🎧 آواپخشِ "فردوسی خوانی" (در ۱۷۹ برنامه)
✍️ برنامۀ شصتم
📚 پیدا کردنِ چاه بیژن
📜 بر پایۀ شاهنامۀ فردوسی، ویراستۀ دکتر جلال خالقی مطلق
(شرح و بررسی کوتاهِ واژهها و اصطلاحاتِ ابیات، داستان ها، قهرمانان، آیین ها، نمادها و اسطوره ها)
🎙 دکتر امیر خادم
✔️ دانشگاه تورنتو، کانادا
🎼 موسیقیِ متن: Beethoven's Piano Concerto No. 3
#شاهنامه_فردوسی #حماسه_ملی_ایران #فردوسی_توسی #شاهنامهپژوهی
#شاهنامهخوانی #ادبیات_حماسی #فردوسیخوانی #اسطورههای_ایرانی #اسطورهشناسی
🎧 آواپخشِ "فردوسی خوانی" (در ۱۷۹ برنامه)
✍️ برنامۀ پنجاه و هشتم
📚 به چاه افتادن بیژن
📜 بر پایۀ شاهنامۀ فردوسی، ویراستۀ دکتر جلال خالقی مطلق
(شرح و بررسی کوتاهِ واژهها و اصطلاحاتِ ابیات، داستان ها، قهرمانان، آیین ها، نمادها و اسطوره ها)
🎙 دکتر امیر خادم
✔️ دانشگاه تورنتو، کانادا
🎼 موسیقیِ متن: Beethoven's Piano Concerto No. 3
#شاهنامه_فردوسی #حماسه_ملی_ایران #فردوسی_توسی #شاهنامهپژوهی
#شاهنامهخوانی #ادبیات_حماسی #فردوسیخوانی #اسطورههای_ایرانی #اسطورهشناسی
🎧 آواپخشِ "فردوسی خوانی" (در ۱۷۹ برنامه)
✍️ برنامۀ پنجاه و ششم
📚 داستان رستم و اکوان دیو
📜 بر پایۀ شاهنامۀ فردوسی، ویراستۀ دکتر جلال خالقی مطلق
(شرح و بررسی کوتاهِ واژهها و اصطلاحاتِ ابیات، داستان ها، قهرمانان، آیین ها، نمادها و اسطوره ها)
🎙 دکتر امیر خادم
✔️ دانشگاه تورنتو، کانادا
🎼 موسیقیِ متن: Beethoven's Piano Concerto No. 3
#شاهنامه_فردوسی #حماسه_ملی_ایران #فردوسی_توسی #شاهنامهپژوهی
#شاهنامهخوانی #ادبیات_حماسی #فردوسیخوانی #اسطورههای_ایرانی #اسطورهشناسی
🎧 آواپخشِ "فردوسی خوانی" (در ۱۷۹ برنامه)
✍️ برنامۀ پنجاه و چهارم
📚 داستان رستم و دِزِ مردمخواران
📜 بر پایۀ شاهنامۀ فردوسی، ویراستۀ دکتر جلال خالقی مطلق
(شرح و بررسی کوتاهِ واژهها و اصطلاحاتِ ابیات، داستان ها، قهرمانان، آیین ها، نمادها و اسطوره ها)
🎙 دکتر امیر خادم
✔️ دانشگاه تورنتو، کانادا
🎼 موسیقیِ متن: Beethoven's Piano Concerto No. 3
#شاهنامه_فردوسی #حماسه_ملی_ایران #فردوسی_توسی #شاهنامهپژوهی
#شاهنامهخوانی #ادبیات_حماسی #فردوسیخوانی #اسطورههای_ایرانی #اسطورهشناسی
🎧 آواپخشِ "فردوسی خوانی" (در ۱۷۹ برنامه)
✍️ برنامۀ پنجاه و دوم
📚 مذاکره رستم با پیران ویسه
📜 بر پایۀ شاهنامۀ فردوسی، ویراستۀ دکتر جلال خالقی مطلق
(شرح و بررسی کوتاهِ واژهها و اصطلاحاتِ ابیات، داستان ها، قهرمانان، آیین ها، نمادها و اسطوره ها)
🎙 دکتر امیر خادم
✔️ دانشگاه تورنتو، کانادا
🎼 موسیقیِ متن: Beethoven's Piano Concerto No. 3
#شاهنامه_فردوسی #حماسه_ملی_ایران #فردوسی_توسی #شاهنامهپژوهی
#شاهنامهخوانی #ادبیات_حماسی #فردوسیخوانی #اسطورههای_ایرانی #اسطورهشناسی
اندرزها در شاهنامه ورجاوند
بخشِ [ ۱۸۸ ]
ستایش و بندگی پروردگار
🥀سَخُن هر چِه با هستِ توحید نیست
🥀بَه ناگفتن و گفتنِ او یَکیست
🥀تُرا هر چِه بر چِشم برنگذَرَد
🥀نگنجَدهَمی در دِلت با خِرَد
🥀تو گر سَخْتَهیی راهِ سنجیدَه گوی
🥀نیایَد بَه بُن هرگز این گفتوگوی
🥀بَه یَک دَم زدن رَستی از جان و تن
🥀هَمی بَس بزرگ آیَدَت خویشتن
🥀هَمی بگذَرَد بر تو ایّامِ تو
🥀سَرایی جُز این باشَد آرامِ تو
🥀نَخُست از جَهان آفرین یاد کن
🥀پَرَستش بَرین یاد بنیاد کن
🥀کزویَست گَردونِ گَردان بَه پای
🥀هَمویَست بر نیک و بَد رهنمای
🥀ز ما ایزدِ پاک خُشْنود باد!
🥀بَداندیش را دِل پُر از دود باد!
🥀هَمَه دانش اوراست، ما بَندَهییم
🥀که کاهنده و هم فَزایندَهییم!
🥀جَهانداریزدان بُوَد داد و راست
🥀که نَهفْزود در پادشاهی، نه کاست!
🥀ز نیک و بَدیها بَه یزدان گَرای
🥀چو خواهی که نیکیْت مانَد بَه جای!
🥀اگر زو شَناسی هَمَه خوب و زشت
🥀بیابی بَه پاداش خرّمبِهِشت!
🥀چُنینست امیدم بَه یزدانِ پاک
🥀که چون سر بیازم ازین تیرَهخاک،
🥀جَهاندار پیروز دارد مرا
🥀هَمان گیتی افروز دارد مرا!
