1929
«من هستم، ما هستیم و این کافی است» ارنست بلوخ • اتوپیا • امید • آگاهی برای ارتباط با ما 🔻 https://zil.ink/utopianist
🔸 The powerful don’t make revolutions
🔹"قدرتمندان انقلاب نمی کنند"
مارج پیرسی
زن در لبه زمان
🔹اتوپیانیست؛ محمد نصراوی
⭕ اتوپیا، امید، آگاهی ...
🆔 /channel/Utopianist_Nasravi
🌐 http://nasravi.com/
🔻آرمانشهر باید یک استراتژی تلقی شود که با تصور یک واقعیت دیگر، راهبردی برای پرسش از واقعیت حال فراهم کند؛ طرحی پایدار برای غلبه بر بحران معاصر.
🔹اتوپیانیست؛ محمد نصراوی
⭕ اتوپیا، امید، آگاهی ...
🆔 /channel/Utopianist_Nasravi
🌐 http://nasravi.com/
📌 امام و اتوپیا:
🟢 امید روح اتوپیا است و اتوپیا بیان و نمایش امید است. امید در فلسفۀ بلوخ فقط « احساس یا چیزی شبیه به آن نیست، بلکه به‌طور ضروری امید اعمال و رفتار انسان را به‌عنوان گونه‌ای شناختی کنترل می‌کند» (بلوخ، 1995: 1-12). می‌توان گفت امید یکی از محرکه‌های اصلی فضاهای فرآیندبنیادی، چون فضاهای آستانه‌ای و هتروتوپیایی، مثلاً فضای زیارت حج، است. این نکته در فلسفۀ اتوپیا شرح داده شده است. علاوه بر این، می‌توان گفت آیین‌ها و مناسکی که در این فضاها انجام می‌شود، محاکاتی از امید است. بر این اساس فرد یا سیماهایی که در این فضا درک می‌شوند، تجسم امید هستند. اگرچه این سیماها و اشخاص خود اتوپیا نیستند، می‌توانند اتوپیک در نظر گرفته شوند، شخصی که به حالت ایدئالی از بودن پیوست شده است. همانطور که بلوخ بیان می‌کند این فرآیند نامتناهی است؛ بنابراین آن شخص می‌تواند به‌عنوان خلقی خداگونه در چارچوبی اتوپیایی درک شود. همانطور که دیده شد در سنت تشیع انگارۀ امام به‌عنوان انسان کامل در مرکز قرار داده شده است. به‌طور مشابه بلوخ انسان را در مرکز تمام اشیا قرار می‌دهد؛ پس می‌توان گفت زائران یا حاجیان می‌توانند شخص کاریزماتیک یا آستانه‌ای را به‌عنوان خلقی خداگونه در فضای آستانه‌ای و هتروتوپیایی حج درک کنند.
📚 امید در آستانگی...
🔹اتوپیانیست؛ محمد نصراوی
⭕ اتوپیا، امید، آگاهی ...
🆔 /channel/Utopianist_Nasravi
🌐 http://nasravi.com/
لیستی از بهترین‌های تلگرام🌞🌿
----------------------------------------------------
✨واج های عشق
@vaj_hay_eshgh
✨انگلیسی کاربردی با برنامه ی هفتگی
@English_lang_learners
✨کتابخانه مجازی
@llib7
✨انگلیسی برای همه با فایل و کلیپ و ترجمه
@Prospect_Vision
✨پاتوق نویسندگان برتردنیا
@nevisandbdonya
✨دنیای پادکست
@OneThousandandOnePodcast
✨از انشا تا نویسندگی
@ghazaleghaffarzadeh
✨الفبای توسعه درگرو مطالعه و خرد
@Alefbaietousee
✨ترکی استانبولی کاربردی و آسان
@Turkish_Nazli
✨موسیقی برای (( تمام سلیقه ها ))
@muzic3000
✨کتاب گویای ژیگ
@zhig_story
✨هنر را در آغوش بگیر.
@menshan2021
✨مجله کاریکلماتور
@AlirezaJamshididastana
✨جزوه رایگان رواندرمانی کری با تست
@TAJRavan_Corey
✨تراپی؟ خیر آهنگ و تکستای این چنل هست
@CafeDarya
✨بهترین کتابهای صوتی موفقیت وبیداری
@ganonjjazb
✨ژست عکاسی
@photografism
✨هر سخن کز دل برآید...
@sheare_etefaghi
✨آگاهی در زندگی
@lifemanage
✨آموزش هایی جهت کسب درآمد
@handmade_for_life
✨مقاله و پایان نامه با هوش مصنوعی
@TimResearch
✨"گروه سایکوتراپی" روشی نوین برای درمان
@GroupPsychoTerapy
✨اشکالات روابط خانوادگیت رو تحلیل کن
@familyterapy
✨آلمانی را قورت بده
@deutsch_lernen360
✨فقط مناسبتها
@kanale_monasebatha
✨مولانا شمس تبریزی
@molana23
✨♡هنر شراب زندگیست♡
@Geraf_art
✨کارگاه شخصیت شناسی آنلاین
@wspsy
✨فیلمها و انیمیشنهای خاص سینمای جهان
@kateb_bashimovie
✨دنیاے بک‌گرآند کارتونی~ تِم فآنتزئ
@FantasyPaper
✨یک تغییر آگاهانه...
@Utopianist_Nasravi
✨آموزش صفر تا صد کامپیوتر و موبایل (فرا-رایانه)
@Fararaiane
✨اینجا همه کتابهای تخصصی حراجه
@harajiketab
✨کتاب های که باید یکبار بخوانی
@almas_pdf_book
✨ادبیات،موسیقی،شعر،عرفان و خودشناسی
@kateb_bashi
✨آموزش زبان بلوچی
@amozesh_balochi
✨آگاهی با کتاب های ( صوتی)
@Audio_Books_24
✨آشپزی حرفه ای
@telefoodgram
✨مدیتیشن ،خودهیپنوتیزم ثروت
@Cleanup_inward
✨کتابهای صوتی آرامش با داستان
@arameshbadastan
✨انگلیسی را از پایه یاد بگیرید.
@Prospect_Press
✨آموزش انگلیسی از پایه تا دانشگاه
@Vision_Press
✨انگلیسی جامع و کاربردی با فایل و کلیپ
@Englishagency
✨رسانه، فرهنگ - نشانه
@irCDS
---------------------------------------------------
جهت هماهنگی به ادمین زیر پیام دهید☘👇
« @AftabeKherad_admin »
معرفی مقاله: اندیشه اتوپیایی و سیاست توسعه پایدار
Utopian thought and the politics of sustainable development
🔻 این مقاله استدلال می‌کند که اندیشه‌های اتوپیایی، پیش‌شرط ضروری برای سیاست توسعه پایدار هستند. با این حال، تاکنون این اندیشه‌ها تحت تاثیر ویژگی‌های غربی دوران مدرن محدود شده‌اند. بنابراین، به تغییری بنیادی نیازمندیم که از سه جنبه اساسی فراتر رود: باور به حقیقت ثابت، محدودیت‌های سرزمینی و اهداف نهایی مشخص برای سیاست. مقاله استدلال می‌کند که مفهوم توسعه پایدار جهانی می‌تواند متضمن سه عنصر جدید از اندیشه‌های اتوپیایی باشد: از بین رفتن محدودیت‌های سرزمینی، روایتی پایان‌ناپذیر و الگوهای منشورمانند. با استفاده از این عناصر، اندیشه‌های اتوپیایی می‌توانند قدرت تحول‌آفرینی را برای سیاست‌گذاری و مواجهه با چالش‌های جهانی معاصر در حوزه توسعه و محیط زیست فراهم کنند.
Hedrén, Johan, and Björn-Ola Linnér. "Utopian thought and the politics of sustainable development." Futures 41, no. 4 (2009): 210-219.
🔹اتوپیانیست؛ محمد نصراوی
⭕ اتوپیا، امید، آگاهی ...
