرزندگی، سرسبزی، سازندگی، پاکی، روشنایی، شادابی و شادکامی است و در سرزمین ایران همواره از اهمیت زیادی برخوردار بوده است.
💦 از آیینهای جشن آبانگان، ستایش آفریدگار، خواندن سرود کهن آبان یشت و ستایش آناهیتا ایزدبانوی آب ها، در نیایشگاه و شادی و پایکوبی در کنار آب هاست.
💦 از آیینهای دیگر جشن آبانگان، نوسازی و بازسازی سازههای آبی همچون کاریز (قنات)، جوی، سرچشمه، چاه، بند، مادی و پلهاست.
💦 گل نیلوفر آبی نماد جشن آبانگان است.
💦 استفاده درست و بهینه از آب بهترین شیوه بزرگداشت جشن آبانگان است.
👈👈👈👈 در کشوری که با بحران آب روبروست، جشن آبانگان فرصت خوبی برای جلب توجه مردم به اهمیت آب و پاسداشت آن است .
براین پایه، پیشنهاد میشود که جشن آبانگان به عنوان "روز ملی پاسداشت آب" نامگذاری شود.
در این روز نمادین، با هماهنگی سازمانهای زیست محیطی، مردم به مصرف بهینه آب رهنمون شوند و برای پاکسازی و لایروبی رودخانهها و دریاچهها و برکهها و سرچشمهها و قناتها و مادیها و ... تلاش کنند.
وضعیت نگران کننده دریاچه ارومیه و رودخانه زاینده رود و دیگر رودها و دریاچه های کشور حتی دریاچه مازندران نشان میدهد که برای پاسداشت منابع آبی کشور باید کارهای گستردهتری انجام داد و یکی از این کارها فرهنگسازی بر بنیان ریشههای فرهنگ ملی است.
جشن آبانگان فرصت خوبی در اختیار ما مینهد که بیشتر به وضعیت منابع آب کشور بپردازیم.
🌿 شاهین سپنتا
@jashnha2
✅ مستندات علمی-گاهشماری برای روز کورش بزرگ
✍️ شاهین سپنتا
@SHAHINSEPANTA
👈 در نوشته بازمانده از بابل که به «گاهنگار نبو-نائید» معروف است، با گوشههایی از به قدرترسیدن کورشبزرگ و پیروزی سریع وی بر بابل، زمان آن، زمان ورود کورش به بابل و رویدادهای چند ماه از سالِ به تخت نشستن وی در بابل آگاه میشویم.
👈 به گواهی کتیبه تاریخی «گاهنگار نبو-نائید » بازمانده از 2500 سال پیش، در روز سوم از ماه اَرخسمنو (طبق سالنمامه بابلی برابر با ۲۹ اکتبر /هفتم آبان) سال ۵۳۹ پیش از میلاد، کوروش پس از آزادسازی بابل به آن شهر رفت و مردمان با آغوش باز او را پذیرفتند.
👈 در «گاهنگار بابلی نبو-نائید» برگردان دکتر عبدالمجید ارفعی، پژوهشگر، متخصص و مترجم زبانهای باستانی اکدی و ایلامی، درباره این رویداد تاریخی چنین نوشتهشده است:
«در ماه اَرَخسمنو (Arahsamnu = ماه هشتم)، روز سوم (=هفتم آبانماه) کوروش به بابل اندر آمد. شاخههای سبز در برابر او (=زیر پای او) گسترده شد. حالت "آشتی" در شهر برقرارشد. کورش شادباشها به همه شهرها در (سرزمین) بابل فرستاد...»
دکتر احمد بیرشک، در کتاب «گاهشماری ایرانی»، درباره تطبیق ماههای گاهشماری بابلی با هخامنشی، به انطباق «آرخاسمنو/araxsamna» هشتمینماه از گاهشماری بابلی با Markašanaš) / وَرکَزَنَه) هشتمینماه از گاهشماری هخامنشی تاکید میکند.
👈 برای محاسبه زمان دقیق تطبیق روز سوم از ماه اَرَخسمنو (Arahsamnu = ماه هشتم) از گاهشماری بابلی با روز 29 اکتبر سال 539 پیش از میلاد در گاهشماری میلادی و هفتم آبانماه از گاهشماری خورشیدی، دکتر ریچارد آنتونی پارکر باستانشناس، در کتاب «گاهنگاری بابلی» جدول تطبیقی رویدادهای گاهنگاری بابلی با گاهشماری میلادی را ارائه نمود. نسخه ویراسته و دقیقتر جداول تطبیقی پارکر که در سال 1971 میلادی منتشر شد، اساس کار پایگاه اینترنتی مبدل گاهشماری بابلی به میلادی در نشانی زیر است که برای همگان قابل دسترس است: yon.ir/Iaj3X
👈 بر پایه آنچه که به آن استناد شد، زمان دقیق روز صدور منشور کورش بزرگ، روز سوم از ماه اَرخسمنو (طبق سالنامه بابلی) برابر با ۲۹ اکتبر /هفتم آبانماه از سال ۵۳۹ پیش از میلاد است و این روز مستندترین و دقیقترین مناسبت تاریخی برای نامگذاری به عنوان «روز کورش بزرگ» است.
✅ متن کامل این نوشتار را در تارنگار ایراننامه به نشانی زیر بخوانید:
http://www.drshahinsepanta.blogsky.com/1396/08/22/post-1110/%D9%85%D8%B3%D8%AA%D8%AF%D8%A7%D8%AA-%D8%B1%D9%88%D8%B2-%DA%A9%D9%88%D8%B1%D8%B4
💠 برگرفته از برگه شاهینسپنتا در شبکه ایکس، بازتابدهنده دیدگاههای سیاسی، فرهنگی و اجتماعی.
@shahinsepanta
🌿 همواره کوشیدهام تا همگام با خویشکاری مدنی و ملی و پرداختن به دلبستگیهای فرهنگی، وظایف حرفهای را نیز در حد توانم به شایستگی انجام دهم. دریافت لوح سپاس به نمایندگی از همه همکاران پرتلاشم از شبکه دامپزشکی اصفهان، افتخاری به یادماندنی است.
📸 ۲۴ مهرماه ۱۴۰۳
🌿 به فرخندگی جشن مهرگان، همراه با انجمن ادبی هنگام اصفهان، خوانی گستردیم به نشانه گستردگی فرهنگ ایرانزمین، و نمادهای هویت ایرانی را بر آن نهادیم و آیینهای نیاکان را گرامی داشتیم.
📸 مهرگان ۱۴۰۳
@shahinsepanta