🥀که اندر جَهان داد بَپْرآگنیم
🥀از آن بِه که بی داد گنج آگَنیم،
🥀که ایدر بمانَد هَمی رنجِ ما
🥀بَه دُشْمن رَسَد بیگُمان گنجِ ما!
🥀بَد و نیک مانَد ز ما یادگار
🥀تو تخمِ بَدی تا تُوانی مکار!
از برافزودههایِ شاهنامه:
🥀نگارندَهیِ گُنبَدِ نیلگون
🥀فَزایندَهیِ دانشِ رهنمون [۱]
🥀پَدید آورندَه ز ناچیز چیز
🥀هَمان چیز را کَردَه ناچیز چیز [۲]
🥀ازو گشتَه پَیدا زمان و مکان
🥀وُزو گشتَه پَیدا یقین و گُمان [۳]
🥀جَهان پُر شِگِفتست و این هم شِگِفت
🥀نَخُست از خود اندازَه باید گِرِفت [۴]
🥀نَخُستین شِگِفتی نِهادِ تو است
🥀عجب از گِرِفت و گُشادِ تو است [۵]
پینوشت:
سراینده: حکیم فردوسی بزرگ
ویرایش: دکتر جلال خالقی مطلق
گزینش و نگارش: امیر مهدی بُردبار [اسپندیار]
[۱ ، ۲ ،۳ ،۴ ،۵]- این پنج بیت در دستنویسِ فلورانس ۶۱۴ق آمده است.
اندرزها در شاهنامه ورجاوند
بخشِ [ ۱۸۶ ]
ستایش و بندگی پروردگار
🥀زبان تیز بگشاد دستانِ سام
🥀لبی پُر ز خندَه دِلی شادکام
🥀نَخُست آفرین بر جَهاندار کرد
🥀که بختِ چُنان خُفتَه بیدار کرد
🥀چُنین گفت کز داورِ داد و پاک
🥀دِلِ ما پُر از ترس و اومید و باک
🥀بَه بَخشایِش اومید و ترس از گُناه
🥀بَه فَرمانها ژرف کردن نِگاه
🥀سُتودن مَرو را چُنان چون تُوان
🥀شب و روز بودن بَه پیشش نوان
🥀خداوندِ گردندَه خورشید و ماه
🥀رُوان را بَه نیکی نُمایندَه راه
🥀بَدویَست گیهانِ خُرّم بَپای
🥀هَمو داد و داور بَه هر دو سَرای
🥀بَهار آرَد و تیرماه و خَزان
🥀برآرد پُر از میوَه دار و رَزان
🥀جُوان داردَش گاه با رنگ و بوی
🥀گَهَش پیر بینی دُژَم کَردَه روی
🥀ز فَرمان و رایَش کَسی نگذَرَد
🥀پَیِ مور بی او زَمین نسْپَرَد
🥀بَدانگَه که لوح آفرید و قَلَم
🥀بَزَد بر هَمَه بودنیها رَقَم
🥀یَکی نیست جُز داورِ کَردَگار
🥀که او را نه انباز و نه جُفت و یار
🥀ز چرخِ بَرین اندرآری سَخُن
🥀سَراسَر هم اینَست گیتی بَه بُن
پینوشت:
سراینده: حکیم فردوسی بزرگ
ویرایش: دکتر جلال خالقی مطلق
کزینش و نگارش: امیر مهدی بُردبار [اسپندیار]
اندرزها در شاهنامه ورجاوند
بخشِ [ ۱۸۵ ]
ستایش و بندگی پروردگار
🥀بَه یَک روی نامِ یزدانِ پاک
🥀-که اومید ازویَست و زو ترس و باک!-
🥀هَمی گفت کاَی روشنِ کَردَگار
🥀جهاندار و بیدار و پروردگار،
🥀تو دادی مرا فرّ و دَیهیم و زور
🥀تو کردی دِل و چِشمِ بَدخواه کور
🥀ز نیکی سِتمگارَه را دور دار
🥀ز بیمَش هَمَه ساله رنجور دار
🥀چو پیروزگر دادمان فرّهی
🥀بزرگیّ و دَیهیمِ شاهنشهی،
🥀ز گیتی سِتایِش مَرو را کنید
🥀شب آمد نِیایِش مَرو را کنید
🥀که آنرا که خواهد کند شوربخت
🥀یَکی بیهُنر برنِشانَد بَه تخت!
🥀بَرین پُرسش و جنبش و رای نیست
🥀که با دادِ او بَندَه را پای نیست!
🥀نباشَد ز یزدان کَسی ناامید
🥀اگر شب شَوَد روی روزِ سَپید
🥀نبستند بر ما درِ آسمان
🥀مَشَوْ بَدگُمان از بَدِ بَدگُمان!
🥀اگر بخشش کَردَگارِ بُلند
🥀چُنانست کایَد بَه مابَر گُزَند،
🥀ز پرهیز و اندیشَهی نابَکار
🥀نه برگردد از ما بَدِ روزگار
پینوشت:
سراینده: حکیم فردوسی بزرگ
ویرایش: دکتر جلال خالقی مطلق
گزینش و نگارش: امیر مهدی بُردبار [اسپندیار]
همهی بیتها از جاهای گوناگون شاهنامه گزینش شده است.
اندرزها در شاهنامه ورجاوند
بخشِ [ ۱۸۳ ]
ستایش و بندگی پروردگار
🥀نَخُست آفرین کرد بر کَردَگار
🥀تُوانا و دانا و پروردگار!
🥀خداوندِ کیوان و خورشید و ماه
🥀خداوندِ پیروزی و دستگاه!
🥀ز بندَه نخواهد جُزاز راستی
🥀نجویَد بَه داد اندرون کاستی!
🥀بَه فَرمانِ اویَست گیتی بَه پای
🥀هَمویَست بر نیک و بَد رهنمای،
🥀کَسی را که خواهَد، کند ارجمند
🥀ز پَستی برآرد بَه چرخِ بلند،
🥀دِگر ماندَه زو در بَدِ روزگار
🥀چو نیکی نخواهد بَدو کَردَگار،
🥀بَه هر نیکیی زو شِناسم سِپاس
🥀وگر بَد کنی، زو دِل اندر هَراس!
🥀نخواهم که جان باشَد اندر تنم
🥀اگر بیم و اومید ازو بَرکَنم!