🆔 /channel/Utopianist_Nasravi
🌐 http://nasravi.com/
📚معرفی کتاب:
🔺 «ملخ: بازی، زندگی و آرمانشهر»
The Grasshopper: Games, Life and Utopia
🔸 برنارد سوییتس در کتاب «ملخ: بازی، زندگی و آرمانشهر» به بررسی فلسفی بازی‌ها، تعاریف آنها و اهمیتشان در زندگی انسان و مفهوم جامعه ایده‌آل می‌پردازد. سوییتس با چالش کشیدن و گسترش ایده‌های مربوط به بازی‌ها، با اظهارات فیلسوف قرن بیستم لودویگ ویتگنشتاین مبنی بر اینکه بازی‌ها به دلیل فقدان نخ‌های اشتراکی مشترک، غیرقابل تعریف هستند، مخالفت می‌کند. سوییتس استدلال می‌کند که بازی کردن تلاش داوطلبانه برای غلبه بر موانع غیرضروری است. این دیدگاه نه تنها تلاش می‌کند تعریف معناداری از بازی‌ها ارائه دهد، بلکه معتقد است که عمل بازی کردن برای آرمان انسانی وجود، مرکزی است و پیشنهاد می‌کند که بازی‌ها جایگاه محوری در هر تصویری از آرمانشهر دارند. این کتاب به خاطر بررسی شوخ‌طبعانه اما با بصیرت این موضوعات و جلب توجه خوانندگان از طریق ترکیبی از استدلال فلسفی، گفتگوها، استعاره‌ها و تمایزات تحلیلی شناخته شده است. این اثر محتوای اصلی را با مقدمه جدید توماس هورکا و مطالب اضافی از سوییتس منتشر می‌کند که در آن او بیشتر درباره ایده‌های ارائه شده در انتشار اصلی بحث می‌کند و به انتقادات پاسخ می‌دهد. این موضوع «ملخ» را نه تنها یک متن فلسفی، بلکه انعکاسی بر ماهیت تکراری گفتگوی فلسفی و ارزش بازی‌ها در درک و ارتقای زندگی انسانی می‌سازد. «ملخ» به خاطر مبانی فلسفی عمیق خود که با حس واقعی طنز ارائه می‌شود، ستوده شده است. این کتاب از نظر فلسفی معنادار دانسته می‌شود، زیرا تعریف محتملی از بازی‌ها ارائه می‌دهد و در عین حال سوالات عمیق و چالش‌برانگیزی در مورد معنای زندگی مطرح می‌کند، همه این‌ها در قالبی که هم در دسترس و هم جذاب است.
🔹 اتوپیانیست؛ محمد نصراوی
⭕ اتوپیا، امید، آگاهی ...
🆔/channel/Utopianist_Nasravi
🌐 http://nasravi.com/
🔻اتوپیا و ایده انقلاب اسلامی در ایران
امروزه، گرچه از نظرگاه کسانی که به اسلام از بیرون می‌نگرنند، کیشی یکپارچه و همگن می‌نماید، اما به راستی، باوری سخت پراکنده است، که به شاخه‌های گوناگون از باورمندان به اسلام لیبرال و فمینیست تقسیم شده‌است. و این پراکندگی به جایی می‌رود که از یک سو، مسلمانان همجنس‌گرای زن و مرد به آیاتی از قرآن اشاره می‌کنند که اندیشه و باور آنان را پشتیبانی می‌کند. و از سوی دیگر، بنیادگراهای اسلامگرا به همان آیات در مسیر تایید باور خویش، استدلال می‌کنند. و در این میان نیز، باورمندان معتدل بسیاری هستند. گرچه اسلام‌گرها در میان خود اختلاف نظر دارند، همة آنان به دنبال بنا‌نهادن شریعت (قانون اسلامی) به عنوان پایه‌ای برای سامان دادن نظم اجتماعی، هستند، و می‌توان گفت اینان از اتوپیایی‌ترین مسلمانان امروز هستند. چشم‌انداز جمهوری اسلامی‌ای را که در ایران آیت الله خمینی (۱۹۰۰-۱۹۸۹) و در افغانستان طالبان ترسیم کردند، کاملا اتوپیایی است. و برخی از آثار خمینی، همچون کشف الاسرار (۱۹۴۴) و حکومت اسلامی (۱۹۷۱)، این رساله‌ها، توصیفی تفصیلی، از جامعة ایده‌آل اسلامی مورد نظر او ارائه می‌دهند. و همانا او به قدرتی دست‌یافت که بتواند باورهای خویش را عملی کند.
📚اتوپیانیسم(آرمانشهرباوری)
۴-مجموعه درآمدی کوتاه
۲-مجموعه امید و آرمانشهر
لایمن تاور سارجنت
ترجمه محمد نصراوی
مقدمه نویسنده بر ترجمه فارسی
🔹اتوپیانیست؛ محمد نصراوی
⭕ اتوپیا، امید، آگاهی ...
🆔 /channel/Utopianist_Nasravi
🌐 http://nasravi.com/
🔻پژوهشگر حوزه اتوپیا:
تقابل گفتمانی اتوپیای یهود و طوفان الاقصی
محمد نصراوی، پژوهشگر حوزه اتوپیا با اشاره به کتاب «اتوپیای یهودی؛ بازسازی جامعه ایده‌آل یهودی» بر تقابل گفتمانی اتوپیای یهود و طوفان الاقصی تاکید کرد.
🔻به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، محمد نصراوی، در نشستی با موضوع «واکاوی نشان ارسال / انتشار ه شناسانه اتوپیای یهودی» از سری نشست‌های همایش شناخت و تحلیل طوفان الاقصی، که به همت دفتر پاسداشت زبان فارسی حوزه هنری انقلاب اسلامی برگزار شد، ضمن بررسی آرمانشهر از نگاه یهودیان، زیارت اربعین را الهام‌بخش رویای انسان ایرانی برای رسیدن به صلح همه جانبه جهانی معرفی کرد.
https://www.ibna.ir/news/506091/تقابل-گفتمانی-اتوپیای-یهود-و-طوفان-الاقصی
🔹اتوپیانیست؛ محمد نصراوی
⭕️ اتوپیا، امید، آگاهی ...
🆔 /channel/Utopianist_Nasravi
🌐 http://nasravi.com/
⚽ فوتبال، اتوپیا، تغییر
🔸 در دو نظر می‌توان به فوتبال به عنوان پدیده‌ای اجتماعی و ارتباط آن با مفهوم اتوپیا و تخیل اجتماعی تغییر نگریست:
۱- فوتبال به مثابه مخدر اجتماعی:
🔻 فوتبال می‌تواند مانند مخدر عمل کند و جامعه را مدتی از سودای نارضایتی نسبت به نظم موجود دور نگه دارد. فوتبال به مثابه یک نظام اجتماعی و اقتصادی واقعیت‌هایی برای جامعه بر می‌سازد که در بستر زندگی اجتماعی تایید بر سازوکار ایدئولوژی نظم موجود قدرت و ثروت است. فوتبال به مثابه نوعی مناسک مدرن در حال بدیهی سازی حقایقی است که ایدئولوژی در حال بدیهی سازی آن است. در نتیجه فوتبال در حال تدوین و به قول گفتمان‌شناس‌ها مفصل بندی نظم موجود است.
۲- فوتبال به مثابه یک حقیقت اجتماعی برای تغییر:
🔻 در همین حال فوتبال می‌تواند ظرفیت تغییر به نوعی آگاهی برای تغییر وضعیت موجود باشد.این در صورتی است که فوتبال تبدیل به حرکتی شود که به سوی اتوپیای عینی که با واقعیت‌های جامعه مرتبط است، می‌رود. به بیان دیگر فوتبال می‌تواند به مثابه نظامی اجتماعی به منظور اختلال در نظم موجود عمل کند. شاید اینجا فوتبال به عنوان کنشی اتوپیایی در پی اختلال در حقایق بدیهی انگاشته شده در جامعه باشد. و فرآیندی آگاهانه نسبت به وضع و نظم موجود ایجاد کند.
پی‌نوشت:
🔗 فیلم پیوست درنگی بر این نوشته است
🔹اتوپیانیست؛ محمد نصراوی
⭕ اتوپیا، امید، آگاهی ...
🆔 /channel/Utopianist_Nasravi
🌐 http://nasravi.com/
بر این باورم داستان و روایت اصیل از دل متن مقدس، مناسک، آیین‌ها و ناخودآگاه جمعی سر بر می‌آورد. شناخت دین برای یک تغییر آگاهانه راهی است رفتنی ...
🔹اتوپیانیست؛ محمد نصراوی
⭕ اتوپیا، امید، آگاهی ...
🆔 /channel/Utopianist_Nasravi
🌐 http://nasravi.com/
🔹 پادکست The Very Short Introductions
🔻 کاری از انتشارات دانشگاه آکسفورد به معرفی موضوعات مختلف با زبان ساده می پردازد.