🥀هر آنکَس که او کَردَهی کَردَگار
🥀بَدانَد، گذشت از بَدِ روزگار،
🥀پَرَستیدنِ داور افرون کند
🥀ز دِل کاوشِ دیو بیرون کند!
🥀بَپَرهیزد از هرچِ ناکَردَنیست
🥀نِیازارَد آن را که نازَردَنیست!
بَه یزدان گراییم فَرجامِ کار
که روزی دِه اویَست و پَروردگار
از برافزودههایِ شاهنامه:
🥀خداوند و دانا که دانَد دُرُست
🥀که کَس تخت را جاودانی نَجُست [۱]
پینوشت:
سراینده: حکیم فردوسی بزرگ
ویرایش: دکتر جلال خالقی مطلق
گزینش و نگارش: امیر مهدی بُردبار [اسپندیار]
۱- این بیت در دستنویسِ کتابخانهی عمومیِ لنینگراد مورخِ ۷۳۳ق آمده است.
اندرزها در شاهنامه ورجاوند
بخشِ [ ۱۸۱ ]
ستایش و بندگی پروردگار
🥀بَه نامِ خداوندِ خورشید و ماه
🥀که دِل را بَه نامَش خِرَد داد راه
🥀خداوندِ هستیّ و هم راستی
🥀نخواهد ز تو کژّی و کاستی
🥀خداوندِ کیوان و بهرام و شید
🥀ازومان نوید و بَدومان امید
🥀سُتودن مَرو را ندانم هَمی
🥀از اندیشَه جان برفِشانم هَمی
🥀ازو گشت پَیدا مکان و زمان
🥀پیِ مور بر هستیِ او نِشان
🥀ز گردندَهخورشید تا تیرَه خاک
🥀سَرِ گَوْهَران آتش و آبِ پاک،
🥀بَه هستیِّ یزدان گواهی دِهند
🥀رُوانِ تُرا آشنایی دِهند
🥀سُویِ آفرینندَهی بینیاز
🥀تو در پادشاهیْش ناز و گُراز
🥀ز دستور و گنجور و ز تاج و تخت
🥀ز کمیّ و بیشی و از کام و بخت،
🥀خود او بینیازست و ما بَندَهییم
🥀بَه فَرمان و رایش سرافگندَهییم
🥀که جان و خِرَد بیگُمان کَردَهاند
🥀سِپِهر و سِتاره برآوردهاند
🥀جز او را مَدان کَردَگارِ بُلند
🥀کزو شادمانی و زو مُسْتمَند
🥀خور و خواب و تندی و مِهر آفرید
🥀شب و روز و گردانسِپِهر آفرید
🥀بَه خُشکی چو پیل و بَه دریا نَهَنگ
🥀خِرَدمندِ بینادل و مردِ سَنگ
🥀چُنین آمد این گُنبَدِ تیزگَرد
🥀گَهی شادمانی دِهد، گاه دَرد
پینوشت:
سراینده: حکیم فردوسی بزرگ
ویرایش: دکتر جلال خالقی مطلق
گزینش و نگارش: امیر مهدی بُردبار [اسپندیار]
همهیِ بیت ها در سرآغازِ داستان کاموسِ کُشانی آمده است.
اندرزها در شاهنامه ورجاوند
بخشِ [ ۱۷۹ ]
ستایش و بندگی پروردگار
🥀بَه نامِ خداوندِ جان و خِرَد
🥀کزین برتر اندیشَه برنگذَرَد
🥀خداوندِ نام و خداوندِ جای
🥀خداوندِ روزی دِه و رهنمای
🥀خداوندِ کیوان و گَردان سِپِهر
🥀فُروزندَهیِ ماه و ناهید و مِهر
🥀ز نام و نِشان و گُمان برترست
🥀نِگارندَهیِ بَرشده گَوْهَرست
🥀بَه بینندگان آفرینندَه را
🥀نبینی، مرنجان دو بینندَه را
🥀نه اندیشَه یابَد بَدو نیز راه
🥀که او برتر از نام و از جایگاه
🥀سَخُن هر چه زین گَوْهَران بگذَرَد
🥀نیابَد بَدو راه جان و خِرَد
🥀خِرَد گر سَخُن برگزینَدهَمی
🥀هَمان را سِتایَد که بیندهَمی
🥀سُتودن ندانَد کَس او را چو هست
🥀مَیان بَندَگی را بَبایَدْت بَست
🥀خِرَد را و جان را هَمی سنجَد او
🥀در اندیشَهیِ سَختَه کی گنجد او
🥀بَدین آلتِ رای و جان و زبان
🥀سُتود آفرینندَه را کی تُوان
🥀بَه هستیْش باید که خَسْتو شوی
🥀ز گفتارِ بیکار یَکسو شوی
🥀پَرَستندَه باشی و جویندَه راه
🥀بَه ژزفی بَه فرمانْش کردن نِگاه
🥀تُوانا بُوَد هر که دانا بُوَد
🥀ز دانش دِلِ پیر بُرنا بُوَد
🥀ازین پردَه برتر سَخُن گاه نیست
🥀ز هستی مَر اندیشَه را راه نیست
از برافزودههایِ شاهنامه:
🥀یقیندان که هرگز نیایَد پَدید
🥀بَه وهم اندر آنکس که وهم آفرید [۱]
🥀چو معلوم شد هستیِ کَردَگار
🥀دِگر خاطرِ خویش رنجَه مدار [۲]
پینوشت:
سراینده: حکیم فردوسی بزرگ
ویرایش: دکتر جلال خالقی مطلق
گزینش و نگارش: امیر مهدی بُردبار [اسپندیار]
۱- این بیت در دستنویسِ کتابخانهیِ بریتانیا در لندن مورخِ ۶۷۵ق آمده است.
۲- این بیت در دستنویسِ کتابخانهیِ بریتانیا در لندن مورخِ ۶۷۵ق و کتابخانهیِ ملّیِ پاریس مورخِ ۸۴۴ق آمده است.
اندرزها در شاهنامه ورجاوند
بخشِ [ ۱۷۷ ]
ایران در هنگامهی یورشِ تازیان
گفتار اندر نامه فِرِستادنِ رستم بَنزدیکِ سعد وقّاص
🥀سر نامه گفت: از جَهاندارِ پاک
🥀بَباید که باشیم با بیم و باک!
🥀کزویست بر پای گَردانسِپِهر
🥀هَمَه پادشاهیْش دادست و مِهر!
🥀وُ زو باد بر شهریار آفرین
🥀که زیبایِ تاجست و تخت و نگین!
🥀که دارد بَه فر اَهْرِمَن را بَه بَند
🥀خداوندِ شمشیر و تاجِ بلند!
🥀بَه پیش آمد این ناپَسندیدَهکار
🥀بَه بیهوده این رنج و این کارزار!
بَه من بازگوی آنکِ شاهِ تو 🥀کیست؟
🥀چِه مردی و آیین و راهِ تو چیست؟
🥀بَنزدِ که جویی هَمی دَستگاه؟
🥀بَرَهنَه سِپَهبَد، بَرَهنَه سِپاه!
🥀بَه نانی تو سیری و هم گُرْسِنَه!
🥀نه پیل و نه تخت و نه بار و بُنَه!
🥀بَه ایران تُرا زندگانی بَسست!
🥀که تاج و نگین بهرِ دیگر کسست!
🥀که با پیل و گنجست و با فرّ و گاه
🥀پِدَر بر پِدَر نامبُردارشاه!
🥀بَه دیدارِ او بر فَلَک ماه نیست!
🥀بَه بالایِ او بر زمین شاه نیست!
🥀هر آنگه که در بزم خندان شَوَد
🥀گشادَهلب و سیم دندان شَوَد،
🥀بَبَخشد بهایِ سرِ تازیان
🥀که بر گنجِ او زان نیایَد زیان!
🥀سگ و یوز و بازش دَهودوهَزار
🥀که با زنگِ زرّند و با گوشوار،
🥀بَه سالی هَمَه دشتِ نیزَهوران
🥀نیارَند، خَوْرْد از کَران تا کَران،
🥀که او را بَباید بَه یوز و بَه سگ
🥀که بر دشت نخچیر گیرد بَه تَگ!
🥀سگ و یوزِ او بیشتر زان خَوْرَد
🥀که شاه آن بَه چیزی هَمینشمُرَد!
از برافزودههایِ شاهنامه:
🥀دَرَخشان ازو فرِّ شاهنشَهی
🥀بزرگی و پیروزی و فرّهی [۱]
🥀بیابی بَه ایران بَنزدیکِ شاه
🥀تُرا شاه بِدْهَد بَسی دستگاه [۲]
پینوشت:
سراینده: حکیم فردوسی بزرگ
ویرایش: دکتر جلال خالقی مطلق
گزینش و نگارش: امیر مهدی بُردبار [اسپندیار]
۱- این بیت در دستنویسِ کتابخانهیِ ملّیِ پاریس مورخِ ۸۴۴ق آمده است.
۲- این بیت در دستنویسِ موزهیِ ملّیِ کراچی مورخِ ۷۵۲ق آمده است.
اندرزها در شاهنامه ورجاوند
بخشِ [ ۱۷۵ ]
ایران در هنگامهیِ یورشِ تازیان
گفتار اندر نامهی رستم بَنزدِ برادر و بازگفتن از بودنیها
🥀شود بندَهی بیهُنر شهریار
🥀نِژاد و بزرگی نیاید بَه کار!
🥀بَه گیتی کسی را نمانَد وفا
🥀رُوان و زبانها شود پُر جفا!
🥀از اِیْران و از تُرک و از تازیان
🥀نِژادی پَدید آیَد اندر مَیان،
🥀نه دِهقان، نه تُرک و نه تازی بُوَد
🥀سَخُنها بَکَردار بازی بُوَد!
🥀هَمَه گنجها زیرِ دامن نِهند
🥀بَمیرند و کوشِش بَه دُشْمن دِهند!
🥀بُوَد زاهد و دانشومند نام
🥀بَکوشند ازین تا که آید بَه دام!
🥀چُنان فاش گردد غم و رنج و شور
🥀که رامِش بَه هَنگامِ بهرامِ گور!
🥀نه جَشن و نه رامِش، نه بَخشش نه کام
🥀هَمَه چارهَی ورزش و سازِ دام!
🥀پِدَر با پُسَر کینِ سیم آوَرَد
🥀خَوْرِش کَشک و پوشِش گلیم آوَرَد!
🥀زیانِ کَسان از پَیِ سودِ خویش
🥀بَجویَند و دین اندرآرند پیش!
🥀نباشَد بَهار از زمستان پَدید!
🥀نیارند هَنگامِ رامِش نبید!
🥀چو بَسیار ازین داستان بگذَرَد
🥀کَسی سویِ آزادگی ننگَرَد!
🥀بریزند خون از پَیِ خواستَه!
🥀شَوَد روزگارِ بَد آراستَه!
🥀دِلِ من پُر از خون شد و روی زَرد
🥀دهان خشک و لبها شده لاژورد،
🥀که من تا شدم پَهْلَوان از مَیان
🥀چُنین تیرَه شد بختِ ساسانیان!
از برافزودههایِ شاهنامه:
🥀بَه دین و بَه دولت فَرازند نام
🥀ز هرچِه بَجویند یابند کام [۱]
🥀نه دولت دِهَدشان ز بُن تاج و گاه
🥀نه دینْشان بَه یزدان نُمایندَه راه [۲]
🥀گریزند از رادی و راستی
🥀نبینند ازیشان جُز از کاستی [۳]
پینوشت:
سراینده: حکیم فردوسی بزرگ
ویرایش: دکتر جلال خالقی مطلق
گزینش و نگارش: امیر مهدی بُردبار [اسپندیار]
[۱ ، ۲ ، ۳]- این سه بیت در دستنویسهایِ موزهیِ ملّیِ کراچی مورخِ ۷۵۲ق و دارالکتبِ قاهره مورخِ ۷۹۶ق و انستیتویِ خاورشناسیِ فرهنگستانِ علومِ شوروی در لنینگراد مورخِ ۸۴۹ق آمده است.