در قسمت ۷۵ این پادکست لایمن تاور سارجنت (Lyman Tower Sargent ) درباره اتوپیا صحبت می‌کند.
🔻لایمن تاور سارجنت استاد افتخاری علوم سیاسی در دانشگاه میسوری-سنت لوئیس است. او برجسته‌ترین کتابشناس در زمینه ادبیات اوتوپیایی است و جایزه پژوهشگر برجسته را از انجمن مطالعات اوتوپیایی دریافت کرده است.
🔸این پادکست با موضوع "اتوپیا"، به بررسی دیدگاه‌ها و کارهای لایمن تاور سارجنت، استاد افتخاری علوم سیاسی، می‌پردازد. سارجنت، که بیش از چهار دهه در دانشگاه میسوری-سنت لوئیس تدریس کرده، در این برنامه به تشریح تعریف خود از "اتوپیا" یا "رویای اجتماعی" می‌پردازد. او بر این باور است که اتوپیاها نه تنها به عنوان انتقاد از وضعیت موجود جامعه عمل می‌کنند، بلکه پیشنهاداتی برای بهبود ارائه می‌دهند. سارجنت همچنین به بررسی تاریخچه اتوپیا و تأثیر آن بر جامعه می‌پردازد و نقش آن در نظریه‌های سیاسی و ایدئولوژیک را بررسی می‌کند.
🔉 برای شنیدن این پادکست اینجا بیایید!
🔹اتوپیانیست؛ محمد نصراوی
⭕ اتوپیا، امید، آگاهی ...
🆔 /channel/Utopianist_Nasravi
🌐 http://nasravi.com/
📚توضیحی از نخستین فصل اتوپیا به مثابه روش بازسازی تخیلی جامعه:
Utopia as Method
The Imaginary Reconstitution of Society
"اتوپیا در فکر و فرهنگ: از رویا تا واقعیت"
3⃣1⃣ قسمت سیزدهم:
🔸 فراتر از اتوپیا: نقد بر نقدهای ضد اتوپیایی و بازاندیشی در تغییر اجتماعی
🔹 بسیاری از انتقادات نسبت به این موضع ضد اتوپیایی وجود دارد، از جمله انتقاداتی توسط جورج کیتب(George Kateb)، کیث تیلور(Keith Taylor) و باربارا گودوین (Barbara Goodwin)، راسل یعقوبی (Russell Jacoby) و لایمن تاور سارجنت (Lyman Tower Sargent). یعقوبی استدلال می‌کند که بخش زیادی، شاید بیشتر، خشونت‌های قرن بیستم، از جمله کشتارهای دسته‌جمعی جنگ 1914-1918، کمترین ارتباطی با ایده‌های اتوپیایی نداشته‌اند، بنابراین نسبت دادن خشونت به اتوپیا به هیچ وجه قابل قبول نیست. مسائل مربوط به اجبار، وحشت و خشونت البته واقعی هستند. مسئله این است که تا چه حدی این مشکلات قابل نسبت دادن به اتوپیانیست‌ها هستند. علاوه بر این،
قرار دادن توتالیتاریسم در کنار اتوپیا یک اقدام سیاسی است که قصد دارد هرگونه تلاش برای تغییر اجتماعی را غیرممکن سازد.
"بسیاری از اتوپیاهای واقعی هیچ تظاهری به کمال ندارند"، و اینکه "بسیاری از اتوپیاها از امکان تغییر استقبال می‌کنند"
📚 کتاب "راز کیبوتص: اصول اگالیتری در دنیای سرمایه‌داری" نوشته ران آبرامیتزکی، ناشر: انتشارات دانشگاه پرینستون. این کتاب به بررسی جامع جنبش کیبوتص در اسرائیل می‌پردازد. این کتاب نشان می‌دهد که چگونه این اجتماعات منحصر به فرد که بر اساس اصول سوسیالیستی و برابری‌خواهانه بنا شده‌اند، توانسته‌اند در دنیای سرمایه‌داری دوام بیاورند و شکوفا شوند. کتاب به بررسی دینامیک‌های اقتصادی و اجتماعی زندگی در کیبوتصها می‌پردازد و ارتباط آنها با اتوپیای یهودی را نشان می‌دهد. این اجتماعات به عنوان نمونه‌ای عینی از تلاش برای خلق یک جامعه اتوپیایی بر پایه ارزش‌های یهودی و سوسیالیستی معرفی می‌شوند.
🔹اتوپیانیست؛ محمد نصراوی
⭕ اتوپیا، امید، آگاهی ...
🆔 /channel/Utopianist_Nasravi
🌐 http://nasravi.com/
فردا دوشنبه ساعت ۱۴ تا ۱۵ درباره این کتاب در حوزه هنری خواهم گفت.
دوشنبه ۲ بهمن ۱۴۰۲
ساعت ۱۴ تا ۱۷:۳۰
موضوع: واکاوی نشانه‌شناسانهٔ اتوپیای یهود
در پاسخ این نوشته:
قصه یک تکنیک نیست، بلکه یک فرم ادبی است.
ما باید ابتدا ژانر اثر را بشناسیم و بعد بتوانیم آن را نقد کنیم. خود نویسنده بارها از کتاب به عنوان “رمان” یاد می‌کند و آن را در دسته رمان فانتزی قرار داده است.
این که از تکنیکهای غالب قصه استفاده کنیم و در عین حال رمان بنویسیم به خودی خود ایراد ادبی یا فنی ندارد؛ اتفاقا این نوع نوشتن بسیار به روز است. کما اینکه در ادبیات پست مدرن، از فرمهای بسیار قدیمی‌تر ادبی استفاده می‌شود اما ماهیّت ژانری اثر حفظ می‌شود.
ما نمیتوانیم قصه‌های کانتربری اثر جوفری چُوثر رو رمان بنامیم، همانطور که بوف کور قصه نیست!
هومان به وضوح از اصل قصه‌گویی و پردازش خط داستان با استفاده از تکنیکهای آن بهره می‌برد اما اثری که با آن سروکار داریم رمان است، نه قصه.
به طبع آن -حتی اگر خود نویسنده هم اظهار نکند که ژانر اثر چیست- ما اثر را باید به عنوان یک رمان ببینیم و از آن پرداخت عناصر داستان را توقع داشته باشیم.
کمال عبدی
🔸اتوپیاهای فمینیستی
قسمت نخست
🖋نویسنده مهمان: روح الله طالبی توتی
معرفی:
روح الله طالبی توتی هستم. مقطع کارشناسی و کارشناسی ارشد رو در دانشکده‌ی الهیات دانشگاه تهران، فقه و مبانی حقوق اسلامی خوندم. به مطالعات ادیان ابراهیمی و کتب مقدس گریزی زدم و چندسالی هست به طور تخصصی در حیطه‌ی جنسیت و زنان می‌خونم، پژوهش می‌کنم و البته، می‌نویسم.
🔶 وَرای مادری: آرمانشهر فمینیستی در «زن در لبه‌ی زمان»
🔻نخستین تاملات فمینیستی که از درون اندیشه‌های لیبرالی سر بر آورده بودند، باور داشتند فرودستی زنان به دلیل «نابرابری»هایی است که جامعه، فرهنگ و قانون بر آنان روا داشته و اگر زنان نیز چون مردان «امکان دست‌یابی به فرصت‌های برابر» را داشته باشند، تبعیض میان دو جنس نیز خود به خود رفع می‌شود؛ چون زنان و مردان، فارغ از اندک تفاوت‌های زیستی، برابراَند و باید امکان تحقق این برابری را داشته باشند.
🔻پس از آن که موج نخست فمینیسم در رهایی زنان از فرودستی کام‌یاب نبود، گروهی دیگر از اندیشمندان، علل ستم‌دیدگی زنان را نه در جامعه که در خود زنان یافتند. شولامیت فایرستون در دیالکتیک جنس (١٩٧٠) پرسشی محوری مطرح کرد: اگر زنان در طول تاریخ و حتی زمانی که امکان دست‌یابی به فرصت‌های برابر با مردان در اختیارشان است، فرودست هستند، پس شاید مشکل از دیگران نیست، بلکه از خودشان است!