بیتِ دوّم در دستنویسِ دارالکتبِ قاهره مورخِ ۷۹۶ق چنین آمده است:
بَدینسان بَه یزدان نُمایند راه
نه افزایَد از فرّشان تاج و گاه
🎧 آواپخشِ "فردوسی خوانی" (در ۱۷۹ برنامه)
✍️ برنامۀ شصت و یکم
📚 پایان داستان بیژن و منیژه
📜 بر پایۀ شاهنامۀ فردوسی، ویراستۀ دکتر جلال خالقی مطلق
(شرح و بررسی کوتاهِ واژهها و اصطلاحاتِ ابیات، داستان ها، قهرمانان، آیین ها، نمادها و اسطوره ها)
🎙 دکتر امیر خادم
✔️ دانشگاه تورنتو، کانادا
🎼 موسیقیِ متن: Beethoven's Piano Concerto No. 3
#شاهنامه_فردوسی #حماسه_ملی_ایران #فردوسی_توسی #شاهنامهپژوهی
#شاهنامهخوانی #ادبیات_حماسی #فردوسیخوانی #اسطورههای_ایرانی #اسطورهشناسی
🎧 آواپخشِ "فردوسی خوانی" (در ۱۷۹ برنامه)
✍️ برنامۀ پنجاه و نهم
📚 فراخواندنِ رستم برایِ نجاتِ بیژن از چاه
📜 بر پایۀ شاهنامۀ فردوسی، ویراستۀ دکتر جلال خالقی مطلق
(شرح و بررسی کوتاهِ واژهها و اصطلاحاتِ ابیات، داستان ها، قهرمانان، آیین ها، نمادها و اسطوره ها)
🎙 دکتر امیر خادم
✔️ دانشگاه تورنتو، کانادا
🎼 موسیقیِ متن: Beethoven's Piano Concerto No. 3
#شاهنامه_فردوسی #حماسه_ملی_ایران #فردوسی_توسی #شاهنامهپژوهی
#شاهنامهخوانی #ادبیات_حماسی #فردوسیخوانی #اسطورههای_ایرانی #اسطورهشناسی
🎧 آواپخشِ "فردوسی خوانی" (در ۱۷۹ برنامه)
✍️ برنامۀ پنجاه و هفتم
📚 آغازِ داستان بیژن و منیژه
📜 بر پایۀ شاهنامۀ فردوسی، ویراستۀ دکتر جلال خالقی مطلق
(شرح و بررسی کوتاهِ واژهها و اصطلاحاتِ ابیات، داستان ها، قهرمانان، آیین ها، نمادها و اسطوره ها)
🎙 دکتر امیر خادم
✔️ دانشگاه تورنتو، کانادا
🎼 موسیقیِ متن: Beethoven's Piano Concerto No. 3
#شاهنامه_فردوسی #حماسه_ملی_ایران #فردوسی_توسی #شاهنامهپژوهی
#شاهنامهخوانی #ادبیات_حماسی #فردوسیخوانی #اسطورههای_ایرانی #اسطورهشناسی
🎧 آواپخشِ "فردوسی خوانی" (در ۱۷۹ برنامه)
✍️ برنامۀ پنجاه و پنجم
📚 داستان نبرد رستم و پولادوند
📜 بر پایۀ شاهنامۀ فردوسی، ویراستۀ دکتر جلال خالقی مطلق
(شرح و بررسی کوتاهِ واژهها و اصطلاحاتِ ابیات، داستان ها، قهرمانان، آیین ها، نمادها و اسطوره ها)
🎙 دکتر امیر خادم
✔️ دانشگاه تورنتو، کانادا
🎼 موسیقیِ متن: Beethoven's Piano Concerto No. 3
#شاهنامه_فردوسی #حماسه_ملی_ایران #فردوسی_توسی #شاهنامهپژوهی
#شاهنامهخوانی #ادبیات_حماسی #فردوسیخوانی #اسطورههای_ایرانی #اسطورهشناسی
🎧 آواپخشِ "فردوسی خوانی" (در ۱۷۹ برنامه)
✍️ برنامۀ پنجاه و سوم
📚 داستان نبرد رستم و خاقان چین
📜 بر پایۀ شاهنامۀ فردوسی، ویراستۀ دکتر جلال خالقی مطلق
(شرح و بررسی کوتاهِ واژهها و اصطلاحاتِ ابیات، داستان ها، قهرمانان، آیین ها، نمادها و اسطوره ها)
🎙 دکتر امیر خادم
✔️ دانشگاه تورنتو، کانادا
🎼 موسیقیِ متن: Beethoven's Piano Concerto No. 3
#شاهنامه_فردوسی #حماسه_ملی_ایران #فردوسی_توسی #شاهنامهپژوهی
#شاهنامهخوانی #ادبیات_حماسی #فردوسیخوانی #اسطورههای_ایرانی #اسطورهشناسی
به نام خداوند جان و خرد
گروهها و کانالهای تحت پوشش ابرگروه دبیران ادبیات کشور
گروهها:
گروه دبیران ادبیات متوسطه یک و گروه پشتیبانی گروهها
لینک گروه:
🪷/channel/+CKiV5eREs6FjMjc0
گروه دبیران ادبیات متوسطه دو
لینک گروه:
🪷/channel/+ucK0179573FmZWQx
گروه دانشآموزی
لینک گروه:
🪷/channel/+3mxWOB2kEENmMTY8
گروه تبادلات
لینک گروه:
🪷/channel/+vKWsBQ-E4HIyMWNk
کانالها:
آیدی تعدادی از کانالها که آرشیو گروه نیز محسوب میشوند:
ادبیات متوسطه اول (هفتم، هشتم، نهم)
🆔@adabiatemotevaseteh1
ادبیات متوسطه دوم (دهم، یازدهم، دوازدهم )
🆔@adabiatemotevaseteh2
علوم و فنون ادبی
🆔 @daneshhayeadabi
دانشهای زبانی
🆔@daneshhayezabani
قلمرو فکری ادبیات
🆔@gherabatemanaei
تست ادبیات
🆔@test_adabiat
فارسی و نگارش فنی
🆔@adabiatefani
بانک نمونه سوال ادبیات
🆔@bankesoaladabiat
نگارش( دهم، یازدهم، دوازدهم)
🆔@negareshe10
کانال دانشآموزی گروه دبیران ادبیات کشوری
🆔@daneshamoziadabiat
کانال صائب و شاعران سبک هندی
🆔@saeb_e_tabrizi
کانال ادبیات حماسی، فردوسی و شاعران سبک خراسانی
🆔@adabiatehemasi
کانال حافظپژوهی
🆔@hafezpajohi
کانال سعدی و شاعران سبک عراقی
🆔@saadieshiraz
داستانک
🆔@daastaanak
کتابخانه ادبی
🆔@ketabkhaneadabi
کانال تبادلات فرهنگیان
@FARHANGIAN_TABADOL
اندرزها در شاهنامه ورجاوند
بخشِ [ ۱۸۷ ]
ستایش و بندگی خداوند
🥀نَخُست آفرین بر جَهاندار کرد
🥀جَهان را بَدان آفرین خوار کرد
🥀که اویست برتر ز هر برتری
🥀تُوانا و دانندَه از هر دَری
🥀[ازو گشت پَیدا نِشانِ سِپِهر
🥀که ما را رُوان و خِرَد داد و مِهر]
🥀بَه فَرمانِ او گردد این آسْمان
🥀کجا برترست از مکان و زمان
🥀سِپِهر و سِتاره هَمَه کَردَهاند
🥀بَدین چرخِ گَردان برآوردَهاند
🥀چو از خاک تا جانور بَندَه کرد
🥀نَخُستین گیومرت را زِندَه کرد
🥀سرِ نامه کرد آفرینِ خدای
🥀کجا هست و باشَد هَمیشَه بَجای
🥀ازویَست نیک و بَد و هَست و نیست
🥀هَمَه بَندَگانیم و ایزد یَکیست
🥀هرآن چیر کو خواست اندر بُوِش
🥀بَرآنست چرخِ رُوان را رَوِش
🥀خداوندِ کیوان و خورشید و ماه
🥀وُزو آفرین بر منوچهر شاه
🥀چو یزدان چُنین رانَد اندر بُوِش
🥀بَرین گونَه پیش آوریدَم روِش
🥀کَس از داد یزدان نیابَد گُریغ
🥀اگر خود بَپَرَّد برآید بَه میغ
از برافزودههایِ شاهنامه:
🥀هَمَه پیشِ اویم سر بر زمین
🥀هَمان رویِ خواهِش دِگر اینچُنین [۱]
پینوشت:
سراینده: حکیم فردوسی بزرگ
ویرایش: دکتر جلال خالقی مطلق
گزینش و نگارش: امیر مهدی بُردبار [اسپندیار]
۱- این بیت در دستنویسِ کتابخانهیِ ملّیِ پاریس مورخِ ۸۴۴ق آمده است.
✅مجموعهای از کانالهای درسی زیرمجموعه ابر گروه دبیران ادبیات کشور 🔽😍
✅ بهترین کانالهای درسی نهایی ، کنکور و ادبی و کانال های با ارزش و کاربردی دیگر 💪🤓
میتوانید کانالهای مورد نیاز خودتونو با سلیقه خودتون نشانهگذاری کرده و با یک کلیک به همه بپیوندید.
زود جوین شو تا پاک نشده ،آره شما 🫵
🏝تشخیص وزن شعر با عروض سماعی
@aruz_samai
میزنی روی لینک زیر ⬇️
افزودن رو می زنی(add)
/channel/addlist/1WPFe_VW494xOGRk
اندرزها در شاهنامه ورجاوند
بخشِ [ ۱۸۴ ]
ستایش و بندگی پروردگار
🥀نَخُست آفرین کرد بر دادگر
🥀کزو دید نیرو و فرّ و هُنر
🥀خداوندِ هوش و زمان و تُوان
🥀خِرَد پَرورانَد هَمی با رُوان
🥀گذر نیست کَس را ز فَرمانِ اوی
🥀کَسی کو نگردد ز پَیمانِ اوی،
🥀ز گیتی نبینَد جُز از راستی،
🥀بَدو باشَد افزونی و کاستی
🥀هَمان آفرینندَهی هور و ماه
🥀فَرازندَهیِ تاج و تخت و کلاه
🥀ازو باد بر شهریار آفرین
🥀جَهاندار و از نامداران گُزین
🥀جَهانآفرین را سِتایِش گِرِفت
🥀نِیایِش وُرا در فَزایِش گِرِفت
🥀چُنین گفت کز داورِ داد و پاک
🥀بر اومید باشید و با ترس و باک
🥀نِگارندَهیِ چرخِ گردندَه اوست
🥀فَزایندَهیِ فرَّهِ بَندَه اوست
🥀چو دریا و کوه و زَمین آفرید
🥀بُلندآسمان از بَرَش بَرکَشید
🥀ز دادار دارید یَکسَر سِپاس
🥀که اویَست جاویدِ نیکیشِناس!
🥀چه گفت آن سَخُنگویِ با ترس و هوش
🥀که خُسرَوْ شدی بَندَگی را بَکوش
🥀بَه یزدان هرآنکَس که شد ناسِپاس
🥀بَه دِلْش اندرآیَد ز هر سو هَراس
پینوشت:
سراینده: حکیم فردوسی بزرگ
ویرایش: دکتر جلال خالقی مطلق
گزینش و نگارش: امیر مهدی بُردبار [اسپندیار]
همهیِ بیتها از جای جایِ شاهنامه گزینش شده است.
اندرزها در شاهنامه ورجاوند
بخشِ [ ۱۸۲ ]
ستایش و بندگی پروردگار
🥀بیاندازَه از ما شما را دُرود
🥀هُنر با نِژاد اَر بُوَد، بَرفُزود
🥀نَخُستین سَخُن چون گُشایِش کنیم
🥀جَهانآفرین را سِتایش کنیم
🥀خِرَدمند و بینادِل آن را شِناس
🥀که دارد ز دادارِ گیهان سِپاس
🥀بَدانَد که هست او ز ما بینیاز
🥀بَه نزدیکِ او آشکارست راز
🥀کَسی را کجا سرفرازی دِهد
🥀نَخُستین وُرا بینیازی دِهد
🥀مرا داد فرمود و خود داوَرَست
🥀ز هر برتری جاودان برتَرَست!
🥀بَه یزدان سَزَد مُلک و مِهتر یَکیست
🥀کَسی را جُزاز بَندَگی کار نیست:
🥀ز مغزِ زَمین تا بَه چرخِ بُلند
🥀ز افلاک تا تیرَهخاکِ نِژَنْد؛
🥀پَیِ مور بر خویشتنبَر گُواست
🥀که ما بَندَگانیم و او پادشاست!
🥀نفرمود ما را جُز از راستی
🥀که دیو آوَرَد کژّی و کاستی!
🥀غم و کامِ دل بیگُمان بگذَرَد
🥀زمانه دَمِ ما هَمیبَشمُرَد
🥀هَمان بِه که ما جامِ مَی بَشکَریم
🥀بَرین چرخِ نامهربان ننگَریم!