🔻اما زن بودن چه ویژگی‌هایی دارد که ممکن است منجر به فرودستی زنان شود؟ فایرستون چنین تحلیل می‌کند که در یک جامعه‌ی مردسالار، مردان این افسانه را ساخته‌اند که زنان چون می‌توانند بزایند پس باید بزایند و زنان نیز مجاب شده‌اند با تن دادن به بیولوژی خود، در سطح نقش‌های مرتبط با توانایی‌های زیستی جنس مونث باقی بمانند.
🔻مادری در یک جامعه‌ی مردسالار یعنی درگیر شدن زنان در روابط تولید مثل، بارداری و زایمان با آن همه مشقت و آلام، دو سالِ تمام شیردادن به یک نوزاد و چندین سال اختصاص زمان و فرصت و توانایی برای بزرگ کردن او که حقیقتاً جان‌فرساست و زنان نباید انتظار داشته باشند با این همه محدودیت، به آزادی و برابری دست یابند.
🔻از نگاه فایرستون، آرمان برابری جنسی محقق نمی‌شود مگر آن‌که زنان خود را از این محدودیت‌های زیستی و در رأس آن، مادریِ طبیعی برهانند. رشد ابزارهای جلوگیری از بارداری و آزادی سقط جنین، این امکان را به فایرستون و هم‌نظرانش می‌داد تا درباره‌ی جهانی عاری از افسانه‌ی مادری تخیل کنند. با این حال، تصور ملموسی از این وضعیت وجود نداشت و بسیاری این رویا را بسیار آرمانی می‌دانستند.
🔻کمی بعد، مارج پیرسی در رُمان «زن در لبه‌ی زمان» (١٩٧۶) تصویر روشنی از تحقق آرمان‌شهری وَرای مادری ترسیم کرد. این کتاب، روایت سرگذشت زنی به نام کانی راموس است که در دادگاه، حضانت کودکش را به دلیل عدم ثبات روانی از دست داده است. کانی در مسیر درمان، تحت آزمایشهای مغزی قرار می‌گیرد و به شهری در آینده به نام ماتاپوی‌ست هدایت می‌شود. شهری که در آن بارداری دیگر امری زنانه نیست و تولید مثل در کپسول‌هایی مشابه هم به نام «بچه‌ساز» انجام می‌گیرد. هیچ کودکی متعلق به یک پدر و مادر نیست و هر کودک، توسط سه «مادر» که لزوما زن نیستند، بزرگ می‌شود. کانی در مواجهه با این جهان دچار شگفتی می‌شود چراکه نمی‌تواند درک کند چرا زنان حاضر شده‌اند لذت «مادری» برای کودکی که ماه‌ها در بدن‌شان پرورشش داده‌اند را از خود دریغ کنند. در طول داستان او به این آگاهی می‌رسد که برابری جنسیتی که در ماتاپوی‌ست تحقق یافته، به این دلیل است که دیگر هیچ زنی به دلیل بیولوژی خود تحت ستم نیست و مردان نیز در مادری کردن سهیم‌اَند. پس دیگر تفاوتی اساسی در میان نیست که توجیهی برای فرودستی زنان باشد. به بیان پیرسی، «انقلاب زنان بدون رهایی از طبیعت ممکن نبود... ما از تنها قدرتی که داشتیم دست کشیدیم، به بهای اینکه دیگر هیچ‌کس قدرتی نداشته باشد!»
ادامه دارد ...
🔹اتوپیانیست؛ محمد نصراوی
⭕ اتوپیا، امید، آگاهی ...
🆔 /channel/Utopianist_Nasravi
🌐 http://nasravi.com/
معرفی مقاله: مفهوم اتوپیا
فاطیما ویرا
The concept of utopia
Fátima Vieira
🔻 این متن به بررسی مفهوم "اتوپیا" و تاریخچه آن می‌پردازد. ابتدا با تعریف واژه "اتوپیا" آغاز شده و سپس به تحلیل تاریخی و تکامل مفهومی آن می‌پردازد. این اثر به بررسی چگونگی پیدایش این واژه توسط توماس مور و تغییرات معانی آن در طول زمان می‌پردازد. همچنین، به انواع نئولوژیسم‌های مرتبط با "اتوپیا" و تأثیرات آن بر ادبیات و تفکر اجتماعی اشاره دارد. نقش "اتوپیا" در ادبیات و چگونگی استفاده از آن به عنوان ابزاری برای نقد و ارائه تصویری از جوامع بهتر مورد بررسی قرار گرفته است. در نهایت، این متن به بررسی دیدگاه‌های مختلف در مورد "اتوپیا" و "دیستوپیا" پرداخته و به تحلیل تأثیرات فکری و فلسفی آنها بر جامعه می‌پردازد.
Vieira, F. (2010). The concept of utopia. The Cambridge companion to utopian literature, 3-27.
🔹اتوپیانیست؛ محمد نصراوی
⭕ اتوپیا، امید، آگاهی ...
🆔 /channel/Utopianist_Nasravi
🌐 http://nasravi.com/
تکه کتاب
"تمامیت‌خواهی صرفاً جهنم نیست، بلکه همه‌ی رویای بهشت است – همان رویای کهنه‌ی دنیایی که همگان در هماهنگی کامل زندگی می‌کنند، متحد به اراده و ایمان مشترک، بدون هیچ رازی از یکدیگر. آندره برتون نیز زمانی که از خانه‌ی شیشه‌ای که آرزوی زندگی در آن را داشت صحبت می‌کرد، رویای چنین بهشتی را در سر می‌پروراند. اگر تمامیت‌خواهی از این کهن‌الگوها، که در اعماق وجود همه‌ی ما و ریشه در همه‌ی ادیان دارند، بهره نمی‌برد، هرگز نمی‌توانست به ویژه در مراحل اولیه‌ی وجودش، افراد زیادی را به خود جلب کند. با این حال، به محض این که رویای بهشت شروع به تبدیل شدن به واقعیت می‌کند، این و آنجا افرادی سر بر می‌آورند که در مسیر آن ایستادگی می‌کنند، و بنابراین، حاکمان بهشت می‌بایست در کنار عدن، گولاگ [اردوگاه کار اجباری] کوچکی بنا کنند. با گذشت زمان، این گولاگ بزرگ‌تر و کامل‌تر می‌شود، در حالی که بهشتِ مجاور کوچک‌تر و فقیرتر."
نویسنده: میلان کوندرا
منبع: کتاب "کتاب خنده و فراموشی"
🔹اتوپیانیست؛ محمد نصراوی
⭕ اتوپیا، امید، آگاهی ...
🆔 /channel/Utopianist_Nasravi
🌐 http://nasravi.com/
"اتوپیا فرآیندی برای ساختن دنیایی بهتر است، نامی برای یک مسیرِ ممکن در تاریخ، فرآیندی پویا، پرآشوب و طاقت‌فرسا، بدون نقطه پایانی. مبارزه‌ای ابدی."
نویسنده: کیم استنلی رابینسون
منبع: کتاب "لبه اقیانوس آرام" (Pacific Edge)
🔹اتوپیانیست؛ محمد نصراوی
⭕ اتوپیا، امید، آگاهی ...
🆔 /channel/Utopianist_Nasravi
🌐 http://nasravi.com/
📚معرفی کتاب:
🔺 «ملخ: بازی، زندگی و آرمانشهر»
The Grasshopper: Games, Life and Utopia
🔸 برنارد سوییتس در کتاب «ملخ: بازی، زندگی و آرمانشهر» به بررسی فلسفی بازی‌ها، تعاریف آنها و اهمیتشان در زندگی انسان و مفهوم جامعه ایده‌آل می‌پردازد. سوییتس با چالش کشیدن و گسترش ایده‌های مربوط به بازی‌ها، با اظهارات فیلسوف قرن بیستم لودویگ ویتگنشتاین مبنی بر اینکه بازی‌ها به دلیل فقدان نخ‌های اشتراکی مشترک، غیرقابل تعریف هستند، مخالفت می‌کند. سوییتس استدلال می‌کند که بازی کردن تلاش داوطلبانه برای غلبه بر موانع غیرضروری است. این دیدگاه نه تنها تلاش می‌کند تعریف معناداری از بازی‌ها ارائه دهد، بلکه معتقد است که عمل بازی کردن برای آرمان انسانی وجود، مرکزی است و پیشنهاد می‌کند که بازی‌ها جایگاه محوری در هر تصویری از آرمانشهر دارند. این کتاب به خاطر بررسی شوخ‌طبعانه اما با بصیرت این موضوعات و جلب توجه خوانندگان از طریق ترکیبی از استدلال فلسفی، گفتگوها، استعاره‌ها و تمایزات تحلیلی شناخته شده است. این اثر محتوای اصلی را با مقدمه جدید توماس هورکا و مطالب اضافی از سوییتس منتشر می‌کند که در آن او بیشتر درباره ایده‌های ارائه شده در انتشار اصلی بحث می‌کند و به انتقادات پاسخ می‌دهد. این موضوع «ملخ» را نه تنها یک متن فلسفی، بلکه انعکاسی بر ماهیت تکراری گفتگوی فلسفی و ارزش بازی‌ها در درک و ارتقای زندگی انسانی می‌سازد. «ملخ» به خاطر مبانی فلسفی عمیق خود که با حس واقعی طنز ارائه می‌شود، ستوده شده است. این کتاب از نظر فلسفی معنادار دانسته می‌شود، زیرا تعریف محتملی از بازی‌ها ارائه می‌دهد و در عین حال سوالات عمیق و چالش‌برانگیزی در مورد معنای زندگی مطرح می‌کند، همه این‌ها در قالبی که هم در دسترس و هم جذاب است.