🥀سِپاس از جَهاندارِ پیروزگر
🥀کزویست مردی و بخت و هُنر
🥀کنون مَی گُساریم تا نیمشب
🥀بَه یادِ بزرگان گُشاییم لب
🥀سَزَد گر دِل اندر سَرایِ سِپَنج
🥀نداریم چَندین بَه دَرد و بَه رنج
پینوشت:
سراینده: حکیم فردوسی بزرک
ویرایش: دکتر جلال خالقی مطلق
گزینش و نگارش: امیر مهدی بُردبار [اسپندیار]
اندرزها در شاهنامه ورجاوند
بخشِ [ ۱۸۰ ]
ستایش و بندگیِ پروردگار
🥀چُنین گفت کز کَردَگارِ جَهان
🥀شِناسندَهیِ آشکار و نِهان،
🥀بَترسید و او را سِتایش کنید!
🥀شبِ تیرَه پیشش نیایِش کنید!
🥀که او داد پیروزی و دستگاه
🥀خداوندِ تابندَهخورشید و ماه!
🥀شما دِل بَه فرمانِ یزدانِ پاک
🥀بَدارید و از ما مدارید باک،
🥀که اویَست بر پادشا پادشا
🥀جَهاندار و پیروز و فَرمانروا!
🥀فُروزندَهی تاج و خورشید و ماه
🥀نُمایندَه ما را سُوی داد راه!
🥀جَهاندار بر داوران داوَرَست
🥀از اندیشَهی هر کَسی برتَرَست!
🥀مکان و زمان آفرید و سِپِهر
🥀بیاراست جان و دِلِ ما بَه مِهر!
🥀شما را دِل از مِهرِ ما برفُروخت
🥀دِل و چِشمِ دُشْمن بَه مابَر بَدوخت!
🥀نگهدارِ تاجست و تختِ بُلند
🥀تُرا بر پَرَستش بُوَد یارمند!
🥀هَمَه تندُرُستی بَه فرمانِ اوست
🥀هَمَه نیکوْی زیرِ پَیمانِ اوست!
🥀ز خاشاک تا هفت چرخِ بُلند
🥀هَمان آتش و آب و خاکِ نِژَنْد،
🥀بَه هستیِّ یزدان گواهی دِهند
🥀رُوانِ تُرا آشنایی دِهند!
🥀سِتایش هَمَه زیرِ فَرمانِ اوست!
🥀پَرَستش هَمَه زیرِ پَیمانِ اوست!
از برافزودههایِ شاهنامه:
🥀شما رای و فَرمانِ یزدان کنید
🥀بَه چیزی که پَیمان دِهد آن کنید [۱]
🥀اگر دادگر نیز باشیم ازوست
🥀چو بخشندَهیِ چیز باشیم ازوست [۲]
🥀هَمَه کَردَهی او بُوَد هر چِه هست
🥀غم و شادمانی و بالا و پست [۳]
پینوشت:
سراینده: حکیم فردوسی بزرگ
ویرایش: دکتر جلال خالقی مطلق
گزینش و نگارش: امیر مهدی بُردبار [اسپندیار]
۱- این بیت در دستنویسِ کتابخانهیِ بریتانیا در لندن مورخِ ۶۷۵ق آمده است.
[۲ ، ۳]- این دو بیت در دستنویسِ کتابخانهیِ ملّیِ پاریس مورخِ ۸۴۴ق آمده است.
اندرزها در شاهنامه ورجاوند
بخشِ [ ۱۷۸ ]
ایران در هنگامهیِ یورشِ تازیان
گفتار اندر نامه فِرِستادنِ رستم بَنزدیکِ سعد وقّاص
🥀شما را بَه دیدهَنْدَرون شرم نیست؟!
🥀ز راهِ خِرَد مِهر و آزرم نیست؟!
🥀بَدان چِهره و زاد و آن مِهر و خوی
🥀چُنین تاج و تخت آمَدَت آرزوی؟!
🥀جَهان گر بر اندازَه جویی هَمی،
🥀سَخُن بر گزافه نگویی هَمی،
🥀سَخُنگویمَردی بَرِ ما فِرِست
🥀جَهاندیدَه و گُرد و زیبا فِرِست،
🥀بَدان تا بَگوید که رایِ تو چیست؟
🥀بَه تختِ کَیان رهنمایِ تو کیست؟
🥀سُواری فِرِستم بَدین نزدِ شاه
🥀بَخواهم ازو، هرچِ گویی بَخواه!
🥀تو جنگِ چُنان پادشاهی مجوی!
🥀که فَرجامِ کار اَندُه آید بَه روی!
🥀نبیرَهجَهاندار نوشینرُوان
🥀که با دادِ او پیر گشتی جُوان!
🥀پِدَر بر پِدَر شاه و خود شهریار
🥀زمانَه ندارد چُنو یادگار!
🥀جَهانی مکن پُر ز نِفرینِ خویش!
🥀مشو بَدگُمان اندر آیینِ خویش!
🥀که تختِ کیان چون نباشَد نِژاد
🥀نجوید خداوندِ فرهنگ و داد!
🥀نِگه کن بَدین نامهیِ پَندمَند
🥀مکن چِشم و گوشِ خِرَد را بَه بَند!
از برافزودههایِ شاهنامه:
🥀شما را بَه مردانگی نیست کار
🥀هَمَه چون زنان رنگ و بوی و نِگار [۱]
🥀هُنرتان بَه دیباست آراستن
🥀دِگر نقش و بام و در آراستن [۲]
پینوشت:
سراینده: حکیم فردوسی بزرگ
ویرایش: دکتر جلال خالقی مطلق
گزینش و نگارش: امیر مهدی بُردبار [اسپندیار]
[۱ ، ۲]- این دو بیت در دستنویسِ دارالکتبِ قاهره مورخِ ۷۹۶ق آمده است.
اندرزها در شاهنامه ورجاوند
بخشِ [ ۱۷۶ ]
ایران در هنگامهی یورشِ تازیان
گفتار اندر نامهیِ رستم بَنزدِ برادر و بازگفتن از بودنیها
🥀چُنین بیوفا گَرد گَردان سِپِهر
🥀دُژَم گشت و از ما بَبُرّید مِهر!
🥀مرا تیزْ پَیکانِ آهنگذار
🥀هَمی بر بَرَهنَه نیایَد بَه کار!
🥀هَمان تیغ کز گردنِ پیل و شیر
🥀نگشتی بَه آورد زان زخم سیر،
🥀نبُرّد هَمی پوست بر تازیان!
🥀ز دانش نِیاز آمَدَم بر زیان!
🥀مرا کاجْکی این خِرَد نیستی!
🥀گر آگاهیِ روزِ بَد نیستی!