🔹 اتوپیانیست؛ محمد نصراوی
⭕️ اتوپیا، امید، آگاهی ...
🆔/channel/Utopianist_Nasravi
🌐 http://nasravi.com/
ادبیات #دیستوپیایی
🔻 اما زندگی سایر حیوانات تا آنجا که یادشان بود همان بود که همیشه بود. معمولا گرسنه بودند روی مشتی کاه می خوابیدند، از استخر آب می نوشیدند، در مزرعه کار می کردند، در زمستان ازسرما و درتابستان از مگس در رنج بودند. آنهاکه پیرتر بودندگاه سعی میکردند به خاطر بیاورند که روزهای اول بعد از انقلاب، زمانی که جونزتازه اخراج شده بود اوضاع از امروز بهتر بود یانه. ولی چیزی به خاطرشان نمی آمد و معیاری نداشتند که زندگی کنونی خودرا با آن قیاس کنند.
📖قلعه حیوانات
جورج اُرول
(فصل دهم )
🔹اتوپیانیست؛ محمد نصراوی
⭕ اتوپیا، امید، آگاهی ...
🆔 /channel/Utopianist_Nasravi
🌐 http://nasravi.com/
📃 معرفی مقاله:
Islamic Utopian Romanticism and the Foreign PolicyCulture of Iran
🔻 این مقاله به بررسی چگونگی تحول واقعیت انقلابی ایران در دهه ۱۹۷۰ به هویت جدیدی برای دولت ایران و تأثیر آن بر رویکردهای اصلی سیاست خارجی جمهوری اسلامی می‌پردازد. نویسنده استدلال می‌کند که ایران به دلیل یک روایت «اتوپیایی-رومانتیک» که فرهنگ سیاست خارجی ایران را تشکیل می‌دهد، به چالش کشیدن نظام بین‌المللی و به ویژه قدرت برتر آن یعنی ایالات متحده را ادامه می‌دهد. مقاله به دو بخش تقسیم شده است: یک بخش نظری-انتزاعی و بخش دیگر توصیفی-تجربی که نشان می‌دهد چگونه ایدئولوژی‌ها، هنجارها، هویت‌ها، نهادها و دیگر عناصر فرهنگی سیستمیک به عنوان پدیده‌ای سیستمیک در تعیین سیاست‌های کلان خارجی ایران نقش دارند.
Adib-Moghaddam, Arshin. "Islamic utopian romanticism and the foreign policy culture of Iran." Critique: Critical Middle Eastern Studies 14, no. 3 (2005): 265-292.
🔹اتوپیانیست؛ محمد نصراوی
⭕ اتوپیا، امید، آگاهی ...
🆔 /channel/Utopianist_Nasravi
🌐 http://nasravi.com/
📚توضیحی از نخستین فصل اتوپیا به مثابه روش بازسازی تخیلی جامعه:
Utopia as Method
The Imaginary Reconstitution of Society
"یوتوپیا در فکر و فرهنگ: از رویا تا واقعیت"
14 قسمت چهاردهم:
🔻 یکی از نمایندگان تاثیرگذار این نوع ضد آرمان‌شهری، جان گری (John Gray) است. کتاب او در سال 2007 به نام "مراسم سیاه: دین آخرالزمانی و مرگ آرمانشهر" (Black Mass: Apocalyptic Religion and the Death of Utopia) دو استدلال اصلی دارد. یکی اینکه باید پروژه نئوکانزرواتیسم (neo-conservatism) در ایالات متحده، و به‌ویژه سیاست خارجی آن در خاورمیانه، را به‌عنوان یک پروژه آرمان‌شهری درک کرد. گری می‌گوید لحن‌های آرمان‌شهری از چپ به راست منتقل شده‌اند. درست است که سیاست‌های راست‌گرا بیش از حد نادر به‌عنوان آرمان‌شهری شناسایی می‌شوند. جنگ طبقاتی تاچر (Thatcher’s class war) از بالا می‌تواند به این شکل فهمیده شود. همچنین پاسخ گسترش‌طلبانه و تلافی‌جویانه ایالات متحده به حملات 11 سپتامبر. حملاتی که ابتدا به افغانستان و سپس به عراق صورت گرفت - در عملیاتی به نام "آزادی پایدار" (Enduring Freedom) - به وضوح یک ایده از جامعه خوب و همچنین قصد برای تحمیل آن را نشان می‌دهد. با این حال، برای گری، آنچه راست آمریکایی را به‌عنوان آرمان‌شهری تعریف می‌کند، قصد آن برای رهایی جهان از شر، باور به امکان آن و استفاده از خشونت برای این هدف است. اما برای گری، منشاء این طرز فکر در چپ قرار دارد، در دخالت گذرا و جوانی ایدئولوژیست‌های اولیه نئوکانزرواتیو با تروتسکیسم (Trotskyism). در نهایت، پس، خشونت سیاست خارجی آمریکا به اندیشه‌های تروتسکی (Trotsky) نسبت داده می‌شود، که "خشونت را شرط پیشرفت" می‌دانست و بر این باور بود که "انقلاب باید جهانی باشد".
توضیح:
🔹نئوکانزرواتیسم و خاورمیانه:
نئوکانزرواتیسم در آمریکا، به ویژه در دوران ریاست جمهوری جورج دبلیو بوش، نمونه بارزی از آرمان‌شهرگرایی در سیاست خارجی است. این جنبش با هدف اشاعه دموکراسی و ارزش‌های غربی، دست به حمله به افغانستان (۲۰۰۱) و عراق (۲۰۰۳) زد، با این باور که می‌توان جامعه‌ای بهتر و عاری از تروریسم و دیکتاتوری ایجاد کرد. این دخالت‌ها به عنوان "آزادی پایدار" نامیده شدند اما نتایج مختلفی به همراه داشتند که اغلب از اهداف اولیه خود دور بودند.
🔹تروتسکیسم و انقلاب جهانی:
ایده‌های تروتسکی در مورد "انقلاب جهانی" و استفاده از خشونت به عنوان "شرط پیشرفت" می‌توانند با تلاش‌های اخیر برخی جنبش‌های سیاسی و اجتماعی برای تغییر جهانی مقایسه شوند. به عنوان مثال، جنبش‌هایی که برای مبارزه با تغییرات اقلیمی یا عدالت اجتماعی فراگیر فعالیت می‌کنند، گاهی از روش‌های مستقیم و پرخاشگرانه استفاده می‌کنند، با این باور که تغییرات بزرگ نیازمند اقدامات جدی هستند.
🔹جنگ طبقاتی از بالا:
نظریه جنگ طبقاتی مارگارت تاچر در بریتانیا، که با کاهش قدرت اتحادیه‌های کارگری و خصوصی‌سازی گسترده صنایع دولتی همراه بود، نمونه‌ای از تلاش برای تغییر ساختار جامعه با اهداف آرمان‌شهری است که از دیدگاه بالا (حکومت) اجرا شد. این تغییرات با هدف ایجاد یک جامعه آزادتر و مبتنی بر بازار انجام شدند، اما انتقاداتی نیز به همراه داشتند مبنی بر افزایش نابرابری و تضعیف حقوق کارگری.
🔸نتیجه‌گیری:
این مثال‌ها نشان می‌دهند که آرمان‌شهرگرایی در سیاست نه تنها به چپ یا راست محدود نمی‌شود، بلکه می‌تواند در اشکال مختلف و از طریق اقدامات متفاوتی بروز پیدا کند. از دخالت‌های نظامی گرفته تا تغییرات اقتصادی و اجتماعی عمیق، همگی می‌توانند با هدف ایجاد جهان بهتری انجام شوند، اما پیامدها و نتایج آنها بسیار متفاوت و گاهی ناخواسته است.
📚 منابع:
J.Gray(2007)BlackMass:ApocalypticReligionandtheDeathofUtopia(London:
Allen Lane) p. 123.
R. Levitas (2005) ‘After the Fall: Reflections on Culture, Freedom and Utopia after 11 September’, in Anglo-Saxonica: Revista do centro de Estudos Anglisticos da Universidade de Lisboa, Serie II, 23: 299–317. See also R. Levitas (2007), ‘Looking for the Blue: The Necessity of Utopia’, Journal of Political Ideologies,
12(3): 289–306.
🔹اتوپیانیست؛ محمد نصراوی
⭕ اتوپیا، امید، آگاهی ...
🆔 /channel/Utopianist_Nasravi
🌐 http://nasravi.com/
استیون تی. ازما
ترجمه‌ی محمدرضا ابوالقاسمی
هدف این کتاب تبیین ریشه‌های عمیق عاطفی اعتقادات در کنار جنبه‌های عقلانی و اخلاقی و الاهیاتی آن‌هاست. نویسنده در فصل نخست و بر اساس علم عصب‌شناسی ماهیت شناختی باورهای دینی و دلایل پیدایش آنها را تحلیل می‌کند. در فصل دوم می‌بینیم که ادیان با عرضه‌ی مراسم و مناسک و مفاهیم آیینی چگونه از دشواری زیستن در جهانی آکنده از رنج و رذیلت می‌کاهند. زندگی گروهی انسان‌ها همواره در معرض تهدید برخی افراد لذت‌جوی بی‌اعتنا به قواعد زندگی جمعی است. فصل سوم شرحی است بر اینکه ادیان با خلق موانعی کارا در برابر این انحراف چگونه زندگی انسان را بسامان می‌کنند و آرامش فردی و جمعی را از طریق توصیه‌های مشفقانه به بردباری و بخشایش به جوامع انسانی بازمی‌گردانند. نویسنده با تحلیل تأثیر شیوه‌های متنوع مناجات و مراقبه نشان می‌دهد که ادیان تاب‌آوری انسان‌ها در برابر مصائب زندگی را تقویت می‌کنند و به مناسبت اعیاد مختلف شادی و شعف را برای دینداران به ارمغان می‌آورند. واپسین فصل کتاب به تحلیل ریشه‌های انطباقی خشم و خشونت دینی می‌پردازد...
/channel/neypub
🔹اتوپیانیست؛ محمد نصراوی
⭕️ اتوپیا، امید، آگاهی ...
🆔 /channel/Utopianist_Nasravi
🌐 http://nasravi.com/
🔻دیستوپیا: فانتزی یا ادبیات رئالیستی؟
نویسنده مهمان: کمال عبدی
قسمت دوم:
🔻به نظر می‌آید که نویسندگان و سازندگان فیلم خیلی علاقه دارند سناریوهایی را تصور کنند که در آن بشریت دیگر به شکلی که ما آن را می‌شناسیم وجود ندارد. این تصویر دیستوپیایی به عبارتی من را یاد دکمه «ریسِت» می اندازد: تصور یک جامعه جدید بر پایه‌ی اصول متفاوت. اما ادبیات جهان به صورت کلی از توصیف آنچه بیشترین رنجها را برای ما به ارمغان آورده است، شکل گرفته است. ایلیاد هومر را در نظر بگیرید: چیزی نیست به جز گزارش یک نبرد، که البته به زیبایی تمام نوشته شده است. ادبیات از خون و خاکستر متولد می‌شود و همیشه سؤالی که مطرح می‌کند این است: کدام زنده می‌ماند و کدام شکست می‌خورد؟ چگونه می‌توان موانع را پشت سر گذاشت، زنده ماند و بازهم انسان بود؟ این چیزی است که همه می‌خواهند بخوانند و خود یک تصویر دیستوپیایی است.
🔻من احتمالا پیش گوی خوبی نیستم، اما می‌توانم تصور کنم که در سال‌های آینده، شاهد انتشار بیشتری از داستانهای دیستوپیایی، مرتبط به فناوری اطلاعات و زندگی خانگی خواهیم بود. در فضای میان چهار دیواری خود، ما باید بحران بزرگی را با تکنولوژی و با هویت خود تجربه کنیم. در داستانهای علمی‌تخیلی (هنوز هم با ترجمه Fiction به «تخیلی» مشکل دارم! داستانی هست که تخیلی نباشد؟)، مفهومی به نام «کشتی نسلها» وجود دارد: یک کشتی (یا فضاپیما) که در آن بسیاری از نسلها باید زندگی خود را به ترتیب در یک فضای محدود و در یک قرنطینه بی‌پایان سپری کنند. می‌توانم تصور کنم که اینگونه سناریوها اکنون به طور بیشتری در ادبیات دیستوپیایی و فیلمها ظاهر خواهند شد. در اغلب موارد، چنین فضای بسته‌ای برای جامعه، نشانه‌ای از افول و وخامت حال است؛ زیرا انزوا منجر به فساد رفتار انسانی می‌شود.
من به ندرت داستان‌هایی از قرنطینه شدن را می‌شناسم که پایان خوبی داشته‌اند. ایده قرنطینه ابدی می تواند زشت ترین چهره انسان را نشان دهد.
🔹اتوپیانیست؛ محمد نصراوی
⭕ اتوپیا، امید، آگاهی ...
🆔 /channel/Utopianist_Nasravi
🌐 http://nasravi.com/
🔻دیستوپیا: فانتزی یا ادبیات رئالیستی؟
نویسنده مهمان: کمال عبدی
🔘 معرفی نویسنده:
کمال عبدی، ۳۱ ساله، متولد توابع دیواندره، در دانشگاه کردستان کارشناسی ادبیات انگلیسی تحصیل کرد و در تهران به تئاتر صحنه‌ای و سایر هنرهای اجرایی مشغول شد. سال ۲۰۲۲ او به آلمان مهاجرت کرد و در ایالت باواریا مشغول به تحصیل در حوزه ادبیات مدرن و پسامدرن شد. او اکنون محقق حوزه روایتهای آخرالزمانی و همچنین تاثیر آنتروپوسن در ادبیات پسامدرن آمریکا و انگلیس در دانشگاه بایرویت است.
🔹هیچ ژانر دیگری در ادبیات امروز به اندازه رمان‌های دیستوپیایی مهم و مربوط نیست. دلیل اصلی هم دو موضوعی‌ست که همه دیستوپیاها با هم اشتراک دارند: آنها در آینده اتفاق میافتند و پایان تلخی دارند. از نظر من، در حال حاضر، واقعیت جهان از دیستوپیا پیشی گرفته است، اگرچه امیدوارم با نتیجه‌ای بهتر از بیشتر فیلم‌های فاجعه‌ای مرتبط با بیماری‌ها به پایان برسد.
دیستوپیا بدون اوتوپیا بی‌معنی است. نخستین نفری که این واژه را معرفی کرد، جان استوارت میل بود که در یک سخنرانی پارلمانی در سال ۱۸۶۸ از آن استفاده کرد. او از آن به عنوان متضاد یوتوپیای توماس مور استفاده کرد، همان جزیره خیالی که گفته می‌شود همه چیز در آن به نحو احسن پیش می‌رود. با این حال متضاد لفظی دیستوپیا، ایوتوپیا (eutopia) است؛ چرا که U-topia یا U-Topos (او-توپوس) لفظاً یعنی «لامکان». بنابراین به یک مکان اشاره می‌کند که (هنوز) وجود ندارد.
🔹با این حال، چیزی که توجه من را بیشتر جلب می‌کند این است که از ابتدا دیستوپیا همواره با ایده‌ای از یک فضای منفی همراه بوده است و قبل از جان استوارت میل، دیستوپیا به عنوان مفهوم وجود نداشت. او اولین کسی بود که با به کار بردن دیستوپیا، به صورت معکوس و طنزآمیز یوتوپیا را به چالش کشید، زیرا در زمان او بود که اولین طرح‌های اجتماعی یوتوپیایی ظاهر شدند.