🥀بزرگان که در قادسی با منند
🥀دُرُشتند و بر تازیان دُشْمنند،
🥀گمانند کین بیش بیرون شَوَد
🥀ز دُشْمن زَمین رودِ جیحون شَوَد!
🥀ز رازِ سِپِهری کَس آگاه نیست!
🥀ندانند کین رنج کوتاه نیست!
🥀چو بر تُخمَهیی بگذَرَد روزگار
🥀چِه سود آیَد از رنج و از کارزار؟!
🥀تُرا اَی برادر تن آباد باد!
🥀دِلِ شاهِ ایران بَه تو شاد باد!
🥀که این قادسی گورگاهِ منست!
🥀کَفَن جَوْشَن و خون کلاهِ منست!
🥀چُنینست رازِ سِپِهرِ بلند
🥀تو دل را بَه دردِ من اندر مبند!
🥀دو دیدَه ز شاهِ جَهان بر مدار!
🥀فِدی کن تنِ خویش در کارزار!
🥀که زود آیَد این روزِ آهَرْمَنی
🥀چو گردونِ گَردان کند دُشْمنی!
از برافزودههایِ شاهنامه:
🥀اگر نیزَه بر کوهِ رویین زنم
🥀گذاره کند زانکِ رویین تنم [۱]
🥀چو بستی ز گَردِ سیه تیرَهمیغ
🥀بَبُرّیدمی سنگ و سندان بَه تیغ [۲]
پینوشت:
سراینده: حکیم فردوسی بزرگ
ویرایش: دکتر جلال خالقی مطلق
گزینش و نگارش: امیر مهدی بُردبار [اسپندیار]
۱- این بیت در دستنویسهایِ موزهیِ ملّیِ کراچی مورخِ ۷۵۲ق و دارالکتبِ قاهره مورخِ ۷۹۶ق و انستیتویِ خاورشناسیِ فرهنگستانِ علومِ شوروی در لنینگزاد مورخِ ۸۴۹ق آمده است.
۲- این بیت در دستنویسِ کتابخانهیِ بریتانیا در لندن مورخِ ۸۴۱ق آمده است.
اندرزها در شاهنامه ورجاوند
بخشِ [ ۱۷۴ ]
ایران در هنگامهی یورشِ تازیان
گفتار اندر نامهیِ رستم بَنزدِ برادر و بازگفتن از بودنیها
🥀چو با تخت منبر برابر کنند
🥀هَمَه نام بوبکر و عمّر کنند!
🥀تبه گردد این رنجهایِ دَراز
🥀نشیبی دَرازست پیشِ فَراز!
🥀نه تخت و نه دَیهیم بینی، نه شهر
🥀از اختر هَمَه تازیان راست بَهر!
🥀چو روز اندرآیَد، بَه روزِ دَراز
🥀شَوَدْشان سر از خواستَه بینِیاز!
🥀بَپوشند ازیشان گروهی سیاه
🥀ز دیبا نهَند از برِ سَر کلاه!
🥀نه تخت و نه تاج و نه زرّینَهکفش
🥀نه گَوْهَر، نه افسر، نه بر سر دِرَفش!
🥀بَرنجد یَکی، دیگری بَرخَوْرَد
🥀بَه داد و بَه بَخشش کَسی ننگَرَد!
🥀شب آیَد، یَکی چِشم رُخشان کند
🥀نِهُفتَه کَسی را خروشان کند!
🥀سِتایندَه روزشان دیگرست
🥀کمر بر مَیان و کُله بر سرست!
🥀ز پَیمان بگردند و از راستی!
🥀گِرامی شَوَد کژّی و کاستی!
🥀پَیادَه شَوَد مردمِ جنگجوی
🥀سُوار آنکِ لاف آرد و گفتوگوی!
🥀کشاورزْ جنگی شَوَد بیهُنر
🥀نِژاد و هُنر کمتر آیَد بَه بَر!
🥀رُبایدهَمی این از آن، آن ازین!
🥀ز نِفرین ندانند باز آفَرین!
🥀نِهان بَتّر از آشکارا شود!
🥀دِلِ شاهشان سنگِ خارا شود!
🥀بَداندیش گردد پِدَر بر پُسَر
🥀پُسَر بر پِدَر همچُنین چارَهگر!
از برافزودههایِ شاهنامه:
🥀از آن پَس زمانَه دگرگون شود
🥀هَمان مردمِ پُرهُنر دون شود [۱]
🥀نباشد بَدین فرِّ آزادگان
🥀بلندی کند بختِ بیمایگان [۲]
🥀نه گنج و نه رامِش نه بَخشش بُوَد
🥀بَه چارَه ز هرگونَه کوشش بُوَد [۳]
🥀ز بیشی و پیشی ندارند هوش
🥀خَوْرِش نانِ کَشکین و پشمینَه پوش [۴]
پینوشت:
سراینده: حکیم فردوسی بزرگ
ویرایش: دکتر جلال خالقی مطلق
گزینش و نگارش: امیر مهدی بُردبار [اسپندیار]
۱- این بیت در دستنویسِ موزهیِ ملّیِ کراچی مورخِ ۷۵۲ق و کتابخانهی طوپقاپوسرای در استانبول مورخِ ۹۰۳ق و کتابخانهی بریتانیا در لندن مورخِ ۸۴۱ق آمده است.
۲- این بیت در دستنویسِ موزه ی ملّیِ کراچی مورخِ ۷۵۲ق و دارالکتبِ قاهره مورخِ ۷۹۶ق آمده است.
۳- این بیت در دستنویسِ دارالکتب قاهره مورخِ ۷۹۶ق آمده است.
۴- این بیت در دستنویسهایِ کتابخانهی طوپقاپوسرای در استانبول مورخِ ۷۳۱ق و موزهی ملّیِ کراچی مورخِ ۷۵۲ق و کتابخانهی طوپقاپوسرای در استانبول مورخِ ۹۰۳ق و دارالکتبِ قاهره مورخِ ۷۹۶ق و کتابخانهی دانشگاهِ لیدن مورخِ ۸۴۰ق و کتابخانهی بریتانیا در لندن مورخِ ۸۴۱ق و انستیتویِ خاورشناسیِ فرهنگستانِ علومِ شوروی در لنینگراد مورخِ ۸۴۹ق و کتابخانهی دانشگاهِ آکسفورد مورخِ ۸۵۲ق و کنابخانهی دولتیِ برلین مورخِ ۸۴۹ق آمده است.