من تصورات پایان جهان بر پایه مذهب را با دیستوپیا یکی نمی‌دانم . درست است که اندیشیدن دیستوپیایی قدمت بالایی دارد و حتی یک امر ثابت انسان شناختی است چرا که در هر دینی تفکیک قوی بین خوب و بد وجود دارد. اما دیستوپیاها، به معنای درست، پدیده‌ای مدرن‌تر هستند که همیشه با اوتوپیا‌های اجتماعی و تحلیل سیاسی زمان حال همراه‌اند. به طور نسبی و شاید کمی افراطی می‌توان ادعا کرد که دیستوپیا فرزند و نتیجه عصر روشنگری در اروپاست: اکنون، بشریت مسئول است؛ خدایی وجود ندارد، ما خودمان نظم یا نامنظمی ایجاد می‌کنیم. ما نابود کنندگان خودمان هستیم.
🔹دیستوپیاها آزمایشهای ذهنی بر اساس ارتباط اندیشه‌ی پسا-روشنگری اند و در عین حال هم برداشتی علمی از جهان اطراف اند. آنها با هدف روشنگری، ما را بیدار می‌کنند و نشان می‌دهند: «اگر ما، بشریت، به همین شکل ادامه دهیم، این یا آن ممکن است رخ دهد». برای تشکیل صحنه‌های دیستوپیایی، معمولا دیکتاتوریها و کنترل حکومتی موضوع مورد علاقه‌ی بسیاری از نویسندگان است، اما طاعون و پاندمی، فاجعه‌های طبیعی، جنگ‌های هسته‌ای و غیره هم مستعد پارآدمانشهرهای بزرگی هستند. این موقعیتهای مختلف روایی، در زیرژانرهای مختلفی ظاهر می‌شوند، مانند دیستوپیا‌های جنسیتی، که اغلب بر اساس سناریوهای باروری طراحی می‌شوند. در اینجا، ما با این ایده دراماتیک مواجه هستیم که زاد و ولد کاهش یافته است و جامعه به تدریج فروپاشیده است، همانطور که در کتاب داستان ندیمه مارگارت اتوود (۱۹۸۵) یا فرزندان آدم پی. دی. جیمز (۱۹۹۲) اتفاق می‌افتد. جالب است بدانید که رمان جیمز در سال ۲۰۲۱ در انگلستان رخ می‌دهد.
◀ ادامه دارد ...
🔹اتوپیانیست؛ محمد نصراوی
⭕ اتوپیا، امید، آگاهی ...
🆔 /channel/Utopianist_Nasravi
🌐 http://nasravi.com/
📚توضیحی از نخستین فصل اتوپیا به مثابه روش بازسازی تخیلی جامعه:
Utopia as Method
The Imaginary Reconstitution of Society
"یوتوپیا در فکر و فرهنگ: از رویا تا واقعیت"
2⃣1⃣ قسمت دوازدهم:
🔸در برابر اتوپیا:
در دنیای معاصر، اتوپیا به عنوان آرزویی برای ساخت جهانی بهتر شناخته می‌شود، اما این مفهوم همواره با انتقاداتی جدی روبرو بوده است. این یادداشت به بررسی دیدگاه‌های ضد اوتوپیایی می‌پردازد که در طول تاریخ، به‌ویژه در دوران پس از جنگ جهانی دوم و جنگ سرد، شکل گرفته‌اند.
🔹 دیدگاه فردریش فون هایک (Friedrich von Hayek) (1944): هایک در کتاب "راه به بردگی" (The Road to Serfdom) استدلال کرد که هرگونه دخالت دولت به طور ناگزیر به سمت دیکتاتوری پیش می‌رود. به بیان دیگر، تلاش برای ایجاد یک جامعه ایده‌آل و کامل از طریق دولت می‌تواند به سرکوب و توتالیتاریسم منجر شود.
🔹 نقدهای کارل پوپر (Karl Popper) (1945): پوپر در "جامعه باز و دشمنانش" (The Open Society and Its Enemies) و سخنرانی‌هایش درباره "اتوپیا و خشونت" (Utopia and Violence)، اتوپیا را به عنوان مفهومی خطرناک توصیف کرد که می‌تواند به خشونت و سرکوب منجر شود. او معتقد بود که اتوپیاها اغلب اوقات، برای رسیدن به اهداف خود، به زور و اجبار متوسل می‌شوند.
🔹 تفسیر هانا آرنت (Hannah Arendt) و جیکوب تالمون (Jacob Talmon) (دهه 1950): آنها مفهوم توتالیتاریسم را توسعه دادند و بر این باور بودند که اتوپیانیسم می‌تواند به اجبار و سرکوب منجر شود. آرنت بر این نکته تأکید داشت که توتالیتاریسم با هدف تغییر طبیعت انسانی و ایجاد وحشت مطلق شکل می‌گیرد.
🔹 دیدگاه‌های مدرن‌تر (رالف دارندورف (Ralf Dahrendorf)، جودیت شکلار (Judith Shklar)، لشک کولاکوفسکی (Leszek Kolakowski)): این اندیشمندان بر این باورند که اتوپیا یک جامعه ثابت، کامل و هماهنگ را تصور می‌کند که با پیچیدگی‌های جهان واقعی در تضاد است.
🔻مثال‌هایی در این باب:
شوروی سابق: تلاش برای ایجاد جامعه کمونیستی ایده‌آل که به سرکوب و توتالیتاریسم منجر شد.
نازیسم: پروژه اوتوپیایی هیتلر برای ایجاد یک "رایش هزار ساله" که به فاجعه و خشونت فراوان منجر شد.
جنبش‌های اصلاح‌طلبی مدرن: تلاش برای ایجاد تغییرات اجتماعی از طریق قوانین و سیاست‌های دولتی که گاهی اوقات به مقاومت‌ها و تنش‌های اجتماعی منجر می‌شود.
❇ این بررسی نشان می‌دهد که در حالی که اوتوپیا می‌تواند به عنوان یک آرمان برای بهبود جهان تلقی شود، اما تلاش‌ها برای تحقق کامل آن می‌تواند به پیامدهای ناخواسته و حتی خطرناک منجر شود. درک اینکه چگونه این ایده‌ها در گذشته عمل کرده‌اند، می‌تواند به ما کمک کند تا رویکردهای متعادل‌تر و واقع‌بینانه‌تری به اوتوپیا داشته باشیم.
⭕ شما چه مثال‌های دیگری می‌شناسید؟ اتوپیاهایی که به حکومت ترس و وحشت تبدیل شده‌اند ؟ ...
🔹اتوپیانیست؛ محمد نصراوی
⭕ اتوپیا، امید، آگاهی ...
🆔 /channel/Utopianist_Nasravi
🌐 http://nasravi.com/
/channel/Utopianist_Nasravi/469
🔹 فایل صوتی نشست امروز به پیوست تقدیم می‌شود.
در این نشست رویای اجتماعی یهودی را کالبد شکافی کردیم و نظام نشانه شناختی این رویا را تشریح کردیم. به باور من یکی از پایه‌های اصلی تشکیل این رویا #کیبوتصها هستند ساختارهای اجتماعی‌ای که شیوه متفاوتی از زیستن را فراهم می‌کند. چیزی که رویای انسان ایرانی فاقد آن است. برای همین شاید، رویایی برای خودش متصور نیست...
🔹اتوپیانیست؛ محمد نصراوی
⭕ اتوپیا، امید، آگاهی ...
🆔 /channel/Utopianist_Nasravi
🌐 http://nasravi.com/
برخلاف باور معمول، بر این اساس که اتوپیاهای تا میانه‌ی قرن بیستم بازتابدهنده‌ی گونه‌ای از مالکیت اشتراکی بودند، اتوپیاها از هر مکتب فکری و هر موقعیت قابل تصوری نگاشته شده‌اند. این اتوپیاها، سوسیالیست، سرمایه‌داری، پادشاهی، دموکراتیک، آنارشیست، محیط زیستی، فمینیستی، پدر‌سالارانه، تساوی‌گرایانه، سلسله‌مراتبی، نژاد‌پرستانه، جناح چپ و راست، اصلاح‌طلب، هموسکچوآلیته‌ی مردانه، هموسکچوآلیته‌ی زنانه، عشق آزاد، خانوادهی هسته‌محور، خانوادهی گسترده و بسیاری دیگر را شامل می‌شد؛ تمامی اینگونه اتوپیاها از سال ۱۵۱۶ تا میانه‌ی قرن بیستم چاپ شده است، پیش از تشتت و گوناگونی‌ای که حقیقتاً رخ داد. و به‌دلیل وجود سنّت پاد-اتوپیایی قدرتمند، به همین میزان اتوپیا با نهادن پیشوند «پاد»، پاد-اتوپیاهای گوناگون داریم. پس از دهه‌های نخست قرن بیستم، دیستوپیاهایی نوشته شده‌اند که تمامی این باور‌ها را بازتاب می‌دادند.
همه‌ی این آثار گوناگون، پاسخ‌هایی به پرسش‌هایی بود که در ذهن مولفان این آثار به‌منظور پدید آوردن جامعه‌ای نیکوتر مهم می‌نمود. بیشتر این مسائل، دائم و همیشگی بودند، همانند نظم و قانون، باور‌ها و اعمال مذهبی، ارتباطات اقتصادی، حکومت، پرورش کودک و آموزش‌و‌پرورش. لیکن اهمیت این مسائل بسته به شرایط و زمان نگاشته شدن اتوپیاها تغییر می‌کند. اتوپیاها انعکاس مسائلی است که در دوره‌ی مؤلفان آنها مهم بودند.
در مقایسه با دغدغه‌ها و مسئله‌ها، راه‌حل‌های پیشنهاد شده اگر از نظر جزئیات کمتر نباشند، از نظر گونه و نوع محدودترند: دینی اصلاح‌شده که باورمندان بدان عمل می‌کنند؛ قوانین جدید و قانون‌محورانه که به‌طور عادلانه اجرا شوند؛ نظام اقتصادی بهتر؛ نظام سیاسی بهینه‌سازی شده؛ آموزش‌و‌پرورش بهتر؛ و بهره‌بردن هوشمدانه از دانش و تکنولوژی، این‌ها از رایج‌ترین راه‌حل‌ها بودند. بسیاری از اتوپیاها در اینکه به گذشته‌ی ایده‌آل می‌نگریستند و آن گذشته‌ی رویایی را به آینده‌ای انتقال می‌دادند که نسخه‌ی پالایش‌شده از یک اتوپیا بود تا روش واقعی زندگی مردم، نوستالوژیک بودند. سایر مضامین مرسوم، شامل زندگی ساده‌تر و ایجاد تعادل بهتر بین شهر و کشور است. لکن، تمامی این اتوپیاها به‌طور ضعیفی صورت می‌پذیرند یا اینکه بیشتر به نفع افراد و گروه‌های خاص (اقتصادی، جنسیتی، قدرت و از این دست) مصادره شده‌اند که دیستوپیاها را متولد کرده‌اند. در جنبه‌های اتوپیایی، برای هوش و نبوغ انسانی هیچ محدودیتی شناخته نمی‌شود. برای جنبه‌های دیستوپیایی نیز، برای حرص و آز انسانی و حماقت هیچ حد و مرزی وجود ندارد. به نظر می‌رسد که هر دوی این‌ها درست باشند.
اتوپیانیسم (آرمانشهرباوری)
لایمن تاور سارجنت
ترجمه‌ی محمد نصراوی
با مقدمه‌ی نویسنده بر ترجمه‌ی فارسی
چاپ اول: 1400
/channel/nashrafkar/1541
🔹اتوپیانیست؛ محمد نصراوی
⭕ اتوپیا، امید، آگاهی ...
🆔 /channel/Utopianist_Nasravi
🌐 http://nasravi.com/
قصۀ هومان
نوشته مریم مطهری‌راد
🔻داستان «هومان» با تکنیک قصه نوشته شده است. این تکنیک گرچه امروز فراموش شده به نظر می‌رسد ولی کاربردهای قدیمی خود را حفظ کرده و اتفاقاً نیاز آن در بازار امروز کتاب قابل رؤیت است.
🔻جمال میرصادقی دربارۀ قصه می‌گوید: به آثاری که در آنها تأکید بر حوادث خارق‌العاده بیشتر از تحول و پرورش آدم‌ها و شخصیت‌هاست قصه می‌گویند و در قصه محور ماجرا بر حوادث خلق‌الساعه و آفرینش خودبه‌خودی است.
در قصه لازم نیست دنبال پیرنگ و شخصیت‌پردازی و از این دست باشیم که در داستانهای بعد از قرن بیستم باب شد. حوادث در قصه‌ها با تجارب عینی و مشاهدات حسی خواننده هم‌خوانی ندارد و همین اسباب تعلیق می‌شود. خیر و شر دائم و به شکل عجیب و غریب در هم گره می‌خورد و معنای قصه از میان آن بیرون می‌آید. نمادگرایی و اسطوره‌پردازی از دیگر ویژگی‌های قصه است که اگر نویسنده به فضاهای اینچنینی مسلط باشد می‌تواند ماجرای خوبی از دل این نمادها و اسطورها بیرون بکشد.
🔻زمان و مکان در قصه‌ها فرضی است و راوی اصولاً قصه را تعریف می‌کند بی‌آنکه بخواهد صحنه‌ای را به سبک نمایشی ایجاد کند و قاعدۀ «نگو، نشان بده» را پیاده کند؛ ولی با اینحال می‌تواند تصویرهای ماندگاری را از حوادثش در ذهن برجای بگذارد. پندآموز بودن و مضمون آشنا نیز در قصه دیده می‌شود. یکی از علت‌های آشنا بودن مضمون در قصه وجود آرکی‌تایپ‌ها و اسطوره‌هاست که غریزتاً در هوش جمعی وجود دارد، یا به نوعی در شنیده‌ها دست به دست شده است.
🔻این تکنیک به دلیل سرعت روایت، حوادث زیاد و تصویرها و شخصیت‌های خاارق‌العاده‌ای که خلق می‌کند برای کودکان و نوجوانان بسیار جذاب است.
نویسندۀ کتاب هومان با بهره‌گیری از این تکنیک توانسته ماجرای تمام عیاری با همۀ ویژگی‌های قصه خلق کند.
حال و هوای این کتاب خواننده را به فضای سندباد و گالیور می‌برد و ضحاک ماردوش و کاوۀ آهنگر را یادآوری می‌کند.
🔻نویسنده در این کتاب توانسته فضاهای تازه و فراتر از قصه‌های نام‌برده ایجاد کند. نسناس‌های غول‌پیکری که آدمیزاد را به کار گرفته‌اند تا شهر آرمانی «شداد» که فرماندۀشان است، بسازند. مکان مرکزی قصه، معدن است و قصر شداد. در معدن است که خیر و شر دیده می‌شود و ظلم، نمود عینی پیدا می‌کند. قرار است شداد، ضحاک‌وار اندیشه را از جوانان بگیرد و نادانی را بگستراند تا هر چه بیشتر از قوت بازوی آنها برای ساختن شهر آرمانی‌اش استفاده کند.
یکی از تصویرهای مرکزی قصه مربوط به سوسک‌هایی است که در سطح شهر پخش شده‌اند، سوسک‌ها در واقع چشم‌های سداد هستند که احاطۀ شداد را بر همه‌جا و همه‌چیز ممکن می‌کنند. شداد بی‌آنکه جاسوس یا پیک یا خبرچینی داشته باشد می‌تواند در هر ساعتی از شبانه‌روز شهر را کنترل و اخبار را دریافت کند.
اگر قرار بود این قصه به سبک داستان نوشته شود با توجه به پیرنگ‌پردازی و عناصر الزامی در داستان شکل کار به کل عوض می‌شد. با توجه به حوادث و امکاناتی که برای تصویرپردازی فراهم کرده است اگر به شیوۀ داستان نوشته می‌شد احتمالاً با یک داستان چندجلدی مواجه بودیم که شخصیت‌هایش تشریح و صحنه‌هایش نمایشی شده بود.
🔻یکی از ایرادات وارد به کتاب مربوط به طرح جلد است که کار را به سمت سبک‌های دینی و عاشورایی برده؛ در حالیکه قصۀ فانتزی و شگرف کتاب به وضوح قابلیت بیرون کشیدن صحنه، برای طرح‌پردازی دارد.
🔹اتوپیانیست؛ محمد نصراوی
⭕ اتوپیا، امید، آگاهی ...
🆔 /channel/Utopianist_Nasravi
🌐 http://nasravi.com/
